Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

<< T ürk kadınına >>

CUMHURİYET KADINI

Kendini kanıtlayıp dikecek bayrağını,
Elleriyle silecek, gözyaşı ırmağını,
Yakmasını bilecek gönlünün çerağını,
Elden gelen çareye ümit bağlamayacak.

Sevgi ile bakaca, aydınlık yolun sonu,
Hiç kimse dur diyemez, doğru seçtikçe yönü,
Engel tanımayacak hayatı, enflasyonu,
Isıtacak yuvayı, keder doğramayacak.

Irmak olup çağlasa, yıkmayacak bendini,
Bir bakışta bilecek namerdını, merdini,
Çaresini bulacak, yok edecek derdini,
Kanayan yarasını boşa dağlamayacak.

Hayal ırmağı olup akmayacak nafile,
Özgür yaşasın artık, yeter çektiği çile,
Kim kanar bundan sonra bir tek kırmızı güle,
Bend olacak nehire, boşa çağlamayacak.

Kimseler sindiremez, sermayesi yürektir,
Yeri gelirse ordu, yeri gelince tek dir,
Özgürlüğün bir adı, CUMHURİYET demektir,
Cumhuriyet kadını artık ağlamayacak.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

A d R e S

ADRES

Sana gönlümü verdim, geri almayacağım,
Kalbimin sultanısın, yad' a salmayacağım,
Sen beni kokladıkça, asla solmayacağım,
Sevdan ile açarım çiçekleri dört mevsim,
Durmadan çalışırım, sen olduğunda dersim.

Güneş buluta girse, gözlerin aydınlatır,
Tan yeri ağardıkça sevdanı hatırlatır,
Sığmazsın sayfalara, yazarsam satır - satır,
Sevdan ile açarım çiçekleri dört mevsim,
Hep seni anlatıyor, hayalimdeki resim.

Yüreğimde fırtına, sel oldu sana akar,
En güzel gül bahçesi, hep tenin gibi kokar,
Beni yakan bu ateş, bir gün seni de yakar,
Sevdan ile açarım çiçekleri dört mevsim,
Hangi yöne gidersem, sana çıkar adresim.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Acın Bambaşka

ACIN BAMBAŞKA

Tarih'lere aşıktın, sayfalara sığmazdın,
Bu çileli başıma dolu olup yağmazdın,
Elinde olsa, bizi acılara boğmazdın,
Ne oldu, gönlündeki tükenmeyen o aşka,
Çektim cümle acıyı, senin acın bambaşka.

Dert yumağı olmuşum, sardıkça sarar felek,
Başımı kaldırdıkça, boynumu kırar felek,
Yollar meçhüle çıkar, yordukça yorar felek,
Boşuna gönül verdik, yalan dünya'da aşka,
Çektim cümle acıyı, senin acın bambaşka.

Dünyalara sığmazdın, nasıl sığdın mezara,
Böyle kolay gitmezdin, biz de geldik nazara,
İlacı alıp gittin, kapanır mı bu yara,
Güller soldu bahçemde, bülbüller küstü aşka,
Çektim cümle acıyı, senin acın bambaşka.

Erişilmez nimetti benim için varlığın,
Ardımdan gel diyordun, el vermedi sağlığın,
Her zaman örnek bize, o güzel insanlığın,
Yalnız bıraktın beni, gittin ilahi aşka,
Çektim cümle acıyı, senin acın bambaşka.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Aç Gözlerini

Bulut olup gök yüzünü kapladın,
Damla_damla, yağmurları topladın,
Yıldızları gözlerinde sakladın,
Gök yüzü ışısın, aç gözlerini.

İlk önce perişan halimi sordun,
İpek ellerinle yaramı sardın,
Sonunda beni de ummana saldın,
Üstüme gönderdin, denizlerini.

Yağmur olsam, sensiz düşmem toprağa,
Can vermek isterim güle, yaprağa,
Merhamet et, gözümdeki ırmağa,
Gel, yağmurlar silmesin izlerini.

