Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Yağmurlu bir gece
Karanlık sokaklar
Bir o kadar da hırçın bir rüzgâr arasında
Seni hayal ediyordum
Sımsıcak...

Ağaçların yıkılırcasına rüzgâra karşı durduğu
Dakikaların saatleri kovaladığı bir an
Ve sonunun ne olduğunu bilmediğim bir yoldayım
Sırılsıklam ve ürkek...

Toprak kokusu ve çamurun kendini hissettirdiği
Dar ve karanlık sokaklardan
Yağmura aldırmaksızın yürüyordum.
İki büklüm, korkak...

Şimdi tüm yağmurlar dindi
Rüzgârlar kesildi
Ne güzel...

Ama biliyor musun?
İçimdeki fırtınalar
Hiç dinmeyecek...

[GooD aNd EvıL]

Yağmur yağıyor
Düşen her su damlası
İçime hasret olup akıyor
Üşüyorum buralarda sensiz
Bir başıma,çaresiz
Gök gürültüsü,şimşekler
Rüzgarın uğultusu
Korkutmuyor beni
Çünkü asıl fırtına yüreğimde
Ta içimde kopuyor
Fırtına dindiğinde
Toprak suya doyduğunda
Rüzgarlar durduğunda
Yeni doğan güneşle
Açan çiçeklerle geleceksin
Biliyorum

[GooD aNd EvıL]

İçimde başlayan ateş yağmuru
Doluya çevirdi kara çevirdi
Ömrümü karanlık denize doğru
Suların oyduğu yara çevirdi

Gerçek var ömrümün masallarında
Ne kışında umut ne baharında
Beni kumarhane masalarında
Durmadan atılan zara çevirdi

Bir akşam üstüydü senden uzaktım
Ayrılık üstüne türküler yaktım
Beni en vefalı yar eden bahtım
Seni en vefasız yara çevirdi.

[GooD aNd EvıL]

Kar fırtınasına dönen hayat
Kendine doğan güneş
Ve
Çırpınamıyan bir yürek...
Uzakta,çok uzakta
Bir sevgilinin hayali
Ve
Uçuşan saçlarında boğluan sevdam...
Sevmek mi dedin?
Hani,
Tan yerinde astığım kavram,
Öyle mi?
Sanki gün batarken yeniden doğarım
Geceye salarım imkansızlığımı
Ay doğar,ay batar
Ben yeniden sevdaya gebe kalırım.
Fırtınalara sakladım kendimi
Tıpkı
Bir ağacın gölgesine sığınmış
O gibi...
Güneş ağlar
Kan kusar,ben gibi
Ama heyhat,
Doğacaktır çaresiz.
Silecek gözyaşını,
İçi, buzlarla örülmüş bir kovan
Dışı seni saran...

[GooD aNd EvıL]

Seni senden gayrı yaşamak zulüm !
Deli hasretine alışmak ölüm !
Söyle kim koparır bizi gülüm ?
Neredesin şimdi nerde Firuze ?..

Yaka-yaka gider soğumaz yerem.
Tıbbın kollarında bulunmaz çarem ...
Yürek yarası bu vız gelir verem !
Ciğer nikah kıymış derde Firuze ...

Saat zehir olur yorgunca akar.
Günler asır olur yerinde sayar.
Sensizlik bedeni bayar da bayar.
Akken kara oldun fer de Firuze ...

[GooD aNd EvıL]

Karanlığında gecenin
Açsam penceremi
Fısıldasam rüzgara
Duyabilir misin?
Uzatsam ellerimi
Tutabilir misin?
Diksem yıldızlara gözlerimi
Yıldızım....
Olabilir misin?
Ay gibi geceme
Doğabilir misin?
Kapatsam gözlerimi
Hayalime
Düşebilir misin?

Kdz.Ereğli
06.11.2003

[GooD aNd EvıL]

sana sarılmayı özledim dostum
içimi sana açmayı,
omuzlarını gözyaşlarımla sulamayı özledim.
bu kadar ayrı kalmamıştık ya birbirimizden
kalplerimizi bağlayan melekler de yoruldu
gel artık...
bak behçemizdeki çiçeklere,
büktüler boyunlarını.
seni onlar da özledi.
benim için olmasa da onlar için gel...
sana yolluyorum dostum güvercinle
papatyalar yoluyorum
seversin sen...
ben de seni severim
sen beni seversin...
ama artık nilay kendini özletmesin...

