Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bilir Misin Sen

Bilir misin sen;
İnsanı yaşatan ne ekmektir, ne de su.
İnsanı yaşatan;
Kalplerdeki duygular,
Sevgilerdeki saygılar,
Hayallerdeki gerçeklerdir...

Bilir misin sen;
Önce kalplerin, sonra da duyguların köreldiğini,
Önce sevgilerin, sonra da saygıların azaldığını,
Önce hayallerin, sonra da gerçeklerin öldüğünü...
Ve... Önce ekmeklerin, sonra da her şeyin bozulduğunu...

Bil ki sen;
Daima kalbimdesin...
Ruhumdasın …
Sevdamdasın..
Aldığım her bir nefeste....
Ve sen...
İçtiğim bir bardak sudasın....

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bilmeni İsterdim

Aslında söylenecek fazla bir şey yok,
Kendin pişir, kendin ye misali…
Kendim söyleyip, kendim dinliyorum nasıl olsa.
Oysa ben yine de söylemek isterdim sana…
Sevginin ne yüce bir duygu olduğunu…
Uzun uzadıya anlatmak isterdim…
Şunu da bilmeni isterdim;
Seni nasıl yaşatmışsam dizelerde,
Sevgini de öyle yaşattım, şu yıkılası gönlümde…
Sevmek ; hayatın anlamıdır, insanın şah damarıdır.
Asıl tehlike ise sevgiden mahrum bırakılmaktır.
İşte bunu bilmeni isterdim.
Sen öğrenmek istemesen de…

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bir Sen Hariç

Ben sana gülüm dedim,
Yollarına güller serdim...
Kalbimi yalnız sana verdim
Bir sen hariç, giremez kimse.

Seni anlatmaya yetmez kağıt kalem
Benim hayatta bitmez hiç çilem
söyle…sensiz ben nasıl gülem
Bir sen hariç, kimseyi böyle sevmedim

Ne güzeller geldi geçti bunca yılda
Dertler yumak olmuş kara bağrımda
Bin bir çeşit güzel gördüm amma,
Bir sen hariç hepsine yol verdim.

Adım Murat’ tır soyadım Soydan
Geliyorum çok uzak yoldan
Gerçek olan sensin gerisi yalan
Bir sen hariç her şeye boş verdim.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bir De Yine Ben

Bir sen varsın şu yürekte,
Bir sen saklısın.
Saklısın…
İçtiğim bir bardak suda.
Sana doğuştan sevdalı
Sana delicesine aşık
Bir ben var.
Bir de yine ben.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bir Gidişin Ardından

Sen bu gidişe ne sevinebildin,
Ne üzülebildin,
Ben bu gidişine ne gülebildim,
Ne ağlayabildim.
Sen yoksun artık…
Sesin yok, nefesin yok buralarda.
Hayalin kalacak geriye…
O güzel gözlerin.
Ve ben,,,,
Bir kurşun misali,
Beni yakan gözlerinde yine eriyeceğim.

Yediğim bir lokma ekmek,
İçtiğim bir bardak su boğazıma düğümlenecek yine.
Bir tas çorba buz kesecek sofrada.
Çatal kaşık olduğu gibi kalacak.
Ekmek yine bayatlayacak.
Doymadan kalkacağım.
Bir cigara tüttüreceğim, açlığımı bastırsın diye,
Yanında bir demlik çay.
Çaykarası gözlerin gelecek aklıma ansızın.
Cigaram bitecek yine,
Yenisini yakacağım.

Yine uyuyamayacağım yatağımda,
Yastığa başımı her koyduğumda,
Seni saracağım ruhuma.
Teselliyi hayalinde arayacağım.
Yıllar geçse bile…
Seni hiç unutmayacağım.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bir Kaymakam Geçti Mihalıççık’tan.

Mihalıççık Kaymakamı Sayın Önder ÇAN'a ithafen yazılmıştır.


Gözleri ışıl ışıl,
Bakışları buzları eritecek kadar sıcak,
Konuşması içten, yapmacıksız.
Dürüst, kibar, samimi,
İlkeli, idealist,
Bir Kaymakam geçti Mihalıççık’tan.

Güçsüze, düşmüşe kol kanat geren
Zengin fakir ayırımı yapmayan,
Herkesle konuşan, herkesle dertleşen
Çağdaş, modern, ilerici
Bir Önder geçti Mihalıççık’tan.

Yüzünden okunuyor içinin güzelliği,
Bakışları anlatıyor her bir şeyi
Gönül okşayan, içi dışı bir
Açıksözlü, güvenilir
Bir yiğit geçti Mihalıççık’tan.

