Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Kesildi Fermanımız Kız Hürrem
1/:
Yıldızlar boşandı ağzımıza evvela.
Yaladı yüreğimiz ayrılığın tuzunu.
El uzatıp inatla ömürün çemberine,
Her yerine dünyanın hasretle teğet çizdik.
Biz ikimiz sevdanın yedikulelerinde Ey Hürrem,
Kapkara bir Ali’nin kirişine teslim idik...
***
Ucuna ateş battı üstüne titrediğimiz sırrın.
Sevdanın hokkasına bandı parmağımız.
Dilimlendi ince ince yürekler,
Ve gösterdi felahını zilletin.
***
Ey Hürrem kız,
Çöktü, *******e çattığımız şanlı “B”
Artık plan kurma yarına.
Kesildi Kanuniler elinde fermanımız.
Sürüldük nazlı nazlı,
Kurtuluşun darına...
***
Çizgileri kesişen şakakta kan izleri,
Çırağ çıkıp zoraki Bogomil diyarından,
Yarından bölüp umudu taşıma bu anına.
Yarışta uzatıp enseleri altına şehadetin
Sunalım canımızı ışık dolu yarına.
***
Ey Hürrem kız,
Çöktü, *******e ördüğümüz şanlı “B”
Artık plan kurma yarına.
Kesildi Sokollular elinde fermanımız.
Sürüldük nazlı nazlı,
Sevdanın viran olan yanına...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Kırk Bin Mehmet Ali'ydik
1/:
Ekvatoru kuşanan kırk bin Mehmet Ali'ydik
Kayan yıldızlar seyrederdi gözlerde
Yekindik mi topraktan denizler yekinirdi
Sonra çatladı beyin konuşmadı dil dudak
Kendi sevdasının herkes
Tuştu yollarına yayan yapıldak
2/:
Meridyenler kuşanan kırk bin Hasan Hüseyin'dik
Elinde taze nasırları isyana durmuş
Doğrulduk mu ağaçtan fidanlar doğrulurdu
Sonra çatladı kabuk çatırdadı dal budak
Kendi sevdasının herkes
Düştü yollarına yayan yapıldak.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Kızlar Ağası Abdülcebbar ve Ben
1/:
Bir gün beni de kavrar Otlukbeli’nde
İştah ile bu toprak kekitmeden takvimi.
Seni de tabii kızlar ağası Abdülcebbar...
Ve babüssaade beyini de...
1a/:
Orak olur özüm için kimyası ovaların
Ve devşirilir bir anda yüreğimdeki harman.
Tohum olurum yarına gebe
Suru israfile… lezzetli damak…
Kıyamet atlarına saman olurum
Arzular tenim aşkın ve ışk’ın son cümlesini
Sınırsıza ve sonsuza savrulurum…
Fısıldar derya kulağıma yunus balığının türküsünü
Güneş büzülür kızılca kıyametin eşiğimde
Bakıp ardımdan üzülür belki o gelin duruşlu dünya
Anam üzülür. Karım, kızım üzülür…
Bir gün beni de kavrar
İştah ile bu toprak
Der belki: “Bak behey ins-ü ahmak!
Yanarak geride kalanlarına…”
Seni de tabii kızlar ağası Abdülcebbar...
Ve babüssaade beyini de...
2/:
Gözbebeklerim mart güneşine yanarak bakarım
Gerideki üçgen bir tarlaya ektiğim
Gümrah ve henüz çatlamış tohumuma.
Fısıldar derya Yunus’un şarkısını
Usulca allı gelin türküsünü fısıldar ırmak:
“Ak sonsuz iksirin orta yerine
Şimdi ağlamaklı bir damla olarak.”
2a/:
Bir gün beni de kavrar
İştah ile bu toprak
Ve der belki: “Yak hırsını ey ins! ”
Sonsuz kızgınlıkların yutucu hizmetkârına bakarak.
Seni de tabii kızlar ağası Abdülcebbar...
Ve babüssaade beyini de...
3/:
Bakarım zalim acıları sürüp kirpiklerime
Sonsuz kızgınlıkların
Yutucu ve yontucu hizmetkârına...
Korkarım ve sinerim ıssızca yüreğimde bir köşeye.
