Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Oh! be!

gri bir sabahtı
bulutlar küskün geceden kalma
dağıtmak bunları dedim
oltaları taktım koluma.
küçük bir marina
yalnız feneri
içten
dostluklarla
riyasız
kalmış burada.
pek anlamamya avdan
içimde ukte kalan
adım acemi
balıkçıdır
etraftan konan
olsun ne farkeder ki
önemli olan
mutluluk oyunudur
sepete konan.
doğum günüymüş sandalcının
hatırlanmayan,
o an anlamsızdı anılar
gülümsedi güneş
bulutların ardından.
üzülme;
bak kaç kişiyiz, biliyoruz
sen doğdun ve yaşıyorsun
farkına varılmadan
varılsa ne olacak
bir kolun bir bacağın
ellerinde kalacak.
ne istiyorsun söyle
bak çilingir sofrası
kuruldu bile
bir soğan kır
ekmeği bur
rakı olsada olur
olmasada
muhabbet yenir
dostluk içilir bu sofrada
balıkları
bırak
bir gece daha
felekten çalsın
mavisinde
kalsın

yarın ola hayrola

oh! be

sonunda;
iyi ki doğdun iyi ki varsın
bunu herkez anlamaz ya
anlamasın boşver
eğer varırlarsa
anlarlar
yetmişli yaşlarda.

mutluk budur işte
oh! be
kelimesinin ardında.

07.12.2006-ant/kaş/kal

Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Ok--} yay da ---}

sıfatlara
ne hacet
yaşam
tadılacaksa

tuz'un tadı
her can da
cananda
başka

bazen
öldüren
bazen
döndüren

ok---} yay da --}
yaşıyor
yaşamak
anlamında

19.01.2005-antalya

Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Okyanus

aşılması zor girdaplarla
med cezirlerin dalga dalga
şeytan üçkenine karışsam
içindeki okyanusda

04.05.2006-ant-okyanus-

Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Okyanus gözlüm

suskunluğunda
kalbim,
atışsız zaman
lal olsun dilim
gözlerin,
usuma geldiği an.

sessizliğe
dokunmak,
hissettiğin kadar
yaşamak,
doğa;
kan olup,
damarlarında akacak.

kapandı gözlerim,
usuma inad,
ötüşlerinde bahar
okyanusa süzülen
yelken kadar
dingin ve rahat.

maviyi delecek
çam sürgünleri
bırak kalbini
yuvarlansın,
düşsün
okyanus
gözlerine.

sam yeli essin
pembeleşen
tenime.

başımda kavak yelleri
gönlüm hep sende
sarhoşum
yeşil şarap dolu
SIR
kadehde.


13.05.2007-kalkan-ant-

Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Olmazsa

gerçekler
kaçınılmaz

dönüşsüz
gitmeler

acımasız

terbiye
olmazsa
benliğin

hintlinin
çivili
tahtasında
sabahlar
bedenin


19.01.2007-ant-

Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Oto Gar

akşam alacası düştü
gönlüme bedenime
durgunlaştım, hırçınlaştım
o an nedensizce

buldum kendimi
oto gar peronlarında yine
insanlar pür telaş
koşuşturuyorlar bir ileri bir geriye

kimi kahkahalar atıyor
biten ayrılıklara

kimi karşı koyamıyor
iki gözü iki çeşme
başlayan sıla rüzgarlarına

kimi hüzünlü , dalgın
kaldıramadığı gönül yükü altında
omuzlar birleşmiş çarpan kalbini
saklar gibi

izliyorum olanı biteni olağanmış gibi
ben,neden buradayım,dev kolonlara sırtım dayalı
bir yolcumu beklediğim,yoksa kavuşmakmı istediğim.

ard arda dolup boşalıyor peronlar
an be an değişiyor suratlar
gecenin soğukluğunu hissediyorum
yüzümde, ellerimde, bedenimde

dizlerim çözülüyor,çöküyorum
yüreğimle dolu sırt çantamın üzerine
bir ince sızı düşüyor içime
beklesemde gelmeyecek sabah güneşlerine

gitmekten korkuyorum, sabah güneş
görmeyen o şehirlere
HEY! KAPTAN; diye haykırıyorum
son bir dakika sonra kalkacak
otobüsün ardından..................
yolculuk yapacak gücüm kalmadı
şu sırt çantamı götürürmüsün
yare.............................................. ..

Nazan İzmirli-ant
12.10.204 / 1.11.2005

Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Oto gar sessiz...!

otogar
anlamı anlamında
derin bir sessizlikte
bu gece.
boş bakışlarla
adımlar dolanmakta
birbirine.
hüzünle sevinç
kavrulurken,
özlemler kavuşmanın
pençesinde,
ışınlanmış bedenler
nefessiz beklemekte.
esneyişler
gri bir sabahla,
esneyişler
gri bir şehirle,
otogar
anlamı anlamında
sessiz...!
gülümsemekte.

05.01.2006- ant / ank - oto gar sessiz...!

Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Ölmenizi emrediyorum / 18 mart 1915 /

18 mart, yıl 1915. Bir destan yazılıyor o gün, o gün Türkler destan yazıyor
Çanakkale'de. Bu destan yürekle yazılıyor al al...! ..., değil mavi mürekkeple.

