Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevgi Trafiği

Kırmızı ışık yandı
Çalışırken beynim,
Bedenimle birlikte durdu! ....

Gelp geçiyordu cümle alem
Biri;
'Sen aptal mısın? ' diye sordu! ....

Oysa;
Hala 'kırmızı' yanıyordu! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevgililer(!) günü! ...

Bu gün “o gün’müş”
Sevenlerin sevişenlerin günü
Hatırlayanların hatta hatıraların
Ufak, ufacıkta olsa
Kül altında ki kıpırtıların
Sönmemiş ateşin
Batmayan güneşin
Ne varsa sevdadan
Ne varsa sevgiden yana
Bilenlerinmiş bu gün! ..
Bu gün “o gün’müş” sevdiğim
Sevenlerin sevişenlerin
Lakin “benden başka”
“Senden başka” herkesin! ...
…………….
Asırlara sığdıramadım
Ve sığmadı asırlar bir güne
Yıl da bir kez gelirmiş bu gün
Sen “Hatırlamadın bile”
Üstelik;
Seni hep düşündüğümü
Bile bile! ...
Öyle ya;
Sevenlerinse bu gün
Hatta sevişenlerinse
Sana ne! .... Bana ne! ...
Bu gün “o gün’müş” sevdiğim
Sevenlerin sevişenlerin
Lakin;
Benden başka
Senden başka
Herkesin! ......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Seviyorum! .. 'Ama'

Bir ara uğradın ve gidiyorsun
Arkana dönüp de bakmayacaktın
Seni seviyorum! .. “Ama” diyorsun
İşte o “ama-yı” koymayacaktın

Vuslat değil sanki “mahkum görüşü”
Bu veda ateşin közün sönüşü
Böyle bir gidişin olmaz dönüşü
Bana bunu asla yapmayacaktın

Benim hayallerim vardı bir de sen
Bezemiştim aşkla hep desen desen
Ne olurdu baştan olmuyor desen
Bana bu darbeyi vurmayacaktın

Tek bir söz söyleme, söyleme sakın
Akıldan muzdarip olmam çok yakın
Başka bir sevgiye olsa da hakkın
Mazi de ne varsa yakmayacaktın

Mutlu ol diyemem dilim varmaz ki
Böyle bir kaderi kalem yazmaz ki
Seven düş-te görse hayra yormaz ki
Kalemi ortadan kırmayacaktın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevme Beni! ... Ben Değmem! ...

“Sev” deme! ..Sevemem ben! .., Bilmediğimden değil
Sen yolun başındasın, ben döndüm yorgun-argın
Çekip giden birini beklediğimden değil
Sis’li sevişmelere yüreğim bile dargın

Ne varsa heybemiz de harcadık azar azar
Sanma ki hovardaca dolaştık çarşı pazar
Maziye sorsan bizi, “ağladık” diye yazar
Baktığın gözlerime göz yaşım bile dargın

Sen goncasın, açmamış, bahar bekleyen sebi
Gül açınca solarmış, ben de bulma sebebi
Gayrı aşk bizim için bir Mevla’dır, bir Nebi
Aşk dolu sözlerime kalemim bile dargın

Sevmesem seni üzer, sevdim desem bir yalan
Gönlüm de aşktan yana “enkaz’dır” arta kalan
Lafları geveleyip, konuşsam “falan-filan”
Yalan gülüşmelere dudağım bile dargın

Sen zehr-i tadacaksın, ne söylesem nafile
Ben de böyle başladım, bir telaş bir gaile
Ayar-ı “değer” sanıp, bir aptal sarraf ile
Altın devşirmelere terazim bile dargın

Sevmem! ..Sevmeyeceğim! .. Kitap kalktı rahle’den
Soğuyorken küllerim, kahrolmadı “kahreden”
Hangi yüz’e baksam boş, riya dolu çehreden
İğrenç tebessümlere şu midem bile dargın

Sevme beni! ..Ben değmem! ..Değeni bul “var ise”
O seni hak etmezse, tüketme ne var ise
Maarif-i yok bunun, ne; ilk okul, ne; lise
Vallahi “teşebbüs’e” bedenim bile dargın

Ağlama be küçüğüm, sözüm acı,”ben dostum”
Ben mevsim’dim, nisan’dım, mayıs’tım, ağustos’tum
Öyle bir yangın’dı ki; Kara kışlara koştum
Şimdi doğan güneşe “ümidim” bile dargın

Yanacaksın, yanacak! .. Hem de göz göre göre
Anladığın da, eyvah! .. Her yanın yara bere
Alıp götürsem seni “Aşk” olmayan bir yere
Bende ki tövbelere sevabım bile dargın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevmek Nedir? ...

Sevmek nedir? ..Sorulsa, ne cevap verir herkes? ..
Fedakarlık diyen var, hatta bir kısmı 'murat'
Laf-ı güzaftır bunlar, kullar izandan nekes
Sevgi bir izah değil, tek kelime 'itaat'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevmeye Utanma Sakın

Gün olur göz göze geliriz yine
O buruk vuslatın zamanı yakın
Anılar dilini düğümlese de
Merhaba demeye utanma sakın

Yıllardır hatıran ile yaşarım
Her soluk her nefes seni yaşarım
Sevgiyi tatmamış kula şaşarım
Sev gülüm sevmeye utanma sakın

Gönlün de mazinin közü yansa da
O bir kaç saniye asır olsa da
Hasretten ağlamak ayıp değil ya
Göz yaşı dökmeye utanma sakın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sıra Sende

