Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Déjê Vu…

yutkun!

çiçeğe durmuyor artık adam
kuru yapraklarını saydırıyor baş meleğe
ölüm “arkadan vuracak kadar kahpe”*
mızrağında Rodos

adam bir fotoğraf eğretilemekte
adı lazım değil
Asitaneye inmiş Don Kişot kadar
çılgın bir şövalye

karar yol emridir ikinci kez
üstelik kulvar tek yönlü
hava lodos

bu kaçıncı déjê vu ey!
“şiirden saklanıyor şimdi herkes”**

değirmenlerle eğleşiyor yetim çocuklar


(*…**) (Cenk Koyuncu)

(30 Eylül 2007) - 6. Dekad

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Dirimsel Ölüm…

biri
birini bulur
biri
vurur birini

simgesel karmaşanın rengi kül
kurban
yetim kırılgan
aykırılığa sızar izinsiz
destursuz çekilir kınından

şahlanır
umudun saltanatı
ölü nokta
dirimsel takat
:
ketum yakarış

pusarık bir mitostur yaratılan
kayıp zamanlar libidosu
yıkasın diye
saçlarını kaos’un

bilinmez:
hangi nehir yatağı alır ölüler ve zanlıları


(10 Ağustos 2006)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Dördüncü Duvar…

birini kapatıp zamanın
dünden tasdikli bir defter gibi
ötekini açtık bildim

son duvarı neden ördük o halde

pekâlâ yaşanabilir gözetleme kulesinde de
“aşk yoksa yaşamak yok”
demek kadar basit bir önerme bu
yalın ve anlaşılabilir
birinci tekil şahıstan yola çıkıp
boşlukta yürümek kadar tutarlı hem de

düş değiliz annem!
çok oldu kanatlar eriyeli
insanız ne olsa
ve hala aşka yatkın
her ağıtta sırlar saklı
ölüme yakın

tanıdık bir karabasan
manastır kapısı ısmarlıyor kalbimize
dördüncü duvar!

tek tanık şair
tek avuntu aldanmayışı şiirin


(4 Ekim 2007) - 6.Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 11

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Düş Lekesi…

düş lekesine yazıyorum yıllanmış yamaklığımı
söz’le sınanıyoruz
karaya vurmuş bir güvertenin tek başınalığında
hırçın bir deniz iniyor payıma
bir de sözün ağrısı
gümüşi pullardan başka

üstleniyor akıntı reşit olmanın sancısını
dilsizim ben nicedir...ayna suskun
simin durgun suyunda kanserli dokulara salıyorum
deniz heybetiyle üflenen ejder soluğumu

aşkı indirmedik başımızdan
yüzünü yere vermedik hiç
bu acı başka bir şey!

kalbimde seyrüsefer türküleri
nicedir denk düşmüyor haritalara
tüm kıyılar yangın yeri

dil yorgun bir ağıt

siz ayrılığı yazın
ben ağrılarımı
size sevda...bana divit

düşümdeki leke tutuyor ellerimi...


(9 Şubat 2006) - 6. Dekad

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Eldiven…

kuru bir tütünüz acıya
şiir
alıcı kuşu sözün
gevrek bir ötüş ardında gizleniyor
ardıç sürüsü

ne usandık ormana sevdalanmaktan
ne uslandık cilalamaktan ak kağıdı
aykırı yanıtlardan asıldık hep
sorular
eski tanışıklığımız

tohumca serpilmeyi umarak
derin
bakir
ve ak
incelikli bir mısra gibi
konuşmayalım bundan böyle!
:
yanıyor ellerim
kadife eldivenlerim nerede!


