Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Yılbaşı Duası

Hamdüke Yârabb diyerek şükrederim
Kullara gösterdiği yoldan giderim

Düşman elinden beni kurtar diyerek
Yalvarırım Rabbim-adın zikrederek

Geçmişim azgınca günahlarla dolu
Lûtfile göster bana dos-doğru yolu

Dertlere sabreyleyecek kuvveti ver
Nefsime bir hadd koyacak kudreti ver

Girmedi kalbim sapıtanlar tasına
Eyleme yâ Rabb, beni kul, başkasına

Aç bilirim, ben de felâketzedeyim
Ver bana nan, yoksula yardım edeyim

Hamdüke = hamdoldun
Hadd = hudut, sınır
Nan = ekmek

Müfteilün müfteilün müfteilün
/ . . / / . . / / . . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Yok Değildir

Her suhan manâ’sı dercetmiş lûgat
Ba’zan uygundur ve ba’zan bir tezat
Varsa mevcûdatta bir kavl var demek
Görmüyorsan yok değildir kâinat.

Lafta mevcut hem doğum var, hem menâ
Sözde kalmış beş küfür bir kaç senâ
Bir kerâmet, bir felâket yan yana
Görmüyorsan yok değildir irtibat.

Suhan = söz, kelam
Mevcudât = var olan şeyler
Kavl = söz
Kainât = yaratıklar
Menâ = ölüm haberi, fenâ
Senâ = medh, övme
Kerâmet = ihsan, ikram
İrtibat = ilişki

Fâilâtün fâilâtün fâilün
/ . / / / . / / / . /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Yok Değil Kasidesi

Sayın Cumhuebaşkanı Abdullah Gül’e istirhâm-name


Lûtf-i Hakktan bir selâmet görmüyorsan, yok değil
Nasb-edilmiş bir de nîmet görmüyorsan, yok değil
Lûtf-i Hakk = Allahın Lutfu
Nasb = tayin edilmiş
Nîmet = iyilik, lutuf, ihsan

Muhterem halk başkanından var bir isrirhâmımız
Arzumuz sizden ferâset. Görmüyorsan yok değil.
Halk başkanı = cumhur reisi
İstirhâm = dilek
Ferâset = keskin anlayış

Son zamanlar bâzı insanlarda hürmet kalmamış
Âşinâlardan nezâket görmüyorsan yok değil

Dostların meclislerinden gelme birkaç kimseden
Bir dürüst ikbâl ve izzet görmüyorsan yok değil

Yaptığın her şeyde müsbet bir teşekkür karşısı
Kendi köylünden mezellet görmüyorsan yok değil Mezellet = hakirlik, itibarsizlık

Varlığından bir değer düşmüşse, düşmanlar kadar
Dostlarından bir mezemmet görmüyorsan yok değil
Mezemmet = kınama, yerme, tenkit

Cümle halktan gizli bir cevr saklamaktan korkmadın
Sende elmastan cesâret görmüyorsan yok değil
Cevr = haksızlık, gadir

Dûn yaşarken yerle yeksân gelse nefsin her sefer
Çektiğinden fazla mîhnet görmüyorsan yok değil
Dûn = aşağı bir hayat
Yerle yeksân = toprakla bir
Mihnet = dert, sıkıntı

Kendi kendinden de memnun kaldığın müddetçe sen
Dehr-i fânîden letâfet görmüyorsan, yok değil
Dehr-i fânî = geçici dünya

Yaptığın seyrânla bağlanmış fakat kırk yılda bir
Gittiğin yerlerde hürmet görmüyorsan yok değil
Seyrân = geziler

Çok zamanlar şen yaşarken bir felâket karşısı
En karanlık günde selvet görmüyorsan, yok değil
Selvet = huzur, mutluluk

Gezmelerden pek yorulmuş çok ta’ab kalsan bile
Sende sonsuz bir metânet görmüyorsan yok değil
Ta’ab = yorgun
Metânet = sağlamlık

Durmadan hiç bir zaman her yevm etmişsen duâ
Celle Hakktan lûtf-i rahmet görmüyorsan yok değil
Yevm = gün
Celle-Hakk = yüce Allâh, ulu tanrı