Galiba güneş büzülür galaksinin kıyıcığında
Şimdi minik bir düğme iriliğinde belki ay.
“Bir bir çakılı çivilerini say geçmişinde
Ellerini. Gözlerini. Bedenini...
Ve salt doğru doğuran beynini
Şahit edip bedenini şaşmaz mahkemede.”
Vay vay! ...
3a/:
Bir gün beni de. Beni de kavrar
İştah ile bu toprak
Ve der ki mutlak: “Ak, sonsuz iksirin orta yerine
Ağlamaklı ve pişman bir damla olarak.”
Seni de tabii kızlar ağası Abdülcebbar...
Ve o mağrur babüssaade beyini de tabii ki...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Lorke Lor
1/:
Yepyeni bir can gibi
Güneş doğuyor ay ay!
Lorke vay lor vay!
1/a:
Seviyorum,
Kalbimle güreş tutan meyveyi.
Kanımı fışkırtan yürek yangınıma hasretim
Susuz damağıma ateş eken dilberi
Ve özlüyorum
Beynimin ücrasında kurulmuş memleketi.
2/:
Biliyorum,
Kaçkın bir yalazın ayak sesidir
Ensemdeki kanyonda yankılanan mut.
Şakağımda bir susuz kurt gözyaşımı boğuyor
Yesyeni bir can gibi
Güneş doğuyor ay ay!
Lorke vay lor vay!
2/:
Ölüyorum,
Kazdığım kabrimin hasretiyle.
Boş kalmasın diyerek oyduğum
Mezarımın vatanı avuçlarım ağlıyor.
Hayal devşiriyor alnımdaki çayırlar
Her bin bir yılı yeniden kucaklayıp.
Acılı alnımı dikenli dudağıyla dağlıyor.
Gözleri *******ime lacivert atan haspalar
Mevsim mevsim ağlıyor gül ektiğim yıllara.
Ve tünel tünel
Oyuyor, yüreğimin dirençsiz duvarını.
Yesyeni bir can gibi
Kendimden kendim doğuyor ay ay!
Lorke vay lor vay!


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Masala Vurur Anka Sürüsü
1/:
Masalımı viran eden azgın dev
Oturma kalk,
Bengisular başında…
***
Bir bir yıkılanda ardımda
Temelsiz yufka aşklar
Başlar yeni bir sevda masalı.
Puslu bir aşk kaçkınının gölgesi
Ve ardından salı vurur gönlümün kumsalına.
Dününe kırk su verilmiş kilit vurulur takvimin
Yarına sam yeli düşer.
Ilıman kanım şu an temerküz meydanında
Damağımsa ananevî taddan ister.
***
Masala vurur fantastik dalgalar...
Masala vurur fantastik...
Masala vurur...
***
Burçlarıma cebabirce tırmanarak
Masalımı viran eden azgın dev.
Oturma kalk,
Bengisular başında...
2/:..
Hayalimi viran eden azgın dev
Oturma kalk,
Bengisular başında…
***
Sev anılarını ey geçmişiyle küsüşük adam
Onlar ki,
Eldeki, gönüldeki tek değer.
Ayağına dolaşan ayrık otu
Ve sevdalı salkım sarmaşık
Aslında sisli bir aşkın son vurgunudur.
Ondandır salın karaya oturması
Ya da tenha gönlünün kumsallarına…
Söyle vakti midir sırt dönmenin hayale?
Bir lale ki düşer temerküz meydanına
Damağım o an buruk bir tad ister.
***
Masala vurur anka sürüsü.
Masala vurur anka.
Masala vurur.
***
Süsü solar büyülü aynanın.
Susar konuşkan gözlerim
Damağım susar yanarak.
Zirvelere cebabirce abanarak
Hayalimi viran eden azgın dev.
Oturma kalk,
Bengisular başında...
3/:
Hayatımı viran eden azgın dev
Oturma kalk
Bengisular başında…
***
Bilirim ruhumu saran metalik kasis
Hasis bir benliğin yansımasıdır.
Temerküz meydanı ise kesme taş şimdi…
Çırpınır Kızıldeniz sahilinde deli yürek
Esrir puslu baş parsiler sofrasında…
Ne kadar eşkin kavak yeli varsa
Savrulur yaprakları gönlümün kumsalına.
