Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Kaldırımlar

Hayatın merdivenlerini tırmandığım,
Hep inişli çıkışlıdır şu kaldırımlar.
Her gidişimde ayrı taşına bastığım,
Ecel yaklaşıyor, bitmedi kaldırımlar.

Bugüne dek yürüyenler bitirememiş,
Son defa gidenlerse hiç geri gelmemiş,
Yüründükçe aşınmış, yenisi kalmamış,
Nice ömürler, ben de bittim kaldırımlar.

Basmadığım tek taşın kalmadı üstünde,
Ömrümün her saatinde, gündüz, gecede,
Şafaklarda bile geziniyorum, sende,
Ne bitmez, uzunluğun varmış, kaldırımlar.

Neşeli, neşesiz kim bilir kimler geçti?
Mutlaka çoğu garip, çoğu da zengindi,
Her adım, ömrümden geçen bir gün gibiydi
Nice canlar geçmiştir, senden kaldırımlar.

Diliniz açılıp söylese neler, neler,
Kim bilir ne acı hatıralar söylerler?
Tarihe ışık tutar, o güzelim sözler,
Sizde ne sırlar gizli, sessiz kaldırımlar.

Yola sığmayan arabalar sana çarpar,
Eskitmeye çalışır seni yağmur, rüzgâr,
Dürüstü, sahtekârı hep üstüne basar,
Yirmi dört saat meydan okur, kaldırımlar.

28/12/2005

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Kalemim

Hisleri anlayan can dostu bulmak,
Nesli tükenmiştir, sen yaz kalemim.
Her halden dertleşen yaranla olmak,
Ak kağıda yazan, sensin kalemim.

Nafile dertlerin dinlerler dıştan,
Yardım istiyorsan işi var kıştan,
Allah korur kulu kem göz bakıştan,
Zararsız dost sensin, canan kalemim.

Hiç itiraz etmez hemen yazarsın,
Hain kullara da kabir kazarsın,
Kötüyü iyiye iste bozarsın,
Her yaraya merhem olan kalemim.

Nağmelere şahit olan kalemim,
Ölüm fermanımda kırarlar benim,
Bir tek sen olursun ah vah diyenim,
İhanetsiz dostum, yaran kalemim.

Son nefeste biter tüm şiirlerim,
Cenazeme gelir dost bildiklerim,
Tükürmek isterdim ah sildiklerim,
Başımı doğrultsam, yaz sen kalemim.

24/07/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Karacaoğlan

Tarsus’un ne güzel var çağlayanı,
Başında nöbetçi, Karacaoğlan.
Güldürüyor hemen her ağlayanı,
Rehberimsin üstat, Karacaoğlan.

Yedi harikadan biri gibisin,
Cennet şelalesi gülün dibisin,
Gerçek bir aşığın halkın tipisin,
Başımdaki taçsın, Karacaoğlan.

Ayakta çarığın şanlı duruşun,
Mest ediyor canı saza vuruşun,
Işığın yetiyor nebze kuruşun,
Canıma can katan, Karacaoğlan.

Tarsus’ta gezmişsin süslü atınla,
Yaşatırız seni sözlü yadınla,
Ebede gidersin solmaz adınla,
Kalbimin sürûru, Karacaoğlan.

Dursunî der; dönmem doğru yolundan,
Aşık badesini içtim elinden,
Savrulsam da yere güçlü yelinden,
Baş koydum eşiğe, Karacaoğlan.

12/11/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Karalar Beni

Üstüme hüzünle doğarsa güneş,
Karanlıkta izler, yaralar beni.
Yokuşlar neyse de yorarsa eniş,
Yürünmeyen düzler, yorarlar beni.

Herkes dürüst ol der olmak istemez,
Doğru tartıp versen almak istemez,
Çayı göle salsam salmak istemez,
Kıştan önce güzler, sıralar beni.

Filistin, Irak’ım derin inliyor,
Toplandı Yahudi serin dinliyor,
Uzayda uydusu hemen anlıyor,
Dua etmez bizler, daralar beni.

Meyveyi vermeden kırıldı dallar,
İçi bozuk olan örtündü şallar,
Göz açıp yummadan geçiyor yıllar,
Yerin bulmaz sözler, paralar beni.

Çeteler birleşti hayat deminde,
Saniye geçmiyor huzur, eminde,
Yaşıyor insanlar kaygan zeminde,
Dost sandığım yüzler, bereler beni.