[GooD aNd EvıL]

Şu sürgün diyarına değdi yârin gözleri,
Onun bakışlarında yakına geldi Fizan.
Lili Marlen çaldıkça Paris radyolarında,
Bir fizara dönüşüp içimi deldi Fizan.

Sanki yıllansın diye konulduğu mahzende,
Hayata yün iplikle bağlanan teldi Fizan.
Gidenin dönmediği o eski şarkılarda
Galiçya’dan Yemen’e akan bir seldi Fizan

Sevda çarşılarında pazarlanan şairin,
Masallardan çaldığı mat bir hayaldi Fizan.
Rakim mağarasında yedi kişilik uyku,
Yetim bir çocuktaki donuk bir haldi Fizan.

Kaf dağının ardına gitti telli duvaklı,
Dilimizden düşmeyen özge bir dildi Fizan.
Sevgilinin kalbinden sürgün olup gidince,
Beni bağrına basan biricik ildi Fizan.

Ölüme yasak konmuş tapınak kapısında,
Can havliyle elime uzanan eldi Fizan.
Yılan kusmuğu içen ölümcül hasta gibi,
Baldıran zehri içip kendine geldi Fizan.

Adana / 2006

[GooD aNd EvıL]

-1-

biz şimdi flört ediyoruz sözüm ona
bir vahşi hayvan sesleniyor içimizden
gözlerini avucumda buluyorum aradığımda
sonra dudakların, küçük, öptükçe güzelleşen

bir mahzun oluşun var kadınca, kadınlarca
bir çağrışın var ellerimi, sevişmeye uzun
ah anlatamam utanırım, yıllarca, yüzyıllarca
ansızın gitsen bile, içimde kalır yokluğun.

-2-

ipek çoraplarında gözlerim biraz daha tutkun
bir şeydir o şeyler, bir şeydir görüyorum
kaçmaya alışkın ayakların öyle yorgun
bak sen tutup önce dizlerinden öpüyorum

sana sen diyeceğim, sizlerden usandım
ellerin ellerin diyeceğim, sıcacık, küçücük
eskiden bir sevgilim vardı, onu hatırladım
her öpüşmemizde biraz daha ölürdük

-3-

lafı mı olur yanında güzelliğin, taptazeliğin
baş döndüren bir çiçektir tenin pembemsi, ak
kollarında, elbet bir şarkıyım söylediğin
elleri kelepçeli mahkum, ayakları prangalı, tutsak

seninle bir çok evlerde, bir çok odalarda
çoğalıp küplerce, karelerce bir çok olmuşuz
biz hep o yerlerde, oralarda oralarda
soyunup tüm korkulardan sevişmeye durmuşuz.

[GooD aNd EvıL]

Başkalarıyla yaşamak istedikçe değer kazanıyor senin sevdan
Esneyişlerin kalbimeymiş, boşluğa değil
sıradanlığın bile muhteşemliğinmiş, basitliğin değil..
Tarifi imkansız duygular içerisindeyim
Elde edemeyeceğimi bile bile yaşamaya çalışırken varlığını
Ansızın bir taş oluyorum, değeri anlaşılmayan
Eziliyorum sonra cüzdan sevdası yaşayanların ayaklarının altında..
Susarak haykırıyorum çaresizliğimi,
var gücümle bağırıyorum sessizce..
Ucu olmayan bir kalem oluyorum sonra
Ne hissettiğimi bildiğim halde yazamıyorum bir türlü.
Kurumuş bir ağaç budağından yeniden filizlenmiş bir çiçek gibi,
tutmak istiyorum sevdanı
yaşamak istiyorum yalnızlığını.
Sana açmak istiyorum bütün çiçeklerimi..
Artık seni her hissedişimde
Buluşmak istemiyorum yalnızlığımın sokağında kahrolmuşluğumla
Uçsuz bucaksız bir başlangıcım şimdi
Huzurunda huzursuzlandıkça huzurum
çıldırasıya özlüyorum hoş sohbetini
Aşk musluğundan sızdıkca sevgi damlacıkları
kalbimin okyanusunda boğuluyor yüzme bilmeyen ruhum.
Sabrımı zorlasa da sabırsızlığım
Beklerim türkü gözlüm
Bir umut diyerek fosil sevdamla...