Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Seni sana bırakıyorum,
Seni sana, sevdiklerine bırakarak gidiyorum gönlünden,
Hayallerimi, ümitlerimi, sevgimi, ve gönlümdeki baharı bırakıyorum sana bir de giderken,
neden mi bırakıyorum?
Hayallerim, senin hayalin olsun ve gerçek olsun diye
Ümitlerim, senin ümitlerin olsun sana yaşama gücü versin diye,
Sevgim, senin ışığın olsun yolunu aydınlatsın karanlığa düşme diye,
Gönlümdeki bahar gibi ömrün hep baharda geçsin, hiç kış görmeyesin diye,
Ben mi?
Bende yaşadıklarımızı anılarımızı, gözyaşlarımı götürüyorum,
Acıları götürüyorum giderken
sana zarar vermesin,
sevdiklerine zarar vermesin diye
Gittiğim yerde ihtiyacım olmayacak sana bıraktıklarıma

[GooD aNd EvıL]

Elveda küskün sevdalar,elveda Edirnem
Her dem gidiyorum bu diyardan bir savaşa
Bir eski karakol binası ve şahanem
Siz söyleyin! Nasıl geldim hızlıdan yavaşa...

Ve sen söyle Meriç Köprüsü,haykır yüzüme
Bir paket taşların anlatsın masallarımı
O gün anlattığım anılar gitmesin güme
Sen sakla mahallem,mazide tasalarımı...

Özlem duysam ışıklı yollarına bir gece
Edirnem sen düşünme,atlar gelirim hemen
Bu yolcuyu vefasız mı sandın sen kendince?
Birinci Murat seslenir,sessizce her yerden...

Göbeğinde dimdik,cumalarına ben hayran
Tarih kokan sevgilim,şahidim Selimiye
Ve iki liraya şükrettiğimiz bir devran
Sende şahidim ol! Adı güzel Muradiye...

Elveda desemde,bakma sendeyim ben hala
Belki yol gözüktü,helallik istedim senden
Bekle geleceğim,gerçeklere çeyrek kala
Edirnem,ekmeğini yedim hayat kesenden...

Ve masam ve odam,hiç kırılmasın kalbiniz
Çok ağrı çektiniz,ağır şiir defterimden
Kalem ve kağıt,sizde benle geleceksiniz
Sizde helallik isteyin,güzel Edirnem'den

Hazırmısın ızdırap? Taşınma vakti geldi
Seni beklerim haydi vur üstüme semeri
Bilirsin Edirnem,her zerren bana özeldi
Yoğurduğun bu hamur,toprağının zaferi...

[GooD aNd EvıL]

Ne faydası var artık İstanbul
Maceramız bitiyor
Yollarımız ayrılıyor
Bir of çekip ağlasam mı
Yoksa ah be İstanbul seninle yaşamak var
Diye kendimi avutsam mı
Köprülerin tarihi yerlerin caddelerin
Elveda
Evet caddelerin
Bağdat caddesi
Sevgilimi alıp sokaklarında sarmaş dolaş yürüdüğümüzü
Hayata küfür edercesine öpüştüğümüzü
Kız kulende mehtap seyredişlerimi
Unutma
Ağlama İstanbul ağlama
Seni hep ama hep seveceğim

[GooD aNd EvıL]

Çıldırmış martı çığlıklarındaki gizem sende kalsın
İki kaşının altındaki mavi gözlerinden öperek
Senden gidiyorum İstanbul .

El değmemiş neren kaldı neren sade
Kimsesizlerin kimsesi olmuş Sultan Ahmet
Ama Ayasofya benim gibi asude
Kim bilir kaç gelinlik kız işledi seni gergefinde
Kaç şairin şiirine konu oldun
Ve kaç ressamın fırçası kırıldı bu uğurda
Şimdilerde Kara gümrük yanıyormuş
Artık yağmur yağmıyor
Yangılar çıkmıyor mu Üsküdar'ında.

Söylesene İstanbul
Senin için kaç can , can verdi
Kaç Koçyiğit kaç atlı
Boşa mı şehit düştü uğrunda Ulubatlı
Kaç yetimin yüreği buz tutar sokaklarında
Kalamam İstanbul kalamam
Ucuz yosmaların dolaşırken durakların da
Bağışla İstanbul korkutuyor beni
Beyoğlu'nda beyin oğlunun işlediği faili meçhuller
Leş yiyicilerle dolmuş baksana sahiller
Nişantaşı süslenmez ,Etiler makyaj yapmaz mı
Moda ,Modaya uymaz mı ben gidince
Kimse fark etmez zaten yokluğumu
Yaşamaya gidiyorum İstanbul
Sende yaşayamadığım çocukluğumu.

Farzet üşüyen ellerimi ısıtıp hiç çay içmedim Emirganda
Hiç yürümedim Kız Kulesiyle sahilde el ele
Heybeli de hiç mehtaba çıkmadım farzet
İstanbul; titreyen dudaklarım da
Yarım kalan bir şiir olarak kalacak
Arkamdan kal gitme diyecek birimi var
Yada Vefada vefalı dostlarım mı var arkamdan ağlayacak
Benin bu feryadımı duymazmısın
Yer gök hep uyumuş sen uyumazmısın

Sormazsın da biliyorum nereye gidiyorsun diye
Bari arkamdan sisli gözlerle sen el salla Ümraniye
Ara sıra selam yollar mektup atarım
Yüreğimin köşesinden bulursam bir pul
Ben sende yaşayamadım sen içimde yaşa İstanbul .

[GooD aNd EvıL]

Mağrur yaşanmışlığın başkaldırışı
Kahrolası kaygılar
Sevgileri birer birer eriten gözyaşı
Umutları birer, seni yaratan güzellikler
Beynimden hiç silemediğim anlar
Hepinize elveda
Dünü olup yarını olmayanlar
Merhaba..

[GooD aNd EvıL]

Elveda! Gülüm
Sen demedin ama
Ben diyorum sana
Gidiyorum artık gülüm
Gönlünden değil; dünyadan
Göç ediyorum fani dünyadan
Sakın unutma seni silmem asla…
Yüreğimden, aklımdan
Yürek çürür, toprak olur,
Aklım çürür, taş olur,
Ama sakın unutma gülüm
Toprak olsam da seni unutmam asla…

[GooD aNd EvıL]

Bir anlık emanetle ne türlü övünelim;
Gel, rahmet kapısında ağlayıp dövünelim!..

[GooD aNd EvıL]

şiir yazıyorum salonun da evimin
ev mi? ev benim değil
kiracıyım,tıpkı olduğum gibi dünyada

kalem,kağıt mı?onlar da emanet
hepsi kardeşimin,adı Mehmet
sevgin de emanetti bende
bitti almaya sahibi geldiğinde

emanetmiş herşey,sevgiler bile
hiçbirşey hiç kimsenin değilmiş aslında.
aşk,mal,mülk,para
şan,şöhret,hepsi palavra
git iste bakalım,kefen orada

benden bu kadar
şiir mi? şiir bitti
bak Mehmet geldi.

[GooD aNd EvıL]

Acımı göğsüme bastırıp bir evlat gibi
Sanır mısın biter bu ağıt bu keder
Geceye varınca koynumda emanetle
Ki emanet beni mahveder, heder eder..

[GooD aNd EvıL]

Ey genç adam, bu düstur sana emanet olsun:
Ötelerden habersiz nizama lanet olsun!..