Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Biraz Ümit

Açmadı ki yüreğimde güller
Her mevsim bana güz
Bir heyecan ver
Biraz ümit
Aydınlanır bahtında gönlümün
Karanklıkların ardında saklıdır
Hep gündüz

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Bu Ne Amansız Bir Sevdadır

Hicrana yazıldı yüreğimin hasretleri
Bu ne amansız bir sevdadır
Bir gülüşünü bile elli metreden özletir
Bu ne amansız bir sevdadır

Billur dudaklarına aşk namına ateşi konduran
*******in ayazında andığım bu deli sevdadır
En tenhalarda açan kardelen misali
Bu ne amansız bir sevdadır

Karışmış kanıma her daim dolaşan
Canımı özüne katıp taşıdığım bu sevdadır
Kavuşmayı kasvetli rüyalarda tattıran
Bu ne amansız bir sevdadır

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Bu Son Hatıran

İçim yanıyor sevdiğim ardından
Gözyaşı kaldı, Bu son hatıran
Başımda eserdi delice sevdan
Gözyaşı kaldı, Bu son hatıran

Gelecek için hayaller kurardık
******* bizimdi, yıldızları sayardık
Bir sahilden, denize bakardık
Esen rüzgârlarla yalnızım, Bu son hatıran

Bakarken yüzüne göremezdim gerçekleri
Gözlerin unuttururdu bana her şeyi
Neyleyim bilmem ki, şimdi sensiz günleri
Kâbus dolu rüyalarım, Bu son hatıran

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Bul Beni

Bir garip hüzünlerdeyim
Ara bul beni, Sevdiğim
Gülümsemiyor artık, yüzüm
Sesimi duy, Sevdiğim

Dilimde, bir acı intizar
Kulağımda hala, kahkahanın sesi var
Her köşede, seninle hatıralar
Biraz neşe, biraz hüzün var
Kırık dökük kalmışım, Sevdiğim

Rüzgarlarla eserdi, baharın sam yeli
Her nefeste doldururdu, sevdan yüreğimi
Bir sonbahar günüydü, bıraktın ya ellerimi
Bom boş kaldı gönül, Sevdiğim

Bir garip hüzünlerdeyim
Ara bul beni, Sevdiğim
Gülümsemiyor artık, yüzüm
Sesimi duy, Sevdiğim

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Düşünürüm

Düşünürüm bazen
Çekilip odamın bir köşesine
Bakarım, penceremden içeri yansıyan
Işık hüzmelerine
Beynim ile dilim arasında
Zuhul eden derin girdapları
Ararım, her bir köşesinde odamın
Yıldızların ötesindeki mesafelerin sırrını
Dalarım için için kendi içime
Bir bakterinin yaşamını düşünürüm
Tek tek yaşadığım anları
Halden hale giren
Bedenimin bana öğrettiği
Marifetleri düşünürüm

Bir hüzün basar yüreğimi
Bilirim beni ben yapan sebepleri
Başka kimseye benzemeyen yüzümü
Bir eşi daha olmayan parmak izimi
“Bu sensin sen” diyen ses tonumu
Düşünürüm, içimde beni benden alan sebepleri

İnce ince akan gözyaşımı silerek
Açarım, dünyayı kucaklayan penceremi
Güneşin yüzümü ısıtışını
Denizden ılık ılık esen rüzgarın
Kulağıma “hayat hayat” diye
fısıldayışını dinlerim…

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Ellerin Gelini

Bekledim seni o aynı yerde
Gelmedin sandım ki unutmuşsun
İki damla dökülmüş yüzüne
Duydum ki, ellere gelin olmuşsun

Beyazlar içinde yaslar tutmuşsun
Ayrılık lafını anar olmuşsun
Bu son, “göz nurum” veda demişsin
Duydum ki, ellere gelin olmuşsun

Soldurmuşsun elinde tuttuğun çiçeğini
Siliver duvağından akan gözyaşlarını
İçinde sakla, mezarlara göm sevdiğini
Ziyan olan sevdamız gibi
Ziyan etme kendini
Duydum ki, ellere gelin olmuşsun

