Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

İnsanlık...

Allah dostu deyip sığındım yüreğinize,
İmdat ederim safi gülücüklerinize...
Beni unutmayın dostlar, henüz ölmedim
Makberimde değil sözlerim, güzelliğinizde!

Allah’ın izleri bedeninizde,
Sizi seyrederim tefekkürle,
Dönerken başım Kâbe’de,
Selam veriyorum içtenlikle!

Gül kırmızıydı, renkten renge girdi,
Toprak suyu severdi kuraklık geldi,
Güvensizlik sardı kapılar kilitlendi,
Bu nasıl kıyamet geçmişi özlüyorum…

Allah’ın izleri bedeninizde,
Sizi seyrederim tefekkürle,
Dönerken başım Kâbe’de,
Selam veriyorum içtenlikle!

Fakirdi sofralar, varlık gümrükteydi,
Parası olan karaborsaya düşmekteydi,
Komşuluk vardı zenginlik yürekteydi
Neşter vurulmuş gibi insanı tanıyamıyorum…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

İnternet Flörtü...

Hey güzel kadın her yazılana cevap verseydin
İnternet çiçeği olur bir anda yeşerirdin
Kelebekler kadar kısa ömür yaşar,
Sonra bir hayli zayıflar
Ve nihayet kısa sürede yaşama yenilirdin...

İnternet sanal bir alan, gerçekçi olmalıyız!
Hani yaz desem, kim bilir katıla katıla güler...
Okuduklarımdan oldukça keyif alır
Birde çocuksu dudaklarında müphemce'...' bir şeyler söylerdin!

Ne kadar kadın varsa o kadar da erkek var.
Çok şekersin ya... İllaki ben seni beğendim yar.
Önemli olan burada yazışmaktan,
Zevk almak paylaşmaktan...
Eğer ruhlar aktifleşirse gerisi kolay zaten...
Sen tereyağı olursun bende bal her an
Ekmek üzerine böyle karışır acıktıkça yeriz!

Yazmayı severim, paylaşmayı da tadında...
Senin gibi eceler-sanal eserler var her yerde
Ama bence sen çok özelsin ve doğalsın da...
Hissediyorum!

Yıkalım kemikleşmiş ön yargıları,
Doğu bloğu toplum kurallarını,
Gerçek Mahrem âlemde edelim duaları!
Güven anahtarı neymiş geçelim bu ağızları
Gerçeğimiz teke insin güle güle!

Olur mu?

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

İnternet Geldi…

Küçükken masal derdik,
Merakla gerçek dışını dinlerdik…
Şimdi sanal âlem interneti,
Gönül sofrasında misafir ettik ikindi,
Demli çayı da, sohbeti de bitirdik!

Ne arkadaş, ne ejder nede canavar
Umutlar sindi, düşler sardı sevinci!
Uzaklar kısaldı, anlar tembelleşti…
Televizyon derken internet de geldi,
*******e düştü derdi elemi, sevgisi…

Karanlık düşerken son uykuya,
Yalnızlık üzerken suskunlukla,
Sıkıntısı bedeni sardı kullukta…
Ayaklarım çamuru, gözlerim suyu
Özler yinede, dost hasret ruhumda!

Baharın evrimi doğanın verdikleri,
Sanatın incelikleri şimşek ürperten şevki,
Tabut elde kabir yolundaki hisleri…
Yaşamak isterim konuşmak paylaşmak!

Penceremin önünde güvercinleri,
Yağmurun çatıyı delen eğlencesini,
Uçurtmalarım delsin isterim göğü…
Her yarışta sporda ararım hislerimi!

Aşkta sevgide sanal ekranda,
Ömrümü kısaltırım abartıyla,
İnternet girdi masallar kızgın…
Sanal oyunlar çocuksu elde!

Kulaklıkla dinlerim müzik,
Gazino kızgın şarkıcı kızgın…
Eller boş cepte kalır metelik,
Gazete kızgın kokusu kızgın…

Köroğlu gibi derim mertlik bozuldu,
Atlar sanal, silah, savaş dedikodusu…
Tarih sanala yazılır, dağları öksüz
Açlık olmasa kalkmaz ayağa yolcusu…

Küçükken masal derdik,
Merakla gerçek dışını dinlerdik…
Şimdi sanal âlem interneti,
Gönül sofrasında misafir ettik ikindi,
Demli çayı da, sohbeti de bitirdik!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

İslam Kardeşliği...

