Kağan İşçen

[GooD aNd EvıL]

Günlüğümü Göğünde Tutuyorum Kış Kırlangıçlarının
şiirlerimi kaybettim unuttum mürekkebimi
serin akşamların karanlığı bakır hülyalarımda
çarşafım yorganım yastığım tan yeri özlemi
sabah kuşlarıyla karşılıyorum benim için olmanı
yazmak varolmanın seçeneksiz hergünü
günlüğümü göğünde tutuyorum kış kırlangıçlarının acısıyla siyatikli yokuşlu pelerinini takmış gibi gri bulutların
hüzün olgunluğu uyku semesi ağaçlar
yaşam illüzyon sanki yapraklı
uzak türkülü gün çizgisi
tülünü sıyırır içimdeki soru yanıtsız
karıncayı incitmeden koşarım sana tüm yeryüzünü çiğneyerek
tahminlerle yaşattığım aşkı tanıtmak için gelen güne

[GooD aNd EvıL]

Güz Vurgunu
herşeyimiz tamdı bir gözlerimiz yabancı
susuşumuzla çok şey anlattık birbirimize
sararan yapraklarda kırılgan öykümüz yalancı
serçelerin su içişi yağardı güneşimize

ağaçlar yapraksız bulutlar küsmüş yağmura
bakışımda donan zaman şimdi senin sesin
pay etmek kalbimi vakitsiz acılara
şarkılar puslu güz vurgunu benim bilmez misin

[GooD aNd EvıL]

Güz Yorgunu
sonum başlangıcım olur halim sorusuz harap
anılar ahmak ıslatanlarla son ayaklanınca sensizliğim
meçhul yol yolak bilmezliğimdir
gözlerinin ille karalığı
ben
eski bir albümde güz yorgunu
yaprak yeşili
hüzzam yağarken gecesine sözlerimin
çocuksu maceramız bağbozumu
bir de aldandım ya esrikliğine
çoban yıldızı gülüşünün
istisnasız
her kıpırtı çocuk ağlaması
güz yorgunu aşkların
çılgınsı yakamozunda

[GooD aNd EvıL]

Güzelleme
basit ütopyalar için yaratılmadık biz
biz ki koyun koyuna bulutsu yalnızlığında
ezenlerin aklında kol gezen hayaletler

her zaman yollardadır
mağrur olanlar
biricik gökkuşakları
ezilenleri dünyanın
zenci gülüşü çığlıklarında
bembeyaz sayfaları insanlığın
komün ateşleri yakmış dağlarda
yıkmış gökkubesini üstüne lanetli sarayların
içimde sönmeyecek kıvılcımları komünarların
alınlarınızda boyunlarınızda tarihimizin yankısı çocuklar...

selam olsun hürriyete koşanlara......

[GooD aNd EvıL]

Güzelliğin Kadar Çocuğumsun
gidişin yarım bir şiir
n'olur dönme n'olursun
ağlayışın bitmemiş bir öykü
güzelliğin kadar çocuğumsun

yalnızlığım karanlık bir nehir
nolur gelme n'olursun
bir tek gidişin bende kalsın
yalnızlığımda boğulursun

belki bir bayram sabahı
belki de yaz yağmurusun
söylenecek çok şeyler olabilir
yaşanacak birşey kalmadı biliyorsun

n'olur sevme n'olursun
mutsuzluğumdan utanıyorsun

[GooD aNd EvıL]

