Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yaşamak

Yaşamak dediğin bir anlık.
Öyle uzunca falan değil.
Bir varlık,bir yokluk.
Nefes almak bile en ayık sarhoşluk.
Hepimiz,
Zor yollarda yalpalaya yalpalaya yıkıldık.
Ne bekliyordun ki,
Hayat bu bir vermez,
Bin alır.
Bazılarına bile binde bir iyidir.
Hayat her zaman ecelle kardeştir.
Yolları ayrılmaz,
Biri kaybolsa bile diğeri yetişir,
Ölüm yaşamdan sıyrılmaz.
Yaşamsa ölümden kaçamaz.
Bulur hiç umulmadık anda.
Bir söz söylemeye fırsat vermeden,
Sözleri tüketir acımadan da.
Acımak mı,
Hemde yaşamda.
Aptallık bu şefkati başka tende ara.
Belki bulunur ölümden önce.
Tam yaşam ölümden sıyrılmışken,
Çabuk ol ölüm bekliyor az ötede.
İşte ölümle yaşam arasındaki yol.
İki tarafı da sonlu.
En soğuk iklim gibi dondurucu.
Sonrası mı,
Kimse bilmiyor ki sonunu.
Bilen olsa böyle olur mu,
Çiçek dalında kurutulur mu?
Koparmak bir tarafa,
Korkudan dokunulur mu?
Toprak güneş yanığıyken,
Toprağa hasat korkusu sorulur mu?
İşte, korkmak dediğin gerçekte bu

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yaşın Daha Gonca

Yorgun bir denizsin sen,
Durgun bir dalga.
Vurgun yemiş bir kadınsın sen,
Solgun bir gonca.

Yoruldun tufanlarda,
Duruldun rüzgarlarda,
Vurulma vurulsanda,
Solma yaşın gonca daha...

Yor beni peşinden sürüklerken,
Durultma,çıldırt gölgenle ezilirken,
Vur hadi her bir zerreni deli gibi isterken,
Sol de,kopayım masmavi derinliklerinden.

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yazıklar Olsun

Bilmiyorum aslında her zaman böyle midir sevda,
Hep böyle yalnız mı kalır kalabalıklar arasında?
Fırtınaya yakalanmış yalan yalnış bir sandal gibi,
Paramparça mı hep açığa çıkınca?
Bulutlardan kaçamayan bir gonca,
Yazıklar olsun be gül olup açmayınca,
Yazıklar olsun be diken doğurup yürek kanatınca...






06.12.06
çarşamba

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yemin

Kırılmışlık değil bu hissettiğim.
Sevincin çok ötesinde,
Hüznün bir adım berisinde.
Ölüme bin yıl da kalsa,
Bir anda,
Söz dediğin ateştir en soğukta.
Sımsıkı tutarsın sözünü,
Kaybetmekten korkarsın,
Kaybedersen ateşini,
Yanarsın.
Gözyaşların saklanır sözünün her zerresine,
Buz gibi yanarsın.
Sözlerinden dönersen sessizliğe,
Her bir adımda,
Gidersin en sen olduğun bencilliğe.
Kırılmışlık sanma,
Ben zaten hep hüznün yakınındayım,
Sevincinse ulaşamayacağım kadar uzağında.
Verdiğin sözse hala aklımda.
Bir tek kelime yok konuştuğum,
Bir an gülümsemeye bile dargınım.
Ölüme yakın,
Sözlerinle bana çok uzağım.
Bütün yeminlerimi sana etmiştim.
En korktuğum an yanımdaki sendin.
Sanmaki korkarım sözlerin sessizliğe gidişinde,
Ben bütün korkularımı sende yitirdim.
Ağlamam da kolay kolay.
Korku yoksa ağlamakta yoktur bildiğim.
Bir de mutluluk ağlamaya gerekse,
Bir mutluluk ta yok zaten sevindiğim.
Söz bittiyse,
Sımsıkı tutulan söz erittiyse bedeni,
Kayboluş vaktidir şimdi.
Korkusuzca ölüme gidiştir bu,
Yazık son söz bile söylenmedi.
Geç sanma bu gidiş vaktini,
İnan,
Bir an bile değildir ölüm dedikleri.