Aynı kandan,
Aynı ana-babadan,
Kardeş bile geçinemiyor günümüzde,
Evlendiklerinde değişiyor aleni, gün dönümünde...
Öyle bir devirdeyiz ki, bedir savaşının ahlakı üzerimizde!
Baba-oğul, kardeş-bacı, amca-dayı savaşıyor, ne uğruna?
“Çıkar ve miras”
Sen layık değilsin,
Ben layığım uğruna...
İster dindar olsun, ister kafir, ister zındık; bu kural değişmiyor...
Demek ki gönüle girmeyen Allah'a iman!
Din yoksa böyle emretmiyor aman...
Demek ki, alnı secdeye gelende bir geleneksel baş koyuş var o an,
İşin ruhundan çok vazife süt liman!
Demek ki, yangın var
Ama el her şey bittikten sonra yanıyor.
Zaten doğanında kanunu bu, ateşe ilk önce gölgesi banıyor!

Kardeş olalım olmasına da,
Bu nasıl olacak...yazarak mı?
Ölüsün de,
Mutluluğunda,
Açlığında,
Hani fakirliğinde...
Dahası her ameli anlam ifade eden olayda neredesiniz?
Lafla kardeş olunmuyor maalesef, ayıp edersiniz!
Atalarımız, bir insanı tanımak istersen yola çık, yemek ye, yat kalk derlermiş.
Boşuna dememişler!
Aynı beşikte lafta sallanıyor...

Haydi kardeş olalım olmasına da,
Nerede buluşacağız,
Nerede yer içeriz?
Nihayet seni nerede bulurum?
Desem ki, ben senin kardeşinim,
Yok geçimim!
Evinde bir oda ver, iş bulana kadar kalayım...
El cevap ' Oh....hemen bir odamı veriyorum...' diyen kaç kişi olacak!
Güldürmeyin ya,
Komşu komşunun kapısını bile aşındırmıyor bu devirde.
Hele ki büyük şehirlerde...
Adam ölüyor üç ay sonra öldüğünü anlıyorlar!
Bir apartmana gireni de çıkanı da yıllarca otursalar tanımıyorlar...

Bizler yazarken keyif alıyoruz,
Okurken göz yaşı döküyoruz...
Bunları harcarsak ne olacak ki,
Bankada paramız mı eksilecek...
Dök gözyaşını o zaman!
Teselli et adamı ve hatta içindende zilleri tak oyna...
Adam, gerçek sanıp dinliyor ya!
Yahu adamın içi kaynıyor sen mide derdindesin!
Göz yaşı dökerken sen açım diye ağlıyorsun...
Bedava bulduğumuz her yerden kafamızı uzatıyoruz.
Heyhat ne diyecekler ki, oku, yine oku, teselli bul...bulabiliyorsan!

Kardeşlik lafla olmaz,
Derdiyle gerçekten dertlenecek yürek ister,
lafla karın doymaz!
Ensarlar gibi paylaşacak ve Allah rızası güdecek yiğitler lazım!
Her şeyi emanet gören,
Maddeden sıyrılmış,
Mala tamah etmeyen
Dervişler lazım...
Ve örnekler! sömürülmeyen hisler!
Tastamam aranıyor....

Varsanız böyle kardeşlikte,
Kusur aramayan,
Olduğu gibi kabul eden,
Veren-istemeyen...
Ne yaparsa Allah rızası için yapan!
Haydi meydana dökülün,
Şimdi dökülen olabiliyorsan!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

İslam mı yaşadığımız?

Kur’anı herkes okuyor,
Sünneti gözler dokuyor,
Beş vakit secde kokluyor...
Huzur izleri yok, neden?

Reçeteden biri “ezber”
Aynı malı diken rençper,
Ne gübre atar ne sular,
Aldığına yükler kader...

İkincisi “şekil” hali,
Özü ölmüş spor hayli...
En hızlı koşulan kulvar,
Bitsinde gideyim sahi!

Üçüncüsü “boş geçen an”,
Ne tefekkür ne okuyan,
Nede kul hakkı kollayan...
Öyle durur sanki duvar!

Dördüncüsü “bil, yaşama”
Oku öğüt ver, sen sallama!
İlme bürünmüş gitmiş ar
Sömürü hakim adamda...

Medet ve kıyamet “Bende”,
Kusur kabahat nefsimde!
Düzelmezsem benliğimde...
Suçta cezada sonsuz yar!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

İstanbul Yalnız, Ben Yalnızım!