Hala Ağlıyorum Kuşlara(Mensur Şiir)
ay yok gene bu gece.çok korkardın.çocuk gibi sokulurdun koynuma.'içimde okyanuslar üşüyor 'derdin.'şarkıların bittiği yer sanki aysızlığı gecenin'derdin.
bir ömrü nasıl yedik değil mi? sonu bilinmeyen aşkların peşinde.bir elmanın iki yarısıydık biz.sen derken beni kastederdim anlardın.içiçe iki sevda tohumu.ama bir türlü çiçek açamadık nedense.yalnızlıkla besledik yarım kırık bekleyişlerimizi.şarkı olamadık dillerde.olsa olsa denizin sabah serinliği tadında kayıp bir besteyiz aşkım.
'sen herşeyinle dağınıksın 'derdin.'aşkların, şiirlerin şarkıların herşeyin darmadağın.yoruldum,macerandan çekileceğim 'derdin.
o çok sevdiğin 'arkadaş' filmini izlediğimiz gün bana:'arkadaş,olmuyor beni ve kendini unut. ayrılığını yaşa.yalnızlık ve aşk doğuştan gelir.senin varolma nedenin bu'dedin ve sonbaharla gittin.
artık daha iyi anlıyorum.sen.evet sen. hayal olmasaydın bu kadar koşamazdım peşinden.aşk yangından geride kalanlarla eskiyi yaratmaya çalışmakmış.gerçek olan bizim maceramız.direnmemiz.yalnızlık aşk ayrılık gerçek olan.kavuşmak ve çoğalmak... sayfaları hiç yıpranmamış bir şiir defteri kadar kendine riyakar olabilir ancak.
aşk aslında çocuk kalmakmış be gülüm.hala ağlıyorum kuşlara.sonbaharda kokluyorum mazlumluğunu yaprakların.hala kedilerle oynuyorum sokaklarda ve hala cigara içiyorum mahallenin çocuklarıyla gizlice.ve hala hastalandığımda arıyorum annemi.
'sen büyümezsin'derdin.evet büyümedim hiç.çocuklaştıkça yalnızlaştım. seni aramaktan usanmadım.çocuklar gibi darıldım dünyaya.
öğretmenime,komşumuzun genç kızına benzemezmiş ki aşk.sait faik'in dediği gibi kavun acısı gibi de değil ki.
sonbaharın yağmurlu yalnızlığında okul yollarında yürüdüğüm anlar gibi birşey aşk işte..........
sen yoksun.hiç olmadın.ölen bir şairin ardında bıraktığı bir burukluk gibi sesini duyamamak.olmadığını anlamak.gururlu ağlamaklılık gibi.
aşk hatıra defterinin silinmiş ama okunmayı en çok hak etmiş sayfası be iki gözüm.
ayrılırken ağlamak gibi.....

[GooD aNd EvıL]

Hala Özlem
selam sabah kesildi birdenbire kızılca kıyamet
arka bahçede saklandım dil çıkardım aptallığına
mahalle maçında hava attım kızlara yedek de olsam
lakabım sarı çiyan gedik dişlerimle arkadaş ıslığı
okulun en güzel kızının önünde donumu da indirseler
vaz geçmem saçlarımı taramaktan aynada gülerek
arkadaşımın ceket kolları yaldızlı sümük izi
burnunun önü döşek gibi yaz kış
bisiklete yan biner çamurluğunda mutlu ol yeter sloganı
duvara yazılar yazar abiler ben okumayı sökmede pekiyi
sana hortumla baloncuklar yaptım köpük köpük
en güzel kibrit kutularını biriktirdim
en yuvarlak taşı ben buldum
şişe kapaklarının en gıcırını ben topladım özlem
kardeşini korudum rakip mahalleden
eh ne de olsa kurtarılmış mahalle kuşaklarıyız kırmızı entarilim
kahveler taranır biz boş kovan peşinde
tuhafiyecide çalışıp kolonya içtim senin için
kediniz sultan'a evden peyniri ben kaçırdım
şimdi okulunun önünden geçsem
canım çeker gazozla simiti
ve hala gülerim şaşı hademenin berberliğine

[GooD aNd EvıL]

Hala Şimdi Özlem
kaybolmuş kıtasın esrikliğinde dünyamın
kalbimde sen hep o sensin mahallenin en güzel kızı
ekmek ve süt kuyruğunda titreyen ellerimi tutan nefesinle
sen hayallerimizdeki lunaparkta balerin
ben dönmedolabım hala haylaz mı haylaz
bilet parası olmayan çocuklarla dolu şimdi kalbimin çığlığı
yaşıma aldırmadan koşuyorum hala arabaların peşinden
tutacakmışım gibi seni
okul çantama attığın mektuplar sararmış yapraklarla bir
sonbahara meydan okuyor şimdi
içim jilet gibi özlemlere esir
bilinmeyen uzaklara koşan trenlere ağlıyorum şimdi

