Mustafa Yaralı

[GooD aNd EvıL]

Öyle DEDİLER

Akil insanlara, doğruyu sordum,
Sen cahilsin aklın ermez dediler.
Kalbimin sesiyle diyalog kurdum,
Er olan ipleri, germez dediler.

Mevlâ’dan istedim mertçe affımı.
Baş koyup meydana sürdüm atımı.
Açık tuttum amma gönül kapımı,
Kalleşler oraya,girmez dediler.

Bazen hoş görsem de,bazen yakındım.
Sitem ettim,küstüm,tavır takındım.
İftira attılar, şerden sakındım,
Müfteri, hak hukuk bilmez dediler.

Nice tarla sürdüm,nice bel teptim.
Nice fidan diktim,çiçekler ektim.
Eller sâfâ sürdü, ben çile çektim,
Allah dilemezse vermez dediler.

Ak gönlümü, kara sevdâ saralı.
Ciğerim yanıyor,kalbim yaralı.
Şifâ diye hekimlere varalı,
Âşık bu yaradan, ölmez dediler.

25.12.2001

[GooD aNd EvıL]

Öze DOĞRU

Kendinizi benden sormayın beyim,
Adam olan sorar kendi kendine.
Hudutsuz boşlukta ben nasıl,neyim,
Adam olan sorar kendi kendine.

Gerçekten, gerçeğin izindeyim mi?
Bilmenin bulmanın sözündeyim mi?
Erdemli olmanın özündeyim mi?
Adam olan sorar kendi kendine.

Doğru yolu bulup,doğru gittim mi?
İnişte çıkışta çile çektim mi?
Tanrı ne verdiyse şükür ettim mi?
Adam olan sorar kendi kendine.

Kirliyi,temizi,safı duruyu,
Cemiyet içinde yaşı kuruyu.
Doğru yerde durup,doğru soruyu,
Adam olan sorar kendi kendine.

Vicdanın görevi,sen seni tart mı?
Topla mı,çıkart mı,bölme mi,çarp mı?
İnsanın kendini sorgusu şart mı?
Adam olan sorar kendi kendine.

Yaralı,yaradan neleri verir.
Tecelli gelirken,ne nasıl gelir.
Yiğit kime denir,mert kime denir?
Adam olan sorar kendi kendine.

04.04.2001

[GooD aNd EvıL]

Papatya falı

Benim neyimedir papatya falı,
Seviyor sevmiyor farketmez artık.
Yürek nasırımı dikenli çalı,
Deliyor delmiyor farketmez artık

Sevgili öfkeyle çatmış kaşını,
Yüzüme fırlatmış kahır taşını,
İsyanlarla dolu asi başını,
Eğiyor eğmiyor farketmez artık.

Işığa kararmış sevdalı gözü,
Buzdağına dönmüş ateşli yüzü,
Zehir saçsa bile sitemli sözü,
Değiyor değmiyor farketmez artık.

'Sitem gölgesinde aşk yeşermez'miş,
Darılıp küsermiş,selam vermezmiş,
Dikeni batınca gülü görmezmiş,
Biliyor bilmiyor farketmez artık.

Yinede ah etmem dertten yırtına,
Meşakkat binmesin nazik sırtına,
Birzamanlar esen deli fırtına,
Diniyor dinmiyor farketmez artık.

Gerçi kulağımda herbir kelamı,
İlk baştan belliydi bütün meramı,
Gayri ne haberi nede selamı,
Geliyor gelmiyor farketmez artık.

[GooD aNd EvıL]

Paramız

Bir zamanlar o da sarsılmaz güçtü.
Fakat zavallımın ayağı sürçtü.
Düştükçe battı,battıkca düştü;
Gelen, giden vurdu, azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Sağ yanına altı sıfır eklendi.
Yükü ağır geldi, gücü tükendi.
Dövizle yarışa çıktı elendi;
Mağlup oldu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Elâlem içine çıkamaz oldu.
Yoksulun yüzüne bakamaz oldu.
Felçli hasta gibi yatalak oldu,
Borsa vurdu, yine azdı yaramız;
Bir deri bir kemik kaldı paramız.

Başı dönmüş sendeleyip düşüyor.
Ağustosta sıtma tutmuş üşüyor.
Zemheride alev alev pişiyor;
İklim vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Borsa,faiz,tefecide dolaştı.
Mikrobun her cinsi ona bulaştı.
Tansiyonu çıktı, dengesi şaştı;
Banker vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri,bir kemik kaldı paramız.

