Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İnsan hakları

Bir ateş tutuşup yansada kanım
Abu hayat içme hakkım yok benim
Sende şu gönlümü yıkma sultanım
Başka yari seçme hakkım yok benim

Aşkın zehirinden aldım bir yudum
Dermansız dertleri gönlüme kodum
Mayın tarlasına döndü umudum
Kanat kırık uçma hakkım yok benim

Felek sırtımızda büktü demiri
Bir kuru hayale verdin ömürü
Yazmışlar kadere böyle emiri
Bu kaderden kaçma hakkım yok benim

Aşkın cellatları doymuyor kana
Çaresiz geziyom ben yana yana
Bir çare çekilip gelsem kapına
Kilidini açma hakkım yok benim

Gönlümü gönlüne sardım berk ettim
Kötü huylarımdan caydım terk ettim
Gönül tarlasını sürdüm herk ettim
Tohumunu saçma hakkım yok benim

Aşık boraniyem gönlümü yordum
Didari cemale uzaktan durdum
Gönülden gönüle bir köprü kurdum
Öte yana geçme hakkım yok benim

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İnsan olmak için emek gerekir

İnsan olmak için emek gerekir,
Başı boş gezene insan denilmez.
Önce sen kendini bilmek gerekir,
İnsanı üzene insan denilmez.

Gururu kibiri kaldırmak gerek,
Yerine sevgiyi doldurmak gerek,
Nefis ejderhasın öldürmek gerek,
Nefsiyle gezene insan denilmez.

Yar elinden aşk dolusu içmeyen,
Tamahlıktan, cimrilikten kaçmayan,
Cömert olup yardım elin açmayan,
Beyhude gezene insan denilmez.

Borani güvenme geçmişe, soya,
Bulursan pak insan sev doya doya,
Güzel ahlak ile uy güzel huya,
İnsanı üzene insan denilmez.

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İnsan sevgi ağacı

Bir gün dükkanında sermayen kalmaz
Varıp tartmaya bak zamanın varken
Aşkın pazarında zarar kâr olmaz
Alıp satmaya bak zamanın varken

İnsanları sevmek tanrı emiri
Güler yüz tatlı dil büker demiri
Mayala şu insan denen çamuru
Karıp katmaya bak zamanın varken

Sevgi ile giden kervan yorulmaz
Sel deryaya ulaşmadan durulmaz
Aşkın hırsızından hesap sorulmaz
Çalıp satmaya bak zamanın varken

Güzel yolcu olsa, sevgi hancısı
Sevgisiz insanın bitmez sancısı
Gönül deryasında sevgi incisi
Dalıp tutmaya bak zamanın varken

Sevgisiz tarlaya tohumu saçma
Cahil pazarına mushafın açma
Arif sohbetinden usanıp kaçma
Kalıp tatmaya bak zamanın varken

Öfkeyle ekilen sevgiyle bitmez
Dalında hoşgörü kuşları ötmez
Arif pazarında beş para etmez
Yolup atmaya bak zamanın varken

Borani sevgiyle söylersen sözü
Hoşgörü olmaz mı mayası özü
Sevgi tezgahından beş arşın bezi
Sarıp yatmaya bak zamanın varken

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İnsanlar ölürler fikiri kalır

İnsanları bacı kardeş görene
Eğri gözle bakılır mı emmoğlu
Sana dostum diye çiçek verene
Dönüp kurşun sıkılır mı emmoğlu

Kargalar çalıda bülbüller gülde
Dalga oluşur mu ufacık gölde
Balık suda büyür insan gönülde
Gönül evi yıkılır mı emmoğlu

İnsan nasibini aklınca alır
düşünceler söyleyerek çoğalır
İnsanı yakarlar fi kiri kalır
Düşünceler yakılır mı emmoğlu

Bozuk fikir anlamaz ki viracı
Takla atar devirirsin ara
Sevgi toplar iken gönül barajı
Başka yere akılır mı emmoğlu

Aşık Boraniyem sözlerim cana
Ne gerek var kavga döğüşe kana
İnsanlar sevgiyle gelse yan yana
Muhabbet den bıkılır mı emmoğlu

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İtinen çuvala girilmez

Mayan insanlıktan yoğurulduysa
Hayvana karışıp koklaşamazsın
Düzgün ağaç iyi meyve istersen
Cahil toprağında kökleşemezsin

Cahilin son sözü olacak gıybet
Mayan bozuk ise sende garış et
İbibik yuvası olursa sohbet
Biraz kötü kokar yaklaşamazsın

Cahilin meçlisi yaraladıysa
Derdi katar katar sıraladıysa
Cahil garez edip karaladıysa
Deterjan çıkarmaz aklaşamazsın

İnsanın acından ölmüşü var mı
Akbabanın kartal olmuşu var mı
İtinen çuvala girmişi var mı
Ürür ele verir saklaşamazsın

Hazara da Borani dost hazara
Malım arif ile döksem pazara
Bilirim koç yiğit sığmaz mezara
Eli kolu bağlı bekleşemezsin

