Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Beni Rüyanda Göreceksin

Beni rüyanda göreceksin;
Uçurumlardan düşerken
Yokluğundan paramparçalığımı.
İçine attığın o sonsuz boşlukta
Nasıl da çaresiz kalakaldığımı.
Hüznün denizlerinde boğduğun gençliğimin
Ölü tebessümünü göreceksin...

Hiç birşeyi düşünmeden terkedip
Hayatını kararttığın bu aydınlık yüzün
Sana olan sevdasının;
Gitgide, yaşamın derinliklerinde gömülü
Zehir dengi siteme dönüşümümde
Sevmeyişinin nelere malolduğunu
Geç kalınmış bir vakitde de olsa
Anlayacaksın...

Çığlıklarınla uyandığın zaman
Çığlıklarınla uyanacak zaman...
Bana son nefes kadar
Yakınlaşacaksın...

Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Bir Aşkın Susmasıydı

Bir aşkın susmasıydı, örümcek ağı ören,
Düşünce duvarımı bu bağlamda eskiten.
Bir aşkın susmasıydı, elimi kana süren,
Işıldar gözlerimi ağlattıran yeniden.

Bir aşkın susmasıydı, zamana acı veren,
Sancılı doğum gibi hep inleten, inciten.
Bir aşkın susmasıydı, kalbime batan diken,
Ömrümü an an değil, asırlaca eriten...

Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Bir Gün Dayanamadı Abbas

Bir gün dayanamadı Abbas
Çıktı evinin damına,haykırdı sağına soluna,^^tüm insanları seviyorum ama yalnızım^,imdat,imdat diye,etti bizim Abbas feryat
Sesi günahkar sokaklara yayıldı
Vefasız hayatına isyan olarak,tarihin tozlu sayfalarına yazıldı
Kimbilir belki de o vakit,yitik umutlar dünyasında,aynı dertten binlerce türkü yakıldı
Artık Abbas huzurluydu,yüzü gülüyordu,mutluydu
Yaramazlık yapmışcasına bir çocuktu
Şendi duyguları,içinde nice bayramlar yaşıyordu
Acılarını gömdüğü gönlünden çıkarmış,şehrin orata yerinde dans etmişti,tüm acılaıyla,gururluydu
Yarım saat geçmeden,beş kötü adam geldi,içlerinden biri beyaz gömleği Abbas'a giydirdi
Abbas şaşkındı,bakışları dargındı
Ağlamakla ağlamamak arasında tarafsızdı
Değişikti,yerdeki gölgesi gibi ezikti
Sanki,yılların çınarı rüzgara küsmüş,durulmuştu
Haksız yere cezalandırılmış,infaz yolundan geri dönemeyecek idam mahkumunun ruhuydu,susmuştu
Yanılmadı Abbas,yine yanıltmadı da
Ölüm,ölüm olalı,ilk kez adam görmüştü...

Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Bir İntihardır Yaşamak

Bir intihardır yaşamak
Kaybolmuşluklarda
Kaybetmişliklerde.
Çaresizliğin kolları arasında
Bir o yana, bir bu yana
Dans etmek ise yaşamak
Evet
Bir intihardır yaşamak.

Bir intihardır yaşamak
Sevginin gücüne inanmayıp
Umutların peşinde koşmadan.
Elini uzatmadan başka ellere
Yalnızları oynamak ise yaşamak
Doğru
Bir intihardır yaşamak.

Bir intihardır yaşamak
Savaşmadan
Kendin ile barışmadan.
Öyle yok sayıp herşeyi
Sadece boş gözler ile bakmak ise yaşamak
Tabii ki
Bir intihardır yaşamak.

Bir intihardır yaşamak
Yaşamak için yaşamak
Yolunu bilmeden
Sonunu görmeden.
Varoluşun gizemindeki gibi
Sırlara gömülüp
Soluk alıp vermek ise yaşamak
Ne yazık
Bir intihardır yaşamak.

Bİr intihardır yaşamak
Yaşar gibi yapmak
Kuklalar dünyasından rol kapmak.
Okyanusların ortasına düşüpte
Çırpınmadan
Dalgalara yenik düşüp
Boğulup gitmek ise yaşamak
Belli
Bir intihardır yaşamak.

