Gitmeler

[вσυя∂¢αη]

Gitmeler

hiç sevmem gitmeleri
gitmeler zaman alır
insan hiç olmadığı kadar kırılır
hele birde sevmişse zamanında
olmazdır gitmek, olurun yanında yer alır

tüm gitmelerden nefret ediyorum

yüzüme bakmandan korkuyorum en çok
sana sarılıp ağlamaktan
susmandan ve beni bırakmandan
öfkemi yenemiyorum

tüm gitmelerden nefret ediyorum

acımaz ya sensizlik bana
bir telefon bile açamıyorum
çaresiz batıyorum gözlerine, içine eriyorum
belki ama gidiyorsun

tüm gitmelerden nefret ediyorum

soğuyorum bu şehirden
gittikçe yok oluyor avucumda
en sevdiğim galata çatlıyor fitrelerde
hiç elini tutmayışım o yüzden yanındayken
gidiyorsun diye

tüm gitmelerden nefret ediyorum

yağmurun yağmasını,
günesin açmasını istemiyorum
hayat kısa sürecek sen yokken
umut kalmayacak
yokluğunun kıyılarına başka gemiler vuracak
ya da başka limanlar olacak senden sonra
sen git

ben tüm gitmelerden nefret ediyorum

karşılıksız yaşıyorum bir şeyleri
isyanlarla sürdürüyorum hayatimi
yüzünü göremediğim her dakika bohemleşiyorum
kırmak istemiyorum kimseyi

korkuyorum gitmelerden

saklanıyorum sevginin arkasına
ve ben hala farkındayım
sen olmasan da bu aşkı yaşatacağım

tüm gitmelerden nefret ediyorum

seni virane şehirlere bırakıyorum
kendimi gececi meyhanelere
aşıyorum geleceği gözünün önünde
ve gidiyorsun
bedenden ok geçiyor bildiğin halde
yine gidiyorsun
biliyorum mecbursun
olsun

korkuyorum gitmelerden

saklanıyorum sevginin arkasına
ve ben hala farkındayım
sen olmasan da bu aşkı yaşatacağım