Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Korkma

yoksun diyebilir mi
dalga kıyıya
yalanı bırak
seviyorsun

inkar edebilir mi
yağmur bulutu
yalanı bırak
seviyorsun

hayır diyebilir mi
gündüz güneşe
yalanı bırak
seviyorsun

yalanı bırak
seviyorsun
korkma bil
seviliyorsun


yalanın gerçegi sevdiği gibi



***Şarkı sözü

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Kovuk

-ah düşlerim
terasında oturuyorum
beş katlı bir ağaç
uzanmış dalları
ellerimi okşuyor
rüzgarlı yaprakları
saçlarım savruluyor
kokunu dolduruyor
aç genzim
içimde dolaşıyorsun
deli gibi
çıkmaz sokaklara çarpıyorsun
çıkış yok biliyorsun
acılarımı nasıl ıkınarak
güneşleri doğurduğumu
biliyorsun
saflaşıyor tenim
yüreğim derenin dibi
düden taşları gibi
bembeyazsın
biliyorsun


-ah düşlerim
ne zaman geliyorsun



*kalemi gönülden mürekkepli kadının günlüğünden

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Kör Bir Rüzgar-

zaman döndü değdi yaşamı yaktı
çılgın bir suskunluk bağrına bastı
ağırlığında tutulmaz deli aşktı
bu sebep herkes nazarlı baktı

kurudu gökte kör bir rüzgar aşk asıldı
ASlı kaldı



03.10.2003
ist.

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Kör Bir Rüzgar

zaman döndü değdi yaşamı yaktı
çılgın bir suskunluk bağrına bastı
ağırlığında tutulmaz deli aşktı
bu sebep herkes nazarlı baktı

kurudu gökte kör bir rüzgar aşk asıldı
ASlı kaldı

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

KötüKaranlık Olmak

gece ortası daraltan dar vakit
çırılçıplak soyduğum düşünceler arası
düşünüp düşünüp kelimelerin yetmediği
kara deliklere mantığın yenik geldiği

an ki
Pandora’ nın kutusuna takıldım kaldım
bir başka heves düşüncelerim
yürüyorum yürüyorum geldiğim aynı ağaç sanki
açmaz düşünce hadi kes gitsin hasetliği
can vermiş ve almış devran dönüyor diyorum
ve hala kıskançlığı bilmiyorum

bir aralık yine kızgınlığım anneme
niye diyorum niye
birazcık da olsa kötü zihniyet aşılamadı
yaşıyorum benden gitmiyor kötükaranlık
yaşatamıyorum
aklımda ağlıyor canım annem
parçalanıyor üzülüyorum
geçiyor kızgınlığım
kızgınlığıma üzülüyorum
öğretemezdi ki
hiç kötü olmadı olamadı
biliyorum

çırılçıplak soyduklarımla
dar vakit karanlık kalıyorum
anlamıyor ağlıyorum
karanlık olamıyorum

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Köyden Sevdim Bir Kenti

fistanımın cebindeydi tüm hayallerim
köy güzeli gibiydi tüm umutlarım
kentin duvarlarından kopmuş sevdiğim
sonradan öğrendi tesadüfen geçtiği yüreğim

yoklukta yaşadığım zenginlik akar kalbimden
bir gülümseme satın alırken tüm alınmazları
verdim gitti dedirdi ruhumda tüm açılmazları
katlandı geri geldi ağrılı kentin gri duvarları

acılar var bağrımda bıçaktan öte örselenmiş
açsam göğsümü durmaz ağlardı gören yerli yersiz
yaralarımı açan kentin gri duvarları
çaldığın sevgiden yerinde daha çok var
köy köşesinden sevdim kenti
kentte asla sığmaz akan bir saflıktan


kapattım gözlerimi

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Kristal Kusur

kar yağıyordu nehrin üstüne
üstümde duran buzdan nehir
Karacaahmet türküsünde
suyuma değen
bir salkım söğüdün dalları

benim içimde binlerce sarhoş
çocuk
çığlıklarla ağlayan

tek kusurumdu söylemek kusurunu
aşk eflatundan
denge neydi
sensizliğinde kırık hayattı terazi
beni tenim mi canım mı terk etti

öptüğün
esrik savrulan iki damlacıkta
dağlanan tuzuydum ki
suyu kurudu
bıçak küskün
kristal keskindi

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Kum Taneleri

değme mutluluklara taş çıkaran
parmakların arasından kayan kum taneleri
bir elveda!

ağlayandır
sahipken sahip olunmamışlar için

zalim eli değmiş
gariban
sever sitemkardır

yinede
benden ne varsa
alıp götür yanında
inandığın hüzün dolu
recinesiz bir avuc kumdan mutluluğa

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Kurt

dağın başı
bir elma ağacı

kurt var
kurt var
kiminde kürk
kiminde elma var

akıl almaz
göz görmez
kim bilir daha
ne çok var

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Lacivertmişim Ölmüşüm

ölmüşüm
derinde kalmış
tüm ikilem yarlar
kemiklerimi altın sarmış
duymuş görmüşüm ki
dilemma arasındalar

zamanından önce açılmış
tüm hazineler
ve ben doğurmuşum
sancılarla
ilk sayfalıkken sonda
-bir kelime
‘’arayış ‘’
ortalık yerde
düşüverdi bildim ellerime
‘’öyle’’ bir kelime

ortasındayken yolun
yol değilmiş
koşuşturduğum

alacakaranlık
bir düşüp
bir kalktığım
olmayası imiş amacım

kırılır mı
ayaklarım kollarım
yıkılır mı beden
yıllar yılı taşıdığım

ölmüşüm
çatlamış kabuklarım
yangına çalmış
ayrıkotu bakışlarım

ölmüşüm
defnedilmeden
çok kalabalıkmış
sade cenazem

Şule Aydemir