Ondandır salın vurması
Temelsiz kıyısına dünün.
Bir gün bu günün de süsü solar.
***
Masala vurur anka sürüsü.
Masala vurur anka.
Masala vurur.
***
Büyüsü kilitlenir masaldaki aynanın.
Susar delikanlı yüreğim,
Susar bir kez daha aldanarak.
Düşlerimi talan eden azgın dev
Oturma kalk,
Bengisular başında.
4/:..
Yüreğimi viran eden azgın dev
Oturma kalk,
Bengisular başında…
***
Şu an daldırsam yeise gebe
Doğurgan gözlerimi toprağın çaresine.
Amansız ve Amazonik kılıcımı kuşansam.
Dört bir yanı özlem
Bin bir yanı mazluma keser sevdamın.
Orta yerinde gözyaşıyla örülü ve unutkan
Kalakalsam temerküz meydanının
Oysa şimdi orada herkes kendi kanında yüzer.
En acılı heceyi bilirim bu gibi durumlarda
Ve yüklenirim en karanlık geceyi...
Sürükler harlı dudaklarınca devler,
Ağıtlarımdan çalınan yaslı kelimeleri.
***
Masala vurur anka sürüsü.
Masala vurur anka.
Masala vurur.
***
Yutkunur ayna.
Deprenir kesme taşı meydanı siyasetin.
Durulur Babülmendep çıkışında deli yüreğim
Yok olur aşkın tandırlarında yanarak.
Gülüşümü talan eden azgın dev
İster otur
İstersen kalk artık
Bengisular başında...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Masalımın Esas Kızı Dürdane
A/:
Masalımın esas kızı Dürdane ve ben...
İkimiz de terk ettik kendimizi.
Belirgin izimizi
Takip etmeyelim diye biz.
İkimiz soğuyup iliklerimize dek
Kar olup yağdık Dürdane ve ben...
Zaten biz
İki karlı dağdık...
***
Masalımın esas kızı Dürdane ve ben...
Uzak bir masalın kıyısındaydık.
Bazen otururduk
Bilge bir şamanın yüreğine,
Tedris ederdik aşkın süphanekesini.
Gah kutlu atlara düğümlenirdik,
İbrişim ateşine yanık ipliklerle,
Bel verip süphanlara,
Turaçlarla
Ve ferhatvari kekliklerle dilleşirdik.
Berekete gebe
Kıraçlara bağdaş kurup halleşip
Yağmura açardık ellerimizi.
Kabul et ey yar
İkimiz de farketmedik kendimizi
B/:
Masalımın esas kızı Dürdane ve ben...
Sonunda bir gurbete serildi bağdaşımız.
Sıla ise upuzak yanıbaşımızda.
Biz ikimiz
Sufi bir masalın kıyısındaydık.
Bazen uzanırdık Dürdane ve ben...
Lahutî bir tayın gümrah çayırlığına.
***
Masalımın esas kızı Dürdane ve ben...
Gökdelenler dererdik aşkın lalezarından.
Gah karanlıklara yudumlanırdık
Yedi damak derinliğinde demli bardaklarla.
Sal verip nasırlı omuzlara
Gözpınarlarıyla kanmadan daha sulara
Ve gül işli kabzalarla halleşirdik.
Ve enfusi tefekküre banardık ellerimizi.
***
Kabul et ey yar!
İkimiz de terkettik kendimizi.
Belirgin izimizi
Takip etmeyelim diye biz
İkimiz soğuyup iliklerimize dek
Kar olup yağdık
Zaten biz
İki buz harmanı
Ve iki kocaman dağdık...
C/:..
Masalımın esas kızı Dürdane ve ben...
Teslimen dururduk yezdanî ovalarda.
Ellerimiz orta halli birer yaba gibi,
Vakur ve çaresiz böğrümüzde.
Bazen kavrardık
Tarihi kadimin kakmalı kabzasını.
Gah gri sulara renk atan ummanlara
Garkedip tabansız ayaklarımızı
..........Yakınımızı
...................................Uzağımızı
Törpülerdik maharetli marangoz titizliğiyle.
Ve telaşelere banardık aceleci ellerimizi.
***
Kabul et ey yar
İkimiz de terkettik kendimizi.
Belirgin izimizi
Sürmeyelim ardımızca diye biz
İkimiz, titreyip Sibirelince
Kar olup yağdık.