Kar, kış, yağmur çamur demeden
Köy yollarına düşen
Muhtarlarla söyleşip
Halkla kenetleşen
Hizmet aşkıyla yanıp,
Hizmet aşkıyla tutuşan
Genç, çalışkan, dinamik
Adam gibi bir adam geçti Mihalıççık’tan.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Birazdan Yağmur Başlayacak

Dışarıda ayaz var, dışarısı soğuk…
Gökyüzü hüzünlü, bulutlar ağlamaklı,
Hava da iyice karardı.
Galiba birazdan yağmur başlayacak…
Bir rüzgar esti dışarıda.
Ortalığı toz toprak sardı.
Gök gürledi, fırtına çıktı.
Şimşek, sanki yüreğimde çaktı.
Önce ben titredim, sonra gökyüzü …
Gözlerim doldu, kalbim mahzunlaştı,
Önce ben ağladım …
Yağmur sonra başladı.
Bir ben, bir bulut
Dakikalarca ağlaştık…
O an ikimiz de sırdaştık.
İçimdeki yangını ne yağmur söndürebildi..
Ne de gözyaşı…
Yağmur dindi…
Gözyaşım dinmek bilmedi.
Neden sonra…
Yer sustu, gök sustu.
Ben susmak bilmedim
Bıkmadan,usanmadan…
Adını haykırdım yağan yağmura.
Rüzgar, belki bulup getirir diye seni,
Dualar ettim Allah’ıma.
Gökyüzüne resmini çizdim hayalimle.
Bulutlardan gelinlik giydirdim üzerine.
Başına, yıldızlardan taç yaptım.
Üzerine, BİRİCİK AŞKIM diye yazdım.
Yağmur… Gökyüzü.. Bulutlar..
Ve bir de…
Allah şahittir aşkıma.
Seni ne rüzgar getirebildi bana
Ne de fırtına…
Ben yokluğuna ağladım.
Yağmur…
Asıl şimdi başladı…

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bizim pembe panjurlu bir evimiz olmadı

Bir lokma ekmeği ikiye böldük seninle,
Beraber paylaştık bir tas çorbayı,
Tuzu katık yaparak sayısız kereler
Yarı aç, yarı tok,
Birlikte kalktık sofradan.
Zeytini bulduk da,
Peyniri koyamadık ortaya.
Kan kustuk da,
Kızılcık şerbeti içtik dedik dosta, düşmana.
Acıları beraber yaşadık seninle.
Çivisini beraber çaktık da,
Bir çivi bile tutturamadık,
Çivisi çıkmış temelsiz dünyaya.
Yalnızlığı beraber paylaştık seninle,
Hayalleri beraber kurduk.
Evimizin temelini beraber attık sayısız kereler.
Paramız yetmedi, tuğlaya kiremide de,
Yarım bıraktık, hayallerimizi.
Hayallerimizde yaşattığımız,
Evimizi de.
Bizim hiçbir zaman,
Pembe panjurlu bir evimiz,
Bahçesinde rengarenk çiçeklerimiz olmadı.
Rüyalarımızı hep ikiye böldük,
Ekmeğimizi ikiye böler gibi.
Mutluluğa özlem duyduk her ikimiz de.
Bizim hayallerimiz bir gün olsun,
Nefes dahi almadı.
Uykularımızda bile karabasanlar bastı bizi.
Bizim doğru dürüst,
Pembe rüyalarımız bile olmadı.
Pembe panjurlu bir evimiz de.
Şimdi çocuklar büyüdü,
İkimiz de,
Güdük kaldık
Şu koca alemde.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Can Parem

Canımın paresi,
Yüreğimin yaresi...
Gönlümün neşesi.
Yüzümün güneşi.
Başımın tacı,
Gönlümün Sultanı.
Aşkımın fermanı,
Canımın cananı.
Can Parem,
Canım Parem..
Nar tanem,
Nur tanem,
Bir tanem,
Gül tanem,
Sensiz ben nere gidem.
Ver elini bana,
Seni alıp uzaklara gidem.
Gelmezsen;
Söyle ben nedem.
Can parem,
Canım parem...
Yanımda sen yoksan
Bırak beni…
Ben ölem.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Çalıkuşu

Çalıkuşu misali hep daldan dala atladın
Bir o yana, bir bu yana ne de çok zıpladın.
Sen de cambaz gibi, ip üstünde oynadın.
Virane gönülleri birbiri üstüne katladın,

El alem seni bulunmaz Hint kumaşı sandı
Uğruna dökülen gözyaşı değil, sanki kandı.
Bir bakışına, bir gülüşüne ne yürekler yandı.
Bu canlar, senin yokluğuna nasıl dayandı.

Başlamayı değil, hep bitirmeyi yeğledin.
Ona buna hep boş hayaller verdin.
Herkesle güldün, herkesle eğlendin
Çelik yürekleri, bilmem ki nasıl erittin.

Şimdi bana da taktın hasret prangasını
Üzerinden nasıl da attın gönül parçasını
Sormadın sen, bilmezsin sevda sancısını
Sonunda bana da vurdurdun delilik yaftasını

Sultan Murat’ın bile tahtını salladın
Çaresiz bıraktın gönüllere zulüm bağladın
Pişmiş aşa, soğuk suyu hep sen kattın
Be insafsız, aşkını üç kuruşa nasıl da sattın.

Sen bu oyunda hep masumları seçtin
Son dalganı, bir enayiyle işte böyle geçtin
Şen şakrak bülbülü bile, yuvasında inlettin
Çok şükür, kabus bitti, artık sen de evlendin.

Vecdi Murat Soydan