Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

HeCe VeZnİnDe DeĞiLkİ DuyGuLaRıMıZ

Hece veznine uygun değil ki duygularımız
Bütün kalıpların paçallandığı bir aruz.
Seviyorum sözcüğüne dönse bile dilimiz
Kalbimizi sevgiye doğru kıvıramıyoruz.
.................................................. .................................................. ........ne yazık


Ait olduğun yerde bir an
karardığında bulutların
ve kışa döndüğünde hayat
Bardaktan boşanırcasına
Yağan yağmurlardan sonra
Sana haber bile vermeden
İçinde biriken suyum ben

Biliyorum ki; güneşlerin
Bir gün doğacaktır yeniden
Bittiğin de çaresizliğin.
Ait olduğun yerde ki sen
Yürürsen kalkıp ta yerinden
Suda ki beni hiç görmeden
Basıp geçeceksin üstümden


6/04/2004....... Bir Hıdrellez daha işte.

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Henüz Talepte Bir Kıpırdanma Yok.

Rapor 1

Sevgisizlik ilk çeyrekte çılgınlık sinyalleri veriyor.
Üstelik; henüz, talepte’ de bir kıpırdanma yok.
Küçülme, en uçuk tahminlerin bile ötesinde olunca;
Bütün göstergeler sadece umutsuzluk içeriyor.
Bu arada; korkunun büyüme açısı, alabildiğine genişlediğinden
Kaçınılmaz son negatif değişimi de beraberinde getiriyor.
Sonuç olarak.... bundan sonra
Hızla gerilemenin dayanılmaz hafifliği
Bütün diğer ilişkilerinde dengesini alt üst edip
Kalan ömrün tamamını hortumlayacak gibi görünüyor.


Rapor 2

Ömrün inşasında; son çeyrek vurgunu bu.
Sevdaya geri dönme olasılığı henüz yok olmuş değil.
İlk çeyreği emsal almadan yapılacak yeni bir düzenleme ile
Olası bir kan kaybı daha belki de tamamen ertelenebilir.
Ve bu son hasat’ ta... son bir çabayla.... son hedefin üstüne gidilip.
Hedef on ikiden vurulabilir.
Bütün diğer ilişkilerin de dengesi düzelip
Kalan ömrün hiç değilse bir kısmı...... kurtulabilir.

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Hep Olmadık Zamanlarda Düşüyorsun Aklıma

Ya; yeni bir sevdanın orta yerinde,
Ya; uzak bir şehrin tenha iskelesinde,
Ama.. mutlaka; hep olmadık zamanlarda;
Sen düşüyorsun aklıma.

Bu ‘seni kafama takma’ illetine ben;
Alıştım. Müptelayım ezelden.
Daha ilk yıllarıydı gençliğimin;
Bir gün sen geldin.
Ve... sadece teğet geçtin.
Daha olgunlaşmamış çemberine
Çocuksu, pembe düşlerimin.

Yeni açmış goncalara mevsimsiz düşen
İlk damlaydın sen.
İlk mehtabıydın içimdeki kumsalın.
İlk rüzgarımdın, deli gibi esen.
O gün, bu gündür ki, ben;
Sana takmışım işte. Vazgeçemem.

Ya; bir alyansa
Niyetlendiğimde; belli, belirsiz
Ya; yeni bir yüz aklımda;
Şekillendiğinde isimsiz.
Dedim ya; .... hep olmadık zamanlarda
Sen düşüyorsun aklıma.

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

HePsiNe El KoYaCaĞıM

Mücavir saha dışına taşmış
bir ahşap cumba haline dönüştüğünde
yaşanmışlıklar,
vaktiyle, o cumbaya
özenle yerleştirilmiş olan
küpe çiçekleri, ortanca
ve hercai menekşe
dolu saksılar;
sonradan boyanmış
siyah beyaz bir film
karesinde donakalmış gibi
şaşkın
sadece sırıtırlar.

Olsun...........
Can çıkmayınca
Yine de umut var.
Belki henüz yazılmamıştır
Yaşanılası hayatlar
Ki bu yüzden
Yayına çıkamıyordur
Renkli kuşe kağıda
Birinci sınıf baskılar.
bir gün,
Tedavüle çıkarsa
O anlar
Hepsine el koyacağım
Ahtım var


26/3/2004............KARTAL....../........

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Her Zaman Bir Yol Vardır (Every Time There Is a Way)

Usulca soğumakta ise ergitilmiş cevher
er ya da geç/ Kendi aslına rücu eder
boş ver.

Amorf şekillere dönüşmenin korkusu
elbette iz bırakacak sabahlara
Gitgide morarırken o izler
kabuk tutup dökülecek diye yer yer
üzülüyorsan eğer
boş ver.

Senin suçun değil

Tam da kırılma noktasına tutunmuş olmalıyız.
arkamızdan gök iter / düşersek yer titrer
Soluksuzuz işte / Oksijene varış
Titaniğe tüpten dalıştan da beter
Vurgundaysa derinler
Boş ver

Hangi lisanda olursa olsun
birkaç anlam içerebilirken cümleler
davul zurnaya ne hacet
sadece Sivrisinek / anlayana yeter.
Kuantumun gözüne kaçtığında
mikro bir kozmik değer
bilirsin işte /Evren çöker.
Kim kırabilmiş ki şeytanın bacağını
boş ver.

“It is not your fault. No way “ madem
O zaman
Boş ver.

