Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bir Sevgi Kelebeği

Bir bahar gülücüğü daldan dala uçuşur,
Yüreğimi dolduran, yeşilin kokusudur.
Bu koku ki dervişin niyazı, “hu hu”sudur.
Bir dertli dolap inler, Yunuslayın konuşur:
Bir bahar gülücüğü daldan dala uçuşur.

Çilelerle, sabırla aşılır bir bir dağlar...
Gökyüzü pırıl pırıl bir kapı açar birden,
Ve yıkanır gönüller, temizlenerek kirden,
Gözyaşı döker bulut, gülistan olur bağlar.
Çilelerle, sabırla aşılır bir bir dağlar...

Bir sevgi kelebeği, kanat çırpıp yapraktan...
Kararan yeryüzüne sevgi taşır, can verir,
Umutsuz yüreklere konup heyecan verir.
Bir sevgi tomurcuğu fışkırarak topraktan,
Bir sevgi kelebeği, kanat çırpıp yapraktan...

Sevginin denizine gözlerden dökülen yaş...
Aşığa derman olur, içi dışı nur eder,
Ve Taptuk Emre “Bizim Yunus”a buyur eder,
Derviş Yunus bir sarı çiçekle olur sırdaş...
Sevginin denizine gözlerden dökülen yaş...

Yüzyıllar ötesinden bir ses ki, derin derin...
Sevgiden... Hep sevgiden türküler söyler durur
Her varlığın kalbine sevgi mührü vurulur
Bir yaprağı titretir, bir rüzgâr serin serin.
Yüzyıllar ötesinden bir ses ki, derin derin...

Sevgiyle yoğrularak, pırıl pırıl aklanmak...
Kapısını açacak, ebedi saltanatın.
İnsanlığın özlemi, en güzeli hayatın:
Yunuslayın severek, yalnızca O’nu anmak,
Sevgiyle yoğrularak, pırıl pırıl aklanmak...

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Biz Küçük Fidanlar



Biz, yeşil bahçenin küçük fidanları,
Gün gelince dal dal büyüyeceğiz.
Gölgemizde oturup dinlenenlere,
Büyük büyük ağaçlardan duyduğumuz,
Masallar söyleyeceğiz.

Biz küçük fidanlar, her gün dinleriz,
Büyük ağaçların anlattığını...
Ferhat’la Şirin’i, Battal Gazi’yi,
Tilkinin kargayı aldattığını.

Bir rüzgar esiverir birden,
Bükülürüz, kırılırız, ah deriz.
Uzanır dallarıyla büyük ağaçlar,
Tutup kaldırırlar ayağa bizi,
Teşekkürler ederiz.

Büyük ağaçlardan öğrendik elbet,
Büyük ağaç olmayı, meyve vermeyi...
Bizden küçük, bizden körpe fidanlara,
Kol kanat germeyi...

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Boncuk

Kahverengi benekli,
Tüyleri yumuşacık,
Mırıl mırıl mırıldar,
Ne sevimli sıcacık,

Her yemeği beğenmez,
Binbir oyun binbir naz,
Ben nerede, o orda,
Peşimden hiç ayrılmaz.

Oynatır kuyruğunu,
Sevildiğini anlar,
Kurulur pencereye,
Sokağı seyre dalar.

Ben içeri girince,
Gözlerim onu arar,
Otururum o gelir,
Beni sımsıcacık sarar.

Gözleri ışıl ışıl,
Mırlıyor, miyav diyor,
Ses veriyor sevgime,
Beni mutlu ediyor.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bosna Acısı

Bosna sokakları feryad ü figan
Bosnalım boğulur, suçu:Müslüman
Nerede insanlık, nerede vicdan?

Ne biçim bir dünya? Zalim, medenî (!)
Utanmaz bir yeni dünya düzeni.

Irzlar kirletilmiş, kırılmış eller...
Kesilmiş hunharca; ağızlar, diller.
Sönmüş, ocaklarda yanan kandiller,

Ne dense; anlamaz, hissetmez, zalim...
Dünya'nın önünde kahpe mezalim.

Camiler yaralı, taş pare pare
Dertleşir göklerle, yıkık minare.
Şadırvan kurumuş, susmuş, biçare...

Çil çil kubbelerde sessizlik çınlar,
Nerede zaferler, şanlı akınlar?

Bir çocuk... Gülüşü yarıda kalmış...
Mavi gözlerini sonsuza salmış.
Anası; çaresiz, süzülmüş, dalmış...

Körpecik vücuda bakarak ağlar,
Ahından sarsılır, yıkılır dağlar.

Dua kanatlanır, rahim Allah'a
Melekler yol açar, sonsuz sabaha.
Mazlum gözyaşları, dönerken aha...

Bosna'mın yarası sarılır elbet!
Ebede bir kapı açar; şehadet.

Bosna; şehadetle, gözyaşı, kanla,
Dirilir, yücelir, coşar imanla.
Bir tarih yazılır; şerefle, şanla...

Bir tohum, bir fidan, bir devlet olur...
Duayla, cihadla gün gün yoğrulur.

Şüheda nefesi zulmeti boğar,
Bir hulal yükselir, bir güneş doğar.
Duada, Murad-ı Hüdavendigar...

