Senİ Sevİyorum

[ÇaKıR-]

****Seni Unutamadım****

Sensiz buralardan gidiyorum,
Bil ki seni de yanımda götürüyorum.
Sakın ağlamasın o güzel gözlerin ardımdan,
Sel olup akmasın gözyaşların,
Gelmesin aklına seni unutacağım..
Biliyorum istesem de unutamayacağım..

Yüreğimin derinliklerine saplanmış
Bir hançerdi sevdan,
Silemedim seni kalbimden,
Atamadım sevgini yüreğimden,
Tutamadım elini kimsenin senden sonra
Sevemedim kimseyi seni sevdiğim kadar..

Hep unuturum diye avuttum kalbimi,
Kendimi unuttum , seni unutamadım.
Senden ne kadar kaçmaya çalışsam da
Bırakmadı peşimi hayalin..

Ne kadar mesafe olsa da aramızda
Geçtiğim her yolda sen vardın.
Hangi tarafa baksam hep seni hatırladım
Bir gölge gibiydi hayalin seni unutturmadı
Seni unutamadım , seni unutamadım..

Gitmek çözüm değilmiş anladım
Anladım ama artık geri dönüşü yoktu
Gördüğüm, güzel bir düş
Yaşadığım, unutulmaz bir rüyaydı
Uyandım ve bitti..
ama seni unutamadım

[ÇaKıR-]

Gittin...

Ben arkandan sadece baktım.
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
’’gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin günlerimi.
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim...’’ diyecektim sana.
Konuşamadım...

Gittin...
gidişini görmemek için gözlerimi kapattım.
Öğlesine acıdı ki içim, tutup koparsalardı kolumu,
bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözümden.
Ağlayamadım...

Gittin...
gidişini önlemek için tutmalıydım ellerinden.
Ellerim değilmiydi her dokunuşunda seni ürperten?!
ürperirdin yine biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kes tutsam ellerini,
gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
Tutamadım...

Gittin...
bir yıkım gibiydi gidişin.
Sen adım, adım uzaklaşırken benden çöküp kaldı bedenim olduğu yerde.
Nice terk edişlere dayanan bu yürek bu kes yenilmişti.
Bu kadar zayıf değildim ben, kalkmalıydım.
Kalkamadım...

Gittin...
oysa ben geldiğin gün gideceğini biliyordum.
Hazırdım gidişine.
Kaçak zamanları yaşıyorduk.
Zaman bitecek ve sen gidecektin.
Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam edecektim.
Edemedim...
Başlayamadım...

Gittin...
bir şey söyledin mi giderken?
‘KAL’ dememi istedin mi?
Son bir kez ‘ SENİ SEVİYORUM ’ dedin mi?
‘BEKLE BENİ DÖNECEĞİM’ dedin mi?
Beynim öylesine uğulduyordu ki...
Duyamadım...

Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi.
Binlerce kilometre uzaklarda dahi olsan,
iki metre ötemde de fark etmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluğun duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım...

Gittin...
unutulanların arasına katılmalıydın.
Anıları bir sandığa koyup hayatı
bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı,
bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...

Gittin...
bir okyanusun ortasında,
tek küreği kaybolmuş
sandalda dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim artık.
Bil ki; Sevmekten vazgeçmedim seni,
bil ki seninle birlikte sevdanıda taşıyacağım yüreğimde.
Bil ki seni...
unutamadım...

[ÇaKıR-]

Benimle bir konuşsan
Sevdamı anlatacağım sana
Tabi dilimin döndüğü kadar
Yazdığım şiirlerimi okuyacağım
Mısralarım işte o gün
Dile gelecek
Seni sensiz nasıl yaşadığımı
Seni her gün görüp de nasıl özlediğimi
İşte o gün haykıracak mısralarım
İşte o gün şiirlerin şiir olacak
Okuduğun gün
Saatlerin zamanın durmasını isteyeceğim
Bu an, bu kısacık an bitmesin diyeceğim
Ama zaman bana inat
Her zamankinden hızlı geçecek
Biliyorum
Bir an olsun göz göze geleceğiz
Ve seni ne kadar sevdiğimi anlayacaksın
Ben bir kelime bile söylemeden
Sende istemeyeceksin gözlerini kaçırmayı gözlerimden
Ama gözlerin kaçacak
Biliyorum
Sana nasıl uykularımı böldüğünü
Her şeyde senden bir parça aradığımı
Ve her gözümü kapayınca nasıl seni gördüğümü anlatacağım
Kelimeler yetmeyecek
Biliyorum
Her rüzgar esişinde neden derin bir nefes çektiğimi
Yüzlerimi okşadığında rüzgar
Neden gözümü kapayıp gülümsediğimi
Nasıl yalnız bir karanlık ta usandığımı anlatacağım
Sana adı sen olan yıldızı göstereceğim
Onunla konuştuklarımızı anlatacağım sana
Neden bir yıldız olduğunu söyleyeceğim
Ve sana bir günü hatırlatacağım
Tabi unutmadıysan
Sana dalgaları anlatacağım
Her denize bakışımda nasıl seni gördüğümü
Ve bizim evdeki saati anlatacağım
Her saniyesinde seni seviyorum dediğim
O saati anlatacağım
Yıldızların nasıl ağladığını
Ve göz yaşlarının yüreğimi nasıl yaraladığını anlatacağım
Evinizin önüne gelip yağmurda ıslanmayı
Sana her bakışımda yeniden aşık olmayı
Yaşadıkça kalbimde bir yerin olduğunu
Sana ilk aşkım olduğunu
Sen sevmesen de benim seveceğimi anlatacağım
Uzaktan sevmeyi anlatacağım sana
Saçlarını ellerimi dokunmadan gözlerimi okşadığımı
Seni görünce yüreğimin titrediğini
Ve bir bakışının bana yettiğini anlatacağım
Ve biliyorum
Bunları anlatmama fırsat vermeden
Seni seviyorum diyemeden gideceksin
Dur gitme desem de
Durmayacaksın biliyorum