Tûl-i ömrün şuğl için sarfettiğn günlerde de
Bir namazlık kâfi müddet görmüyorsan yok değil
Tûl-i ömr = ömrün boyunca
Şuğl = iş, vazife

Bir devâsız dertle kerhen gittiğin müsteşfede
Genç muvazzaftan muhabbet görmüyorsan yok değil
Kerhen = istemiyerek, hoşlanmıyarak
Müsteşfe = şifâ yurdu, hastahane

Her zaman yaptırdığın pek basît işlerde de
Bâzı günler sırf akâmet görmüyorsan yok değil
Akâmet = verimsizlik, kısırlık

Zemm edilmekteyse nefsin bir sebep bulmak gerek
Öz dedenden nakl-verâset görmüyorsan yok değil
Zemm edilmekteyse = kınanıyorsa
Verâset = verâsetten kalma

Hayli müsrif halka bir bak gezdiğin köylerde çok
Gördüğün çöplükte kıymet görmüyorsan yok değil

Beldemizden hem çalışkan, hem dürüst bir bankada
Sâf sudan berrak şefâfet görmüyorsan yok değil
Şefâfet = şeffaflık

Câhil olsun, kâmil olsun fertte haysiyyet gerek
Zengin insanlarda zillet görmüyorsan, yok değil
Zillet = hakirlik, aşagılık

Halkı milyonlarca rakkam yükselen Türkiyyede
Bâzan iymânsız dalâlet görmüyorsan yok değil.
Dalâlet = sapıklık

Doğru yoldan çıktı nâmussuzların cinsiyyeti
Haddeden sapmış rezâlet görmüyorsan yok değil
Haddeden sapmış = hududunu aşmış

Tez yapılmış bazı tahminler yanıltır fâili
Hevn olan şeylerde külfet görmüyorsan yok değil
Fâil = yapan
Hevn = kolay
Külfet = zorluk

İlmde mevzu-bahs okullar fazla me’zûn vermiyor
Beklenenden çok cehâlet görmüyorsan yok değil.
Mevz-bahs = ismi geçen, konuşulan

Kendi resminden de tatmîn olmayan mahkumların
Aynasından başka sûret görmüyorsan yok değil
Sûret = görüş, resim

Memleket terkinde var servet kazanmak kaygısı
Hicrolan gurbette hasret görmüyorsan yok değil
Hicrolan = ayrılık olan

Şimdi mekteplerde gençler garba dönmüşlerse de
Eski tertip hulka hürmet görmüyorsan yok değil
Hulk = ahlak, terbiye

Elde mescitler dolarken bayramın son günleri
Kuşkusuz dilbend ibâdet görmüyorsan yok değil
Elde = yabancı memleketlerde
Dilbend = gönül açıcı

Milletin göz nûru olmuş gençlerin kalbinde çok
Toplanan yüksek meziyyet görmüyorsan yok değil.
Meziyyet = üstünlük

Harpte ölmüş her çocukçin bir şefâat yalvaran
Annelerden tıfl’a rahmet görmüyorsan yok değil
Tıfl = çocuk

Tarlalardan raptı kestik köyde rençber kalmadı
Beldelerden şehre hicret görmüyorsan yok değil
Rabt = bağ, alaka
Hicret = göç

Her şehirden bir vekil yollandı yüksek meclise
Bâzı meb’uslarda hiddet görmüyorsan yok değil.

Partiler nezdinde uygun hoş konuşmak karşısı
Gayr-i münbit bir rekâbet görmüyorsan yok değil.
Gayr-i münbit = verimsiz

Parti kurmuş kibriyâ ismiyle memlû listede
Zikolandan başka namzet görmüyorsan yok değil.
Kibriyâ = büyükler
Memlû = dolu

Hem rezâlet hem şikâyet meclisin koynundadır
Orda bir mestûr siyâset görmüyorsan yok değil
Mestûr = saklanmış, gizli

Her seçimden sonra meb’uslar gider tekrar gelir
Halka hizmetkâr hükûmet görmüyorsan yok değil

Bir derin devlet kurulmuş, gizli korkunç sahnede
Resmedilmiş vech-esâret görmüyorsan yok değil
Vech-esâret = esaretin yüzünü

