Ethem Panya

[jockeя]

Kan ve Savaş
Analı, babalı binlercesi
Öldürüyor kendini
İnsanlığını ararken
Ya da
Buldum sanıyor
Yerde akan kanın yansımasında


Ethem Solmazgül

[jockeя]

Kardelen Misali
Görebilsem o ay tanrıçası yüzünü
Ve dokunabilsem
Saçlarına gözlerimle
Koklayabilsem tenini
Öyle inceden inceye
Sonra
Sarabilsem yüreğini yüreğimle
Ve
Bir kan damlası olup
Süzülebilsem en derin köşelerine
Ulaşabilsem sonra
Dudaklarındaki kırmızıya
Ve
Bir buse olup konsam yanaklarıma
Her uzvunda kendimi bulsam


Ethem Solmazgül

[jockeя]

Matem-i Aşk
Yer binlerce matemi doğuruyor
Gök,
Kızıla çalarken
Ve
Ağlıyor sevgililer
Biten her aşka
Güneşe değil
Sadece
Toprakta yatana
Ağlıyorlar
Kölesi oldukları sevdalara
Ve
Gök
Karaya çalıyor sonra.
Gölgesinde
Batan bir sevda daha
Toprağa veriliyor
Ve
Ağlıyor sevgililer
Batan güneşe değil
Sadece
Toprakta yatana


Ethem Solmazgül

[jockeя]

Ne Yana Baksam Sen
Gece sabaha kucağını açıyor
Ve
Ben hala seviyorum seni
Özlüyorum birazda
Küçücük dünyamdaki
Tek dostum oldu gece.
Sensizliğimi ona anlatıyorum,
En senli yerinde bir of çekiyorum
Ve
Ağlıyorum sessizce
O
Güneşe dalıp kayboluyor
Ve
Ben
Yeni bir düşte seni görüyorum.


Ethem Solmazgül

[jockeя]

Mercan Terbih Ve Dua
Yoksullaşıyor bakışlarım
Ve
Ben seni dileniyorum
Bildiğim tüm dualarla
Son bir umutla
Hiç diyemediğim kadar derinden
Âmin diyorum
Ve
Sabır çekiyorum
Elimde
Doksan dokuzluk mercan bir tespih
Yatağım ıslanıyor
Doksan dokuz damla gözyaşı
Her damla bir deniz
Ve
Ben
Doksan dokuz denizin
İçinde
Elimde mercan bir tespih
Boğuluyorum sensiz...


Ethem Solmazgül

[jockeя]