Acı bir hatıra koydum ben adını
Çok gördün ya bana bir vedayı
Bir imza ile bitirdin,
Bu büyük sevdayı
Duydum ki, ellere gelin olmuşsun

Yolları ayrılan iki yabancı gibi
Ölüme giden bir suçlu gibi
Aşkı inkar eden yalancı gibi
Duydum ki, ellere gelin olmuşsun

Çok sevdim seni kavuşuruz diye
Beraber mutluluk buluruz diye
Bitmedi bu ayrılıklar, sevdiğim niye
Duydum ki, habersizce gelin olmuşsun

30.05.1994 04:00

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Elveda

Bir hayaldi o gün;
Ruhumun derinlerinde beliren
Belki bir daha hiç yaşanmayacak
O iki gönül bir daha bir araya gelemeyecek
Sarsılacak dünyaları, fırtınaya kapılmış gibi
Kader nereye savurursa oraya gidecek

Sen kal
Ey gönlümün sevdayı menba-ı
benden çok uzaklarda
Ben gelirim yine, her bahar buluşuruz
Bir virane de
Hayallerimizi tebessümle süsleriz
Aşkımızı ölümsüz olmaya çağırırız
Hatıraları bir bir yerlerinden çıkarırız
Ümitlerimizi savururuz sonsuza
Ve ayrılırız bir akşamüzeri
Bir daha görüşmeyi umut ederek
Ayrılırız aşkımızın hayat bulduğu viraneden
Elvedayı unuttuysam kızma
İlk yaslandığımız ağaç..

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Ey Gül-ü Rana

Senin için, şiirler yazdım
Adına, şarkılar söyledim
Seni aradım
O müstesna, iklimini özlerken
Yokluğunda, hüzünlere alıştım
Sensizken, Ey Gül-ü Rana

Poyraz rüzgarlarına kapıldım
Anlık sevdaları, tamah sandım
Adını anmaktan, yorulunca dilim
Bir gaflet uykusuna daldım
Sensizlik sarmışken, bütün fecr-i alemi,
Bir hoş sedanı aradım,
Sessizlikte, Ey Gül-ü Rana

Ümit ettim, karanlık dehlizlerde
Yorgun bakışlarla, dağların ardında rüyalara daldım
Kasvet, üşütürken hayallerimi
Avuçlarımı yakıp kavuran, zakkum çiçeklerine sarıldım
Bütün ruh-u bedenim kahroldu, can cağızım
Sensiz, sana sevdalar aradım
Yedi kat alemde, Ey Gül-ü Rana

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Gel

Ümitle yeşerttiğim aşkım
Denizde bir kum tanesi
Boğulurken tane tane baharım
Gönlümün sevdalısı gel, ol

Dudağımda kilitlenir
İsminin ilk hecesi
Aşkın bir kandamlası misali
Sarar büsbütün içimi
Yakıp kavurur sanki
Yok hiç insafı
Bir damla su gibi, ol
Gel, dol içime

Dileğim benden başka
Hiç kimse görmesin seni
Aşkın bana lütfedilmiş
Sevmesin başka hiç kimse seni

Duyayım her seferinde
O heyecanlandıran sesini
İçimi öyle yak
Öyle ürpert ki bedenimi
Ne bir ah çekeyim
Ne de bir intizar
Duman duman sindireyim hep seni
Gel, Ey gönlümün zalim güzeli

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Gönül Ateşim

Sevdim yıllarca, sevilmekti dileğim
Söndü umutla yanan, Gönül Ateşim
Sıkar hasretler, daralır kalbim
Feryatlar içinde, Gönül Ateşim

Sardı ellerim, bomboş hayalleri
Gördü gözlerim, utanç dolu yüzleri
Kulaklarımda, yemin kokan sözleri
Söndü taş kalplerde, Gönül Ateşim

Aşkım bir sır oldu, hatıralarda
Rüzgârda sallanan, yalnız dallarda
Sevdiğim, bırakıp gittiğin anda
Söndü yangınlarda, Gönül Ateşim

Ersen Devrim Şimşek