Zaten biz
İki karlı ve kocaman Himalayalardık.
Ya da dervişleyin yıldız altında
Minicik iki noktaydık...
Sonunda kapılıp gök gürültüsüne
Kendimizi yok saydık.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Nah Şuramda Emmoğlu
1/:
Evvel zaman içinde
Nah şuramda emmoğlu!
***
Kıpırdadı ilkbaharımın nemli koynunda
Sevdalara yarılan nazlı çekirdek
Çiğ düştü ağustosta alnıma
Sürprizlere gebe çiçek tozlu caddede
Kelebeklerin kanadından doğruldu
Rutubetli mısraların şanlı kafası.
2/:
Evvel zaman içinde
Nah şuramda emmoğlu!
***
Yuva yaptı davetsiz bir nazlı güvercin
Sürgünlere yüklendim arzuma sorulmadan
Atanda yüreğimin dar namlusundan
İstikbâlin hudutsuz sahraları
Yutmada gönlümü taşıyan doru tayları.
3/:
Evvel zaman içinde
Hah şuramda emmoğlu!
***
Denizler yarıldı yutmak için gökleri
Eline kına yaktım kanımla umurumun
İzanımın ıslığı düştü yollara
Kehkeşanlar gerdan kırdı önümde
Atıldım gönülsüzce ama sevmek için atıldım
Boğazıma kapanan cellat kollara.
4/:
Evvel zaman içinde
Nah şuramda emmoğlu!
***
Gürgen saplı bir bitişi kavradı
Kolları çelik kabaralı husumet
Yarıldı öfkenin sivri diliyle
Yontuldu dilim dilim sonsuz ikamet
Eller bakmada gözyaşlarının puslu penceresinden
Yıkanmada anılar rahmet seliyle.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Ne Şiirle ve Ne Şiirsiz
1/:
Ben iki şeyden korkarım ablalar:
Biri şiirle olmak,
Öteki kalmak şiirsiz.
***
Çaresiz varıp tan atanda üstüne,
Tüm korkularımın korkusuz.
Duruyordum yalnız ve habersiz
Ben iki şeyden korkarım ablalar:
Biri şiirsiz olmak, öteki kalmak sizsiz.
Bir kitap arlığında, zamanı yuvarlarken dışıma,
Korktuğum geldi başıma apansız.
Üstümde gezinen yüceden yüce,
Beyaz kumru kuşlarıydı oysa.
Ellerim mısraları kavrıyor,
Gözlerim cinayet cinayet ağlıyordu.
Oysa ben iki şeyden korkardım ablalar:
Biri cinayetlerde ölmek, öteki kalmak şiirsiz.
2/:
Lacivert şemsiyemin kanatları estetik yorgunuydu.
Çukurundan üstüme yağmur yağıyordu şakaklarımın.
Yıldızlar ve kehkeşanlar cin düğününde saki,
Aciliyeti fışkırıyordu o dem acılarımın.
Oysa ben iki şeyden korkardım ablalar:
Biri cinayetlerde ölmek, öteki kalmak şiirsiz.
***
Pırıltılı atlılar düğünleri nallıyor,
Bir göz, kırpıp kırpıp dağları,
Memleket memleket sağıyordu yaylaları,
Acı ile ırlıyordu Sure-i Zilzal şarkta bir yerde.
Aya değiyordu ucu,
Denizlere bandığım parmaklarımın.
Ellerim ateşli mısraları kavrıyor
Gözlerim cinayet ağlıyordu.
Oysa ben iki şeyden korkardım ablalar:
Biri cinayetlerde ölmek, öteki kalmak sizsiz.
3/:
Bir sevdaydı tüten küller üstünde
O cellat zamandı habire hatıra asan
Ömrüm erezyondaydı,
Yağız yağmurlarının altında.
Oysa ben iki şeyden korkardım ablalar:
Biri erezyonlarda erimek, öteki kalmak şiirsiz.
***
Elleri nasır sıvalı sevdalımın,
Gözlerinden çağıl çağıl Yeşilırmak bakıyordu.
Bense düşlerimi yıkamadaydım sahilde nehrin.
Çevirip namlusunu öfkenin,
Oturup tetiğine benden habersiz,
Kendimi ve hicranımı mıhlamadaydım.
