anne şiirleri buraya

[My<>Tick]

Anne
Hayaller
Hayaller diyorum anne
Ne kötü şeyler
Karanlıkta penbe dünyalar çizmek
Hani sarılınca bir sevgilinin boynuna
Tutunca ellerini
Ve sitemsiz bakınca gözlerine
Off anne
Hayaller niye bu kadar yalan
Hayaller diyorum anne
Yemyeşil ağaclar var orda
Biri tutuyor ellerimi
Sarılıyor ben ağlerken
Güneş
Hiç batmıyor
Neden öğretmedin anne
Yalandı
Acıydı
Neden hayallerime girip
Sarılmadın gözü yaşlı evladına
Anne anne
Saat her gece günü değiştirirken
Hayal dünyalarında geziniyorum
Üstüm kirli
Cebimde param yok
Kimseler sormuyor
Burada önemli değil
Hayaller diyorum anne
Anne
Oksijeni kovsam ciğerlerimden
Demek istediğim mutsuzsam
Ölümü istersem gözlerimi acmadan
Anne anne
Beni affeder hayallerine alır mısın
Hayallerinde eskisi gibi
Her gece saklar mısın yüreğinde
Ölüyorum anne
Sarar mısın beni yüreğine
Sar beni
Ölüyorum anne
Sar beni...

[My<>Tick]

Anneme Şiir


Çoğul düşler diyarındaydım
Dün gece anne
Sen yoğun bakım ünitesinde
Cihazlara bağlı gidip gelirken
Ölümle yaşam arası mücadele verirken
Ben neler yaşadım bilemezsin
Bilemezsin anneciğim
Soğuk hastane odasında ölümle burun buruna
Çiçeklenmişken bahar dalları yeşermişken umutlar
Ben vedaya henüz hazır değilmişim anneciğim

Umut ağacına sarılmış gönlüm
Dallarına tutunmuş düşüncelerim
Geçmişle gelecek arası mekik dokurken
Asla bugünü yaşamıyordum anne
Gözlerim, sıcacık beni tutan büyüten
Korumaya çalışan ellerinde takılıydı
Neler neler yaşadım ben anlatamam
Sen anlayabilir misin bilmiyorum anneciğim
Biliyorsun ben hemen ağlayamam
Dün gece de ağlayamadım
İçim kan ağlasa da gözlerimden yaş akmaz
Ne zamanki normale dönüp odana getirdiler
Verilen ilaçların tesirinden gözlerini yarı aralayıp
Çimen yeşili her zaman çok beğendiğim gözlerinle
Bana bakıp yanıma yat üstünü ört deyinceye kadar
Unuttun mu ben de artık anneyim anne
Bir anne için çocukları hep çocuk mu kalıyor
Sahi öylemi anne söyler misin hala çocuklarını mı düşünüyorsun
Hiç şüphem yok öyle yapıyorsun anne
İşte o an için için gözyaşlarımı içime akıttım
Damla damla boncuk boncuk herkesten sakladığım gözyaşlarımı
Bunu biliyor musun anneciğim bilmeni de istemedim
Kendin için değil bizim için yaşamak istediğini yeniden anladım

Sabah gözünü açar açmaz ben iyiyim sen yorgunsun
Hasta olmayasın dedin anne neden kendini hiç düşünmezsin
Oysa ben hiç bu kadar iyi olmamıştım sen yeniden hayata dönmüştün anne
Hala gözlerimi üretken olan ellerinden sevecen gözlerinde ayıramıyorum
Sen yorulmadan mı bizi büyütürken hiç gül benzin solmadı mı
Bunları sana söylemek istedim oysa hiç konuşamadım
Söyleyemediğim duygularımı hiç olmazsa yazıyorum
Okyanusların gel gitleri gibi duygu seli duygu fırtınası içerisinde
Sana neler anlatabilirdim neler söylemek isterdim bir bilsen
Duygular neden gizlenir neden aramızda sırlar olur bilemedim anne
Sen çiçekleri bitkileri ağaçları çok seversin bilirim
Ama şunu biliyorum ki papatyalara aşıksın bana benzettiğin için
İncileri de seversin oysa güzel kuğu boynuna asla takmadın onları
Bizi incilere benzettip hep gurur duyduğun için seversin
Gözlerin nemlendi kaçırıyorsun yine benden
Merak etme ağlayabilirsin anne ben biliyorum ki
Ağlarken de gülerken de bizim için atıyor tekleyen kalbin
Duygularını neden saklıyorsun anne ben başucunda bu şiiri yazarken
Sen yine daldın ilaçların tesirinden güzel gözlerini kapattın
Ne olur anne bir daha kapatma aç gözlerini tut ellerimi
Çoğul düşler diyarına yolculuğum bitecek birazdan
Ama sana olan sevgim ihtiyacım hiç bitmeyecek
Bitmeyecek canım anneciğim

[My<>Tick]

anne...




yorgunmusun anne yılgınmısın hayattan
bıkkınmısın
gözlerin ıslanmış yine
dökülmüş incilerin
benmi üzdüm yoksa seni...
bilirim ağırdır yükün
bilirim hayat zor sana
yürağin mi yaralı
kalbinmi ağrıyor
uzat bana ellerini anne
kapatma kapılarını
bana yardım et anne
kayboldum düşüncelerle
allak bullak kafam
bir ışık tut bu karmaşaya
sendemi anne?
sendemi ç****izsin
deli kızım derdin ya anne
sessiz artık bu kızın suskun...
bu ev benden suskun anne
gidişini durduramadım sanki hayaldi
kimse engellemedi
neden anne...
bu hüzün çok ağır
bu hüzün canımı acıtıyor
belki gülüyorum ama yalancı
o da sahte anne
bütün yüzler gibi
neden anne
neden herkez yalancı
bir o vardı dürüst bildiğim
gidişini engelleyemediğim
bilmezden geldiğin
aslında seninde istemediğin
dur diyemedin sende anne
ecel duymadı sesimi
koparıp aldı güneşimi
artık susma vakti
susuyorum anne......