16/06/2005

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

HeY ALLahıN SeRSeM KuLu

Hey allahın sersem kulu

Sana ne?
Sana mı sorduk
Kimin kimle olduğunu?

Yeni listen hazır imiş
15 isim dolu dolu
hodri meydan paparazzi
göreceğiz raconunu.

Haydi kaç
Nasıl olsa Tazı peşinde
Ensene geçtiğinde dişleri
Tutacaksın soluğunu

Ne o..
İki bacak arasına mı
Sıkıştırdın kuyruğu?
Kimden gizlemeye çalışıyorsun ki
Sokak iti olduğunu

Seni gidi
Safranbolu lokumu
Seni gidi kazandibi
Kanına dokunuyor değilmi
Damarlarında taşıdığın
İktidarsızlık tohumu

Seni gidi
örümceğin kara dulu
bak aynaya
bak ta itiraf et
nasıl bir iblis olduğunu

sonra da
kaldır ellerini / ve şükret
şükret ki kimse bilmiyor
kazara iki ayaklı doğduğunu

açtırma kutuyu / söyletme kötüyü
bir başka şiirde / ismin zikredilecek
Androslu sır tutamaz
Bu da onun kötü huyu

hey allahın sersem kulu

karıştıracağına sağı solu
merak et / seni nasıl bulduğumu

02/10/2004... çamlıca.. 20.30

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Hoş Geldin Albayım.

Havada; keskin bir çam kokusu var.
İğne yapraklı. Batan, kanatan cinsten.
Bu senin sevdan. Bu sensin.
Sen kokuyor her yer. Tıpkı sen.
Hasretine gebe olduğumu biliyorsun.
Yokluğuna kararan *******den.
Çok mu şaşırırdın? Kavuşmaları doğuruversem?

Sen çok uzaklardasın. Bense çok çaresiz.
Elinde ceketin;
Eskilerin yanına; yeni bir yıldız dikerken,
İsim değiştirmede gölgen.
Hüzünlü ve sessizsin. Üstelikte; bensiz.
Ne yazık,
Ne yazık ki seni bir daha hiç görmeyeceğim Yarbayım.
Çok istesem de, Bir daha asla göremeyeceğim.
Bir gün, sen, çıkıp geldiğinde uzaklardan;
Ben yeni bir sen'i kucaklayacağım,
'Hoşgeldin Albayım'...... derken
İçimde hem kıvanç olacak, hem de sitem.
Bu öksüz duygu isimsiz kalmamalı.
Biz onun adını şimdiden;
“Burukluk” koyalım bir tanem.

Sen, farkında mısın? Bilmem.
Ben. / O kadar çok isterdim ki
Değişirken Rütben,
Seni ilk kutlayan ben olayım.
Ve seni ilk öpen Ben.
Utanma. / Dudaklarından değil asker.
Sadece gözlerinden. Sadece gözlerinden.

30 ağustos/ Çamlıca

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

HoŞ GeLdiN AraMıZa

''Ah be çocuk... Bir sen eksiktin sokağım da.''

seni apansız getiriversin diye masalımın ortasına
rüşvet verdiğimi filan...düşünmüyorsan peri kızına.
hoş geldin aramıza.

''şoföre, sadece göz kırptım. aman,.Sakın ha.. işten atma.''

Biliyor musun.. askılı,kısa pantolon... çok yakışıyor sana.
Yeni bisikletin ve ekmek içi yaptığın kokulu otlarınla
Hoş geldin aramıza.

''bahçemize girebilirsin. ama.. asla.. çiçekleri koparma''

İtiraz etmeyeceksen; kocaman ellerimi,cebine sokmama,
Ve hiç bir zaman kötü gözle bakmayacaksan cicozlarıma
Hoş geldin aramıza.

''garson kıza kahve siparişi vermeyi ise,... unut/ma''

neyse... istersen,diğer çocukları da çağırırız buraya.
eğer; sonun da; mızıkıp, basmayacaksan ayağıma.
Hoş geldin aramıza.

''sahi geldin mi? ..yoksa... fazla mı uzadı bu şaka.? ''


27/05/2004......... keşke çocuk kalsaydık.

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Hüsran

Yanan mumun gölgesini seçmişti adam
Yürüyordu...ama, hiç kımıldamadan
Açık camın perdesinden ince bir duman
Dışarı kaçmadaydı, hiç durmadan.

Oysa ki...
Tükenmedeydi mum geceye damlayarak.
Gitmeye niyet kurdu kadın, üstelik yalınayak.
Ama gitmedi... gidemedi.
Sararmış sayfalarda şiirleri vardı
Dilinde ise; acımsı bir tat
Yutkundu. hüsranı saklayarak.

İsli bir geceydi sabahsız. Gölgedeydi adam.
Anlatıyordu...
Hiç durmadan ve hiç konuşmadan

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Hüzne Tutunmak,

Hangi ucu tutmalıyım?
Bütün el inceleri düğüm, düğüm.
Salkım saçak.
Tahliye imkansız.
Sağlam tek bir şeytan çarmıhı bile,
Yok./ yok işte tırmanacak.

Hangi çöpü çekmeliyim?
Hepsi tuzak, hepsi de kırık dökük,
Yarım yamalak.
Kaçmak imkansız.
Bir tek, bir tek çarem var.
O da / Hüzne tutunmak.

22/10/2003 pm 20.00 çamlıca

Mine Özdemirtaş