[ÇaKıR-]

Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Kalbim şimdi bir sokak çocuğu
Kelebekleri göç etti gönlümün
Issızlaştı hayat sanki
Sanki, sabahı eksik şiirlerimin.
Sanki, gecesi hep kanayan bir yara
Ve sanki, artık hep kanayacak...
Ağlanacak bir aşkın kıyısına vurduysa gözlerim
Çare yok, ağlayacak.
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Kapıları kendime ben açamadım
Ya da yanlış saatlerde bekledim gelmeni
Düşünüyorum da sen gideli ne çok yalnızım..
Sarmaşık aşkın sarısında kaldım, sarılamadım.
Savunamadım seni kimselere
Anlatamadım seni kimselere
Kimsesiz kaldım,
En çok da sensiz...
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben..
Sana uyumak,
Sana uyanmaktı hayat.
Sıratını geçtim yaşarken korkmadan
Korkumu geçtim cesaretle, ihanetle
Berduş bir yalan masumiyeti öptüm bile bile
Tek sen gitme diye
Sonbahar oldum yaprak yaprak
Ağaç oldum köklerimi unutarak
Tesellisiz bir geceye fırlatıldım
Kalbimi dar kafese kapatarak
İçimdeki bir kanarya
Hiç susmadan ağlayacak
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Yakamozlarında yıkadım sevdamı çırılçıplak
Seni sevdiğimi bağırdım mehtabına
Beyazında akladım bulutunun
Mavi mavi sevdim seni içim kan ağlayarak
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak

[ÇaKıR-]

Gözümü açtım seni gördüm
Seni sevdim ve bağlandım sana
İçimi verdim sana
Tüm benliğimi
Ve veririm hala
Ki bi robot misali
Programlanmışım sana
Sen vardın ve bide sen
Kimse yoktu gözümde
Olmuyordu başkalarıyla
Sen vardın hep aklımda
Gözlerine baksam gözlerindi
Ve tutamazdım kimsenin ellerini
Kıyamazdım ellerime almaya
Senin ellerin gelirdi gözümün önüne
Sesler aynı sen
Ama bir sen aynı değildin
Ve ben bir seni bulamadım
Ki hiç kimsede sen değildi
Kimsede olamazdı
Doldurulamayacak bir yerin vardı kalbimde
O kadar derin bir izdi ki bu
Kim düşse içine kaybolup gidiyordu
Ve ben seni bekledim
Tek hekim sendin
O izi iyi edecek
Ama sende gelmedin
Ömür boyu taşıyacağım
Bir izle bıraktın beni
Eğer olsaydı gidecek bir yerim
Bir dakika durmazdım buralarda
Giderdim
Ama benim gidecek yerim sensin
Açmadın kapılarını bana
Yeterdi yanımda olman
Huzur dolmam için
Tek kelime etmesen bile
Yeterdi yanımda olman
Nefesini hissetmem yanımda
Yada bakmam gözlerine sen bakmasan bile
Yeterdi bana
Unutamıyorum bir türlü seni
Unutamıyor işte şu yaralı kalbim
Biliyorum belki kaçmam gerek buralardan
Sadece alıp sırtıma bir ceket
Kimselere görünmeden
Kaçıp gitmem gerek
Biliyorum aslında hiçbir şeye çare olmayacak
Peşimden gölgemden daha yakın takip edecek beni
Bırakmayacak yakamı anılar
Düşünceler belki de
Tek bildiğim bir şey var
Bütün düşüncelerimin kesişme noktası sendin
Ve gözümü açtım seni gördüm ben
İlk sana seni seviyorum dedim yaban gülüm.
Ve Seni sevdim
Taki gözümü tekrar kapatana kadar.
Seveceğim.
altında yazarın ismi olmayan konuların tümü alıntıdir

[ÇaKıR-]

Gidiyor musun diye sorma bana.
Gönderen sensin.
Ne terk etmeyi istedim seni,
Ne de daha yaşamadığımız bu aşkı toprağa gömmeyi.
Senin kadar öfkeliyim ben de.
Senin kadar endişeli...