Sevda denizine sen attın beni,
Sönmeyen nar'ınla donattın beni,
Sanki, yeni baştan yarattın beni,
Yüreğimde saklarım gizlerini.

Sonu yok, ne kadar sefanı sürsen,
Bir gün ağlatırlar, ömrünce gülsen,
Küsmem, hasretinle beni öldürsen,
Gönder mezarıma, yıdızlarını.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Aklım Karıştı

AKLIM KARIŞTI

Damla damla yağan sevgi yağmuru,
Senin ikle fırtınaya dönüştü.
Sana olan hasretimden ötürü,
Kaybettim kendimi, aklım karıştı.

Düşünemiyörüm sensiz hayatı,
Yıtırdım kırlarda bindiğim atı,
Yüreğimden akıtırken fırat'ı,
Yetinmedi, dicle ile karıştı.

Kara bahtım karalara büründü,
Sorma gözlerime neler göründü,
Ben mi anlamadım, dünyâ mi durdu,
Sanki Mecnun, Leyla ile barıştı.

Artık sevmiyorum kimseyi derken,
Gelip kurdun, deli gönlüme mesken,
Gönül yarası bu, bilinmez erken,
Kara bahtım, felek ile yarıştı.

Sevdan yüreğimde derin bir yara,
Yolumu kaybettim, düşünce dara,
Unutma sevgilim, bir daha ara,
De ki, Sönmez aşk zehirini içti.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

ANKARA gözümde tütüyor

ANKARA GÖZÜMDE TÜTÜYOR
Sen gidince gitmek kolay sanmıştım,
Giden sendin, ben se yalnız kalmıştım,
Hasretine için için yanmıştım,
Sen yokken yüreğim sığmıyordu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.

Anladım ki hala yüreğim toy muş,
Ayrılık ateşi her zaman kor muş,
Gitmekse kalmayı aratmıyormuş,
Sen gidince güneş doğmuyordu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.

Hasret yine aynı, yakıyor beni,
Yaş olmuş gözlerden döküyor beni,
Ayaklarım geri çekiyor beni,
Sensiz yaşamaya değmiyodu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.

Gözlerimde yaşlar burda dinmiyor,
Sensiz çektiğimi kimse bilmiyor,
Yanımda olmazsan, ışık yanmıyor,
Hasret yangınları sönmüyordu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.

Yolum sapa, toros yaylası'ndayım,
Yayla değil, ateş tarlasındayım,
Günler uzun, dönüş sevdasındayım,
Sen yokken yüreğim sığmıyordu ya,
Ankara gözümde tütüyor şimdi.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

ANKARA yanıyor

ANKARA YANIYOR

Başımın içinde kaynıyor kazan,
Böyle yazmış, benim kaderi yazan,
İçimde yangın var, başımda hazan,
Ankara yanıyor yüreğim gibi.

Kaç yıldır yazarım hep sayfa sayfa,
Aşkım kaptan oldu, yüreğim tayfa,
Çıkmaz sokaktayım, yandım bu defa,
Ankara yanıyor yüreğim gibi.

Unuttum mevsimi, saatı, ay'ı,
Ok kalbe dizildi, çektikçe yayı,
Yıkılsın, neyleyim sensiz dünyayı,
Ankara yanıyor yüreğim gibi.

Sevenlerin gün ve saat nesine,
Akrep le yelkovan döndü tersine,
Ömrümü adadım bir nefesine,
Ankara yanıyor yüreğim gibi.

Sensizlik, geçtiğim yollarda mayın,
Aşkım efsanedir, dünyaya yayın,
Gönüller severse yaşanmış sayın,
Ankara yanıyor yüreğim gibi

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Anlarsın

A N L A R S I N

Kalbimin dili yok ki, sana nasıl anlatsın,
Kanında dolaşırken, içinden nasıl atsın,
Hep kaçıp saklanırsın, görulmeyen muratsın,
Dilerim, benim gibi ateşe düş, anlarsın.