Yok mudur dünyâda cumhûrdan şikâyet merci’i
Halka ez’âr bir sadâret görmüyorsan yok değil
Cumhûr = halk
Meci = baş vurulacak yer
Ez’ar = gaddar
Sadaret = başkanlık

Ekseriyet zulmu her dem Tanrı ihsânın kısar
Pek yayılmış havf-ı devlet görmüyorsan, yok deği
Havf-ı devlet = devlet korkusu

Eslihânın keşfi mutlak yaptı eflâk keşmekeş
Dehr-i dûn ufkunda zulmet görmüyoysan yok değil
Eflâk = dünyaları
Eslihâ = silahlar
Dehr-i dûn = aşağılk dünya

Komşu devletlerle, milletlerle çarpışmak yeter
Harp işinden bir felâket görmüyoysan yok değil

Zorba devletlerle cenk-bâz milletin kalbinde hep
Hıfz olan sonsuz hamâset görmüyoysan yok değil
Cenk-bâz = savaşçı
Hıfz = saklı
Hamâset = yiğitlik, kahramanlık

Arzda mevcut bir modern devlette tahmin yaptıran
Köhne-sâl olmuş kehânet görmüyorsan yok değil
Köhne-sâl olmuş = eskimiş
Kehânet = falcılık

Bir taraftan çok tahammül gösterirken köylümüz
Bi-l-umum halktan şikâyet görmüyorsan yok değil

Feyz yolundan naklolan yaşlanmanın son meyvası
Lezzetinden bir alâmet görmüyoysan yok değil
Feyz = verimli

Sıhhatın sağlamsa ger hâlâ yaşantın var demek
Her yıl Allâh’tan da nusret görmüyoysan yok değil
Nusret = yardım

Şen hayattan zevk alırken kalbinin hıfz ettiği
Hakka atf ferhunde şehvet görmüyorsan yok değil
Hıfz = saklama
Hakka atf = Allaha yönelik
Ferhunde = uğurlu, mübârek
Şehvet = kuvvetli istek

Göçmeden yüzlerce yıl dünyâda sağ kalsan bile
Kabre dek sessiz azîmet görmüyorsan yok değil
Azîmet = yolculuk

Kimsesiz makberde yalnız kaldığın son haddede
Rûh veren kalbinde kudret görmüyorsan yok değil
Hadde = hudut
Kudret = tâkat, güç

Halk için hizmet yaparken hayr-ı ictâat gerek
Bunda meşrû bir zarûret görmüyorsan yok değil
Hayr-ı icrâat = hayırlı faaliyetler

Halk bütün kalbiyle candan fazla medyûndur size
Bir tükenmez saygı-hürmet görmüyorsan yok değil

Bunca yıllar bir rahatlık faslı beklerken Fatin
Başkanından bir mürüvvet görmüyoysan yok değil
Fasl = mevsim
Mürüvvet = yiğitlik, iyilik severlik

Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
/ . / / / . / / / . / / / . / /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Yoktur

 Güzel sevmekte zâhid, gizlenen bir derdimiz yoktur
Gülen mahluklarız biz, sızlayan ferdimiz yoktur.

Sevilmekçin behey zen-dost, uzak gurbet diyârında
Cesur cengâveriz lâkin çelikten zerdimiz yoktur.

Doğuştan biz birer mürşîd ve mihmandârız âlemde
Çoğunluk merd-i dânâyız şükür nâ-merdimiz yoktur.

Sevildik hem de sevdik kendi düyâmızda, Ey,vallâh
Güzel gül bahçemiz var lîk, dikensiz verdimiz yoktur.

Yeter irfânımız, hoş bilgimiz hep fıtraten mevcut
Mükemmel bir gazel yazdık Fatin, bir derdimiz yoktur.