Arındım kirlerden pislikten bu gün
Yıkayıp kefene sardılar beni
'Gelecek başına' dediler bu gün
Musalla taşına koydular beni

Daracık bir tabut hareketsizim
Nimetim kesilmiş hem nefessizim
Hayattaymış gibi yine sessizim
'Nasıldır' diyerek sordular beni

Bir sela okunda yanık ses ile
Cemeat toplandı şaşkınlık ile
Kıbleye dönüldü bir tekbir ile
'Akılda tutarak' yordular beni

Yükseldim omuzda arş-ı ala-ya
Dualar yükseldi kul-dan Mevla'ya
Ne gerek vardı sahte yaşlara
'Sen yoktun' melekler kovdular beni

Bir çukur açılmış bir tümsek toprak
Tabutun üstünden açıldı kapak
Çevreye göz attım yılışık kaypak
Bir kara dehlize soktular beni

Bir acele ile kürekler kalktı
Topraklar üstüme kudurdu aktı
Bu kadar telaşa ne gerek vardı
Çivileyip yere çaktılar beni

Sen niye gelmedin? Yollar mı uzak
Üzdü mü gönlünü kurduğun tuzak
Yüzün mü kalmadı bana bakacak
Utanmaz gözlerin yaktılar beni

Bir kalbi durdurup zül-e varışın
Kahpelik yükünü ziynet takışın
Gözümün önüne geldi bakışın
Mezarın içinde güldürdü beni

Kirlerin yok artık duygularımda
Nihayet pisliğin kaldı bak, sana
'ŞİMDİ SIRA ONDA' dediler bana
Sevinçten deliye döndürdü beni

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sırça Köşk

Şükür nedir bilmedik
Sırça köşk saray çaput
Nasıl doyurdu nefs-i
İki tahtalık tabut

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sildim Seni

Sildim seni
Sildim! ..
..............
Defterden, kitaptan
Gövdesine balta inidirdiğim
Ağaçtan! ...
Dağdan taştan kuşun kanadından hatta! ..
Sildim seni 'düş-te karanlıktan'
Ve ölümüne dinlediğim şarkılardan!
Çığlıktan feryatlardan
Sonsuzlukta kırılıp ziyan olan
Yankılardan....
Sildim seni
Sildim! ...
.............
Koparıp yaktığım takvim yapraklarından
Katlettiğin masum yıllardan!
Sildim seni 'Geçtiğin cümle yollardan'
Sildim lanet olası! .. Hatta göz yaşlarından
Lügatlerden vicdanlardan
Sevgiyi tatmamış cümle ruhlardan
Mekan değiştirmiş canlardan
Yeryüzünden semalardan
Sildim lanet olası
Anılardan bile! ...
Bir 'KALEMİM DE KALDIN' şimdi
Onun da mürekkebi bitti bitecek
Belki da en iyisi
Ortasından kırmak kalemi
..................
..................
Ve....... işte! ...
Bitirdim seni! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sizin Karneniz(! ..) Nasıl? ...

Ne idüğü belirsiz, kaymış muvazenesi
Üç beş ucube varlık, kin satar eczanesi

Biz bittik, bizden sonra, övünecek bir nesil,
Bırakmadık! ..Kalmadı! ..Yüzde seksen embesil

Dün, bu günü doğurmuş, yarın “veled-i zina”
Bir kehanet değil bu, vallahi pek aşina

Yol bitince trenler, yavaşlar, girer gar’a
Alim konuşur durur, dinleyenler gargara

“Dil” dilimden çok ırak, hatipler sarımtırak
Sanki yemin etmişiz, ne varsa döküp kırak! ..

Düşündüm de; Biz bizi “taş” sanıp sevinmişiz
Tövbe bin kere tövbe, “toz” bile değilmişiz

Miras kalanı bildik, bıraktığımız meçhul
Medeniyet diyoruz, adı kendinden menkul

Yalnız “siz” değil, bizden, hülasa hepimizden
Her kim nefes almıştır, nasipli sözümüzden

Nam-ı diğer insanız, “uygar hayvanlar da” var
Sirayet-i seyirde, hayvan oğlu hayvanlar

Bu; Top yekün intihar, belki de harakiri
Bu malum-u ilandır, her dem, her yerde kir-i

Oyun; Çok büyük oyun! .. Yer küreye yayılmış
Kim çoban, kimler koyun, kimler tek tek sayılmış

Bir dem Akif anlatmış, bir dönem Kısakürek
Yine her yerde mel-un, her köşede bir dönek

Asl-ı inkarda yarış, başlamış kıyasıya
Susuz dönüyor, kimi, götürmüşlerse suya

Bu “Yenilmez güç” değil, bizim acziyetimiz
Bir tutam ot gösteren oluyor efendimiz

Mantar gibi her yerden, Mürşid(!) türedi, pek çok
Lakin; “İman edenin, aptal olma lüksü yok”

Sorsalar; KöPage Rankingüyüz biz! .. Adımız da “Avrasya”
Avrupa kabul etmez, Bize dargındır Asya

Ulu-orta laf etmem, “SÖZ MECLİSTEN İÇERİ”
Ben bu coğrafyadayım! .. Bu da “öz eleştiri”

Ah-vah ile geçecek korkarım ki ömrümüz
Bizle göz göze gelmez aynada ki gözümüz

Ben bir iğne batırdım, acizane kendime
Çuvaldıza gerek yok, herkes baksın haline

Eee! ..Ben sınıfta kaldım! .. Sizin karneniz nasıl?
Kırık varsa, Ey Millet! .. Bu giden en son fasıl! ...

Kadir Albayrak