Selâm versem ebat ölçüp biçerler,
İş düşmeyecekse dönüp geçerler,
Çay söylese rüşvet diye içerler,
Anlam örtük gizler, pireler beni.

Doğrular kişiye göre değişik,
Çıkarlar uğruna beller eğişik,
Dursunî değişmez özden bağışık,
Bakar görmez gözler, karalar beni.

02/04/2007

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Karaoğlan

Yetmişin kartalı düştü toprağa,
Kıprıs'ın fatihi, şu Karaoğlan.
Güvercinler kondu dala yaprağa,
Esir düştü kabre, bir Karaoğlan.

İncelenecektir bütün heceler,
İnşallah olacak mekân *******,
Yatıyor benzeri eşsiz niceler,
Taksit, taksit öldü, vah Karaoğlan.

Kardeş kavgasını hepsi istedi,
Memur ayağını tümü köstedi,
Baykuşu, kargayı onlar besledi,
Güvercinler öksüz, ah Karaoğlan.

Sevgiyi bilmedik onlar yüzünden,
Günü yaşamadık işin düzünden,
Esti hep rüzgârlar aynı hızından,
Neler değişti ki, ey Karaoğlan.

Hesabınla kaldın şimdi başbaşa,
Artı, eksi gelir o garip başa,
Dersi çalışmayan sorudan şaşa,
Nerede şakşaklar, be Karaoğlan.

Karaoğlan varsa çağır dayını,
Dikkatli ol basma patlar mayını,
Dursunî de çekti aldı payını,
Yaptığın yanında, vay Karaoğlan.

08/11/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Kardeşim

Demoklesin kılıcı sallanıyor başımda,
Korkmadan gerçeği nasıl yazam kardeşim,
Düşerse başım dara olur dostlar karşımda,
Doğrudan erkekçe, nasıl derim kardeşim.

Kimde kaldı dürüstlük bende mi arıyorsun?
Bulamazsın arama işleri karıyorsun,
Ne kadar gidersen git çıkmaza varıyorsun,
Nerem kaldı doğruda, temiz sanma kardeşim

Yıllar bizi eskitti olduk birer paçavra,
Kullanılmadık ama canlı örnek kadavra,
Ne kadarda dürüstüm desem hepsi palavra,
Bana şekil verdiler, orak gibi kardeşim.

Damladır denizlerde benim aciz misalim,
Altmış beş milyon ile nasıl olacak halim,
Yuttular küçük büyük olmadı hiç sualim,
Medeni cesaretsiz biriydim ben kardeşim.

Ağız açan düzeni suçlayıp devam dedi,
Hortumlamadıysa da şırıngalarla yedi,
Faturalar kesildi son basamak ödedi,
Sütten çıkmış ak kaşık, değilim ben kardeşim.

Makamlar istiyorsan tornadan geç dediler,
Ölçüp biçip çarpımı hep yanlış getirdiler,
Gel marifet pistine haydi kıvır dediler,
Baktılar frekansa, yapamadım kardeşim.

Kokuya koşan gelir tam doyunca dağılır,
Şişiverir mideler pis kokular yayılır,
Mahrum bakan dayıdan hesapları bayılır,
Gerçekten delikanlı, hiç değilim kardeşim.

11/07/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Kasım Paşalı

Her tarafı çakallar işgal edince,
Meydana çıktı bizim, Kasım Paşalı.
Hortumcular devletimi, tüketince,
Süpermen gibi geldi, Kasım Paşalı.

Aldattılar bizi, yıllarca devamlı,
Yetişti imdada Türkiye sevdalı,
Rahat yat ülkemin Mustafa Kemâl’ı,
Hızır gibi kavuştuk, Kasım Paşalı.

Bastı bütün asalağın hortumuna,
Düşünmedi ne getirirler başına,
Halkın oyuyla iktidar koltuğuna,
Dermansız derde derman, Kasım Paşalı.

Aslan sandık sincap gibi gezdi, yedi,
Boğuşma bitti barıştı fare, kedi,
Keçi Abdurrahman Çelebi’yim dedi,
Gidin meydandan, çıktı Kasım Paşalı.

Vatan uğruna iki gömleği vardır,
Emsali gelmemiş bir delikanlıdır,
‘Bu böyle biline’ diye haykırandır,
Bu can yoluna feda, Kasım Paşalı.