[GooD aNd EvıL]

Halim Yok Ölmeye Sensiz
damla damla

sağdım bakışlarını güneşten

bak tek sağdıcım yalnızlık ölümle kurşuni

serseri bulmacalardan hayır yok ömrüm

dönmedolap neşesidir aşk tut onu içinde

kalkıp bak bir sular çekilmiş mi göğünden denizimizin

bizi biz yapan tek farklılığımız bu hırgürsüz

habersizce sarılmamız umutsuzluktaki arayışa

çok anlayışlı öleceğim bu kez söz

tanrı sokaksız komasın bizi ev istemez aşk

dolaşsın karanlık ağaçlar suyu sever ben kıskanırım tutkuyu

seni sevmemdeki tek mantık bu

hayatın sürmesi yollar boyu yolculuk özlemli

bazenli de olsa uzaklığındaki kekre acı



resmettim beynime bağlanmışlığımızın şarkısını

yok diyemem sen varken ayrılığın varken

ölümden öte bir köy

çıkrığı sensin içimdeki dipsiz kuyunun

yalnızca senin ellerin

ellerinin endamı

ellerinin yarattığı nüanstır ağlayışımın tonu

kırsal bir içlenmeydi belki

üstükalsın yapıyorum ayrılığa sensizliği be gülüm

dindirmeden serapsız bir ölümün

heveskar yalnızlığını

sensiz ölüm de yalnız

bense yorgun ölmeye bile

halim yok ölmeye sensiz



bu ara nağme bitecek

ışıkları sönecek yeryüzünün

ilk sabah kuşlarının çığlığına yakın

dinecek anlamsız bu anlam

şarkılarımız bakacak bize bir pencereden

canhıraş sokak sokak aradığımız o ölgün ışıklı

biz yine bulduğumuzu zannedeceğiz

içimizdeki kurgusal tortulu o aşkı

evler kendine gelecek birden

evren bu defa yalnız ikimiz için aydınlanacak sevgilim

her zaman yanıbaşımızda aradığımız

ölüme yedeklediğimiz şarkılarımız

açacak bir gül gibi bakışlarımızdan

sen taze bir ayrılığı konduracaksın gülüşüne

bense o şarkının sözleri olacağım

tüm evrene sadece adını haykıracağım

henüz henüz

acil acil

bakışmalı sağa sola çocuksu korkulu

utangaç ama neftî arzulu

[GooD aNd EvıL]

Halimi Anlamazsın Düşkünüm Başkalığına
halimi anlamazsın düşkünüm başkalığına
başkalığına diyorum sen başkasın başkaları
başka baharların gülen gözlü kuşları
başka tüm şehirler ben hep ben her öteki adam
benden ayrıldın ayrılalı biraz biraz başkalarısın başkalarında
bu denli amatör olmasaydım kavuşmalara
başkalığa itmezdim belki aynılaşmamızı antisosyal
ben kendime bile başkayken ezberledim aynılaşmamızın
çok bilinmeyenli kavşaklarımızın formülünü sırf senin için
tutunmak marjinal davranış biçimiydi omurgamızda
fosillerimiz başka zamanlarda ayrılığın meşum tarihi
senin için bu gayret bu alttan almalar ölümü
üzerine siktiri boktan bir gazetenin 3.sayfası örtülmüş
başkayım başkalalarının bile başkalığına bile bile
denizi kirlenmiş sahilin intihar parodili safrası
kendimi gördüğüm sendeki başkalaşmada buldum sevişmeleri
tensel bir dramaydı bu rıhtımdaki hazırlıksız yakalanma öykümüz
sadece oldu ve bitti klasikleşmesiydi değişmeyen başkalaşmamızda