Mustafa Yaralı

[GooD aNd EvıL]

Uyanış

Şafak ilk uyanıştır,doğumun müjdecisi,
Sineleri delmeye,yetmezmi ? ezan sesi.
Müezzin minareden, çağırırken herkesi,
Birde özel davet var,akıla gelenlere,
Nefsine ‘arif olup,RÂBBİ’ni bilenlere

Seçilmişse bir insan,akıldan asla çıkmaz,
O memnundur yerinden,güzel güzelden bıkmaz.
O bir gönül aynası,ona kör olan bakmaz,
Bunda nice ayet var,akıla gelenlere,
Her taraf ayna olur,körlüğü yenenlere.

Gölgeler çekilince,gövde aslına döner,
Vahdet sırrı gelince,kesretin sesi diner.
Hûmâ kuşu göklerden,âşık kalplere iner,
Orada bir mâbet var,akıla gelenlere.
Lâfı güzaftan geçip,özüne dönenlere.


Üç kez ölüp dirilmiş,sorgudan korkmayanlar,
Azrail’le dost olmuş,saraydan çıkmayalar.
Dost yüzünü seyredip,gayriye bakmayanlar,
Aynıyla icabet var,akıla gelenlere.
“Mûti kable…”sırrıyla,ölmeden ölenlere

Fâni olan vücudun.Bekâda efendisi,
Tekâmül eden akıl.GÖNÜL’ün tâ kendisi.
Âlemleri kaplarken,yalnız onun sevgisi,
Ne büyük saadet var,akıla gelenlere.
Mâhlûka şefkat edip,HÂK için sevenlere.

23.01.07

[GooD aNd EvıL]

Üç GÜNDE ÖLÜM

/Canım babama/

Dudaklar kurudu, soldu yanağı,
Bir derin uykuya daldı gidiyor.
Hayatla büsbütün kopuyor bağı,
Kendini yokluğa saldı gidiyor.

Bembeyaz sakalı,nur gibi yüzü.
Kirpikler kapandı açılmaz gözü.
Tek tek vedâlaşıp ağlattı bizi,
Herkesten helallık aldı gidiyor.

Uzanmış yatağa boylu boyunca.
Akın akın geldi dostlar duyunca.
Seksen iki yaşı tamam olunca,
Ecel kapısını çaldı gidiyor.

Ölüme hazırdı hayli zamandır.
Yükü hafif tuttu azık tamamdır.
Atı eyerlenmiş yola revândır,
Dünyada ruhsatı doldu gidiyor.

Hazin hazin seyre daldım sonunu.
Kullananda gördüm Dursun kulunu.
Eskitmiş zarfını, yırtmış pulunu,
Gülünü dalından yoldu gidiyor.

Hemi yıllar yordu,hem de biz yorduk.
Ona da “Rahmetli” damgası vurduk.
Başında çaresiz, acz ile durduk,
Son nefesle, son gül, soldu gidiyor.

Veren Hâllâk çekti kudret elini.
Lâl eyledi söyletmiyor dilini.
Üzdü takâtını büktü belini,
Kaderin hükmüne güldü gidiyor.

Gece mâtemini dağıttı fecr’e.
Şu teninden canı başladı hicr’e.
Varlığı bir daha dönmemek üzre,
Bu fâni cihanda öldü gidiyor.

Ne güzel ayrılık yerli yerince.
Gıpta ettim şu hâlini görünce.
Muvakkat mühleti sona erince,
Mukadder yerini buldu gidiyor.

Ya Rabbi bağışla garip atamı.
Ona kolay olsun yolun hitamı.
Umarım cennettir asıl vatanı,
Dünyaya misafir geldi gidiyor.

Münkir Nekir gelse sana ne gamdır.
Bekâ bulmak lığın kalbî duamdır.
Allah’tan dileğim sonsuz selamdır,
Ömür iklimini deldi gidiyor.

