Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Ne Çıkar

Suya benzer biri olsam ne çıkar
İnerek dûn yere dolsam ne çıkar.

Mütevâzî oluşum gösterecek
Bana düşman bile kıymet verecek

Diyecekler şahsıma zât-ı aziz
Utanıp söyleyemezler suhn-ı galiz.

Akışım sert kayalıklar delecek
Yere indikçe onur yükselecek

Dene bir kerre de sen şahsın için
Kul olur zâtına mağrur kibirin.

Dûn = alçak
Zât-ı aziz = muhterem
Suhn-ı galiz = edebsiz, kaba sözler

Feilâtün feilâtün feilün
. . / / . . / / . . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Ne Hâcet

Sevmekte cefâ varsa ger, esbâba ne hâcet.
Hançer vurarak kalbime gir, bâba ne hâcet.

Hiç bitmeyen aylar seneler senden uzakta
Hasret beni mahvetti inan, tâba ne hâcet.

Çektim dönerek bin defa ben çarkını aşkın
Fırlattı felek gönlümü, girdâba ne hâcet.

Mehtâb gibi rü’yâma girip bir gece gelsen
Ay benzeri vechin yeter, aftâba ne hâcet.

Bir gün bile sensiz uyumak sanki ölümdür
Mevtâ da uyur sonsuza dek, hâba ne hâcet.

Vuslat dışı kalb ağrısı çin doktora gitme
Aşk derdini Mehmet bilir, erbâba ne hâcet.

Esbâb = sebepler, bahaneler Bâb = kapı
Tâb = güç, kuvvet Girdâb = burgaç
Vech = yüz Aftâb = güneş Hâb = uyku


Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
/ / . . / / . . / / . . / /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Ne Diyorum

Yüreğimden gelen aşkım, sana sâfi diyorum
Kalacak sırlarımız, beynene hâfi diyorum

Çok uzaklardaki deryaların üstünden uçan
Sesinin verdiği şenlik, bana kâfi diyorum

Çekeriz sabrederek ayrılığın sancısını,
Feleğin yazdığı kem kadere câfi diyorum

Dayanılmaz çoğalan hasretinin zorluğuna
Ama vuslat haberin, hastaya şâfi diyorum

Unutup derdimizi şükredelim halimize
Olacaktır yüce Mevlâ, bize nâfi diyorum

Senin aşkınla canım kaynaşacak haşre kadar
Bilesin, daima Mehmet sana vâfi diyorum


Beynene = aramızda,
Hâfi = gizli
Câfi = eziyet eden
Şâfi = şifa verir
Nâfi = yardımcı
Vâfi = sözünde duran


Fe i la tun Fe i la tun Fe i la tun Fe i lun
.. / / .. / / .. / / .. /


Benim yüreğimden gelen aşkım temizdir diyorum.
Bizim sırrımız aramızda gizli kalacak diyorum.
Uzak denizler üzerinden aşarak gelen sesinin verdigi
neş’e bana kâfi diyorum. Bu ayrılığın acısını
beraberce sabrederek çekeriz amma feleğin yazdıgı
kötü kadere zalim diyorum. Artan hasretinin
zorluğuna dayanılmaz lâkin sana kavuşma haberi bir
hastaya şifâ diyorum. Gel halimize şükrederek
derdimizi unutalım. Bir gün yüce Allâh bize
yardımcı olacaktır diyorum. Bilesin ki senin aşkınla
yüreğim kıyâmet gününe kadar yanacak ve Mehmet
sana daima sâdık kalacak diyorum.

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Ne Mümkün

Gökteki yıldız sevenin hâlini irfân. Ne mümkün
Sessiz olan türbe içinden dışa tuğyân. Ne mümkün

Eski pirân insana “Nisyân ile mâlül” demişler
Duygumu inkâr ederek buseni nisyân. Ne mümkün

Aşkın için yılmıyarak mânialar geçtiğim gün
Nefsime kaç kerre dedim dünyaya isyân. Ne mümkün

Memleketimden çok uzak yerleri gezdim ve lâkin
Gurbete gitmekle senin sevgini nisyân. Ne mümkün

Girye- i hicrân ile nâlan, Fatin’in ruhu ister
Her sene bayramda koyunlar gibi kurbân. Ne mümkün


İrfân = bilgi, biliş
Tuğyân = taşkınlık, taşma
Pirân = ermişler
Nisyân = unutma
Nâlân = inleyen
Girye-i hicrân - ayrılık ağlaması



Müfteilün Müfteilün Müfteilün Fâilâtün
/ . . / / . . / / . . / /. / /



Gökteki yıldızın yeryüzünde bir sevgilinin halinden
anlaması mümkün olmayacağı gibi, bir mezarın
içinden dîşarı çîkan bir taşma (bir haykırış) da
mümkün değildir. Eski büyüklerimiz insanların bir
unutma hastalîğına müptela olduklarını söylemişler.
Ben duygularımı inkâr etmeme ragmen senin öpüşünü
unutamıyorum. Aşkına erişmek için yılmıyarak bir çok
manialar aştığım gün kaç kerre bu dünyaya isyan
edeyim dedim. Yapamadım.. Memleketten çok uzak
yerleri gezdigim halde gurbete gitmekle senin sevgini
untmak mümkün olmadı. Bir ayrılık ağlamasıyla
inleyen Fatin’in ruhu, her sene bayramlarda kesilen
koyunlar gibi, kurban olmak istedigi halde, o da
mümkün olamıyor.