Son vapura bindim dün gece,
Gitmek için Beşiktaş'dan-Kadıköy'e
Hayran, hayran baktım gecenin gizemine, bir süre
Esen sert ve soğuk rüzgara dayanamadım,
Yeni restore edilmiş mini kafede,
Oturdum çay içtim benim gibilerle!
kafamda tarihi canlandı...
sıcacık bir iziydi,
yaşadığım osmanlı!
sağımda solumda sevgililer, hoş arkadaşlıklar gördüm.
İçenler ayakta duramıyordu,
Ama ben yalnızdım, İstanbul yalnızdı...
bu yalnızlık ruhumu soğuttu.
16 milyonluk şehirde yalnızdım.
Nereye baksam ben vardım,
Mevlananın mesnevisinde
sanki geçtim mana alemine!
Başım döndü boğazın sularında,
Yoktu sırdaşım deniz dalgasından başka,
O kadar bunaldım ki…

Dün erkek arkadaşım vardı yanımda oysa,
Telefon ettim ne yap, yap gel diye elbette
Kırmadı geldi gecenin bir saatinde!
Gece yarısı Nişantaşı’na gittik.
kıyamıyordu arabasına bir türlü.
Nereye park edeceğini şaşırdı.
İstanbul’da varmış park mafyası ve dahası!
Öyle bir yer buldu ki, gideceğimiz yere epey yürüdük.
Arkadaşım vardı ama yine yalnızdım.
İstanbul unutulmuştu benim gibi,
Onu yaşatıyordu cazibesi,
O ve ben yalnızdım!

Sevgilim, vedalar hep buruktur bilirsin
Ayrılık hep hüzündür bilirsin
senden ayrılmak acıya sürgündür bilirsin
İstanbul sensiz olmuyor, sensiz İstanbul!
Biraz önce, uçak biletimi aldım.
Diğer yalnızlığıma gideceğim.
Yine yoğun bir çalışma hayatına gireceğim.
Emin ol! sensizliği her an hissedeceğim.
Ankara'nın bana yabancı dünyasında nefesleneceğim!
Kafamda kalan İstanbul kırıntıları daima olacak:
Hislerim, denizde düşündüklerim, seni görmeden yaşadığım İstanbul!

Emin ol bunu yaşamak sanal alem kadar sanal!
Gel beni kurtar, gerçeğinle tanıştır.
Sen gelmesen de resimlerini gönder, güzel şeyler yaz,
Beni yalnızlıktan kurtar!
İnan ki, hissediyorum bendeki sende, o kadar yalnız...
İstanbul’um sessiz, heyecansız, macera bilmez sensiz!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

İstanbul’da Bir Gece...

İstanbul sevgisi dilime dolanan
Galata köprüsünden atılır oltası
Çıkar üç beş balık kovada olan
İçimde sızı soğuktan ötesi...

Yürürüm rüzgarında Sirkeci’ye doğru
Üç beş işportacı toplamakta mallarını
Hala ekmek arası balık çığırtkan korosu
Son vapura doğru gece bekler yarını

Seyrediyorum dalgaları ve boğazı
Arkamda Yeni Camii’nin vakarı
Beden israfı yerlerde çöp ormanı
Süleymaniye Camii saklar karşımda asırları!

Metro durağında üç beş kişi
Gideceğim Topkapı’ya birazdan
Üşüyorum aslında sarıyorum ceketimi
Ağrıyan diş etim ediyor canımdan

Yürümeye karar verdik arkadaşla
Sultan Ahmet’te durduk akşam namazına
Amatör çalgıcıları dinledik bir ara
Beyazıt’ta yağmur çiselemeye başladı

Birkaç adım geçince başladı sağanak
Bir çırpıda sığındık tarihi oluk altına
Sonra zevk verdi koşanlara bakmak
Islanmayı göze aldık koştuk metro durağına

Durmadı yağmur yürümek yarım kaldı
Kısa süre sonra göründü otel odası
Gecenin son demi kapladı yorganımı
Araba sesleri uykuma ninni söylediler!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

İsterim…

Insanım, akar gözyaşım,
Doğayım, yağmurum!

Gözyaşları bulutlara benzer,
Doğarken koyudan ak renge döner,
Beyaz çoğaldıkça ruh gözü açılır!
Neşe dudaklarda, gözde bahar
Sevmeyi öğrenirsin katıksız,
Yaşamak istersin anı, yarınsız...

Şimşekler çaktıkça içte başlar korku,
Renkler bu sefer kararır, umut yaşlanır!
İstekler mide bulantısına karışır,
Ölüm şiddetlenir, her şeyde sancı vardır
Düşmanlığı öğrenirsin, huzursuz!
Kaşlar çatık, dudaklar duramaz küfürsüz...

Ne olursa olsun her şeyin ortası,
Güzel olanı...
Ağlamalı, yağmalı, özlemeli sabahı,
Böyleymiş doğalı…
Umut gerçeğine yakınlaşmalı
Ezberlemeden yokluğu…


Bilmek değil elbet marifet,
İsterim muhabbet!
Sözler yaşanmalı,
Aşkla yaşlanmalı!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

İtiraf...

Bir yanım Süleyman gibi uçuyor
Diğer yanım Yusuf gibi saçıyor
Ocağım Mevlana, güller açıyor
Kainat dolunay, başım dönüyor!