Sayfalar dürüldü koydu noktayı.
Dünya sofrasından kesildi payı.
İncitip üzmeden Dursun babayı,
Azrâil canını aldı gidiyor.

Sene doksan yedi ondört Haziran.
Cumartesi günü elvedâ babam.
Sabah ezanıyla, son nefes tamam,
Doğup,yaşamıştı öldü,gidiyor.

Vucudu fânisi, son defa yundu.
Kefene sarıldı,sâlâ okundu.
Oğul Yaralı’ya efkar dokundu,
Dostlar, namazını kıldı, gidiyor.

14.06.1997

[GooD aNd EvıL]

Üçlü BİR

Şu Dünyada üç şey varki hayranım,
Biri insan,biri gönül,biri aşk.
İçim dışım,ağım solum,her yanım,
Biri insan,biri gönül,biri aşk.

Acıktırmaz,susuz koymaz,üşütmez,
Kendisinden başka yere yürütmez,
Bu üç cevher değerini küçültmez,
Biri insan,biri gönül,biri aşk.

Gündüzleri her canlıdan sorarım,
*******i kırk kandille ararım.
Bu menzilde benim bütün kararım,
Biri insan,biri gönül,biri aşk.

Kainattan daha geniş sahası,
Alemlerden kıymetlidir pahası,
Tüm hazinem bunlar,varmı dahası,
Biri insan,biri gönül,biri aşk.

Siyah gibi,beyaz gibi,al gibi,
Ağaç gibi,çiçek gibi,dal gibi,
Arı gibi,petek gibi,bal gibi,
Biri insan,biri gönül,biri aşk.

Bu binayı mayasıyla kurucu,
Bilmeyene anlatması yorucu,
Tek olanı üçe bölsek sonucu,
Biri insan,biri gönül,biri aşk.

Yaralıyı pişirerek yakanlar,
Külleriyle zevkine zevk katanlar,
Her nefeste kalbimile atanlar,
Biri insan,biri gönül,biri aşk.

[GooD aNd EvıL]

Üzerine BASA BASA

Hâlden hâle düştük yine,
Şerden şere batar olduk.
İçimize sine sine,
Ele çamur atar olduk.

Şaşırmışız yönümüzü.
Görmüyoruz önümüzü.
Eğri tutup yolumuzu,
Doğrusundan sapar olduk.

Baş tacımız okur yazar.
Birbirine kuyu kazar.
Meydan meydan,pazar pazar,
Köre ayna satar olduk.

Kuzu postu giye giye.
Haram lokma yiye yiye.
Özüm sözüm doğru diye,
İşe hile katar olduk.

Dost görünür sövenimiz.
Riyâkardır övenimiz.
Sarsıldıkça güvenimiz,
Kötü zanna sapar olduk.

Sus demedik dilimize,
Kir tükürdük kirimize.
Her birimiz birimize,
Düşman gibi çatar olduk.

Yaralıdır ana yasa.
Adil değil hama hasa.
Üzerine basa basa,
Şüphe ile bakar olduk.

25.09.2002

[GooD aNd EvıL]

Varlığa BEL BAĞLAMA

Eller gibi oynama,sen ağlayıp yan gönül.
Varlığa bel bağlama,yokluğa katlan gönül.

Sen bu akıl,fikirle,gezme gurur, kibirle,
Cümle esmâyı BİR’le,Tevhit’le ıslan gönül

Öz söyle,söz uzatma,içine yalan katma,
Sırrını ele açma,Hakkı Hakla an gönül.

Zikrindir sana yoldaş,yedi deryayı dolaş
Bütün dinlere ulaş,Akıbet İslam gönül,

Sil gözünü pir’i pak,Yedi göğe kandil yak,
Bir kusuru var’mı bak,Her biri bir can gönül.

Hak diyen kalmaz yolda,eğlenmez sağda solda,
Aşka küheylan olda, ALLAH’A şahlan gönül.

Hakka, doğru gelirsen,sen seni kul bilirsen,
Canana can verirsen,Olursun sultan gönül.