Ben yürek yangınıyım, sevda çölünde vaha,
Ömrüm yeter mi söyle, görürmüyüm bir daha,
Artık gücüm kalmadı, yalvarmaktan ALLAH'a,
Dilerim, benim gibi ateşe düş, anlarsın.

Acı çekmezdim böyle, sebebini bilseydim,
Kıyamet mi kopardı, bir gün ben de gülseydim,
Sevildiğimi bilsem, sevincimden ölseydim,
Dilerim, benim gibi ateşe düş, anlarsın.

Görmez oldu gözlerim, ne güneşi, ne ay'ı,
Kalbimi düşünmedin, çektikçe çektin yayı,
Çaresiz kaldım işte, zından ettin dünyâ yı,
Dilerim, benim gibi ateşe düş, anlarsın.

Görmek istemiyorsun kadersiz olduğumu,
Ellerinle bağladın, kaderin kör düğümü,
Görmek mi istiyorsun, sevdandan öldüğümü,
Dilerim, benim gibi ateşe düş, anlarsın.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Anlat İSTANBUL

ANLAT İSTANBUL

Boğazın suyunda dalgalar var mı?
Boynuma takacak, halkalar var mı?
Söyle, artık böyle sevdalar var mı?
Leyla' nın, Mecnun' a, yandığı gibi.

Sandalların yuzuyormu sahilde,
Sevdaların söyleniyor mu dilde,
Seni nekadar sevdiğimi bil de,
Aslı' nin, Kerem' e, yandığı gibi.

Denizin suları yine serin mi?
Yaraların, gönlüm gibi derin mi?
Beni dillendiren özlemlerin mi?
Arzu' nun, Kamber' e, yandığı gibi.

İki yanda, yıkılmayan surların,
Benim gibi yüreğinde sırların,
Söyle, terk etti mi seni de yarın?
Şirin' in, Ferhat' a, yandığı gibi.

Anlat İstanbul' um, asıl soyunu,
Ben de dolaşmıştım, yedi köyünü,
Sen de özlermisin, böyle birini?
Ben meçhul sevdama, yandığım gibi.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Arkadaşım

Ben kelebek olsaydım,çiçekler arkadaşım,
Hayat sırdaşım benim,gerçekler arkadaşım,
Bu günler gelir,geçer gam çekme arkadaşım,
Ben bir güle aşığım, tabiat arkadaşım.

Benim sevda çiçeğim, solsa da yine açar,
Vefasız sevgililer, bir görünür, bir kaçar,
Gurbet ellerde yalnız gezsem de böyle naçar,
Sevip sevilmek güzel, sen de tat arkadaşım.

Suyun çağlayışını, yüreğimde duyarım,
Sılayı özlesem de, gurbet benim diyarım,
Gurbet bana uymazsa, ben gurbete uyarım,
Böyle gelip geçecek bu hayat, arkadaşım.

Dünyâ cennete benzer, sevdalar çiçek gibi,
Hep seni diliyorum, tanrıdan dilek gibi,
Bu sefer de sen vurma şu zalim felek gibi,
Hasretinden çıkıyor bu feryat, arkadaşım.

Bir zaman, ben de kırda koşardım, deli gibi,
Yar kokusu gelirdi baharın gülü gibi,
Aramıza girdiler, kara bir çalı gibi,
Biz gibi gariplere, yok murat, arkadaşım.

Düşlerimde yaşarsın, gonca gülüm, kanaryam,
Senden ayrı kaldıkça durmadan kanar yaram,
Tabip derman bulamaz, yar elindeymiş çarem,
Benden geçti bu hayat, kaldır at, arkadaşım.

Ele nasihat verir tutamazsın sözünü,
Felek kara yazmışsa, silemezsin yazını,
Hasretten açık kalır, kapatırlar gözünü,
Kendi özüne geçmez nasihat, arkadaşım.

Emine Sönmez