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Kaç yunusun kaç sözü var içimde

Gönül ekranımı karartma felek
Kaç film var kaç dizi var içimde
Dönüyor bu alem bir çarkı felek
Kaç artistin kaç izi var içimde

Sevgi hastasının dermanıyım ben
Aşkın mührü bende fermanıyım ben
Güzel postasının kervanıyım ben
Kaç tepenin kaç düzü var içimde

Ben batıl evini elimle yıktım
Hakkı bulan diye virana çıktım
Her mevsimin nazın kahrını çektim
Kaç baharın kaç yazı var içimde

Ben ayn-el yakını insanda gördüm
Gittim insanlara yüzümü sürdüm
Muhabbet aşım elimle verdim
Kaç çorbanın kaç tuzu var içimde

İsa ile göğe çaktım ben hacı
Muhammed’le miraçladım miracı
Ene-l hak’ta solda koydum Hallac’ı
Kaç Yunus’un kaç sözü var içimde

Benim ciğerimi güzeller yaktı
Görenler ağladı göz yaşı döktü
Karacaoğlan sözü bana bıraktı
Kaç aşığın kaç sazı var elimde

Aşık Borani’ yem sevgiye kandım
Eldeki kusuru kendimde sandım
Aşkın girdabında çok derde yandım
Kaç hazanın kaç hazı var içimde

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Kadınlar günü özel anadolu kızı

Sen Anadolu kızıydın
Varoşların sokaklarında
Gözlerin yaban eriği
Ellerin madımak kokardı

Bir tezek vurmasını bilirdin duvarlara
Bir de türkü söylemesini sevdalara
Böğürtlen yerdin derelerden
Ellerin çingene pembesi
Dillerin gül kurusu olurdu

Gözlerini çaldılar
Erikler küstü Anadolu ya
Dillerini çaldılar
Türküler küstü Anadolu ya

Sen yosundan vururdun kınanı
Sen çıtlıktan yapardın sakızını
Çiklet verdiler ağzına
Boya sürdüler dudağına
Parfüm bu kokla dediler
Seni bir daha geri vermediler
Tüm Anadolu’yu küstürdüler

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Kalemler kan kusmuş satır üstüne

Gene adres bırakmadan gitmişsin
Yolcular ağlıyor yollar ağlıyor
Gönül bağlarını talan etmişsin
Bülbüller ağlıyor güller ağlıyor

Hiç mi söz yok idi hatır üstüne
Bele toprakları yatır üstüne
Kalemler kan kusmuş satır üstüne
Mektuplar ağlıyor pullar ağlıyor

Bitti arkadaşlık bitti yaranlık
Bunca yıllık mazi oldu bir anlık
Gayrı hayatımız zifir karanlık
Mızraplar ağlıyor teller ağlıyor

Bahtımın güneşi tersten doğuyor
Kader beni hicranında boğuyor
Göz yaşlarım iplik iplik yağıyor
Deryalar ağlıyor seller ağlıyor

Boraniyim aşkım gezer dillerde
Gözüm ırmak kan ağlarım yollarda
Mecnunum Leylasız gurbet ellerde
Sahralar ağlıyor seller ağlıyor

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Kara sevda

Nasıl anlatıyım tarif edeyim
Aşığın gözünde yaş kara sevda
Bundan kurtulup ta nasıl gideyim
Aşığa ekmekle aş kara sevda

Söz dinlemez elden ele gezdirir
Dertli eder üzüm üzüm üzdürür
Usandırır seni candan bezdirir
Eyibin derdine eş kara sevda

Hem ağlatır he mi güldürür seni
Sırrını faş eder bildirir seni
Kuru hayal ile öldürür beni
Sanmayın aşığa hoş kara sevda

İstesem de ondan ayrı kalamam
Sevda bensiz ben sevdasız olamam
Yorulunca ardı sıra gelemem
Uçunca tutulmaz kuş kara sevda

Aşık Borani’de sevda duruyor
Kara sevda nice aşık yoruyor
Hangi aşık muradını alıyor
Ahiri arkası boş kara sevda

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Kelimeyi tevhit

Kendisini bilmeyenler hepsi cahil kaldılar
Gittiler bez parçasın ipek diye aldılar
şeytanlara esir olup yanlış kapı çaldılar
Ol ki kuranı natıka ilim sende sır olsun
Oku dilin den tevhidi kalbin nur ile dolsun

On iki Tarı kın hepsi yörür bir yola çıkar
Dostuna sevgiyle bakan hepsi bir gözle bakar
Nehirler ırmaklar çaylar hepsi deryaya akar
Zatını bil kendine gel can içinde bir cansın
Oku dilin den tevhidi kabin nur ile dolsun

Borani yem vahdete gel görünen dem o demdir
Evvel zahir batun olan yine adem ademdir
Sırrını deme cahile bilmeyene mahremdir
gir erenler bahçesine gönül güle boyansın
Oku dilinden tevhidi gönül nur ile dolsun

Halil Çimen