Kainatın kopyası,Asıl sırrın noktası,
İlmi ledün ustası.bir kamil insan gönül,

Yaralım el ne bile,aşkını ört dert ile,
Halk içinde halk ile,gizlenip saklan gönül.

05.05.2000

[GooD aNd EvıL]

Varlık mı.YOKLUK MU,YALAN HANGİSİ?

Bir korku,bir umut dolanıp durdu,
Şu gönül kapımı çalan hangisi?
Hangi el okşadı,hangisi vurdu?
Keyifle seyrime dalan hangisi?

Nedir bu cilveler,niyaz mı,nazmı?
Bilmem sitem çokta,şükrümüz az mı?
Mevsim son bahar mı,ilkbahar,yaz mı?
Dört mevsim içime dolan hangisi?

Mecnun Leylâ için çöle düşmüşte,
Mansur’u fetvalar dâra çekmişte,
Niceler canını heder etmişte,
Uğruna ölünen Cânân hangisi?

Onlar nerden geldi,nereye gitti?
Ölenler yorulup sükut mu etti?
Ömür mü tükendi,rızkı mı bitti?
Ağlayıp,sızlayan,yanan hangisi?

Ok yaydan fırlamış,en son hedef ne?
Âkıbet ölümse hırsa sebep ne?
İtibar,haysiyet,onur,şeref ne?
Dünyadan göçen kim,kalan hangisi?

Gidenler mutlumu? Geri dönmezler,
İyiden,kötüden haber vermezler,
Alimler,arifler,aklı ermezler,
Olanlardan ibret alan hangisi?

Yaralı sinemi kim gelir açar?
Kim gömer mezara,kim bizden kaçar?
Her can kafesinden gün gelir uçar,
Varlık mı,yokluk mu,yalan hangisi?

27.04.2000

[GooD aNd EvıL]

VELHÂSILI Ben

Ben
Sevginin yeşerdiği yerde
Bazen yağmur/
Bazen güneşim/
Ayım...
Bazen loş bir gölge
Bazen rüzgarım...

Ben
Kuşların sesi/
Dört mevsimin rengiyim.
Dağların doruğunda kar/
Ovaların neşesi/
Doğu ve Batının ahengiyim...

Ben
Kâh bir mezar başında selvi/
Kâh yaylaların kır çiçeği/
Kâh uçsuz bucaksız deniz
Derinliğinde sedef/
Sedefte inci...

Bazen filim ben/
Bazen uğur böceği...

Ben yedi veren gülüm.
Asırlık çınarım.
Ben
Bereketli toprağım.
Köküm
Dalım
Yaprağım! ..

Velhâsılı ben duyguyum/
Yüreğim.
Canlara can/
İyiliğin dostu/
Düşmanlığa düşmanım..!
Ben bir İNSANIM.

30.10.1995

[GooD aNd EvıL]

Vukuat

Cemiyeti sarmış ateşten kıskaç,
Kimi uçurumda kimi tuzakta.
Zenginler havalı yoksullar kıskanç,
Cimrinin elleri cepten uzakta.

Nerede başladık,nerede durduk.
Biz hangi yolcuyuz, hangi durakta.
Bizi düşman değil,biz bizi vurduk,
Hırsa kapılarak haraç mezatta.

Şaşı baka baka bozuldu birlik.
Sağda yok,solda yok hangi tarafta.
Cehâlet yüzünden dağıldı dirlik,
Vitrinleri süsler kitaplar rafta.

Bilinmeyen derde çâre ararız.
Yanlış sorularda,yanlış cevapta.
Gül atmak isterken başlar yararız,
Ruhlar susuz kalmış,gözler serapta.

Yıllardır çiğneyip gezdiğim yerler.
Bu vatan,bu şehir ve bu sokakta.
En kutsal nöbette uyurken erler,
Şeytan iş başında,düşman ayakta.

