Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Kartal ile küçük kuş - 3

“korkuluda olsa bu masalı bir daha okumamak üzere”

böyle korkuyla uyandı küçük kuş uykusundan
gerçekten akmış mıydı gözleri yuvasından
elleriyle şöyle bir yokladı, rahatladı
kafesinin kapısını keyifle araladı.

demek bir rüyaymış dedi o korkulu yaşananlar
kendi rengiydi çünkü dalgalanan bayraklar
ve çalınan marşlar bir başka havaydı
yolunan bu kez kartalın kanadıydı.

gerçekler başka yazıyor masallara benzemeyen
işte bu kez küçük kuş oldu ipi göğüsleyen
aslan bile öfkesinden kendisini paraladı
bu kez kupayı kaldıran sarı kanaryaydı.

“gerçeklerin masallarda yaşanmayacağını bilerek okumalı”

Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Katliam üzerine akşam çayı

güneşin soğuk baktığı bir sabah, kül renginde

ölü balıkları topladım sahile vuran
lağım kokulu, siyahı ağır nehirlerden
mazota boyalı kurumuş dere yataklarından
boyasız tahta sandalyeler yapmak için
topladığım kimliksiz ölü balıklardan.

kirli çamur akıyor damarlarımdan kan yerine

bir çay ocağım var sahilde, fakirhane
şöyle beş –altı masa, yirmi metrekare
bir kuytuda, maksat halka hizmet olsun
mavi denize karşı serin serin oturulsun.
kendim için değil her şey sizlere yani.

o martılar ki hiç kanat çırpmamıştı Boğaziçi ‘nde

ben neredeyse bedavaya hallettim bu işi
üç tane ithal ve hain suratlı martı getirdim
onlara bir akşam ocağında çay demledim.
öyle yanında simit-mimit yok kuru kuruya
şeker bile vermedim üç-beş bardak içtiler
bir yandan da gagalarıyla tahtaları çivilediler.
kanatlarında tüy kalmadı ama, siz üzülmeyin.

deniz aile çay bahçesi hizmetinize girmiştir

haydi çoluğu-çocuğu toplayıp sizlerde gelin
daha ne olsun işte bayat çay, olmayan bir deniz
haydi masraflar çıksın, sizleri de bekleriz.
eğer gelmezseniz bile içmediğiniz çayın bedelini
çocuklarınıza, torunlarınıza nasılsa ödetiriz.

ne kadar tabuta benziyordu o tahta sandalyeler.

Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Kayıp eşya deposu

sessizlik:

işlemeyi unutmuş gibidir saat asılı olduğu duvarda
akrep sokmuş kendini, yelkovan donmuştur soğukta
boşalmış zembereklerdir kaybolan.
bir sandal içindedir yaşam burada, okyanus ortasında
ne dümende rüzgar ne de kürekçisi vardır yanında
dalgalar öfkeli, saçını-başını yolar.
yaşanmışların adı bıçak yanığı, gömülen ölü *******e
bir kayıp eşya deposunda, derinlerin bilinmezlerinde
…………….ayar, dalga boyundan korkar.

“duvardaki saat kaybolmamıştı,
bir sandala yüklenmiş, en derine saklanmak üzere
denize açılmıştı …..”

çığlıklar:

taş plak üstünde dönmekte ince sazın fasıl heyeti
söylenen her şarkının boğazında bir başka körün elleri
iğnesini yemiş bir gramofon kırık ağlıyor.
notalar çıldırmış, kuraklık alev olup uçurmakta solfeji
olmayacak zamanda kopuveriyor telli sazın telleri
bir ses kalıyor geride, sağır kulaklar.
suflör unutmuş tüm ezberlerini, güfteler silinmiş
gece yarısının silueti hangi yana baksan çok ağır bilenmiş
……………. yıldızlar ölüyor kim doğuracak güneşi

“gramofon kaybolmamıştı,
mevsimine en uygun çiçekler arasında, büyüsün diye
yağmurda bırakılmıştı …..”

yangın:

duman tütüyor pencerenin el yazması tutanaklarında
her tarafı kırık bir melek, ok sadakta, elde yürek iki parça
toplamaya çalışırken dumandaki yazıları.
iğnesi batıyor gramofonun, bir hayalet saatin kadranında
dönmeyecek zaman gibi ağıttır bu hasret kör kuyularda
açsaydı çiçekler şarkı söyler gibi.
kayıp eşya deposunda sessiz çığlıklar yangının sönmüş hali
hangi tohum deniz olur açılır, severken bir çınarın gölgesini
…………. saçları rüzgarda böyle savrulur

“o günden sonra ihtiyar balıkçı ne bir sahile vurdu
ne zamanı merak etti, ne de şarkı söyledi
kaybolmuştu ……”

Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Kayıp gemici

kimse bilmez şimdi
kayıplara saklanmış gemicinin
neler yaptığını.
belki dayamıştır sırtını
bir yorgun dalgaya.
iskelesinin gazı bitmiş
sancağı yanıyordur öte yanda.