Uyuz oldu gece gündüz kaşındı.
Az zamanda yüzde elli aşındı.
Fakirden zengine hızla taşındı,
Devler vurdu, yine azdı yaramız;
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Hep bir olduk boğazlayıp yatırdık.
İte kalka çamurlara batırdık.
Her zaman ölçüyü fazla kaçırdık;
Sistem vurdu,yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Yılda birkaç kere masaya yattı.
Her gelen acemi bir neşter attı.
Günbegün ağrısı sızısı arttı,
Doktor vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Bakımını siyasiler üstlendi.
Onlarda hastayı yiyip beslendi.
Feryad-ü figanla halka seslendi;
Seçim vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Petekler arısız,kırat can çeker.
Oklar eğri büğrü,başak hiç eder,
Bu sefer olmadı, gelecek sefer;
Kurtlar vurdu,yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Bıçak; artık iliğine dayandı.
Her tarafı kızıl kana boyandı.
İşçi memur öldü,tüccar uyandı;
Faiz vurdu, yine azdı yaramız,
Bir deri, bir kemik kaldı paramız.

Kimi çete kurup silahla çaldı.
Kimi kaymağını kurnazca aldı.
Fakir fukaraya boş sıfır kaldı;
Düzen vurdu,yine azdı yaramız,
Bir deri,bir kemik kaldı paramız.

Son suçlu hangimiz,hangimiz ilki.
Hangimiz aslanız,hangimiz tilki.
Hiç kimse alınmaz Yaralı’m bil ki;
Sen mi vurdun,, yine azdı yaramız,
Bir deri bir kemik kaldı paramız.

16.01.1995

[GooD aNd EvıL]

Resimsiz GÖNÜL

Bir gönlüm var fotoğrafsız,
Gözler onu görmez ola.
Hem her yanda,hem tarafsız,
Onu kimse bilmez ola.

Tesbih gibi dizilmeyen.
Yazılmayan,çizilmeyen.
O bir sır ki çözülmeyen,
Akıl fikir ermez ola.

Güldür,güldür topladığı.
Yaprak yaprak kokladığı.
Bir dost için sakladığı,
Cevherini vermez ola.

Bulanırsa şu saf özüm.
Mahcup kalır iki yüzüm.
Şaşar ise şayet gözüm,
Kan ağlaya gülmez ola.

Bu dem zehir olur aşım.
Taştan taşa vurur başım.
Yağmur gibi dinmez yaşım,
Elin eli silmez ola.

İnsan o ki,derd-ü gamda.
Saadeti bula canda.
Aşık o ki,bu cihanda,
Abes yere yelmez ola.

Yaralı’yım bu dem geçer.
Kim ne ekse onu biçer.
Bu dünyaya gelen göçer,
Aşık o ki,ölmez ola...

24.12.1999

[GooD aNd EvıL]

Sabrımı ŞÜKÜR BESLER

Kâinatın özüne kilitlendi şu beş duyum,
Her canlı alacaklı,ben hepsine borçluyum.

Oyun sandığım hayat kolayı zor edeli,
Öde öde bitmiyor yaşamanın bedeli.

Sebebi meçhul korku,acının verdiği haz,
Derinlere daldıça,huzur veriyor biraz.

Hakikat merkezinde çeşit çeşit daire,
Büyüyüp küçülerek değişiyor habire.

Hangisinde mekânım,neyin neresindeyim,
Neresi gönül yurdum,neresi gerçek evim?

Doğum ölüm eksenli, çizgide yaşıyoruz.
Bu sınırlı zamanda snırlar aşıyoruz.

Göğsümü çatlatırken içimdeki sesler,
Hüküm ancak Allah’ın,sabrımı şükür besler.

Yine de Yaralı’yım ağrılarım dinmedi,
Çektiğim acıları,dert çekmeyen bilmedi.

10.12.1988

[GooD aNd EvıL]

Sağır KULAKLARA

Kötülükte nefsi kahraman yapıp,
Kendini padişah görmeye kalkma.
Sürüyü kurtların önüne katıp,
Şu dünyaya düzen vermeye kalkma.

Bülbül gibi gül dalına konmadan.
Dost olup dostluğu dostça anmadan.
İçi yanan ile için yanmadan,
Yangına körükle girmeye kalkma.

Aklın fikrin şehvetini beslerken.
İçi bozup gittin,dışı süslerken.
Sevmediğin şeyi ele isterken,
Haklıyı haksızca yermeye kalkma.