18.10.2001

[GooD aNd EvıL]

Ya RAB SANA SIĞINIRIM

Esirgeyen,bağışlayan,Ya Rab sana sığınırım.
Her halimi bilip,duyan,ya Rab sana sığınırım,

Acizlikten,tenbellikten,korkalıktan,cimrilikten,
Açık veya gizli şirkten,Ya Rab sana sığınırım.

Azabından,rahmetine,Gazabından şefkatine,
Kesretinden Vahdetine,Ya Rap sana sığınırım.

Hey hatlardan eyvahlar dan,büyük küçük günahlardan,
Hile dolu tuzaklardan,Ya Rab sana sığınırım.

Emanete ihanetten,Her şeytani siyasetten,
Seni sana şikayetten.Ya Rab sana sığınırım.

Delalette,hidayette.Cennet gibi saadette,
Cehennemi hararette,Ya Rab sana sığınırım.

Fas ıkların fitnesinden,Eza cefa etmesinden,
Eğri yola çekmesinden,ya Rab sana sığınırım.

Aklım ile,fikrim ile,tenzih,teşbih,zikrim ile,
Hmamd’ü senâ,şükrüm ile,Ya Rab sana sığınırım.

Uyanıkken,uyurken de,iyi günde,kötü günde,
Yaşarken de,ölürken de,Ya Rab sana sığınırım.

Darlığımda,bolluğumda,İsyanımda,kulluğumda,
Seni canda bulduğumda,Ya Rab sana sığınırım.

Sevenlerden,sevmeyenden,bilenlerden,bilmeyenden,
Aklımıza gelmeyenden,Ya Rab sana sığınırım.

Doğu,batı her cihetten,ne gelirse türlü dertten,
Can! ı gönül,ta yürekten,Ya Rab sana sığınırım.

Yüce divan kurulurken,yargılanıp sorulurken,
Zabıt mührü vurulurken,ya Rab sana sığınırım.

Celâlini bilemezsem,Cemâline eremezsem,
Hesabımı veremezsem,Ya Rab sana sığınırım.

Bu Dünyada,o Dünyada,Yaralıyım gel imdada,
Hem maddede,hem mânada,Ya Rab sana sığınırım.

22.08.1995

[GooD aNd EvıL]

Yabancılar

Seçilmiş en nâdide/sözler bile yabancı,
Aşka giden vâdide/Gizler bile yabancı.

Serap gibi şu zaman/Ufuklar duman duman,
Gerçeğe şaşı bakan/Gözler bile yabancı

Kapkaranlık son perde/Ne oluyor bu yerde,
Hani dostlarım nerde? /Yüzler bile yabancı.

Değişen belki yaşım/Belki belâlı başım,
Baharı bilmez kışım/Yazlar bile yabancı.

Eskiyorum aynada/Ayaklarım kaymada,
Arabesk şu Dünyada/Sazlar bile yabancı.

Aklım fikrim kör düğüm/Milyarda bir çözdüğüm,
Hilesini gördüğüm/Tarzlar bile yabancı.

Eğri,doğruya hasret/Sevinç içinde kasvet,
Dumanla kaplı kesret/Tozlar bile yabancı.

Bu çağdan gerideyim/Çile sanki her şeyim,
Deli miyim,ben neyim/Hazlar bile yabancı.

Korktuğum,korkuttuğum/Alev iken yuttuğum,
Avuçlayıp tutuğum/Közler bile yabancı.

Şu cisimler,şu tenler/Gelenler ve gidenler,
Cümlesi,senler,benler/Bizler bile yabancı.

Her şeyde tuzak dolu/Şaşırdım sağı solu,
Yokuştur hayat yolu/düzler bile yabancı.

Doğru diye sezdiğim/Adım adım gezdiğim,
Yüreğime çizdiğim/İzler bile yabancı.

Yaralı gönlüm hasta/Dertler belâlı başta,
Aşkın sırrından başka/Özler bile yabancı.

03.12.1988