Kızarsa masaya vurur çift yumruğu,
Reddedilmez onun en küçük buyruğu,
Dara kaptırmaz inşâallah kuyruğu,
Cana can katan, yiğit Kasım Paşalı.

Uğruna can feda etmeye hazırım,
Tekerine taş koyanları kazırım,
İste yeter ki Ankara’ya varırım,
Zalimi titretendir, Kasım Paşalı.

07/05/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Kaynana

Bugün yine surat beş karış asık,
Soğukta mı yattın, nazlı kaynana.
Gözlerinin önü morarmış basık,
Uykusuz mu kaldın, hızlı kaynana.

Kızlarına destek tam azdırırsın,
Damatlara kuyu pir kazdırırsın,
Öğütlerini tek, tek yazdırırsın,
Gülerken ısıran, hazlı kaynana.

Palavrası meşhur dilbazdır kocan,
Böyle öğreten kim acaba hocan?
Tütmez olur bir gün seninde bacan,
Sırları beynin de, gizli kaynana.

Başından hiç düşmez beş katlı sargın,
Dertlerin tam sarmış vücudun kargın,
Evlatların her gün barışık, dargın,
Sivilceyi gören, gözlü kaynana.

Sıkıntı atarsın yolda gezerek,
Hayatı bitirdin bizden bezerek,
Suyumu çıkardı kızın ezerek,
Ayakkabıları, tozlu kaynana.

Koca, eş dırdırı çekmek kolay mı?
Sizin için her şey dalga, alay mı?
Kocanızın işi, gücü kalay mı?
İyi dayanmışsın, yüzlü kaynana.

Sonunda düşersin belki yatağa,
Hiç gün görmemişsin, düşüp batağa,
Dursunî’yi öldür zehir katığa,
Baskına gelirsin, gazlı kaynana.

20/02/2007

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Kervan Yürür

İt ürür, kervan yürür demiş büyüklerim,
Avanak avcısına av bulunur, derim,
Ben bu kafada kaldıkça, yaya teperim,
Olsun, sağlam basar, bir gün aya giderim.

Deliler durumuna düşülse de geçer,
Üç günlük ömür aç, tok olsam ne fark eder,
Başkasını küçük gören, kendine yeter,
Biri bir gün çıkar karşıya, hesap ister.

Koyun can derdinde, kasap etin peşinde,
Ölümü düşünsen her nefes verişinde,
Sayılı nefesin hesabı, ahirinde,
Ceza yersin, kervancıyı ürküttüğünde.

Sus, girme fazla incitirsin birini,
Keserler yoksa kesmez bıçakla dilini,
Dikkatli kullan ahmak, dilini, elini,
Sahiplenen olur mu, sanırsın kendini.

[GooD aNd EvıL]

Kırkıncı Şiir

Ömür kırk yılı, şiirlerim kırkı geçti,
Boşa yaşamışım, hepsi anlamsız gitti,
Duygular kalemi, anlatmak için seçti,
Hisleri anlatmaya, yaşamak gerekti.

Nefsim de Eğirdir’i, Eğirdir de ülkemi,
Ülkem de her türlü iyi, kötü alemi,
Çılgınca eğlence ve yapılan matemi,
Ne hallere düştüğümüzü göstermez mi?

Cahilim diyene her şey lafı güzaftı,
Esas cahil benim, diğerlerininki, gaftı,
İşimize gelince zehir, bize haptı,
Bunu insanlığı unutturanlar yaptı.

Hecelere bütün arzularım sığmıyor,
Birazcık kapalı anlatım gerekiyor,
Söz nefsime, ancak başkası alınıyor,
Başkasını bilenler, kendini görmüyor.

Kesinlikle doğruyu, yazmaya çalıştım,
İspatı olmayana zaten bulaşmadım,
Kimseye kara çalıp, çalı dolaşmadım,
Nefsimi düşman bilip, onunla uğraştım.

Boş ver diyenlerde, okuyup anlayanda,
Bir ferde bile yardımcı olunduğunda,
İsteğim onun manevi mutluluğunda,
Dert anlatılıyor şiir yazıldığında,

Bu şiirlerde bir şeyler var alanlara,
Ne hesap veririz, toprakta yatanlara,
Türkiye’m nasıl kalır, yarın torunlara,
Hepimiz sorumluyuz, sözüm vicdanlara.

2/5/2001

Dursun Yeşil