belki hasretine yazıyordur
okuduğu tüm şiirleri.
pusulanın şimal tarafı
duymasın diye sessizce,öfkeli.
yada yakamozlardan taç yapıyordur
hiç takamayacağı saçlarına
taşıyamadığı umutların.

korkular ve kokular şimdi
firavun bulutlarına saklanmış,
çöllerde üstü kapanmış ayak izleri.
renkler sarı mı sarı, sapsarı.
ve birden saçlarını bir alev saracak,
yüreği ve gözleri tutuşup yanacaktır.
rengi kan kırmızı, kıpkırmızı.
adını bilmediği bir ışıktan doğmuş
ışıltılı bir dalga fısıldar
birden kulaklarına.
rengi sandal sesi, su sesi.

kimse bilmez;
kayıplara saklanmış gemicinin
neler yaptığını.
yitmiş denizlerin, sönmüş fenerlerin
öte yanında gizlice ağladığını

Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Kelebekler gibi

posta pullarının; ömürleri de bir günlüktür,
kelebekler gibi.
posta pulları da; kanat takıp uçarlar,
kelebekler gibi.
posta pulları da; gittikleri yerden dönmezler bir daha,
kelebekler gibi.
posta pulları da; binbir renk rengarenktir,
kelebekler gibi.
posta pulları da; bilmezler renklerinin kıymetini,
kelebekler gibi.
posta pulları da; renksizliğe göç ederler sonunda,
kelebekler gibi.

Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Kendimi dinlemek istiyorum birazda

çok savaşlarla yorgunum.
yaşamın çakıl taşlarından paramparça dizlerim.
siperde, kan-ter, toz-duman içinde.
meçhul askerim.
her kurşun bir gözümden girer.

beklenmedik sonuçlarda bütün sevgililer,
buz tenli, birer ölü can gibidirler.

çok sevdalarla yorgunum.
gecenin karanlığında.,
aydınlığa tutulmuş yarasa kanatlarım.
çarptığım her duvar
birer çıkmaz sokağa çıkar.
hiçbir zaman açılmayacak perdeler arkasından
kimsesizlik zamana bakar.

çok savaşlarla yorgunum.
bugünden yakalanmayacak yarınlarım yok
avuçlarımda.
kurumuş eski sevgililerden gelen çiçekler
satır aralarında
en çocuksu masalı dinler gibidirler
şimdi mahur bir bestenin mahmurluğunda.
ne bir piyasa akşamında
kentin en frapan bulvarında,
ne bir akşam simitinin susamına takılmış
boş bir çay bardağında.
yani boş bir deniz üzeri ufuk çizgisi değil
üstünde en sevdiğim gemiler.
ve martıların çığlıklarında

sen olsan da olmasan da
birazdan gece bastıracak
güneşin güne gebe kaldığı zifaftan oldukça uzak
acımasız ve kıran kırana bu yangına tutunarak
yeni bir şiir yada bir öykü yazılacak.
eski bir pazar hamalının küfesinde yüklü,
tüm geçmişlere,
acılara, tutkulara, inanmadan merhabalara
hepinize....
çok yorgunum savaşlarla.
ve sevdalarla
bir parça sessizlik lütfen.

Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Kırlarda Papatyalar

bugün kırlarda papatyalar topladım senin için
rüzgar saçlarını öylesine alıp dağıtmıştı ki,
topladığım papatyaları göremedin.
üzerimizde kanat çırpan bu kuşlar……,
adı martı mı nedir dedin, bu çığlıkların.
kanatlarındaki beyaz sanki papatya yapraklarının
ötesi boynu bükük bir fotoğraftır masanın üstünde.
suyu kendinden tazelenir aklına estikçe…..

sen şimdi bana, saçlarını dağıtan o rüzgarı geri ver.
bir lodos köpüğü gibi mavi ve yosun koksun
kanat olsun üstüme, alıp götürsün beni
kır papatyalarının doğduğu yere ….,
son derece sarhoş bir deli yürek bulayım
ona söyleyeyim haydi şimdi diye, ya da o ben olayım
ne kadar koku alırsa o kadarını koysun bir zarfın içine
ve yazsın üstüne: zambakların tükendiği yere......


ve sevgili şair dostum Esin Döndüoğlu ne demiş bakalım;

BAŞIM GÖZÜM ÜSTÜNE

Uyanıverdim ansızın
Pencerem de martı sesiyle
Beyaz mı beyaz, ama ürkek
Gagasında papatya boynu bükük,
Yol yorgunu..
Aşklar diyarından dedi usulca, sana
Kanatlarını salladı,koktu boğaz
Papatya beyaz,masum ama kışkırtıcı
Aşkın ilk hali sanki.
Yaz
Aldım başım gözüm üstüne..
Ey martı, mavi güzel martı
Yol mu uzun,sen mi ağır
Benden geçti ki bahar
Gönlüm sen kadar çırpar belki kanat
Başımı da döndürür kokan boğaz
Ama ne ihanete,ne yalana
Bu da değil e
Kaldı takat
Aldım başım gözüm üstüne
Seninle yollayacak ne bir umudum
Ne hayalim
Sadece zambak kokum var
Aşk diyarına, zambaklar diyarından
Bir de sorum
Niye geç kaldınız….