Dert sarmak bir yana,dertler açarken.
Servetin üstüne servet katarken.
Nerde düşkün görsen tekme atarken,
İnsanlık zevkine ermeye kalkma.

İyilik,güzellik,cömertlik zorsa.
Kalbinde cimrilik tohumu varsa.
Gönlün bir saksıdan daha da darsa,
Muhabbet gülleri dermeye kalkma.

Korkak yaşayarak yiğit görülsen.
Neye yarar böyle sevsen sevilsen.
Öfkeni yenecek güçte değilsen,
Kendini meydana sürmeye kalkma.

Yaralı yüzünden ar’ı kaldırıp.
Sağır kulaklara davul çaldırıp.
Taş atana değil,taşa saldırıp,
Seni duymayana ürmeye kalkma.

22.03.2000

[GooD aNd EvıL]

Sana ZARAR GELSE YOLLA GETİRME

Gel ey gönül Hakkı bulayım dersen,
Sana zarar gelse yola getirme.
Erliğini bozma,hicret ederken,
Sana zararar gelse yola getirme.

Kim ne derse desin,düşme tuzağa,
Gayret et,çabala insan olmaya,
Kötü söz getirme,şu güşen bağa,
Sana zarar gelse yola getirme.

Alev alev sarsa, her yanı fitne,
Şüpheli delilin izinden gitme,
Arif ol,cahile itibar etme,
Sana zarar gelse yola getirme.

Sözü pişirmeden asla söyleme,
Kimseye boş umut verip, eğleme,
Kendini kendine nâdan eyleme,
San zarar gelse yola getirme.

Gecen gündüz olsa,gündüzün gece,
Kahrı lütfü bir tutu, Hamd’ini yüce,
Yüzüne kapansa her kapı,pece,
Sana zarar gelse,yola getirme.

İftira okları bağrına batsa,
Nefis gömleğini ardından yırtsa,
Yusuf düşmanları zındana atsa,
Sana zarar gelse,yola getirme.

Ömrünü geçirsen ah ile zârda,
Açığa vurmadan kalmalı sırda,
Yaralım yaranı sabırla sarda,
Sana zarar gelse,yola getirme.

03.05.1998

[GooD aNd EvıL]

Sarhoş İNSANLAR

Ne içti ki böyle sarhoş insanlar,
Kabası, incesi karıştı yine.
Afralı tafralı,baylar bayanlar,
Yoksullar, zenginle yarıştı yine.

Gönül defterini yırtıp atarak.
Felekten gün çalıp keyif çatarak.
Sevenler aşkına yalan katarak,
Menfaat uğruna barıştı yine.

Şehirli şehirde,köylü köyünde.
Yarışa girdiler toyda,düğünde.
Onlarca kazığı üç beş öğünde,
İştahla yemeye alıştı yine.

Kimi oynaşlarda,kimi oyunda.
Kimi açlık çeker,kimi doyumda,
Kimiside kimin dümen suyunda,
Pişmiş kelle gibi yılıştı yine.

Gönül aynasından baktım derdime.
Kızarıklık çöktü solgun rengime.
Sitemlerim, kahrım kendi kendime,
Yaralı kendiyle çatıştı yine.

06.06.2001

[GooD aNd EvıL]

Say-ü GAYRET

Ey gönül; perdeyi kaldır gözünden,
Âlemi tarafsız görmeye çalış.
Olup bitenlerin vazgeç sözünden,
Her işin özüne ermeye çalış.

Senliğin benlikten kes de bağını,
Bizlik harmanına kaldır yığını,
Birlik rüzgarıyla savur tığını,
Samandan dâneyi dermeye çalış.

Tuzaklar doludur delilsiz yolda,
Yabanda dolaşma,sen ârif olda,
Allah’ı arayıp bulanı bulda,
Âli kapısından girmeye çalış.

Bir gün el çekecek sahte dostların,
O gün fayda etmez ah’la vah’ların,
Seni terk etmeden cümle varların,
Kendini ALLAH’A vermeye çalış.

Aldanma Dünya’nın sahte rengine,
Yükseklerde gezme,dön gel engine,
Aşıksan okları çevir kendine,
Yayını vuslata germeye çalış.

Yaralım; ömrünü lâfla bitirme,
Yolu yokuş görüp umut yitirme,
Ahde vefa göster,kem söz getirme,
Sözünün ardında durmaya çalış.