MUSTAFA KEMAL' in ' SAVAŞMANIZI DEĞİL ÖLMENİZİ EMREDİYORUM! '

komutuna; mert Türk askerleri ne büyüklüktür ki, arkada bıraktıkları teskere arkadaşlarının
parçalanmış bedenleri üzerinde helalleşmak üzere, elindeki kılıç, tüfeğindeki mermi,
cephanedeki top ile düşmana öfke dolu yüreğinide atıyordu. Bu komutana, bu askere
top mu, tüfek mi dayanırdı, hangi güç bu hattı yarıp ta ana vatanı çiğneyebilirdi...?

Sel olmuştu, usul usul morarmıştı gök, yer, bütün maviler bağırırcasına!
Deniz kızıl, toprak kızıl, gök ızıl, maviler kızıldı o gün.
İnliyordu taşlar, inliyordu yerde kılıçlarla eğilmiş,boyun eğmeyen başlar.Sarsılıyordu Arıburnu, sarsılıyordu Gelibolu, sarsılıyordu Çanakkale o gün inliyordu Anadolu.
İnanamıyordu düşman inanamıyordu. Neydi ki Çanakkale Boğazını aşmak, neydi ki
Anadolu' ya girmek! ...
Ama aşamıyorlardı işte. Bir engelki mehmetçiğin ruhu, yüreği, imanı, kandan duvar
olmuştu önlerinde.

Yığmışlardı donanmalarını,yığmışlardı ordularını Çanakkale kapılarına!
Geçit vermiyordu vatan aşkı, kabullenemiyordu; kanı karışsada kanına, mavi yolculuk umutları
dönüşsede kızıla, bir'e karşı yüz'ü püskürttük o gün.
Geldiler yılmadık, geldiler bıkmadık, geldiler direndik. İnanç, güç buymuş işte
avaz avaz ruhlar sıkışsada yüreklerde.
Balkan savaşlarında kendine güvenini kaybeden bir millet, Çanakkale ile sadece
kendi öz güvenine kavuşmakla kalmamış,dünyanın dört bir yanındaki mazlum milletlerin de esaret
zincirlerini eriten ateşide yakmıştır.

ÇANAKKALE, DÜNYA TARİHİNİ DEĞİŞTİREN BÜYÜK BİR DİRENİŞİN ADIDIR.

ÇANAKKALE, Türk 'ün ateşle imtihan edildiği, dünyanın önünde saygıyla eğildiği,
beyinlere kazınmış koca bir TÜRK destanıdır.


ÇANAKKALE, tarih sahnesinde silinmek istenen bir milletin titreyip kendine dönüşüdür.

ÇANAKKALE, İstiklal savaşının ilk kıvılcımıdır........ve

ÇANAKKALE, 57. Alay Komutanı Yarbay Mustafa Kemal ' in ATATÜRK olacağının
müjdecisidir.
Ne destan ki bu destan yüreklere yazılmış.......
Ne destan ki bu destan Anadolu' nun üstüne Türk' ün ismi kazınmış
Çanakkale' de Antep'te, İzmir'de ve memleketin her köşesinde vatan
için toprağa düşmüş asker! Sen rahat uyu! Toprağımı kanıyla sulayıp vatan
yapan gazi! sen rahat uyu!
' Sahipsiz olan memleketin batması haktır.
Sen sahip olursan bu vatan batmayacaktır.'
Haykırışını her an yüreğinin derinliklerinde hisseden evlatlarınız olarak emanetiniz
olan vatanı canımızdan aziz bilir, korumaya ant içeriz.....




18-03-2006- / antalya-

'Çanakkale şehitlerini anma adına çeşitli tarih kayıtlarından
alıntılarla hazırlanmıştır.'

Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Ölüme doğmak

kaç çocuk
daha
ölüme
doğacak.

kaçının
göbek bağı
boş kovanlara
karışacak.

düşünüyorum
denge
denklemi
kuramıyorum

çocuk
çocuklar
çocukluğum
çocukluğunuz

ve
şimdi
ölüme
doğan
çocuklar gülmek yerine...!



02.06.2006-ant-ölüme doğmak

Nazan İzmirli

[GooD aNd EvıL]

Ölümsüz Ölümler

ölmekten korkardım
bucak bucak kaçardım
kapımızı çalmadan
sevdiklerimi benden almadan

ayrılıkların ölümle geleceğini
hasretin başlangıcı
kavuşmanın imkansızlığı
umutsuz bir yolculuk olduğunu

ben değildi endişelerim
sevdiğim,sevenlerim,sevmek istediklerim
onları görememek,sesini duyamamak
bir gün onları terkedeceğimi düşünmez
onların beni terkedeceğinden endişe ederdim

anladımki hasretler...
ölümsüzde yaşanır
yüreğini parçalar, parçalar
gözündeki yaşlar içine akarmış

terkeden sevenlerinde olur
terkeden sende olursun
birgün kavuşabilirim sevinci
ile acı çekersin

gel gitller başlar
ayrılıklar hasretler
ölümsüz ölümler
ya sevdiklerim beni terketti
ya da ben sevdiklerimi

acımasızca acı çektirdik
sevgi dolu yüreklere.....nedensizce....

Nazan İzmirli
mayıs-2002-antalya

Nazan İzmirli