Bir dokunuşunla bin kenti yıkacak güç verirdin bana
Ama inandıramadım seni.
Sen, sorgularken beni kafanda
Ben, gözlerinin içine bakıyordum kuşkuyla.
Bir tek sözün bağlardı beni sana,
Oysa sen hep susmanın koynunda.

Aşkın içine bir kez girdi mi kuşku,
Teslim alır bedenleri de.
Sütten çıkmış ak kaşık değildim
Ama yalanı sokmadım iki kişilik dünyamıza.
O dünya ki bazen minicik bir odada
Bazen kentin ortasında şekillendi.
Nasıl da güzeldi...
Zaten varsın diye her şey güzeldi ama
Sen buna inanmadın. Ah bu sorular...

Yaşamak varken sevdayı delice,
Niye boğarız sorularla?
Nasıl ikna edebilirdim seni?
Ben, aşk dedikçe sen, dur dedin.
Ben, seninleyim dedikçe
Sen, hayır dedin.
Zaten az konuşan sen
Olumsuz ne kadar sözcük varsa
Bulup çıkardın ortaya.
Bense hiç bir şey diyemedim

[ÇaKıR-]

Bir akşamüstü bir rüzgâr yapıştı belime, içtik beraber.
Sarhoşluk daha çok acıtır dedi, gözleri yaşararak.
Önce inanmadım.
Sonra kudurdu, kudurdu.
Başım döndü, bağırdım...

"Sen, giderken gülüm izlerini silmeyi unuttun.
Sen, giderken bitanem, bende bıraktıklarını almayı unuttun.
Sen, giderken aşkım, sen hâlâ bendeydin.

Çalan bir müzik parçasının sözlerinde unuttun kendini.
Bir ağustos akşamında unuttun beni ve seni.
Süzülen damlaların sıcaklığında,
Sensiz bir gecenin sabahındaki hıçkırıklarda unuttun seni.
Terasda içilen bir bardak çayda
ya da bir bardak birada unuttun.

Bir mangal ateşinin sonrasında, yanmış közlerde unuttun.
Beyoğlu'nun o güzel sokaklarında,
O ıssız kalabalıkda unuttun kendini.
Söylenen yalanlarda, 'iyi ki varsın'larda unuttun seni ve beni.
*******i baktığımız o yıldızlarda unuttun bizi.

Bir daha birlikde çıkamayacağımız Yeniköydeki
çay bahcesinde, Papatya'da unuttun bizi.
Adını bir türlü koyamadığın
gelecekdeki güzel günlerimizde unuttun.
Beraber yakılan sigaralarda unuttun bizi.
Sen giderken bitanem,
SENİ BENDE UNUTTUN !!!."

[ÇaKıR-]

İNANMADIN

Ben ki asi boyun eğmez
Ben ki çılgın söz dinlemez
Senin için hem de kaç kez
Yaşlar döktüm, inanmadın.

İnanmadın ne yapayım
Sensizlikmiş senden payım
Tanrı mısın ki tapayım
Sevdim seni inanmadın.

Diz çökerken dağlar bana
Şimdi taşlar ağlar bana
Hayatımda bir tek sana
Yenik düştüm inanmadın.

Sen kavgamın tek galibi
Sen gönlümün tek sahibi
Sana uysal çocuk gibi
Teslim oldum inanmadın.

Yere serdim gururumu
Hiçe saydım onurumu
Kucakladım umudumu
Koştum sana inanmadın.

Yasak koydum şu kalbime
Ne geçti ki ah elime
Bağlanmak mı ne kelime
Öldüm sana inanmadın!

[ÇaKıR-]

Nedense bütün resimlerde ben
Böyle mahzun ve perişan çıkarım
Hep böyle hayata kapalı durur
Gülmesini unutmuş dudaklarım

Artık canından bezmiş kimselerin
Hazin bakışı parlar gözlerimde
İçinden adamlar arabalar geçer
Çizgiler alnımda bir büyük cadde

Aynada saçlarımı düzeltirim
Bir perde iner yüzüme alçıdan
O, bin mumluk ampullerin altında
korkarım korkarım fotoğrafçıdan

Bakışlarım gümüş camlara sorar
Elbisemin eskiliği belli mi
Sonra karşıda küçük bir noktaya
Dikerim kahverengi gözlerimi

Kabahat objektifte camda değil
Onlara yalı gözlerle bakarım
Nedense bütün resimlerimde ben
Böyle mahzun ve perişan çıkarım

alıntı

[ÇaKıR-]

Eylül Gözlerin

Başımda bin bir düşünce
Erguvanlara dair
Ve yokluğun hercai menekşe
Eylül gözlerinde şehrin buğusu

Çekip gitmeliyim buralardan
Bu yağmurdan kaçmalıyım
Bu sızıdan
Tenime değmeden sükût
Ey şehir
Sen beni unut

Şehir, taş binaların kuyusu
Allahsıza kadar korkakların kuytusu

Başımda bin bir düşünce
Erguvanlara dair
Ve yokluğun hercai menekşe
Eylül gözlerin diriliş muştusu

alıntı