Zülfikar Yapar Kaleli

[GooD aNd EvıL]

Ayaz Yemiş Kavak

Gökten yıldızlar döküldü,
Soğudukça pişiyorum.
Sel bastırdı, bağ söküldü,
Gazel döktüm, şaşıyorum.

Kapağı yok savak gibi,
Kefen giyer duvak gibi,
Ayaz yemiş kavak gibi,
Ağustosta üşüyorum.

Ne mecliste, ne forumda,
Ne haberde, ne yorumda,
Yarı donuk bir durumda,
Karlı dağı aşıyorum.

Gün karardı, ışımıyor,
Tırnak teni kaşımıyor,
Ayak başı taşımıyor,
Destek verin düşüyorum.

Bir fili yutmuş bir pire,
Ayağı basmıyor yere,
Her tarafım yara bere,
Sevda yükü taşıyorum.

Kasaba, köy, il, büküldü,
Gölge düştü, yıl büküldü,
Saç ağardı, bel büküldü,
İkindiyi yaşıyorum.

[GooD aNd EvıL]

Ayı Yıldızlara Sordum

Güneş yıldızlara vermedi ışık
Toprak yavrumuza olmadı beşik
Vatana millete Allah'a aşık
Ufka kanatlanmış ordum olmadı

Gönüller aşk ile dolması için
Milletin müreffeh olması için
Ve bir çıkış yolu bulması için
Her gün kafa gönül yordum olmadı

İlimden nasibi almamış gözde
Bozulmuş kabukta hayasız yüzde
Başkentime baktım rezalet dizde
Kanatlandım yere girdim olmadı

Bula bula Asım bizi mi buldu
Nesline bakınca gözlerim doldu
Yeryüzünde hayat çekilmez oldu
Gökyüzüne bina kurdum olmadı

El açıp Rahman'a hal arz ederek
Eli kalkan yumruğu gürz ederek
Bir an Mehmetleri yok farz ederek
Ayı yıldızlara sordum olmadı

[GooD aNd EvıL]

Ayın Kırk Dokuzu

Sefalet başladı yine
Bugün ayın kırk dokuzu
Varlığımız eşit düne
Bugün ayın kırk dokuzu

On beşinde paralanır
On altıda yaralanır
On yedide pirelenir
Bugün ayın kırk dokuzu

Sözün eri olamadı
Birgün huzur bulamadı
Odun kömür alamadı
Bugün ayın kırk dokuzu

İradenin gücünde yok
Kaleminin ucunda yok
Elinde yok avcunda yok
Bugün ayın kırk dokuzu

Bir mecliste oturamaz
Çay verirler bitiremez
Eve ekmek götüremez
Bugün ayın kırk dokuzu

Dilenmeye memur musun?
Her yokluğa amir misin?
Ölmemişsin demir misin?
Bugün ayın kırk dokuzu

[GooD aNd EvıL]

Aynadaki Yüz

Mal, mülk, şöhret hepsi kalır dünyada,
Bir gönüle girmek gerek, kardeşim.
Bir bakarsın yüz kırışmış aynada,
Düşünüp de görmek gerek, kardeşim.

Zaman dolup gem azıya alınca,
Ecel gelip can kapını çalınca,
Bu dünyada herkes kendi halince,
Yüzü yere sürmek gerek, kardeşim.

Dünyaya gelirsin goncadan gonca,
Alemde iyilik en güzel bence,
Ölüm ne yaşlıya bakar ne gence,
Kul hakkını vermek gerek, kardeşim.

Ne dostuna güven ne mazluma çat,
Ne çok zengin ol, ne de yere bat
Adaletli, hakça olmalı hayat,
Namertleri yermek gerek,kardeşim.

Kaleli binersin ecel atına,
Güvenme varlığın saltanatına,
Bir yolunu bulup Hakk’ın katına,
Vuslat ile ermek gerek, kardeşim.

[GooD aNd EvıL]

Azat Kuşları

Dökülmezse eteklerin taşları
Değişir yiğidin türkü yakışı
Beni azad edin azat kuşları
Göz açtığım dünya yolun yokuşu

Büyüdü hasretim volkana gebe
Biçare gönlüme kuruldun işte
Düştükçe düşerim yalancı dibe
Aradığım köşküm hayalde düşte

Kirpiklerim ıslak ellerim şaşkın
Yitirdim yolunu engin göklerin
Gönüllü esiri olduğum aşkın
Ve gözüm bebeği o kutlu erin

Düğümler çözsünler ilmiklerini
Ayağı başında gelmeden ölüm
Kuşlar değiştirsin kimliklerini
Gecenin kolları yakalar gülüm

Sevdanın diyeti hani diyorlar
Günde seksen kere ölümü tattım
Artık yerler benden ne istiyorlar
Dört bin küsur yiğit kırklara kattım

[GooD aNd EvıL]

Babalar Bilir! ! !

