Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Korkmadık

Bunca yıldır bıkmadan biz mâcerâdan korkmadık.
Bilmeden geldik cihânâ dehr-câdan korkmadık.

Cümleden gördük husûmet kimseden rahm gelmedi
Bekledik bir lutf kaderden hiç fenâdan korkmadık.

Hastalıktan kurtulup hoşnut geçen bir kaç sene
Bir yaşam derdiyle kaldık güç bekâdan korkmadık.

Lâceremdir hilkaten dünyâya gelmiş herkese
Bir tecellî varsa bi-kayd, intifâdan korkmadık.

Hakka ma’tûfen duâdan, secdelerden bellidir
Lâf-ı bî mânâ değil bû, biz gazâdan korkmadık.

İlmce ma’lûm canlı, cansız her şeyin vardır sonu
Biz de fânî can misâlî bir vedâ’dan korkmadık.

İşte bundan böyle Mehmet, herkesin mâlûmudur
Nâma mahsûsen yazılmış bir menâdan korkmadık.

Dehr-câ = dünya ikametgâhı Rahm = koruma, yardım
Fenâ = yok olmak Bekâ = baki kalmak
Lâcerem = elbette, şüphesiz Bi-kayd = kayıtsız şartsız
İntifâ = yok olma, kaybolma Lâf-ı bî mânâ = manasız söz Gazâ = Din uğrunda savaş Menâ = ölüm haberi

Failâtün failâtün failâtün failün
/ . / / / . / / / . / / / . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Korkutma Beni

Zâhidim, ukbâda ateş var diye korkutma beni
Gaflet ile aşka düşen kimseye sormaz nedeni
Firkat-i yâr yaktı yakar kalbimi yıllar beridir
Yaktı fakat yapmadı kül bendeki bomboş bedeni

Zâhid = Sofu
Ukbâ = öbür dünya
Firkat = ayrılık


Müfteilün müfteilün müfteilün müfteilün
/ . . / / . . / / . . / / . . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Köyümden Ayıldım

Ayrıldım köyümden ederek merak
Dolaştım illeri birşeyler için
Bu merak götürdü beni çok ırak
Yerlere: Hint, Japon, Burma, Tibet, Çin

Acaip ellerde dolaşır iken
Gurbette tükettim hayatımı ben
Domuzla köpekle dalaşır iken
Temanen unuttum memâtımı ben

Yaptığım şeylerin edebi vardı
Bunca iyilikler boşa gitmez ki
Ne eyledi isem sebebi vardı
Hepsini yapmağa ömrüm yetmez ki

Füc’eten ölürsem görmeden seni
Vatanım. HAKKINI HELAL ET derim
Garipler gömmeden mezara beni
Dostları namaza davet ederim

Mefaki ilm için Çine de gittin
Eğrildi büğrüldü ilk bildiklerin
Yıllarca gençleri öğdün eğittin
Billahi sevaptır eylediklerin.

Memât = ölüm
Füc’eten = ansızın

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Köyümün Muhtarı

Köyümün muhtarı, yok zerre kadar ârı, uzundur bir eli.
Okumuş bir sene Almanyada, olmuş sıradan bir De Pe’li.
Onu biz seçtik aday dört sene evvel, bilirim. Belki de o,
Koca bir bankada hortumcu müdürdür veya milletvekili.

Feilâtün feilâtün feilâtün feilâtün feilün
. . / / . . / / . . / / . . / / . . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Köyümüzden

Ârif bilir Eyvâh’ları manzum sözümüzden
Lâkin yine firkat yaşı dinmez gözümüzden
Çoktan beri gurbet-zedeyiz. İşte bu yüzden
Bayram yaparız gelse misâfir köyümüzden


Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
/ / . . / / . . / / . . / /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Kulusun

Kıral olsan dahi hiç kimseye kalmaz bu acun
Yere dimdik duran eşcâr dolu orman kesilir.
Kan için şahsa değil, topluluğun bir kulusun
Yasa bilmezsen eğer dehr sana düşman kesilir.

Uzanan bir halatın telle takılmış ucusun
Yenilir hasta yatarsın veya güçten kesilir
Töreden korkma eğil, topluluğun bir kulusun.
Sen eğilmezsen eğer dehr sana düşman kesilir.

Eşcar = ağaçlar
Dehr = dünya

Feilâtün feilâtün feilâtün feilün
. . / / . . / / . . / / . . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Kuş Gibi

Kuş gibi git, şuh ile gel, yel gibi dağ, bahr aşalım
Etmez isek tövbe hemen yükselecek günahımız
Sevgi dolan kalbini aç, beklemeden koklaşalım
Bilmiyerek etti isek affedecek Allâhımız

Hissedelim anlaşalım dille değil, sözle değil
Sevgimizin heybetini kıskanacak hemrahımız
Kalbimizin yangını berk odla değil közle değil
Bilmiyerek etti isek affedecek Allâhımız

Bâki Fatin suçlarını göstererek meydana çık
Evce kadar yükselecek feryâdımız hicr-ahımız
Bunda ne var saklayacak. Et itiraf, söyle açık
Bilmiyerek etti isek affedecek Allâhîmîz


Şuh = neş’e
Bahr = deniz
Hemrah = yoldaş
Berk = yaprak
Od = ateş
Evc = en yüksek yer
Hicr = hicran, ayrılık,

Müfteilün Müfteilün Müfteilün Müfteilün
/ . . / / . . / / . . / / . . /
.

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Leyla Gibi

Görmedim âlemde müşkil hastalık sevdâ gibi
Ben de düştüm derd-i aşka görmeyen âmâ gibi

Mâvi gözlüm bir taraftan uykusuzluktan yana
Gözlerin mestâneleşmiş âşık-ı şeydâ gibi

Neyledin döndün sözünden, ağlamışsın dün gece
Döktüğün bir katre yaş gönlümde bir deryâ gibi

Hasretinden hastalandım, çöktü gökler üstüme
Sanki dünyâ oldu birden kimsesiz tenhâ gibi

Çölde kalmış dertli Mehmet iltifâtın görmeden
Serseri Mecnuna dönmüş sen de kal Leylâ gibi

Âşık-ı şeydâ = şaşkın aşık
Tenhâ = boşluk
Derd-i aşk = aşk illeti

Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
/ . / / / . / / / . / / / . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Ma'na

 Yeni bir gâye ve ma’nâlı fikir yoksa beyâna
Sorarım var mı beyaz defteri kirletmede ma’na.
Yazılan nüktede mazmunlu zikir yoksa beyâna
Yok olur neşre lüzüm, şi’ri beyân etmede ma’na.

Mazmun = kavram, san’atlı ince söz


Feilâtün feilâtün feilâtün feilâtün
. . / / . . / / . . / / . . / /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Ma'nen İkâb

İskenderun hasreti zayıf kalbimde yatan
Uzun zaman ruhuma sinmiş azâb gibidir
Sevdiğim Antakyanın tarihini anlatan
Şirin Hatay evleri şimdi harâb gibidir.

Sık sık yükseldiğine bakmadan ateşimin
Resimlerine dalıp annemin ve eşimin
Anısıyla kaldığım babamın, kardeşimin
Kemikleri çürümüş şimdi turâb gibidir.

Uzun ömür yaşamak bir himârlık değilse
Gurbet ümitlerinde inkisârlık değilse
Hastalıklar değilse, ihtiyarlık değilse
BAKİ senin çektiğin ma’nen İKÂB gibidir.


Hece: 7 + 7 = 14

Mehmet Fatin Baki