(18 Temmuz 2008) – Likurga Dosyasından…

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Eylül Kuşları…

yarısı yaz / yarısı kış

yarısı bir dolu hüzün / gece
yarısı günışığı / kışkırtıcı
ipini kopartmış entrikacı fahişe

işte geldi çattı mevsim…

yaz’ı bitirdik diyorum anla!
deniz tatsız / düğünler tavsadı artık
mağazalarda bir ucuzluk furyasıdır gidiyor
ne alırsan üç’e beş’e
oysa “insandan ucuz şey yok” demişti kadın
yakında bizleri de koyarlar vitrinlere

bir geliş / telaşlı
bir gidiş / bir sayrılık
bir de kemirgen duygu / insafsız
kalbe hançer saplayan cinsten
-yaşama sevincimizi çalmıştı hani
sessizce ağlıyorduk / ağlıyorlardı durmadan
ondan söz ediyorum
:
masumiyet gülücükleri
içimizdeki ıssızlığın dudağında kuruyor zamansız

erkekler rızk peşinde
dörtnala ter atıyorlar
işleri varsa ne mutlu!

yaygaracı kadınlar mı
ne desem ki
...yorum yok...
biliyorsun farklı biriyim ben
anlamam onları sizlerin anladığı kadar

önümüz kış’mış aldırma!
yakala eylül kederlerini suyun gözünde
aşka ve ölüme bağışla hüznümü ey sevgili
orada çöreklenen habis intihara

kalbimdeki kuşları sıkı tut yeter
göçmesinler! ....


(27 Eylül 2005 – Eylül Dosyası)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Geçitsiz…

kömürden geçmeden
tutuşmaz dil ateşi külle
varılmaz
suya
su şehirlerine

ve ayrılık
ve ölüm
ve yalnızlık ‘sır’ı sorgulayan
hep vardı

kime baktık biz
neydi
aynadan düşen bize

oradan geçmeden
çözülmüyor anlam
süzmeden varlığı yok ile
sözün gereği ne!


(Mart 2008) – (Likurga Dosyasından)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Gül Yanı Hazan…

fidanın çiçeğe durduğu şu mevsim
segah perdesinde işmarlı bir hüznün
böğürde şaklayan kamçıyı betimler acı tebessümüyle
gül yanı sararan bir yerdeyiz

bilmiyoruz nerdeyiz!

çapaçul o delirme noktasında
kucağında bir fırtına uğrağının
nadide sevinçleri mostraya çıkarır gibi
kursağını deşiyor kara ve deniz

sayrılıktan ağlıyoruz
öncesizlik ve sonrasızlığa
:
gün kayıp
bunca uğursuz yıkım ağrısıyla
çaresiz!
erken çürüyen zaman artığına

düne küstü fidanlar
ve yarına anakara’da

gül yanı hazan bir yerdeyiz…


(13 Şubat 2006) - 6. Dekad

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Harami…

ruhu nerede insanın?
__bir koza arar o çaresiz
su katılmamış sevgidir adı

içinden hurdahaş çıkılan son mekan
kimi zaman tek parça

yerkürenin bu ucunda
boşa saydırıyor bir güç silahını
“birdirbir” oynuyor durmaksızın
eti ve kemiği
ve aşağılık bir iştiha ile
yepyeni bir düzen peşinde

h a r a m i besliyor uykularında
âleme zulüm ezberletir de
iskân etmez evinde kimse

geçmişten şavkıyan kentlere
çığlık taşıyor büyük kanatlı bir şey
utanıyor kuşlar
çok utanıyor
insanlığın sesi duyulmuyor hiç
Samarra’da
matemli bu sabah vaktinde

adam gibi çekilsin çekiliyorsa tetik
yarının hesabı sorulmadıkça neye yarar böyle bir silah!
solan nefeslerde çoğalıyor soru işaretleri
kan ağlıyor Samarra tarihte yine

nereye gizledik ruhları ey h a r a m i!


(18 Mart 2006)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Irmak…

yüzümüz sevdacıl gül
ve fakat
geceye derin bir hüzün

sezgiyle birikir
uyumla dirim
artağan
bunca karmaşa

safi nazdan sayılır
demini yitiren mazruf
safi tafra

sözüne eşkıya insan
doğurgan yargıcı kendisinin
haince pusu kurar aykırı ritim
var oluşu sorgular
kuytuda

hangi suya teğet geçtiysek bu yüzden
ya darağacımız
ya ırmağımızdı bizim!


(1 Mayıs 2007) - 6. Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 26

Naime Erlaçin