Oysa ben iki şeyden korkardım ablalar:
Biri öfkenin namlusundan, öteki kalmak şiirsiz.
***
Ben iki şeyden korkarım bacılar,
Biri şiirle olmak,
Öteki kalmak sizsiz...
***
Yine de yürüyordum korkunun cephesinde yayan yapıldak.
Yalbırdak bir demir aleti gibi kuşanıp cesaretin ışkırlağını,
Tam alnından vurdum Galiçya’da korkumu.
Ellerim mısraları kavrıyordu o an,
Gözlerimse faili belli bir cinayet ağlıyordu.
Oysa ben iki şeyden korkardım ablalar:
Biri sizsiz kalmak, öteki kalmak şiirsiz.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Ne Varsa Gurbetten Yana
1/:
Atıp son teğeli en son nisan ayına...
Dokunup on parmakla adil bir yargıç
İşaret parmağının içli sesiyle başlattı
Mahkum olduğumuz sevdanın işleyişini...
Mahrem sessizliğini kaldırıp aşkın,
Vurup ufuktan ufka ilk mevsimimi,
Kuşanıp sarhoşluğunu ipekyolunun,
Kestirme özlemlerin yanından geçip,
Aşka gelip bir şakak üstü,
Böğrümüze takıp heybesini öfkenin,
Yekinip duamızlan hamaylı harmanında,
Gerilere yükleyip,
Yüreğin yarısını.....
***
Yani Allah ne verdiyse artık,
Gurbetten ve aşktan yana,
Savrulduk yıllar yılı,
Hasretlen yana yana,
Atıp son teğeli en son nisan ayına...
2/:
Özlemlerimizle düşman ve kanlı ve bıçaklı,
Ahbap hayâlleriyle sema çayırlarında,
Hicranlarla yüzleşip önünde o yargıcın,
Gerçeği arayarak cebeli Kafta,
Diz vurup teslimiyet coğrafyasının,
Küf kokan toprağına....
***
Allah ne verdiyse gayrı,
Sevdadan ve ölümden yana,
Kavrulduk yıllar yılı,
Odlarda yana yana,
Özlemlerimizle düşman ve kanlı ve bıçaklı
Atıp son teğeli en son nisan ayına...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

ecef'in Rahmindeydi Karani
1/:
Somut bir masaldı istenen benden
Doğurmamıştı henüz kaf dağı devi
İlk evi örmemişti vadiye İbrahim-i harrani
Karani henüz necef'in rahmindeydi
Çöller misaliydi beynim uçsuz bucaksız
Yalnızlığımı yatırıp ıpıssız yüreğime
Kurak sahralar vahamı içti
Hangi canibe seğirtti isem
Vallahi vallahi hiçti.
2/:
Annem bitli bir öksüzdü gürgenlerin dibinde
Çiçekler soludu babam cıgarasından
Savurup iç alemine baldırana buladı
Ezildi masif mermerler, kurudu ülkem çınarı
Kendimi efkara, eleme uzattım acımasızca
Henüz serilmemişti yatağım yıldız aşırı
Kara kuasarlar dünyamı içti
Hangi canibe göz attı isem
Vallahi vallahi hiçti.
3/:
Yıldızlar söktüm ellerim kızılca kıyamet
Uzak samanyollarından gölgeler yakaladım
Temaşa eyleyip kurşuni kainatın özünü
Akıttım ırmaklara kendi sancısını beynimin
Damıtıp şarap yaptım billur volkan bacalarını
Yalnızca otuz değil üç yüz otuz çeken haziranımı
Bırakıp bitişik kuyularına ateş komşumun
Uzun bacalar yalazım içti
Hangi canibe el uzattı isem
Vallahi vallahi hiçti.
4/:
Boynumda kendi ilmiğim yağlı ve dingin
Celladım yapay sandalyemi henüz çelmişti
Gelmemişti henüz adem aday-ı Serendip'e
Nuh nebi çivilememişti geminin serenini
Kendimi resmedip dızmanların acılı karesine
Yakalayıp bir fırsatını geri baktımdı
Bir izim öteki izimi içti
Hangi canibe yol etti isem
Vallahi vallahi hiçti...


Ahmet Yozgat