Zerreden sonsuza her canda ibret
Okumakta gönlüm ölmüş keyfiyet
Öğrendikçe ruhum yaşar sefalet
Boşa geçen ömrüm ahla yanıyor!

O kadar çok insan kaldı geçmişte
O kadar çok tarih soldu yavaşça
O kadar çok mevsim öldü savaşla
Yaşanan olmadı ders, söyleniyor!

Bir yanım gencecik nefsim azıyor
Diğer yanım gerçeklik korku kazıyor
Son seans sevgisiz roman yazıyor
Daracık duvarlar son gözleniyor!

Affet beni baba seni unuttum
Affet beni anne seni uyuttum
Affet beni evlat seni büyüttüm
Olgun yaşlarda ne çok özleniyor!

Bir yanım Süleyman gibi uçuyor
Diğer yanım Yusuf gibi saçıyor
Ocağım Mevlana, güller açıyor
Kainat dolunay, başım dönüyor!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Japonya...

Buranın incisi hem meşhur hem pahalı…
Sözlerinde hissettim inci alıntılar,
Duygularımda nedenleri çok hazan,
Suzuka şehrinde okyanusa uzanır
Sonsuz merakım ve acılar!

Hiroşima’da hala atom bombası paniği,
Okul hala o günkü gibi canlı,
Nehir hatırlatır gibi akar yanında,
içinde sanki insandan başka bir şey görünmez...
Müzesinde animasyonlar yaşatır o gün hissini,
Gözlerden dökülür bir iki damla gözyaşı...
Hatıra defterine yorumlar, o günkü gibi canlı!

İşin garibi Amerika seviliyor devasa,
Her genç kızın hayali evlenip yaşamak orada,
Önyargım yerini bıraktı şaşkınlığa...
Meğersem, alt yapı ve yatırım akmış bombadan sonra
Japonya'yı imal etmiş Amerikan elması...

Tokyo’da insan her metre karede pirinç gibi,
Metroda kaybolur tarih ve cinsiyet rehberi…
Robotlaşan mekanik yaşam silinmez,
Yüzlere yansır uykulu izleri…
Her yerde telaş,
Her yerde alış veriş,
Mukavva kutuda yatan seksenlik ihtiyarlar eve alınmaz
Sanki çiçek gibiler mukavvalar saksı
Merhamet özlemleri, saklanır utangaç bakış...

Boyun kıracak kadar yükselen gökdelenler,
Depreme meydan okur mimariyi planlayanlar,
Çalışmayı nesillere aktaran şaşırtıcı bilinmezleri!
Dinledim, çalışmaktan başka çaremiz yok diyenleri
Öyle utangaçlar ki... iki laftan sonra gördüm yüzde
pancar desenleri, karışır sarıyla!

İncecikler, sanki kalas gibi sergileri,
Kadın-erkek tek model beden çizgileri,
Başları her an ruku’ya hazır, selam yazgıları…
Ruh aynalarında gördüm şer barınmaz:
Konuşurken,
Tokalaşırken,
Yolcuyken,
Dinlerken... Gülücüklerinde gerçek müzik konserini,
Seyrettim, bilmem kaçıncı baskı!

Ya yeşil çay ya da içki içtikleri,
Partiler, eğlencelerinin taçları...
Müzik tutku,
Sanat aranan kutu,
Okumak büyüsü,
Kucaklar saygıyla her görüşü,
Adım, adım şahane yaşam zinciri birbirine eklenmiş...
keşfettim sanki, yaşam modeli sanatını!

Şinto ve Budist tapınakları yan yana,
İçinde ağaçlara bez-dilek bağlama,
Güvercinden-tavşandan şans arama,
Bağışta bulunanların isimleri alt alta,
İnanç simgesi Nara Parkında, özgürce dolaşır ceylanlar!
Yılbaşı Hiristiyan gibi kutlanır,
Oteller sunar beyaz gelinlikli reklamlar,
Yanmış ölü külleri mezarlıklarda sütun sütun
Din olmuş dinsizlik vesselam…
Kimone içine sinmiş ruh, sarı sarı!

Uçak havalandığında,
Düşündüğüm ve yaşadığım anlar,
Acı bir hüzün verdi Müslüman ruhuma,
Yoktu içlerinde, bir tek tevhidi arayanlar!
Eğer okusalar,
Ya da ruhta dokusalar,
Otellerinde üçüncü kutsal kitab, Kur'an olsa!
Seherin en kızıl seyrinde sona erer korkular,
Güneş başka parlayacak batıl aynasından yazgılar!
Dua ettim ışık hızıyla o anda...
Buluttan süzülürken yağmurdan tortular!

Safet Kuramaz