Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kuşadası’nda, Baba Evinde...

Kaysı ağacının yapraklarına uzandı son gençliğim
İkindi güneşinde…

Milli park boyunca sahilde gölgem
hatırlamadığım hangi hatıranın içinde yüzmekte…

Aczini bilen, duaya açılan ellerim
Tefekkürle düşünmekte…

Mekke-Medine arası çölde gözyaşlarım
Özlemle, seraplar içinde sürünmekte!

Bir adım gerisi-ötesi hayal gibi
Geçmişim tuvalimde süslenmekte!

İkindinin son demleri heyhat… Güneş sararmakta ufukta
Hamakta uzanmış seyretmekteyim son grubu üzgünce!

Akşam serinliği, gençlik ışığımı karatmakta
Ninniyle tenime değen meltemin dokunuşunda

Bebek hissedişinde hazır, sallanarak uyumaya!
Yıldızlar kayar, ay dolunay, çocukluğum düşümde!

Kuşadası’nda, baba evinde, ablam saklamış birkaç eşya annemin
Hayal gibi gelir ölümü, inanılır gibi değil, hatırlarım hala gülüşünde!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kuşaklar-Son Ağrı...

Çişe, çişe yağardı yağmur süfyen yanaklara,
Kendini bilmez arabadan sıçrardı, çamur yollarda!
Ne krediyi bilirdik, ne lüksü ne süpermarketi,
Fakir için kurtuluş olurdu, veresiye defteri küçük bakkallarda
O yıllar yetmişli yıllar Türkiye’siydi...

Belki bir elli yıl geride bunlarda lükstü,
Savaşsız, silahsız, nükleer tehditsiz yoktu günü!
Bir kaç yüksek bina, o da hükümet daireleri
Sokaklara taşınırdı eğlencesi cümbüşü...

Kim bilir belki yirmi yıl sonra işler evde,
Sokaklar bomboş...kalmaz bir yer yol diye!
Görüntülü konuşma canlı gibi evin içinde...
Kavgalar, savaşlar, aşklar, evlilikler sanal dokunuşu
Öğrenecek birdenbire...

Ne düşünceyi aşacak haller kalırmış,
Nede yalnızlığı ifade edecek gözyaşı...
Tarih deyip gülecek saçsız nesiller çoğalırmış
Kıyamet dedikleri bu belki de son ağrı!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kutlu Doğum Günü....

Bugün maskeler bedenlerden çekilecek,
Tüm ruhlar istiklal caddesinde dizilecek,
Ellerinde pankartlar, sloganlar çınlayacak...
Tövbe istiğfardan sonra yalan-sanal ölecek!

Anlık zevklerle nefsin uyuşturulsa,
Karın aldatsa, çocuğun küfretse,
Kul olduğun kapı yüzüne vurulsa,
Borsada paranı kaybetsen yüklüce...
Yılanlar cennet kapısından,
Şeytanlar onun bahçesinden,
Adem-Havva Hak’ın rahmetinden
Kovulmuş olsa, umutlar tükense!

Abdest alınacak bugün, Kur’an okunacak!
Putlarımız ölecek hak adalet doğacak,
İstiklal Caddesinde ilk kez polis olmayacak!
İhrama bürünmüş nurlar,
Asırların karanlığını aydınlatacak...

Artık AB denilen umutları,
Küfrün sömüren saltanatını,
Beden yemez, göz umursamaz olacak!
Mevlana meclisleri, kurulacak binlercesi
Her şey Haktan alınıp halka dağıtılacak...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Kuyular…

I.

Aynı ocaktan pişen aş
Gün gelir dudağa değer
Tatlanır oynar göz kaş
Tutku olur boyunda eğer!

Atar bu his Yusuf’u kuyuya
Karanlık zindana atar aç susuz
Katil olmak vız gelir şer huya
İflah olmaz artık ne kadar yunsa!

İçinde su çölde hayat
Yusufu çıkarır kuyudan
Köle eder aynı şer sanat
Karanlık yurduna ruhun!

II.