Esin Döndüoğlu 22/02/2007

Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Kırmızı halıda yürümek - düz yazı

Kimilerimiz bakanlık merdivenlerine serilmiş kırmızı halılara tozu iyice silkelenmiş ayakkabılarımız ile çıkmak gibi bir yaşam kadranının içinde dönüp durmayı amaçlamışken, kimilerimiz Cannes’in festival sarayı önüne serili kırmızı halının üzerinde iki adım atmayı bir yaşam amacı olarak edinmişlerdir. Kimilerimiz tükenişimizin el etek öpme faslında gezinirken diğerlerimizin yaratıcılık ufuklarının taçlandırma jürisi karşısında şık bir selama durmasının arasında öyle kolaylıkla eldeki rulo haline getirilmiş mezurayla ölçemeyeceğimiz bir kalite farkı vardır.

“Ben 2000’li yıllarda Atatürk’ün kurduğu cumhuriyetin bir bireyi olarak, bir Türk olarak eğer gururla göğsümü kabartacaksam her gün bakanlık merdivenlerini arşınlayan o kişiler yada taşıdıkları zihniyetten değil Cannes’in kırmızı halısı üzerinde adım atabilecek sinemacılarla, edebiyatçılarla, ressam ve heykeltıraşlarla, mimarlarla gurur duyup göğüs kabartırım ancak.”

Bu farkı; belki içi doldurulmamış milliyetçilik şırıngalarını çok küçük yaşlardan ve bünyeye uygunluk kontrolü yapılmadan her aklımıza estikçe damardan pompalamakla kendimiz yarattık. Yada Allah ın öyle söylendiği gibi pekte sevgili kullarından olmamak gibi bir şanssızlığımız vardı ve o neden oldu. Ama bize benzer bir başka ülkede olsa bütün gündelik siyaset haberlerinin dar havuzundan taşarak ortalığı iç ferahlatacak bir akşam serinliğine dönüştürecek “ üç genç bilim insanının neredeyse tükenmeyen enerji tüketim aracını icatları “ şeklindeki bir haber gündelik magazin hevesi gibi anında tüketilmez ve öyle kolay kolay manşetlerden inmezdi. Üç tane şarkı ile kavgalı jüri önünde ne yaptıkları pekte belli olmayan yarışmacılara sponsor olabilmek için yırtınan ileri gelen zevat’ımızın listesi de aynı haberin altına sıralanmaya başlardı, projeye katkılarından dolayı.

“Ben 2000’li yıllarda Atatürk’ün kurduğu cumhuriyetin bireyi olarak, bir Türk olarak eğer gururla göğsümü kabartacaksam her gecenin uyku kaçırma hapı gibi önümüze serilen garip ve bol ışıklı şovlarda kavga edenler yerine laboratuarların ecza kokulu dehlizlerinde insanlık adına gecesini gündüzüne katanlarla, o bilim insanlarıyla, araştırmacılarla yada geliştirdikleri sistemlerle ülkenin yazgısı üzerine yaldızlı cilalar katacak sanayiciler, ekonomistler ve adını anamadığım niceleri ile gurur duyup göğüs kabartırım ancak.”

Yakınma ve şikayetlerimiz madem dünya üzerinde yanlış anlaşılmaktan, hep üzerinde değişik kobay işlemlerinin yapıldığı bir karalama motifi olmaktan yana o zaman o vitrine başka kimliklerle çıkmanın zamanı gelmedi mi. Karizmayı boş efelenmelerle gümbürdeyenlerin üstüne oturtarak yeniden tanımlamak yerine dünya vitrinine; sanatta yaratıcılık, bilimde insanlığa hizmet adına, sporda ahlaklı ve dürüst rekabetin gereklerini sağlayarak başarı kupalarını birbirini ardına kucaklayacak kişi yada ekiplerle çıkarsak görün bakalım o üzerimizde karanlık hesapları yapanlar, küçümseyenler nasıl karşımızda saygı ile önlerini ilikliyorlar.

Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Kısa çizgi üzerine

her yerimden
en derin
hançer gibi içime işledin

her telimden
en turna
türkü yaktım acılarıma

her günümden
en yarım
yaşanmamışları yaşadım

her pencereden
en yokluk
göremedim bir solukluk

her güneşten
en sıcak
çok üşüdüm ağlayarak

her doğumdan
en ölüm
şimdi hoş geldin iki gözüm

Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

Kış gelmediki daha

bozacı geçmeyecek bu akşam sokaktan,
kış için henüz çok erken saattir.
gerek yok kapıların altına,
kum torbası koymaya.
al ellerini çocukların,avucuna.
sür yanağına.
ısınacaklardır.
varsın kestaneler kebap olmasın
sobanın üstünde.
başka eğlenceler bulunur merak etme sen
otururuz karşılıklı,
elim sende oynarız istersen.
gör işte hala yazlıklarımız asılı ipte.
yorgunluğundandır insanların,
boş bırakmaları sokakları bu saatte.
kış gelmedi ki daha
ve gözlerimde böyle gezdirirken gözlerini
veda edemeyiz asla bahara.

Cevat Çeştepe