Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

El Veda

Elveda demem gerek belki,
Diyemiyorum;
El
Veda etmeli ele, biliyorum,
Gidemiyorum.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Elma Desem

Köşe bucak saklanıyor
Dumanın
Havada kayboluşu gibi;
Göremiyorum
Ama burada, biliyorum,
Gözlerimi yakıyor,
Kokusu burnumda
Gitmiyor.

[GooD aNd EvıL]

Esinti

ben oturmuş beklerken
esiveriyor bazen rüzgar,
kapı gıcırdıyor önce,
yavaştan açılıyor
birden görünüveriyorsun
bir gülümsemelik zaman
sonra yok oluyorsun;
içim ürperiyor
ve beklemeye başlıyorum...


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Eşyayım Tabiatım

Eşya gibi bir kenarda
Duruyorum, öylece
Lazım olacağı vakti bekler
Eşya gibi.
Bir sürü sahibim var üstelik,
Gözümün ayrı
Gönlümün ayrı.

Bazı şeyler var yine de
Sırf bana ait,
Kollarım mesela;
Başımın üstünde birleştiği zaman
Mezartaşım gibidir,
Avuçlarımda yazı kalıntıları
Geçtiğim her hikayeden...


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Fakir

Gözlerim kısık biraz
Doğuştan,
İmkanlarım kısıtlı,
Hesaplı tarafından mutluyum sık sık
Bugünlerde sesim biraz kısık,
Bağıramam.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Fatih Ekspresi

ben seni bu denizler gibi severim
böyle uçsuz
böyle bucaksız ve mavi çeşit çeşit,
dalga dalga okşarım bedenini
köpük köpük özlerim,
bir kayaya denk gelirsem
tam koynuna girecekken,
damla damla savrulurum
sağa
sola

ben seni bu gökyüzü gibi severim
böyle geniş
böyle büyük mve mavi ayrı ayrı,
rüzgar rüzgar dokunurum yüreğine
bulut bulut kucaklarım
yağmur düşerse güneşe
tam ellerin ısınırken,
kapkara çökerim
üstüme
üstüme

ben seni
şu koca dağ gibi severim
öyle sağlam
öyle kararlı ve mavi aslında toprak,
bakarsın bakarsın
göremezsin ucunu,
korkarım görürsem diye,
yerinden oynar ruhum,
deli olur diye;

bilmem nasıl sever deliler ama,
ben seni
deliler gibi severim.



Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Fazlalık

Hoş değil belki
Bunu böyle söylemek
Fakat
Doğrusu bu;
Fazlayım, sizlere de,
Buralara da.

Belki bundan
Fazlalığım çoğunuza,
Ama bundan
Ölecek değilim,
Canınız sağolsun.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Fındık

Ben bu şehri bırakamam,
Her köşe başında bir selamım,
Her ara sokak
Eski arkadaşım, kolay mı,
Bir eyvallah mı?

Bu şehri bırakamam ben
Daha il sınırı tabelası yakalar,
Banliyö isimlerinde başlar hasreti çocukluğumun,
İlk gençliğim
En işlek caddelerinde piyasada hala.

Herkes bıraksa bu şehri
Ben bırakamam,
Bitmez yaz nöbetlerim,
Herkes pıtır pıtır çıkıverir çorbacıdan
Ben çıkamam törensiz,
Bozkırı ayrı gülümser sarı buruk,
Ayazı başka türlü seslenir bana
Bitkin biraz, soğuk,
Her yağmur denizi aradığım,
Islandım mı benim bütün çukurlar,
Her kaldırım üstünde ayaklarımın izleri,
Herkesi bırakır bu şehir isteyen
Pabuçlarıma yapışır
Yeni dökülmüş bütün asfaltlar
Bastığım
Bütün yokuşlar Aralık buzu.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Fotoğraf

hayatımın en güzel fotoğraf karesine düşmüşüm
siyah beyaz gibi, krem kahve
ikiye ayrılmış merdivenler var
biraz kırık dökük
taşlar var etrafında
dağınık, şekilsiz basamaklar
ve en tepesinde gökyüzü var aydınlık,

hayatımın en uzun merdiveninde durmuşum sanki,
sağı solu eski binalar,
demirler var en öndekinin en alt penceresinde,
binalar sanki bize doğru, eğilmişler gibi
kucaklar gibi,
ya da binaların sırtında
senelerce ton yük var,
hayatımın en yorgun binaları gibiler,
denize bakıyor bir kısmı
dinlenmek ister gibi bir halleri var,
ve ağaçlar var,
bir kısmı ağaçlara yaslanmış gibi,
fotoğrafa sığmamış ağaçlar,
hayatımın en uzun ağaçları bunlar
ağaçların dibinde yosunlar
yosunların altında taşlar var
binalar sağda solda,
ve taşların yanında basamaklar;
merdivenin üstünde hayatım var,
besbelli
en güzel fotoğraf karesine düşmüşüm hayatımın,
hayatımın öyle bir bakışı var.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Galileo

Gidiyorsun...
Arkana bakmadan git,
Kafesinden fırlamazsa kalbim
Durduğu yerde vurduğu ismin,
Durduğu yere kadar.

Gidiyorsun,
Dümdüz gideceksen
Ve hiç durmadan,
Arkamı döner sana
Beklerim.


Birol Özdemir