Sıcak kavurur toprağı
Çiftçinin sararır azığı
Emek verilir kuyu kazılır
Sulanır yeşilin sazlığı!

Çatlamış toprak canlanır
Baharın canı an an sağılır
Yüzler güler hasat alınır
Nasırlı eller sayar parayı!

III.

Sela verilir ölüye elbette ağlanır
Kazmalar vurulur toprak kazılır
Kuyu hazırdır kefen ebede sarılır
Üstüne beton dökülür küçük kapak
Islak gözler elveda der silinir anılar!

IV.

Utançtır savaşlar, toplu kıyımlar
Afettir tsunami, deprem, yıldırımlar
Kokmasın diye delinir kaldırımlar
Kimliksiz insanı saklar kuyular!
Üzerinden kaç mevsim geçer unutur uykular!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Küsülür mü Gülüm!

Küsülür mü, doğa harikası gözlerine?
Kahverengi,
Yakar deli,
Amber nefesi,
Goncalar goncası dudaklara,
Küsülür mü?

Senden haber gelmeyince,
Yanıtsız,
Kanatsız,
Düştüm hazan *******ine, boynum bükük…
Dalından kopmuş, uçtum uçsuz bucaksız!
Ne yediğim,
Ne içtiğim,
Nede acıyla inleten dertlerim,
Yokluğun kadar beni mahvetmedi!

Sensizlik,
Çöle has sessizlik...
Çalıdan,
Çırpıdan
Ve öldüren dokunuş sıcaklığın
Kum fırtınasında kör eder yaşattığın!
Gayesizlik,
Çaresizlik,
Hasret ******* sabahın,
Haber yoksa, yoksa andığın...

Ben çeşme
Sen su, akmayan!
Ben çoban,
Sen koyun, kuzu, köpek göndermeyen!
Kavalıma yaban,
Katığıma yavan,
Güzellik abidesi kadın!

Martı kadar yalnızım
Özgürüm ama belli sınırlarım...
Beyazım buluta katık
Bilinmeze karışır sırlarım!

Aslında yakınsın,
Fildişi sahilleri kadar uzaktasın…
Ne elim dokunur,
Ne beyliğim konuşur,
Tespih taneleri say say yorulur,
Sanki yanımda azattasın…

Sana küsülür mü gülüm,
Japon incisi güneşinle parlayan günüm!
Ama yoksun, tanık yaşadığım âlem…
Fizik iflas etmiş, sanal mı hayal mi ne bileyim
Varsın diyorum, ama yoksun...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Lazım...

Gerçekten elimizden bir şeyler gelsin,
Gerçekten hep yaklaşıp da itildiğimiz Allah aşkı
Yüreğimizde dallansın, köklensin,
Dost diyelim, içimizi aydınlatsın!
Madde bağımlılığımız bitsin,
Şeklini yılan derisiyle atsın...

Ellerimiz güneşi tutmaktan korkmasın,
İçtenliğimizden kimse ürkmesin,
Sözlerimiz ecele sarkmasın,
Mevlana öğretisinde allansın, pullansın...

Ne olursan ol ama Allah rızası mayan olsun!
İçinde en yüksek ahlak, dört duvar hayan olsun!
Hiç bir şey olmazsan sus, cansız kayan olsun!
Fitne yayma yeter ki, dök içini sallan...
İlahi aşkın bengisuyunda aklan!

Gerçekten dertlenir gibi ülkeme baksam,
Yüz elli yıldır değişen ne var ki bir bir ayıklasam,
Demek ki daha çok çalışmak lazım...
Herkesi, her şeyi, hoşgörü ile kucaklamak lazım!
Huzur reçetesi İslamı sabırla açıklarsam,
Her doğru yola bir işaret, balçıklarsam,
Zamanla, yavaşça ne kolay olur hazım...
Bombalar, tabancalar depolarda saklansın,
Meclisler, mescitler muhabbetle tatlansın,
Vakit geçirmeden daha çok anlatmak lazım!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Leyla ile Mecnun...