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yeter ki Gel

öyle bir anda gel ki bana,
benden başkası bilmesin benim olduğunu.
bilmesinler,
sana ağladığımı bilmedikleri gibi.
yaşanacak herşey gizli olsun.
en büyük yağmurlar,
senle doğacak en sıcak güneşler,
ve gözlerine eş uzak yıldızlar,
hasretinin yanında birtek bunlar olsun.
ne gözlerim yağmurlara karışsın.
ne de yüreğim ateşlerde yansın.
öyle bir anda gel ki bana,
yüreğime kor yerine yağmurlar yağsın.

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yıldızkondu!

gökkubbe nasıl senin olduğun yerde?
bensizken de güneş yağıyor mu tenine?
hatılıyorum da,
gün güneşten ayrılırdı,
hani kimsesiz,
bi bilen olmasın diye sessiz.
yoksa,
barışmadılar mı hala?
karalar bırakmadı mı beyazı.
yine bi bakınca var,
bi bakınca yok mu göğün yıldızkonduları.
hala var mı,
bahçesinde bekleye bekleye büyümüş,
vuslata hasret sahipsiz bir sevda ağacı.
gökkuşağına nisbet olsun diye,
hala binbir renkle boyamamışlar mı,dilekle dolu odaları?

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yine De...

bak yine gece oldu.
söz verdiğinden bu yana,
kaç akşam geçti,
kaç akşam geceye doğdu.
buralara kimler geldi,
hiç beklemeden kimler geçti de,
bir sen gelmedin gönlüme.
doğmadın güneşim sen,
doğmadın karanlık geceme.
gökkubbedeki yıldızları seyredecektik.
düşünmüştük ya hani;
geldiğin gece,
yıldızlar bize aitti.
çok akşam geldi,
çok akşam buldu geceyi..
gelmediğin her gece,
bir yıldız intahar etti gizlice.
her gün biri.
ertesi günse,
öncekine aşık diğeri.
ne kadar sürer bilmem.
ama,
geceye yetişemesende,
yine de bekliyorum seni.
yıldızları izleyemesekte,
belki de beraber izleriz güneşi...

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yokluğun...

yokluğunda yanımda tek olan yokluğun.
dargınlığım bile yokluğuna.
sitem var biraz da yalnızlığa.
elime ne gelirse,
dilimden,yüreğimden,
karanlık gecede dağıttım kapıma her gelene.
sana fazla bişey kalmadı yar.
yok olmaya yüz tuttuğum yokluğunda,
sana sakladığım sadece bir tutam sevdam var

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yolculuk Var Tenin Başkasına

yemin üstüne yemin.
bitmek bilmeyen bir bekleyiş.
belki de bütün suç senin.
bütün arzular herzaman hep benim.
hep bekledim seni,
belki bir gün yıldızlardan gelirsin de,
güneşim olursun diye.
yalvardım durdum allaha,
senin gelişine kadar ömrüm yetsin diye.
bu,boşa bekleyişmiş.
yalın ayakla kor üzerinde,
hiç durmadan azaba yol almakmış.
ezdiğim hep aynı,
bir ben,
bir de anlayamadığım bir ten.
beni sen diye ezerken ben,
rastgelmedim hiç,
kırıkta olsa,
kuru da olsa bir güle.
yolunu kaybetmişsin de,
uğramamışsın canımın serili olduğu yollara.
neden diye sormam asla,
bu yüzden,
bilmem de neden gittin tenin başkasına.

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Yoldaşım

Can çekişen sabahları bilirim ben,
Geceye yetişemeyen sabahları,
Bana yetmeyen sevdaları...

Neler neler bilirim ben,
Ölümle sırdaş gezmeleri mi dersiniz,
Yoksa,
Hayatla hasım olmuş beni bilmez misiniz?

Görmez misiniz kaybolup gittiğimi,
Son olarak bir mezar taşında ismimi?
Kimsesiz miyim,
Sahipsiz miyim ki?

Yok mu toprağıma bir çiçek eken?
Yazık,çiçeğin çiçeği kalmamış,
Her yanı diken.

Rengi kırmızı da olunca gülün,
Hayatı sanki hep bayram,düğün.
Sen de solacaksın gülüm,
Bak bu canciğer yoldaşım ölüm.


20/12/05
salı

Ali Yeşil