Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Gönül gün batımlarına esaretteyken
İçimde hayat boyu eylül hasretleri…



Hazan
Yazdan bir hıçkırık
Yüreğe sırma gibi işli

Hazan
Aşk terletmiş ağustos ardı
Dingin ruhlar feryadı

Rüzgar izlemlerinde titremeler
Oynamakta gönül sularının şavk dönüşlerinde


Düşün sarmaşık esintisi
Süzülürken gözbebeklerinden
Düşer ellerine efsununda
Giz sevdaların hatıraları

Ne düne dair aldanışlar
Ne de tende kalan aldatışlar

Bilinmezlere terkedilmiş çıkmazlarında
Gün be gün derinleşen mevsim dönümlerine inat
Sevda terkiye alınıp maviye dönse sevişmeler


Hazanın nazlı kızı
Dolunayla yakamozun çılgın sevişgeniyken

Görünen o ki

Hayatadır
Canın sevda tutuşu

Eylüledir
Aşkın esas duruşu

[GooD aNd EvıL]

Zaman kadehinden aşk iksirini
İçti gönlüm eyvah eyvah diyerek
Sürüyüp ardından gam zincirini
Geçti ömrüm eyvah eyvah diyerek

Yıllarca dolaşıp bir aşk peşine
Düşemedim bu cihanda eşime
Sümbül kucağına gül ateşine
Yandı gönlüm eyvah eyvah diyerek

Şu figan bülbülün yaslı sesi mi
Yaralı kalbimin inlemesi mi
Yakama sarılan aşk perisi mi
Deşti gönlüm eyvah eyvah diyerek

Üzerime yağan kar diyemeden
Üşüdü yüreğim sar diyemeden
Benimde sevenim var diyemeden
Göçtü ömrüm eyvah eyvah diyerek

Ne yazlara doydum ne baharına
Ne koklayıp doydum gülü zarına
Bir umut kalmadı deyip yarına
Küstü gönlüm eyvah eyvah diyerek

Hayatta nihayet bulunca demim
Çile deryasında kayboldu gemim
Olmadı dünyada candan sevenim
Geçti günüm eyvah eyvah diyerek

Can Ozanım hasret ile del oldu
Gözlerimin yaşı bahri sel oldu
Bazen tipi boran, bazen yel oldu
Biçti ömrüm eyvah eyvah diyerek

[GooD aNd EvıL]

Görmedin sevgilim deli sevdamı
Gönül gözün yokmuş, eyvahlar olsun
Dinlemedin gülüm deli adamı
Yüreğin de boşmuş, eyvahlar olsun

Sevdiğini sandım yazık, aylarca
Yolunu gözledim yazık, yıllarca
Dolaştım peşinden yazık, yollarca
Yüreğin de taşmış, eyvahlar olsun

Gittiysen gittin, aramayacağım
Ömrümü türküye adayacağım
Artık türkülerle avunacağım
Yüreğin de boşmuş, eyvahlar olsun

09.12.2000 İstanbul

[GooD aNd EvıL]

Sen, bilinçaltıma bilinçsizce yerleşmiş, bir iç savaşın son yaralı askeri gibi ürkek,
tüfeğini aşka çatmış yüreğimin yasadışı sevgilisiydin.

Gittiğinde, nefretinden beraat etmiş küçücük bir umudun süt annesi,
üvey sevmelerin kucağında, ayrılık emzirdi dudaklarıma.
Ve yokluğunda kızamık geçirmiş yıldızlar,
pudra diye bulutları sürünce yüzlerine, sebepsiz karardı hayallerim

Senden sonra hiçbir sevişme senin tadını vermedi
Ve hiçbir ana, evladına senin adını vermedi

Belki tutmadı ellerini ellerim
Belki yasaktı saçlarının ışıltısı gözlerime
Çünkü hiçbir zaman inanmadın sözlerime.

Olsun be, sev diye değil sevgili bil diye
Bir sigarayı bırakamadım bir de seni!

Kolay değil bir ilaha şiir yazmak
Serden gidiyorsun gülüm, akıl da söz mü kaldı!

Dayanılmaz bu acıya
Kestim bileklerini intihara teşebbüs *******in
çıkmadı ruhuma sinmiş dudaklarının tadı,
Düşmedi dilinden karanlığın, uykusuz sevdamın adı

Kime baksam senden başkasını göremiyorum
Azrail mi kaybetti yeteneğini, yoksa ben mi ölemiyorum
Elimde değil unutmak
Tetikte bir aşkın tehdidinde,
Her gece kendimle savaşıp sana yeniliyorum.