Şu asırda Mecnun’a çöl var mı?
Kumsal derler yoksa aranılan o yer mi?
Kum kaynar sanki fokur fokur,
Üzerinde dolaşanlar çırılçıplak-fakir
Sanki, getirdiği diyardan sevabını-sermayesini yakarlar...
Sere serpe kullar böyle yaşamak kar mı?
Dalgalar şahit yapmayın der yalvar yakar!
Her göze fitne yeni yeni günahlar sokar!
Biraz daha karardı ne mutlu, şakaklar!
Mecnun geldiğine pişman-utangaç, yoksa o yerler Leyla’sına dar mı?
Mizan kurulmuş, yatıyor sanki sanıklar!

Dilenci derler o dervişin pak haline,
Gerici derler ağzından çıkan her söze, dokunur bam teline!
Serap deniz, kumsal suni... Dokunulmaz aşksız dalına,
Yoksa yaşadığı cehennem-görünen serap, ona yaklaşan nar mı?

Hatıralar, okul sıraları...
Hissettiği Anadolu yazı!
Tozda toprakta bostanlarda eğlence amacı
Leyla’nın güzelliği mekanına konar mı...
Her konuşulan olurdu yüreğinin tacı!

Kıskanırdı düz saçlarını rüzgarın okşayışını,
Koklardı ayağının çıkardığı toz dumanını,
Haberini sorardı görünce kayan yıldızları,
Güneşiydi gönlünün ateşi hiç söner mi?
Kızardı kendi kendine olsa dargınlıkları...

Ne arabası vardı ne atı nede villası...
Haktan başka bilmezdi yoktu şeytan yarası!
Üniversite mezunu üç beş kuruş aylığı,
Maddenin ağırlığı istekler üstüne biner mi?
İsyan ederdi bütünüyle nefsi hevası!

Eşitlik maddeyle kıyaslanınca o çobandı,
Leyla’nın babasının zenginliği vardı, şanı!
Harama batmış yüreği neylesin di Hak yanını...
Elleri duada davası zor, gözyaşı diner mi?
Huzur bulacaktı eğer yakarsa çöl kanını!

Leyla neyler, anlar geçerken Mecnun’a hınzır?
Evinin yüksekçe duvarları hapishaneye benzer,
Korumalarla çevrili her biri devasa panzer,
İçinde cipler, helikopter, yüzme havuzu daha neler...
Leyla yoksa bu zenginliğe kanar mı?
Arar mı Mecnuna gidecek bahaneler?

Elinden alındı cep telefonu,
İnternet kapandı bir nefeslik soluğu,
Kapattı zalim babası her yolunu,
Yoksa intihar edip kendisini asar mı?

Bir ağlar iki derken havuzunda yüzmeye başlar,
Şezlonga uzanır mecnun güneşler haşlar,
Müzik bangır bangır unutulur matem yaşlar,
Eli kolu uzansa Mecnun orayı basar mı?
Haydi yanına gelse belkide çatık bakar kaşlar...
Başkasına eş, başka giyimler, yer başka aşlar!

Mecnun olanları duyunca soluğu yaylalarda alır!
Orada erimeyen karlar, birkaç ağaç, soğuk teni yalar,
Yabani çiçekler teselli, kıraç içtenlik çalar,
Kurtlar Yusuf’un gömleğini solur,
Saç sakal yüzünü kapatır, toprak yoksa gel der mi?
Aşkın ikindi grubu bulutları ona bir garip güler
Omuz silker mecnunda, güler... Buda keder mi?

Çadırlar kurulur,
Yörükler çalışmaktan yorulur,
Mecnun derler aşık sorulur,
Görseler bağırlarına basacaklar, yüreklerinde ne isterse bulur...
Yoksa halleri ondan beter mi?
Duymuşlar bir kere mecnun orada, hallerini bin telaş alır!

Çobanın kavalı acıtır ruhu,
Alışkanlık ya otlamaktır koyunun huyu,
Gölgesi düşer sanki, yanmışcasına içer suyu...
Saf sevgiye giydirilen bu elbise kader mi?
“Leyla” diyen sesi, inletir-ağlatır Çoruh’u!