Bir intihardır yaşamak
Bu şiiri okuduktan sonra
Gidip aynaya bakmadan
Yüzleşmeden benliğinle
Yeni gelen güne başlamak ise yaşamak
Anla!
Bir intihardır yaşamak...

Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Bir Kelebeği Bile Elimde Tutamadım

Bir kelebeği bile elimde tutamadım...
Çırpındı çırpındı sonunda isyan etti kaçtı.
Bir kelebeği bile elimde tutamadım...
Önce neşe saçtı sonra giderek hüzün saçtı.
Bir kelebeği bile elimde tutamadım...
Kalbimde tarifi imkansız bir yara açtı.
Bir kelebeği bile elimde tutamadım...
Neden böyle oldu aklım Yaradan'a şaştı...

Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Bir Şehri Anlatmak

Bir şehri anlatmak
Ancak ağlayarak mümkündür.
Ve her şehrin öyküsü
Biraz kendine küskün,
Üzgündür.

İstanbul;
Anlatılması en zor
Anlatılmazı en çok şehir.
Ama hiçbirşey imkansız değil
Anlatılabilinir.
Çözüm: Ağlamak, daha çok ağlamak.

Bir nehir kadar ağlasam, yeter miki?
^^Dertli şehir, derdim şehir^^, der;
Benim gibi içinde saklı kalmış
Var ile yok arası her şair.
Yeter miki? Bir deniz kadar ağlasam
Yağmur yağsam, gökyüzü gibi ağlasam.
Vurulmuş şehir!
Gönlüm misali yaralı şehir!
Yeter mi? Kanımı akıtsam, damlatsam taşına toprağına
Seni doyasıya anlatmaya yeter mi?

Kaldırımlarında yıllanmış ayak izleri
Kaldırımlarında ezilmişliğin, yenilmişliğin resmi.
İnan, ömrümce yürüsem kadırımlarında, yorulmam
Bilirim yıpranan, tükenen hep sensin İstanbul.

Kimbilir nice aşklar yaşanmıştır, tarihin boyuca.
Kimisi öpebilmiştir sevdiğinin alnından
Kimisi ölüp gitmiştir bu uğurda.
Kimisi de seni terketmiştir aslında kendine kızıpta.

İstanbul;
Aşkı sonsuza dek gururla temsil edecek şehir.
İstanbul;
Aşkını sonsuza dek bizlerden gizleyecek şehir.

Hatırlar mısın?
Gençtim, deli fişektim
Caddelerinden rengarenk geçerdim
Henüz böylesi kararmamış, solmamıştım.

İşte o zamanlar
Ateşten gömlek giyinip, yanarcasına
Dünyalar güzeli bir kızı sevmiştim.
Düşünüyorum da ne unutulmaz günlerdi
Şimdi öyle uzak ki o günler
Düşündükçe;
Kahrımdan, mazi köprülerinden düşerim.

Parklarında oturur, saatlerce konuşurduk
Çeşmelerinden birbirimizin avuçlarından su içer
Birbirimize olan susuzluğumuzu gidermek için de
En tenha yerlerini seçerdik.
Yüzünde oluşacak bir küçük gülümseme için
Bahçelerinden yüzlerce gül kopartır
Ellerimden ellerine verirdim.
En sevdiği tatlı dondurmaydı
O yaladıkça dondurmasını sanki ben erirdim.

Herşey güzel gidiyordu hayatımızda
Ta ki o bizi bizden eden, beni benden eden güne kadar.
Koklamaya doyamadığım çiçeğim, gözlerimin önünde solmuştu.
Yanık bir türkü gibi, acı acı gelmişti ölüm.
Şeytan arabasına binmiş, şeytancasına onu ezmişti.
Kollarımın arasındayken bana sonbakışı
^^Üzülme^^, der gibiydi
An kadar kısa sürdü.
Nasıl üzülmezdim, nasıl delirmezdim
Önüne geçememiştim gülümün
Önüne geçememiştim ölümün
Önüne geçememiştim zamanın
Ahh! Geç kalmıştım.
Yüreğimin ortasına yumruk yemiş, yere serilmiştim.