Nesir Bir Arayış
Dindirmez içindeki sızıyı hiçbir günah. Ter kokar, sperm kokar her yanın. Şeytan ses vermez ama eşlik eder gecede. Tanrı eşlik eder. Üzülür beklide bu haline. Sen üzülürsün ama bu bile yetmez kimi zaman dinmesine acılarının. Günahkârsındır işte. Sebep olanlar görmez bu halini. Yalnızsındır ve günahkâr. Neden diye sorarsın kendine, neden bunca günaha boğar ki insan kendini durup dururken. Neye yarar içindeki acıyı arttırmaktan başka. Değer mi Tanrının üzülmesine hiç bir şey.
Hayır…
Ne yapmalıyım? Nasıl atmalıyım içimdeki bu acıyı? Şüphe içinde her şey, ben, belki Tanrı bile.
Tanrı üzülüyor mudur gerçekten bu olanlara, halime? Yoksa gerçekten her ruh kaderiyle mi doğuyor? Bunca günahkâr neden var ki? Ama vardır muhakkak her şeyin bir nedeni. Madem üzülecekse Tanrı, neden bunca günaha seyirci kalıyor ki?
Bana cevap vermeyecek biliyorum zamanı gelmeden. Kurgulanmış bir mahkeme önüne çıkmadıkça vermeyecek hiçbir şeyin cevabını. Belki de veriyordur ama ben duymuyorumdur kim bilir. Ondan zayıflıyor içimdeki her şey. İnanç eski bir komşunun çok samimi olduğum bir çocuğu gibi. Arkadaş, sırdaş, geçmişten bir hatıra. Kendisi yok ama hatırası var hep içinde. Kendi şimdi nerde bilmiyorum. Tek bildiğim, bu odada yalnız olmadığım. Ben, tanrı ve şeytan. Üç eski dost yine aynı yerde. Biliyorum ayrılmayacağız vakti gelmedikçe. Son üçümüzle, sonsuzluk üçümüzle. Üçümüzün toplamıydı adım, bedenim, cismim, günahlarım sevaplarım. Yalnız değilim bu odada biliyorum. Meleklerim var her şeyimi ispiyonlayan, şeytanlarım var isimlerini hiç bilmediğim binlerce şeytanım. Yüzünü bile görmediğim. Benim türlü oyunları içine yuvarlayan şeytanlarım var. Yalnız değilim bu odada biliyorum. Eski bir sevgilinin geçmişten gelen hatıraları var. Çürümüş bedeni, bana kin kusan bir de resmi… Kimi zaman elimde, kimi zaman dudaklarımın önünde.
Şeytanlar gülüyor mudur eserlerine?
Yalnız değilim bu odada biliyorum. Belki duyamıyorum sesleri, yüzleri göremiyorum… Ama var bir bildiğim. Şah damarım o kadar da uzak değil onu da biliyorum. Ondan tek ona sesleniyorum, duyuyorsun biliyorum.
Hadiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii…

Tanrım ses ver ne olur…

Bak duy ve dinle… İlk kez ağlıyor bir kulun…


Ethem Solmazgül

[jockeя]

O Tanrı Bile
yalan söyleyen babalar
ve
acizce kanan analar öldürdüm
çocuktum
korkmadım hiç
acımadımda
ama
ağladım
kimse görmedi gözyaşlarımı
yalanı sevmeyen
O Tanrı bile
Bile Bile


Ethem Solmazgül

[jockeя]

Odadaki Sevişme Kokusu
Sinan Akçan'a Teşekkürler

Zaman yitip gitmiş
/gözlerimden/
Uyku,
Hasretimi anlatan bakışlar...

(odamda sevişme kokusu var
Ve sevişmeyen ben)




Ethem Solmazgül

[jockeя]

Ölürken Bile Seviyorum Seni...
Anlamak bazen hayatı
Ya da anlamaya çalışmak
Ve
Çabalamak sevmeye insanları
Sevilmeye hatta.
En imkânsız umutlarla
Koşmak ölümsüzlüğe.
Bir geçmişin yekûnudur bütün bu mısralar.
Belki
Şiirsel bir tat bulamaz kimse
Ama şiir yazabilir inan
Hatta roman abartısız cümlelerle.
Artık
Yaşlanmak için nedenim çok.
Ama
Yaşamak için biçareyim
Ne anlamak için bir nedenim var hayatı
Ne de anlatmak için bir çabam
Öylesine yaşıyorum işte
Öylesine sade ve saçma
Gelecek için kaygı yok içimde.
Çabam
Yaşamak için değil
Ölmek en kısa zamanda
Dedim ya
Anlamak için değil hiçbir şey
Her şey ortada
Sen yaşıyorsun bense ölüyorum.
Ama
Ben ölürken bile
En çok seni seviyorum.


Ethem Solmazgül

[jockeя]

Saba Şiiri
Gün sensiz ışıldıyor gözüme
Ve
Ezan bir sabahı daha müjdeliyor.
Çöpçüler geçiyor solumdan
Ve
Horozlar
Sabahın şarkısını
Söylüyorlar...
Ve
Sensizlik
Sokak gibi uzuyor gözlerimde
******* sensizlikten uzuyor
Her sabah
Baykuşlar eşlik ediyor şiirlerime
Ve
Sonra kayboluyorum
Doğan bir güneşin ardından


Ethem Solmazgül