Rahmet yağmurları ruhlara iner
Ve mazlum Bosna'mın acısı diner.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bu Işık

Doldu içerime bir sabah vakti
Bu ışık, bu ışık, bu yeşil ışık
İçimde canlanan temiz duyguda
Dualarla, dualarla karışık.

Benim oldu o an bütün duygular
Bambaşka göründü bu gök, yeryüzü...
O zaman anladım, ******* neymiş,
O zaman anladım güzel gündüzü.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Bugün Onüç Şubat Bayram Günüdür

Yıllar önce düşman, yurttan atılmış,
Sevin Erzincan’ım, düğündür bugün!
Yüreklere ap-ak sevinç katılmış,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Yürekler bilenmiş bir kış gününe...
Halit Paşa, düşmüş asker önüne.
Rus’u, Ermeni’yi katmış önüne,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Halit Paşa, bayrak olmuş en önde...
Hiddetlenmiş, coşmuş, taşmış bugün de
Asker, yiğit, Erzincanlı düğünde,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Gözler ışık, yanıyor bugün,
Hemşehrim o günü anıyor bugün.
Yiğit Halit’leri tanıyor, bugün,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Aradan şu kadar seneler geçmiş...
Dedeler, amcalar, nineler geçmiş.
Ecdadım, bu güzel ovayı seçmiş,

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Dört yanını siper etmiş dağların,
Coşkun sular, yeşil yeşil bağların.
Gerilerde kalmış acı çağların.

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Bugün On Üç Şubat, dostlar gülelim!
Bu günü bir bayram günü bilelim!
Ecdadın ruhuna dua edelim!

Sevin Erzincan’ım, düğün günüdür!
Bugün On Üç Şubat, bayram günüdür.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Cami

Çiçek çiçek, nakış nakış
İçimizde çinilerin.

Pırıl pırıl, ışık ışık
Yanar durur kandillerin.

El ele, omuz omuza
Küçük büyük kubbelerin.

Duyulur nefesleri
Fatihlerin, Selimlerin.

Minareler gökyüzüne
Doğru çıkan merdivenin.

Saf saf olmuş “Yâ Rab! ” diye
Dua eder müminlerin.

Sanki Yesârî’den çıkmış
Sülüslerin,celilerin.

Kirimizi yıkar durur
Ezanların, tekbirlerin.

Diri, canlı bir ruh taşır
En güzeli şekillerin.

Bir ahenk ki şırıl şırıl
Şadırvanda su seslerin.

Kubbelerin öyle eşsiz...
Arkadaşıdır göklerin.

Hangi el eşyaya ruh
Mana vermiş böyle derin.

Yüzyıllardan sesi gelir
Ölümsüzlük bestelerin.

Bir izi var her taşında
“Allah... Allah “ seslerinin.

Abidesin içimizde
Bir bilinmez yerde yerin.

Kanat kanat uçar durur
Bembeyaz güvercinlerin.

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çanakkale Destanı

Çanakkale tarihim, Çanakkale destanım.
Şehidimin türküsü, toprağım, suyum, kanım.
Şüheda nefesiyle dirilen gülüm, canım...

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.

Mehmetçiğin yüreği, düşman zırhını deldi.
O, önünde durulmaz, bentleri aşan seldi.
Seyyid Çavuş misali, imanıyla yüceldi.

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.

Kayıt düştü tarihler: On Sekiz Mart gününü.
Mehmetçiğin mermiye, ölüme güldüğünü.
Gördü bütün bir dünya, inanmanın gücünü.

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.

Çanakkale, ecdadın değerli hediyesi,
Unutulmaz bir destan, şanlı bir zafer bestesi,
“Çanakkale geçilmez! ”: gerçeğin ifadesi.

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.

Ey bu cennet vatana kanıyla can verenler!
Şehadet bahçesine bir gül gibi girenler!
Size selâm ve dua, ölüp de ölmeyenler!

Çanakkale bir tarih, Çanakkale bir şandır,
Tarihe altın mühür, muhteşem bir nişandır.
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çiniler

Çiniler açmada, canlanmada gül
Bir huzur bestesi çağlar derinden
Tutarak tarihin elinden gönül,
Dinliyor sonsuzu kuş seslerinden.
(aruz vezniyle)

Rıfkı Kaymaz

[GooD aNd EvıL]

Çocuk ve Sabah

Çocukların gözlerinde mavilik
Yüzlerinde pırıl pırıl ışık var.
Bu gözlerde şekillenen ufuklar,
Ufuklarda özlenilen sessizlik.

Çocukların gözlerinde umutlar
Ak bir çağın özlemine eklenir.
Ve Eyyüp sabrıyla sabah beklenir,
Gece sınırından taşar hudutlar.


Çocukların gözlerinden bembeyaz
Bir dünyanın ışıkları uzanır.
Kuyulardan Yusuf gibi uyanır,
Ve çocuklar sabahlara dolamaz.

Çocuk sabah *******in üstüne
Bir beyaz örtüyü alarak gelir.
Bir hitabı dinleyerek yücelir,
Ve kavuşur ölmeyecek bütüne.

Rıfkı Kaymaz