Yalaklardan makamlara inmeyi
Hebalar ne bilsin, babalar bilir!
Devlet kasasından köşe dönmeyi
Tebalar ne bilsin, babalar bilir!

Şu semer, şu eyer, şu yular, tanı
Bunlar için dara koyar vatanı
Yüzsüz mekanlarda, üssüz yatanı
Dubalar ne bilsin, babalar bilir!

Yalpa eşek, sırlı dönek, gütmeyi
Blucinli, kotlu, inek gütmeyi
Gene, pire, sivrisinek, gütmeyi
Obalar ne bilsin, babalar bilir!

Çamurlu zemini, hovarda damı
Suni tebessümü, arsız adamı
Zamansız, mekânsız, devrilen çamı
Sobalar ne bilsin, babalar bilir!

Sahipsiz meydanın asri yamanı
Toz bulutu, koca dağın dumanı
Rüzgarda savrulan sapı, samanı
Yabalar ne bilsin, babalar bilir!

Dörde nikahlıyı, beşe sözlüyü
Karabasan, hokkop, kedi gözlüyü
Yer altı, kanunsuz, saklı gizliyi
Çabalar ne bilsin babalar bilir!

[GooD aNd EvıL]

Babalar Ve Oğulları...

Onlar ki ta maverdan
Anadolu der koşardı
Erenler ile sıradan
Alpler ile gür yaşardı

Hepsinin yüzlerinde nur
Tan yıldızı gibiydiler
Kalplerinde milli onur
Noyan Togay Nebiydiler

Gel deyince geldiler ya
Karanlığı sile sile
Öl deyince öldüler ya
Canı aziz bile bile

Çilenin memesi dolu
Em emebildiğin kadar
Şehit taşır ipek yolu
Göm gömebildiğin kadar

Ve ey sunalar sunası
Yandığımı duymaz mısın
Ve sen ey şehit anası
Kaleliye uymaz mısın

[GooD aNd EvıL]

Babama Mektup...
Sevgi beslenmeye besin bulamaz
Saygı kaldırımda sızıyor baba!
Hakikat diline sahip olamaz
Zorbalık sokağı süzüyor baba!

Eksik değil, telefonu belinde
Islık dudağında şarkı dilinde
Marlbora cebinde, tespih elinde
Bakkallarsa ağıt yazıyor baba!

“Höt” değince aklı kısa karısı
Yüzü sarar renklerin en sarısı
Uçuverir yarım aklın yarısı
Yine de kraldır kızıyor baba!

Arı ballık bağı elde tutuyor
Refah atın kuyruğunda yatıyor
Güvercin keyfinden takla atıyor
Kurtlarsa perişan geziyor baba!

Güvendiğin dağa karlar yağıyor
Huzuru “hak” diye zulmet boğuyor
Arılar emiyor, kuşlar sağıyor
İşkence günbegün uzuyor baba!

Hukukun uzaya gittiği yerde
Çakalların koyun güttüğü yerde
Sevginin eriyip bittiği yerde
Saygı da kendini bozuyor baba!

El pençe divanda neye bu diyet
Haksızı haklamak değil mi niyet?
Bu kafa, bu izan ve bu zihniyet
Geleceğe kuyu kazıyor baba!

[GooD aNd EvıL]

Bağışla Beni
Seher bülbülünü ayaz kavurdu
Kışın gönlü akta gelemiyorum.
Sokağı kiralık satırlar vurdu
Düşünce kızakta gelemiyorum.

Yılanlar yaylayı çiçeksiz koydu,
Viran olduğumu baykuşlar duydu.
Çağın kargaları gözümü oydu,
Senden çok uzakta gelemiyorum.

Kızılın şafakta uhdesi kaldı
Vefanın,çabanın ahtesi kaldı.
Orağın çekicin sahtesi kaldı,
Aklım hep Sazak’ta gelemiyorum.

Hep aynı keyfiyet aynı kemiyet
Kıymet hükmü odur ne ise niyet
Beni dokuz köyden kovan zihniyet
Gözü bu kazakta gelemiyorum.

Sokağın en çirkef bir anındayım
Şu başsız babanın sapanındayım,
Devrin en medeni kapanındayım
Ayağım tuzakta gelemiyorum.

[GooD aNd EvıL]

Bahar Yüzlü Gelin
Bahar yüzlü, yağmur gözlü, beri gel
Seni görmeyince puslanır gönül.
Kuru bir yaprağım, sallıyor bir el
Gayri sırılsıklam ıslanır gönül.

Anlamaz mecnunu Leyla’daki yar
Dünyam kapkaranlık, dünyam bana dar
Ne insafsız, merhametsiz gönlün var
Ki şu bulutlara yaslanır gönül.

Aha işte, feryat, figan, ah bende
Gönül bende, hasret bende, vah bende
Beni asla tanımayan şah bende
Şimdi karşı dağa seslenir gönül.

Umudu uğratmaz gönül bağına
Hayalimi salar dost otağına
Hakikati gömdüm hayal dağına
Deli taylar gibi süslenir gönül.