Kalp çıkmazım, gelin edeceğim gitmişti
Evlilik düşlerimiz daha başlamadan bitmişti.

Bir şehri anlatmak
Ancak ağlayarak mümkündür.
Ve her şehrin öyküsü
Anlatanın içinde gizlidir...

Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Canalıcı *******

Mışıl mışıl uykumdan, senin için uyandım
Hiç sana ağlamadan, sabah olurmu sandın
Aklıma geldikçe biz, o birlikteliğimiz
Ben her gece aşkımdan, susuz düşlerde yandım...

Yatak acı taşımaz, yastık başı okşamaz
Pencerem açılıpta, gülün geldi diyemez
Kapımın önünde yar, bir gün olsun beklemez
Ben her gece aşkımdan, kesik damarda kandım...

Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Çıkmaz Yola Sürükledin Aşkımı

Çıkmaz yola sürükledin aşkımı yar...
Güneşim doğmuyor inan, ne olur dön.
Mum ışığında seni düşünmek var ya...
Eritti, bitirdi beni bir mum gibi.
Karda kalmışcasına üşümek var ya...
Çöllere savurdu beni Mecnun gibi.

Artık kurak toprakların insanıyım,
Artık uzak iklimlerin çiçeğisin,
Ne ben sana doyarım ne de sen bana,
Bunu böyle bilmeliyiz yaban çiçeğim...

Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Damla Damla Kanıyorum

Yoruldum ey hayat acı çekmekten
Dünya toprağına bin dert ekmekten
Karanlık rüyalar şahidimsiniz
Ateş oldum yanıyorum bu gece.

Ömürdür kör gözle tutmak elleri
Yolunu bilmeden gitmek ileri
Ölümcül mısrlar şairimsiniz
Azrail'i tanıyorum bu gece.

Zamanı geriye almak ne fayda
Ya da ışınlanıp yaşamak ayda
Kainat kapısı açıkmış say da
Sonum sonun sanıyorum bu gece.

Ben bittim ey hayat artık bilesin
Sen yalan sen günah sen kin ilesin
Canıma susamış cani çilesin
Damla damla kanıyorum bu gece...

Mehmet Caner Sümengen

[GooD aNd EvıL]

Değerini Bilmemin Değerini Bilmelisin

Sen yalnızlığın parmağında takılı pırlanta yüzük
Ben ise parıltından gözleri kamaşan hırsız
Değerini bilmemin değerini bilmiyorsun.

Sen gökteki yıldızların en güzeli,biriciği
Ben ise sana bakıp hayaller kuran yalnız çocuk
Değerini bilmemin değerini bilmiyorsun.

Oysa çıksan kendi dünyandan
Ve gelsen benim dünyama
Yalnızlıklarımızı yarıştırmaktan kurtulurduk.
Ya da sen davet etsen beni dünyana
Ben de kalkıp gelsem senin dünyana
Anlamsız ayrılıklarda yaşayacağımıza
Cancana misali biz olurduk.

Biz olabilmek;Mutluluğun iki kişi arasındaki tarifi
Biz olabilmek;Günümüz aşklarının ulaşmak istediği nokta
Biz olabilmek;Leyla ile Mecnun'un ki gibi bir masal
İsterim ki masallarda kalmasın biz olabilmek.

Seni seviyorum diyebilmek için
Bir ağız yapısına,bir dile,bir de yüreğe gerek varsa
Benim bir ağızım,bir dilim,kocaman da bir yüreğim var
O zaman gönül rahatlığıyla diyebilirim ki
Ben seni çok çok çok seviyorum.
Ama sen değerini bilmemin değerini bilmiyorsun.

Sonsuzluğa git de,sonsuza dek koşayım
Olmayanı ara,bul,getir de,arayıp bulup,ayaklarının önüne sereyim
Yeter ki değerini bilmemin değerini bil
Yeter ki değerimi bil zalim.

Dedim ya
Değerini bilmemin değerini bilmiyorsun
Sen benim değerimi hiç bilmiyorsun
Değerbilmezim
Değerini bilmemin değerini bil!

Mehmet Caner Sümengen