Zâhid = aşırı sofu
Zen-dost = kadınlardan hoşlanan kimse
Zerd = Zerd = savaşçı zırhı
Merd-i dânâ = bilgili insanlar
Mürşîd = kılavuz, yol gösteren
Mihmandâr = konuk ağırlayan kimseler
Verd = gül Lîk = lâkin
Fıtraten = doğuştan

Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün Mefâîlün
. / / / . / / / . / / / . / / /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Yoktur (2)

 Her gonca gülün sevdiği mehpâresi yoktur
Her bülbülün aşk dansına nezzaresi yoktur

Bir kez bile dünyâdaki her kârun evinde
Şeddâd’ın İrem bahçesi fevvâresi yoktur

Mehtapsız olan dehre karanlık *******de
Gündüz güneşin verdiği nevvâresi yoktur

Gerçek kaderin yazdığı sıhhatlı bir insan
Yüz yıl yaşar ammâ, ölümün çâresi yoktur

Seksen yaşa dek, çok şükür, âlemde duyulmuş
Mehmet Fatin’in, merhemi yok, yâresi yoktur.


Mehpâre = aşık
Nezzâre = seyirci
Kârun = çok zengin kimse
Şeddâd’ın İrem bahçesi = Ad kavminin hâkimi Şeddad
tarafında Şam’da yapılan ve Cennete bezetilmek
istenen bahçesi
Fevvâre = fıskıye
Nevvâre = nur

Mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
/ / . . / / . . / / . . / /

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Yoktur Ki Verem

Ben sadece sana şefkat satarım
İstediğin bende yoktur ki verem
Senin gülüşüne neş’e katarım
İstediğin bende yoktur ki verem

Sevapta öndeyim, şerde âhirim
Allaha medyunum, Hakka şâkirim
İmanda zenginim, mülkte fakirim
İstediğin bende yoktur ki verem

Felek acımadan bahtımı çaldı
Beni üç beş günde gurbete saldı
Fedâ edilecek bir canım kaldı
İstediğin bende yoktur ki verem

Yaşadığım ülke uzak diyardır
Hasretim bir büyük kucak kadardır
Ömrümden bakiyye birkaç gün vardır
İstediğin bende yoktur ki verem

O eski günlerde gülerdik bol bol
Ne kadar güzeldi tuttuğumuz yol
Bu son telebinde biraz mâkul ol
İstediğin bende yoktur ki verem


Hece; 6 + 5 = 11

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Yolculuk

Geldi zamanı da yeri de
Eserler bıraktın geride
Birşeyler götürmek yoksa da
Kaldı yüz kilo et deride.

Sevabın günâhından çoktur
Gönlün açsada gözün toktur
Belli bir yerin, yurdun yoktur
Yaşadın ötede beride.

Fatin yüzün, benzin solmakta
Verilen günlerin dolmakta
Artık her şey belli olmakta
Yolculuk alâmetleri de.

Hece: duraksız 9' lu

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Zamanlar

Ermiş kişilerdir ki zamân kiymeti anlar
Câhil sayılır kiymeti hiç kavramıyanlar

Gündüz gece rüzgar gibi uçmaktadır evkât
Aylar, seneler, günlere şâmil kısa anlar

Âheste giden fırsatı kullanmada geçse
Elbet kazanır ilk verilen şansı kapanlar

Evlatları genç, gençleri çok yaşlı yapan şey
Hiç kıymeti kaybolmayan evkât ve zamânlar.


Evkât = vakitler
Şâmil = içine alan
Âheste = yavaş
Evlât = çocuklar

Mehmet Fatin Baki

[GooD aNd EvıL]

Zâr Edelim

 Beri gel sevgili ins, şeytanı inkâr edelim.
Bize ahbab görünen nefsi de enzâr edelim.

Feleğin sunduğu fırsatları nimet bilerek
Ta ezelden kurulan dostluğu pay-dâr edelim.

Para paylaşmak için boş yere kavga yerine
Mantıkiyyât ve akıl kullanarak kâr edelim

Edebinden çıkarak nefs bizi kandırmak için
Bize şeytan ile yaptırdığı suçtan âr edelim.

Bırakıp kibri kökünden kırarak nefsimizi
Sayısız suçlara pişman olarak zâr edelim.

İns = insan, beşer
Enzâr = kollamak, nazar etmek
Pay-dâr = sağlam, muhkem
Mantıyyât = doğruyu, yanlışı bulma ile uğraşan ilim
Âr = hayâ
Kibr = kibir
Zâr = ağlamak

Feilâtün feilâtün feilâtün feilün
. . / / . . / / . . / / . . /

Mehmet Fatin Baki