[My<>Tick]

ANNEYE AĞIT

Çektiğin tüm lanet acıların,üzüntülerinin ve kırgınlıkların bende olduğu şu bir kaç aydır
vicdanımı,geçmişimi ve seni defalarca kez düşündüm.
Aramızdaki,iletişimin demiyeceğim bu söz yetersiz kalır.Büyünün vazgeçilmez ve yıpranmaz olduğunu
binlerce kez kafama kazıdım
Ve şimdi kötü yaşanan her şeyin benim eserim olduğunu anlıyorum.
Yaşanan acılar senin için değildi.
Senin ve benim hayatımızı karartan herkes içindi.
tüm kızgınlığım isyanım kendimeydi.
Senden kopuşum hayata küsmemherşeyden önce kendimi cezalandırmam,onlar içindi.
Bütün o kötü insanlar
Annem en büyük yarayı sen aldın.En çok sen yıkıldın.
ben ayakta kalır baş ederim sandım.
bende savaşamadım anne...
ne o insanlarla ,ne sevgisizlikle baş edemedim.
Şimdi onlar hiç bir şey olmamış gibi buradalar.
onlar hiç üzülmediler,hiç acı çekmediler anne,
savaşamadım anne
en çok kendime ve sana zarar verdim.Bilmeden
ben kendimi asla affetmeyeceğim
Hayatım boyunca senin o tüm güzellikleri içinde saklayan gözlerine bakarken yüreğime bin ok saplanacak
Boynum ve yüreğim sonsuza kadar önünde eğik
bin pişman,
sadece ikimize ait bir dünya düşledim hep ne yakın davranan uzakların,ne dost görünüp düşman olanların
nede hayatımızı bir kabusa dönüştürenlerin
olmadığı bir dünyabelkide böyle bir dünya yaratamadığımız için kızgındım.
sanki herşey bizim elimizdeymiş gibi,sanki herşeyi düzeltebilirmişiz gibi
Seni anlayamadım annegözlerindeki sevgiyi ,yüreğindeki derin acıyı ellerinin şevkatini
ana yüreğini göremedim.Hata bende suşluyum biliyorum.
Şimdi son kez ayakta kalmaya ve doğru bildiklerimin arkasında durmaya çalışırken seni çok çok daha iyi anlıyorum. Şimdi tıpkı bende senin gibi yanlızım anne
Ama dev bir sorumluluğum var.Yaşam savaşına bende girdim.Sevgimi beslemeyi ,büyütmeyi öğrendim.ama geçmiş hatalarımı silemedim.şimdi tıpkı senin gibi kadınım anne
Şimdi senin sessiz çığlıklarını,gülerken hıçkırıklarını
konuşurken ağıtlarını daha iyi duyuyorım.
Sana benziyorum anne aynı sana ,senin umutlarına,senin üzüntülerine ,hayallerine benziyorum.Öyle mutlu oluyorumki sana benzedikçe
dualarım öylesine kabul oluyorki
seni içimde büyüttükçe sen oluyorum.Sen oldukça büyüyorum
Saçlarıma taktığın minik kurdeleleri adak ağaçlarına sardim ,ayağıma özenle giydirdiğin kırmızı patiklerle
çamurlara daldım.
onlarda beklentilerim gibi ziftlere yapışıp kaldı
tüm ödevlerimi eksik yaptım.karnelerim ,sömestrler
herşey yarım ,herşeyi toprağa gömdüm.
Yaşadığım ,yaşadığımı zannettiğim her aşkta
herkese nefret kustum.aşk diye birşey olmadığını
çığlık çığlığa bağırdım.Seni üzenler kadar intikam aldım her sevgiliden
Sonra senin kaderini yaşamak için giydim beyazları
Doldurduğun bohçaları açarken yüreğimle ağladım.
ve bunun insanlardan kaçış değil aptalca kendimden kaçış olduğunu anladım.
büyümekten nefter ederek büyüdüm.
Mecbur kaldım,kopan herşey bağlanır ama düğüm kalır demiştinya ben o düğümü yüreğime attım. Anne,Annem Birtanem...

[My<>Tick]

Ağlama canım annem,
Dünyanın haline,
Dursun gözyaşların,
Alma sazı eline.

Çok mu zor,
İyimser olman,
Gördüklerine boş verip,
Hayatı kucaklaman.

Başından kanlar akarken,
Bebeğini emziren,
Yiğit Afgan anası,
İçini karartmasın.

Beyni kurşunlanmış,
Kaldırımda yatan,
Filistinli çocuktan,
Sana ne anne.

Ambargonun öldürdüğü,
Irak'lı bebeklere,
Can veremezssin ki,
Ağlamayı bırak anne.

Sana mı kaldı,
Kosova'yı sormak,
İnan bana,
En kolayı unutmak.

Irkları, ülkeleri farklı,
'Bir tarafları ortak' deme,
Sadece tesadüfmüş,
Takma kafana anne.

Yeter artık,
ANAMIZ AĞLAMASIN,
Ağlatanlar,
Seviniyor anne...

[*DewiL*]

yüregine saglık arkadaşım..!