Vasfiye Çetin

[GooD aNd EvıL]

Vazgeçtim

Sonuncu kez vazgeçtim sana bakmaktan,
Bıktım artık hayalinle yaşamaktan.
Git başkasına, canım,eğer istersen
Defolup da git sen, nereye gidersen!

(09.12.1982-İzmit)

Vasfiye Çetin

[GooD aNd EvıL]

Veda

Dolmuş yokuşa yaklaşıyor. Az kişi kaldık.
Bugün beş mayıs, sıcak bir bahar günü. Eşimle halama gidiyoruz.
Pencereden dışarıyı seyrediyorum: caddede koşturanlar, kaldırımda oturanlar, sohbet edenler, gezenler; bahar yüzlü insanlar. Yaşlılar, gençler, bebekler ne güzeller! Cıvıl cıvıl bir yaşam sürüp gidiyor.
Yokuş bitti. Daha doğrusu, yolculuk bitti. Son yolcu da indi.
Sağa döndük, sola döndük, düz gittik.
Apartmanın önünde halam bizi bekliyordu.
Ablamın sütannesiydi o. Bu nedenle kendisine hala dediğimi hiç hatırlamıyorum hep sütannem derdim, sütanne derdik.
Mini minnacık, ufacık ufacık ufacık. O çok sevdiğim güzelim yanağından öptüm. Misler gibiydi.
Sonra, vedalaştım. Görüşmek üzere vedalaştım kendisiyle.
Babama, kardeşlerime, herkese selamlar yolladım.
Maviş maviş gözleri babam gibi bakardı, eksilmezdi sevgileri...
Çileli ömrü bitti.
Halam da gitti.

(05.05.2007,Ankara)

Vasfiye Çetin

[GooD aNd EvıL]

Yabancı

Gücüme gidiyor herşey, gücüme -
Yabancı olmak, ne zor, Tanrım!
Herkesle konuşup, herkes gülerken
Bana bir acı söz bile yok.

İsyan edesim gelir, haykıramam,
Atarım içime kederi
Siner coşkunluğum,
Biter gözyaşlarım,
Artar suskunluğum,
Haykıramam duygularımı...

(19-20.11.1981/İzmit)

Vasfiye Çetin

[GooD aNd EvıL]

Yabancılar

Rüyama giriyorsunuz
Oysa ben, gerçeğim.
Unutuyor
Ya da
Bilmiyorsunuz,
Rüyama giriyorsunuz!

(24.11.1981_İzmit

[GooD aNd EvıL]

Yalnız

Burda yalnız kızınız
Tek başına yaşıyor
Her an sizi düşünüp
Her an sizi anıyor.

Ne olursun be mektup
Evden haber getirsen
Biraz özlem giderip
Biraz olsun sevinsem.

(22.08.1978)

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlığım Sana Feda

Yalnızlığım sana feda
Ben gidiyorum işte
Seni burda bırakıp
Tam dilediğin gibi
Dost elimi çekip
Tanımadığım insanlara
Uzatmaya gidiyorum.

Yalnızlığım sana feda olsun
Ben gidiyorum işte
Yaban eller bağrına basar beni
Sarılıp sımsıkı ellerine;
Sevgi dolu, umut dolu gözlerine
Bakmaya gidiyorum.

Yalnızlığımı sana feda ediyorum,
Gidiyorum işte...

(19.11.1980 - Ankara)

Vasfiye Çetin

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlık Yalnız Kaldı

Mahrumdur dışardan evin içinde
Evin dışında - yuvadan mahrum.
Yaşanır her yerde, yaşansa bile
Hayat bir şeylerden her zaman mahrum.
...Yalnız kaldığını mı sandın Paşa
Yoksa bizlerden usandın mı sen?
Yalnız kalan aslında yalnızlıktır
Biz birer duvarız etten kemikten
Biz, seninle varız, yalnız değilsin.
Hanemizden yokoldu yalnızlık.
Yalnızlık yalnız kalandır; aslında!

(Ankara, 30.09-04.10.2007)

Vasfiye Çetin

[GooD aNd EvıL]

Yaşamak İstiyorum

Bir ölümdür, üzerimde kanatlanmış; uçup duruyor
Ve ben yürüyorum aldırmaksızın, durmaksızın yürüyorum.
Omuzlarıma çökmüş akıp giden senelerden yaşam
Ve bin ölmüşüm ben; daha ne bekliyor benden?

(30.03.1978-Ankara)

Vasfiye Çetin

[GooD aNd EvıL]

Yedi beni

Yedi beni bu, bu beton
Bitirdi beni
Bir öldürmedi.
Onun da günü gelir bir gün,
Biter zulümü
Sona erdiğimin günü.

(01.04.2007, Ankara)

Vasfiye Çetin

[GooD aNd EvıL]

Yok Genlerinde

Bunlar insan değil, olamazlar da
İnsan olmak için mertebe gerek.
Bunlar 'hayvan' değil, olamazlar da
Onların yanında hayvanlar melek.

Yıldıramazlar da korku yok bizde
Başaramazlar da, yok genlerinde.
Boğulacaklar da günün birinde,
Boşa çırpınırlar koca denizde.