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Ne Sandın?

Hukukçu Zehra’yı kadı mı sandın?
Çiçeğin arapça adı mı sandın?
Yürüyen Merdiven sunucusunu
Gönül dostlarına dadı mı sandın?

Birsen’le hasbıhal aleni-beyaz
Her Cuma orada, kış, bahar ve yaz
Yürüyen Merdiven üyesi olmak
Şairler nezdinde büyük imtiyaz.

Yamak’la tanışmak bir değer alır
Şiirlerin bin-bir şehre dağılır
Yürüyen Merdiven bağlantısına
Elli-bir telefon çok mu sayılır?


Zehr, zehre = çiçek
Zehra’ = Yüzü parlak olan

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Neden Düştüm

Yolum düzdür yolak bilmem
Sağım verken solak bilmem
Karanlık bir sokak bilmem
Bu şehr’e ben neden düştüm

Deniz deryâ sudur derken
Pınarlardan su içerken
Akan çaydan da geçerken
Bu nehr’e ben neden düştüm

Param yoktur pulum yoktur
Abam yoktur çulum yoktur
Paşam yoktur kulum yoktur
Bu dehr’e ben neden düştüm

Günahsızdım duâ ettim
Utanmazdan hayâ ettim
Gönül derdinden âh ettim
Bu kahr’e ben neden düştüm

Dehr = dünya, devir
Kahr = dert, zorlanma


Mefâîlün mefâîlün
. / / / . / / /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Nef'i

Erzurumdan genç Ömer bir sâni mahlas tâlibiydi
İptidâ Zarrî yazarken ba’de zâlik Nef’î oldu

Zâdelerden saygı görmüş şâirânın gözdesiydi
Ba’demâ bir pâdişah nezdinde resmen ref’i oldu

En nihâyet hicv yüzünden boğdurulmak hükmü giydi
İntikâdî hicvi, heccâvın namazsız def’i oldu

Sâni = ikinci
Mahlas = lakâb
Tâlibiydi = istiyordu
İptidâ = başlangıçta
Zarrî = zarar verici
Ba’de zâlik = sonraları
Nef’î = faydacı
Şâirân = şairler
Ba’demâ = daha sonra
Ref’i = taltif edildi, itibar gördü
İntikâd = alaylı eleştiri
Def’i = ortadan kaldırma


Failâtün failâtün failâtün failâtün
/ . / / / . / / / . / / / . / /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Nefs-i Emmâre

Arzu-nâk sultân efendim nefs-i emmâre hakir
Müstakim yoldan çıkıp mecliste ters ahkâm verir
Hüsn-i ahlak mantığından muttasıl zılgıt duyar
Müstakildir, kimse bilmez nerde endâm gösterir

Doğduğum günden beri hep böyledir nefsim benim
Çifte mihmandan rahatsızlık sezer sâkin tenim
İzdihamdan memnun olmaz nemli toprak medfenim
Baş belâlım hangi hengâm kande encam gösterir.


Arzu-nâk = isteki, arzusu kuvvetli olan
Nefs- emmâre = insanı kötülüğe sürükleyen nefis
Hakir = itibarsız, değersiz
Müstakim = doğru
Hüsn-i ahlâk = ahlak güzelliği
Endam = boy, bos
Mihman = misafir, konuk
Hengâm = vakit, zaman
Encam = son, akibet, nihayet

Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
/ . / / / . / / / . / / / . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Nerdedir

Varsa kulüp başkanı gurbette, imâm nerdedir.
Geçti mübârek Ramazan, bizde siyâm nerdedir.

Saklı durur rafta, lûğatlarla berâber, temiz
Bir iki Kur’ân cüzü, furkânı kelâm nerdedir.

Âlem-i fânîdeki insanda hasâil gibi
Olsa bir aşk tutkusu, Allâha garâm nerdedir.

Köyler uzaklaştı da gündüz gece hep yoldayız
Camiye vakt kalmadı, salâta kıyâm nerdedir.

Çarşıda ahlâka riâyet bile kaybolmada,
Şimdiki gençlerde edep nerde, zimâm nerdedir.

İnsanı çok yordu hayât kaygısı, hiç şüphesiz
Lûtfile göster bana dünyâda arâm nerdedir.

Siyâm = oruç
Furkânı kelâm = âyetler
Hasâil = hasletler, huylar, tabiatlar
Garâm = olağan üstü düşkünlük, sevda
Salâta kıyam = namaza durma
Zimâm = ar, nâmus
Arâm = rahatlık, dinlenme

Müfteilün müfteilün müfteilün failün
/ . . / / . . / / . . / / . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Oğluma

Akranların ergeç baş ederler seni Dâvut
Mâzîdeki önderleri ders/örnek alırsan
Lâkin göremezsin büyüyen gölgeni Dâvut
Bir başkasının gölgesi altında kalırsan.

Mef û lü Me fâ î lü Me fâ î lü Fe î lün
/ / . . / / . . / / . . / /

Mehmet Fatin Baki