Ben beklerim sevgili
Eğer birgün, düz mantıklı kahpe bir el uzanırsa saçlarına,
İşte o an sorarsın aşkın adını
Ve anarsın, belki yine kanar diye.

Kanarım, okyanuslarım kırmızıdır benim
Kan kusarım ama susarım gene de sahte sevdalara.

Kim bilir, belki de tedavülden kalkmamıştır harbi sevgiler!

Sevme diyordun sevgili
Unutma ki, ben seni değil, sendeki beni sevdim
Ve artık gelmesen de olur, nasıl olsa sana benzedim…

[GooD aNd EvıL]

Sevda yollarında olsam da kömür
Yar senin yoluna versem de ömür
Ayaklar altında olayım çamur
Her gün üzerimden ez de geç beni

Güzel gözlerinden aldım ilhamı
Aşkınla unuttum kederi gamı
Sorarsam vuslatın var mı zamanı
Her gün kaderine yaz da geç beni

Latifi yanıyor sevda yolunda
Murada erer mi bilmem sonunda
Ellerim bağlıdır gurbet dalında
Her gün kollarımı çöz de geç beni

[GooD aNd EvıL]

Ölürken aynı ahenk, sala sesinden sızan:
Kulağıma doğduğum günde okunan ezan.

[GooD aNd EvıL]

İsyan etme ey sevgili,
Dünyanın düzeni böyle.
Sus, ağlama ey sevgili,
Sevdanın ezeli böyle.

İntizar var dolu, dolu,
Kapalıdır hep yar yolu,
Kırıktır kanadı kolu,
Aşığın kaderi böyle.

Yine de sen aşkı yaşa,
Bırak, boş ver, etme tasa,
Engin ol, diken de batsa,
Bu bağların gülü böyle.

[GooD aNd EvıL]

Küheylan yorgun dehliz yokuşlarda
Rüzgarın kiri var ak soluklarda
Tüm sırlar çözülür yokoluşlarda
Ruhum tenimden sıyrılır da gider...

Lale ülkesidir yağmurlar yağar
Her taraf yeşil bilinmez bahar
Çiçekler kokmuyor vatanım kadar
Ufkunda güneşler kaybolur gider...

Kuruldu pusu sarardı yapraklar
Çekildi perde bozuldu aralar
Kurudu sular isyanda topraklar
Dostlarım düşmanla anlaşır gider...

Baktığın an bozkırlar yangın yeri
Bakmazsan eğer içim sürgün yeri
Senindir gönlümün en güzel yeri
Gözlerin tank gibi ezer de gider...

Dağların yosun tutan tarafında
Söz vermiştik doğrular etrafında
Yalnızlığımın son kader turunda
Sözlerim yabana atılır gider...

[GooD aNd EvıL]

Usul usul açıyorsun içimde
düş ırmağı bir göğü güzelliyorsun
bir ezgi düşürüyorsun mavi
kanatlanıp güzü elliyorsun

Usul usul açıyorsun içimde
uzun bir zamanı demliyorsun
yokluktan geliyorsun hünerli
bir ömrü yeniden deniyorsun

Usul usul açıyorsun içimde
sözcük sözcük çoğalıyorsun
bir imge oluyorsun bu şiirde
dokunduğum an kanıyorsun

18 Ağustos 2003, Londra, İngiltere

[GooD aNd EvıL]

Esti birden,
Yeşilin tonları,
Çamların kuytusundan,
Sapsarı tutkularla,
Polenlerin şehvetine.

Deniz
Tonlarca maviye gebe
İncecik bedeniyle,
Gerinirken Fadime;
Başı göğe,
Dalları denizin derinlerine,
Bakar, bakar da,
Dalar alabildiğine.

Kim bilir;
Hangi sevdaların,
Anıları gizli,
Kayalara saplı, çelimsiz gövdesinde.
Kim bilir,
Kaç baharın,
Kokusu kabuklarında.
Yok, olmuş Nesos'a rağmen,
Lesbos'u gözler her gün,
Lodosun soluğuyla her gün,
Bıkmadan, boğulmadan.

Aslında,
Bir direniş türküsüdür,
Dallarında titreşen.
Güneş,
Tutkularına batarken
Boğazın yamacında
Bir küçük çam ağacı;
Yakar ağıtlarını
Hicazkâr makamında,
Mosko'nun gölgesinden,
Cunda akşamlarına.