Tutar elinden çoban, tırnakları keskin bıçak!
Acıyla inler bir an, kayar kolundan kayar gibi kızak!
Dilsiz gibi sessiz çatlamış hüsranla dudak,
Yörüklerde-çobanda sabır, ne söylense kanar mı?
Bir ölünün altında olur mu dünyalık oturak!

“Leyla” sembol aşk, ilahına köprü!
Dilinden çıkan tövbe, yaratanına özrü,
Sorduğu kadın değil gönlünün gözü,
Onsuz bala, yemeğe banar mı?
Başka alemedir aslında her sözü!

Anlamıştır bu alem yalan, şaşırır dalan!
Sahiplenmek hüsran velev ki ölen,
Saf sevgiye susayan aradığı Kevser’i bulan,
İbrahim’in ateşi bedeninde yanar mı?
Kalu Bela’daki sözünün eri Mecnun kulsan!

Leyla mecnun elbisesini yırttı,
Çoluk çocuğa karıştı dünyayı sağdı,
Aşka hiç inanmadı maddeyi aldı sattı,
Dert dedi geçti acıtsa da, bir ömür tüketti...
Pişman olsa ne yazar geçmiş geri döner mi?
İçinde çığlık dışında baskı, bir başkasını seyretti!

Onu bir daha gören oldu mu?
Bir nefeslik hayal için güldü mü?
Asırlar neslini-fikrini aldı mı?
Gerçek aşklar artık sanal mı?
Mecnun yoksa, yoksa öldü mü?

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Lider Önemli...

Turgut Özal’da ölmüştü,
Necip Fazıl’da ölmüştü,
Nazım Hikmet’te ölmüştü,
Tevfik Fikret’te ölmüştü...

Cenazede kalabalık,
Yaşarken-ölürken sadık...
Gelmiş dost bilen azıcık,
Erdal İnönü’de öldü...

Lider önemli cihanda,
İyi günde-kötü günde!
Önemli öbür batında,
Dirilecek dost kolunda!

Lider iyi seçilmeli,
Öyle takip etmeli,
İki cihanda bedeli,
Yaşamaktır aynı yolda...

İki binlik yüzyılda öldü!
Ölen kıyameti bildi...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Liseli Aşk...

Sarmaş dolaş iki liseli sevdalı,
Köşe başlarında, sinemalarda, parklarda...
Aleni cilve,
Açıktan fitne,
Ne imana sığar nede dine!
Ellerinde sigara,
Yada bira!
Cep telefonu ellerinde,
Küfür dillerinde...

Anne baba işte,
Okulda ne takip var nede fişte,
Sokak köpekleri gibi yada mart kedileri
Ne ararsan var afişte, sevişte...
Kimse uyarmıyor,
Öğüt vermiyor...
Yaşlılar, emekliler çevresinde
Bakıyor gençlik kaçamakları seyrinde!
Ahlak elden gidiyor ya bunaklar...
Vatana ihanet tutun tutanaklar!

Yeissiz,
Nefessiz,
Yaş ağaçlar kuruyor geleceksiz...
Ezan okunuyor şuracıkta,
İşten aştan ayak kesmişler, koşuyor dini kuraklıkta!
Kalpte korku yok, zikir söylense de dudakta...
O körpeler sevişiyor terbiyesiz,
Uzaktan bakıyor binlerce köpek ağzı salya akmakta...

Efendiler namaz kılın,
Ve sonra çevrenize bakın,
Kul hakkı anlatmadıklarınız!
Unutmayın sakın...
Kardeşlik olsun,
Arkadaşlık baki kalsın,
Ama nedir bu fitne, haram yüklü katlandıklarınız!
Bir tokat atın,
Gerekiyorsa kalkın....
Kalmasın vicdanınızda hesabı bir tek ahın!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Love...

in fact, body is died
but soul is always lived...
love is a present by God
and any lover is never lied!

Safet Kuramaz