Aşk

[Kéan aRs]

Buralarda Çok Yalnızım Baba...
Buralarda çok yalnızım baba
Tıpkı senin yalnızlığın gibi
Kalabalıkların içinde
Bir başımayım.

Dışarıda kar yağıyor
İçimin yangınına inat
Her kar tanesi
Karşıki evlerin çatılarına değil
İçime düşüyor elif elif
Sığırcıklar ellerime konuyor sarı siyah
Selviler kucağıma
Eğilip uzansam
Toprağında biriken karlara dokunacağım.

Senden çok uzaklarda
Artık senin kadar yaşlıyım baba
Saçlarım seninki gibi kırlangıç
Gözlerim senin yorgunluğunda
İçimde Sinop kadar hasret
Akliman kadar

[Kéan aRs]

Kendine Bağlama Bu Kadar Beni Akliman...
Kendine bağlama bu kadar beni Akliman
Sonra ne yaparım senden uzakta
Kim sarar yaralarımın derinini
Kim örter kumlarını üstüme
Gece misali
Ağlarda çırpınır balık
Mezeyi özler bir yanı
Bir yanı da sevgilininin dudağını
Çingene palamudu gibi
Çok öncelerden düştüm ocağına
Dalgaları al gel
Sar beni kucağına...

Altın dişli bir kadın gördüm
Sanırsın seni vurmuş damağına
Topaz’la kehribar arası
Serpilmiş kumsalına
Akliman şimdi iki dudağımın arasında
Mavi bulutlar elimde

[Kéan aRs]

Özlersen Beni!...
Sevgilim bir gün özlersen beni
Nihavent şarkılarda dinle sesimi
Akşam karanlığında ak yıldızların
En parlağında gör hayalimi.

Biliyorum yine çok uzaklarda
Hasret mısralarında anarsın beni
Postada mektubumu bekleyemezsen
Esen rüzgârlardan al haberimi.

Güllerin tomurcuk yanaklarında
İçki şişelerinde, kadehlerinde
Nerde olursan ol, her andığında
Dokun yüreğine, duyarsın beni.

Ellerin soğuktan donarsa bir gün
Özlersen nefesimi, sıcaklığımı
Silme gözünden akan yaşları

[Kéan aRs]

Yüreğim Orda...
Öyle özledim ki memleketimi
Anam, babam, yârim, her şeyim orda
Unutamadım hiç çocukluğumu
Ben buralardayım, yüreğim orda.

İlk nefesi aldığım küçük kasabam
Suyunu içtiğim çeşmeler orda
İlkokul, orta, lise ve ilk arabam
Topacım, çomağım, sapanım orda.

Her nefes alışta alır aklımı
Dekovil hattını, çay kenarını
Kurtuluş Okulunu, tahta sıramı
Unutamadım çünkü yüreğim orda.

İlk güzel sözleri öğrendiğim yer
İlk sevda ateşiyle tutuştuğum yer
Allah’ım sen ona u

[Kéan aRs]

Ben Seni Olduğun Gibi Sevdim...
Ben seni olduğun gibi sevdim
Utangaç ve anlamlı bakışların
Ay ışığı vurmuş saçlarınla
Herkes den farklı hareketlerin
Aşık etti beni sana,
Yağmur damlalarının, toprakla buluşması misali
Sensizliğin bir adinin da
Cehennem olduğunu,
Kabus dolu *******imde
Bir Melek
Kıyamette bile senden ayrılmayacağımı

Aya aşık yıldızlar
Güneşe hasret papatyalar gibi
Her sevgililer günü gibi
Sevdim seni sevdiğimi.
Hasretler yaşadım sensiz gecen günlerimde
Ağladım gökyüzünün sonsuzluğuna

[Kéan aRs]

Bir Deli Özlem Bu...
Köylu güzelim
Dağ kokulu papatyam,
Koca bebeğim.
Özlüyorum seni,
Yalansız bir özlem bu
Dolansız, saf bir özlem.
Yeni doğan bir çoçuğun
Minicik elleri gibi
Yumuşak ve mazlum
bir özlem bu...

Gökyüzü kadar büyük
Senin kadar yüce
bir özlem bu...

Hasretten ağlayanan sevdaıiların
Yıllarca kavuşamayanların
İki gün bile dayanılamayan
bir özlem bu...

Ne yapacağini bilmeyen
Telefonlar bekleyen
Ağlayan, isyan eden
Kendisini harap eden
bir özlem bu...

Yolda yürürken
Otobüslere

[Kéan aRs]

Minik peri ve Serçesi...
Dağlar, bulutlara aşkindan ağlar olmuş,
Bir gün ona dokunmak
Saniyelik bile olsa onun sıcaklığını
Hissetmekmiş tek hedefi..
Her gece, güneşin doğusuyla feryat yakmaya baslar,
Ona seslenişi her yeri sallar,
İçindeki sevda ateşi gün geçtikce büyür
Bazense patlarmış..
Biz insanlar bunlara doğa desek te;
Milyonlarca yıldır bir aşk hikayesi
Sürüp gidermiş..

Bulutlar, her gün tüm zerafetiyle salarmış eteklerini,
Bilmezmiş dağların ona sevdalı olduğunu
Onun için her gün ağlayıp , özlemle

[Kéan aRs]

Sensiz Bir Hafta...
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Sensiz koskoca, sancı dolu bir hafta..
Hayalin ellerimden tutup
Dayanmalısın diye fısıldıyor kulağıma..sessizce..

Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Sensiz gecen her güne bir çizik atıyorum
Kalbimin en hassas yerine..
Biliyorum ki; sana kavuştuğum an hepsi silinecek..

Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Damarlarımda aşk iksiri, durmaksızın geziniyor içimde
Adin yankılanıyor odamın karanlık ve soğukluğunda,
Sonra

[Kéan aRs]

Sessizliğin Bile Güzeldir Senin...
Sessizliğin bile güzeldir senin,
Gözlerinin parıltısı, saçlarının hoyratlığı,
Yeter bazen bana
Çayırda gezen bir ceylansın.!
Ne aradığını bilmeyen..
Çoğu zamanda bir tavşan,
Ürkek, temkinli, atılgan..
Kaçarsın durmak istememecesine.
Bense bir serçeyim,
Özgürce kanatlarını çırpan
Savunmasız, sevgiyi arayan…

Sessizliğin bile güzeldir senin,
Masmavi denizlerin
Mercanları gibi..
Konuşmasan da duyarım içinde yankılananları,
Kalbinden geçen her şeyi.
Nefesin kadar yakınımdı

[Kéan aRs]

Bir Garip Duygu Bu Pişmanlık...
Bir garip duygu bu pişmanlık.
Anlat desen anlatamazsın derdini,
İçini dökemezsin sevdiğine.
İçine atarsın,kaybolduğunu sanırsın pişmanlıklarının,
Ama yanılırsın.
Her şeyin güzel gittiği sırada çalar kapını.
Utanırsın yaptıklarından.
Sevdiğini düşünürken gelir mesajı,
Geçmişini anlatır,pişmanlıklarını.
Önce sevdiğin gider,
Sonra sonra ruhu.
Anlarsın belki doğruyu,
Anlarsın belki yaptığın hataları,
Yalnızlığınla başbaşa kaldığında.
İstedim ki sevdiğim üzülmesin,
Kalbi kırılmasın.