Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zalim yârim

Gönül verdim bir zalime,
Eli değmez ki elime.
Dost üzülür, düşman güler,
Ağlanacak şu hâlime.

Sarmak istesem nazlanır,
'Hastayım! ' diye sızlanır.
Israr etsem mızmızlanır,
Diken batar emelime.

Yâr bağına verdim emek,
Nasip olsun üzüm yemek.
Söyle dostum; Aşk ne demek?
Cevap ver bu sualime.

Cefa çeksem pek üzülmez,
Sır gibidir, hiç çözülmez.
Gündüz demez, gece demez,
Yine girer hayalime.

Yâr utanır, sanki melek,
Gül yüzüne gersin elek.
Mecbur etti kahbe felek,
Söz geçmez ki şu gönlüme.

Nasıl sevip doyacağım?
Düşümde mi soyacağım?
Dinamit mi koyacağım?
Ben bu aşkın temeline.

Zeki der ki: Allah görür,
Ben ölürsem namım yürür.
Sonsuza dek düşündürür,
Aşk denilen tek kelime.

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zaman

Günler uçup gidiyor, zaman sanki kuş gibi,
Aylar birer basamak, her yıl bir yokuş gibi.
Hep umutla yaşadık, hayallere kapıldık,
Bir gün aynaya baktık; gerçek soğuk duş gibi.

Çok yolcu gelip geçti dünya denen bu handan,
Kimi candan dert yandı, kimisi de canandan.
Ya ağladık, ya güldük, ders aldık hep zamandan,
Ha yaşadık, ha öldük, bir varmış, yokmuş gibi.

11 Temmuz 2006

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zaman içinde

Hayat acımasız, kaderim zalim,
Hislenip taşarım zaman içinde.
Kahretse de beni perişan hâlim,
Şiirle coşarım zaman içinde.

Islandım yağmurda, yürüdüm karda,
Savrulup giderim keskin rüzgârda.
Umudum yeşerir her ilkbaharda,
Kendime şaşarım zaman içinde.

Aştığım yollara bakar bakar da,
Acırım kendime geçmiş yıllarda.
Belki de mutluluk var yarınlarda,
Yarına koşarım zaman içinde.

Bin türlü dertler sarsa özümü,
Elbet bulacağım yine çözümü.
Gelecek günlere diktim gözümü,
Umutla yaşarım zaman içinde.

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zeki Çalar'dan dörtlükler

Tarlanın yanı höyük
Hasret yük, gönlüm göyük
Benim bir yeğenim var
Aklı boyundan büyük

Karakışın ayazı
Hasta eder birazı
İncecik bir gömlekle
Çok beklersin bu yazı

Sevdiğim mini giyse
Eli elime değse
Bana bir haller olur
Aklım kaçar nerdeyse

Haftada bir geliyor
Dedesini biliyor
Şimdi kırk günlük oldu
Benim torun gülüyor

Unu suya harç etme
Ekmeğe muhtaç etme
Dinle Zeki abini
Sessizliğe borç etme

Ne yıldız, ne bedir olduk
Vadetmekte nadir olduk
Hallederiz diye diye
'Hallederiz Kadir' olduk.

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zeki Çalar'dan Gemlik Manileri

Bursa'nın alıkları
Sever kayalıkları
Olta attım denize
Besledim balıkları

Yumulun böreklere
Asılın küreklere
Bura Gemlik Körfezi
Su serpin yüreklere

Atın eyerlisini
Hayvanın terlisini
Gemlik'te çok severim
Hamsinin yerlisini

Benli'nin dorukları
Ekşidir korukları
Hep denizi seyreder
Kumla'nın morukları

Umurbey annaçları
Zeytinlik yamaçları
Gübre ister, su ister
Bu zeytin ağaçları

Zeytinliktir bu dağlar
Geçimi zeytin sağlar
Zeytin toplayan kızlar
Beline sepet bağlar

Zeytini çok etlidir
Tadı da lezzetlidir
Adı Gemlik zeytini
Markası kıymetlidir.

12 Ağustos 2006

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zeki Çalar'dan sekiz heceli ramazan manileri

Davulumu vura vura
Mani attım dura dura
Geldi mubarek ramazan
Kalkın bakalım sahura!

Davulumun ipi beyaz
Allah için ettim niyaz
İki gözüm şair abim
Benim için bir mani yaz.

Aç karnına tadı baldı
Pide yedim ekmek kaldı
Oruçluyum iftara dek
Biraz sabır çekmek kaldı.

Ak hamuru şişirdiler
Otlu börek pişirdiler
Tadına bakayım derken
İftarı da şaşırdılar.

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zeki Müren'in Sesinden

Seyretseydim yıldızları kâinatın ötesinden,
Orda şarkılar dinlerdim Zeki Müren'in sesinden.

Öyle bir ses verilmiş ki, yücelerin yücesinden,
Yıldızlar bile zevk alır Zeki Müren'in sesinden.

Her şarkı bir çiçek olur, gelir gönül bahçesinden,
Dertliler teselli bulur Zeki Müren'in sesinden.

Tanırım o şarkıları güftesinden, bestesinden,
Bazen ağlamak isterim Zeki Müren'in sesinden.

Hem neşe hem hüzün gelir kemanların nağmesinden,
Öyle güzel ki şarkılar Zeki Müren'in sesinden.

Bir umut güneşi doğar güzellikler ülkesinden,
Duygularım sarhoş olur Zeki Müren'in sesinden.

4 Nisan 1989

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zeliş beni eleştirmiş

Ayşe ile söze girmiş,
Bir benzerlik bulup yermiş.
Atmış, tutmuş, veriştirmiş,
Zeliş beni eleştirmiş.

Bir damlacık oluşurum,
İlhamımla buluşurum.
Ben gönülden konuşurum,
Zeliş beni eleştirmiş.

Ben bilirim ozanları,
Sazla gezip tozanları.
Asın şiir yazanları,
Zeliş beni eleştirmiş.

Ne öncüydüm, ne de öndüm,
Ben bu yolda yanıp, söndüm.
Şamar oğlanına döndüm,
Zeliş beni eleştirmiş.

Zeki der ki: Çağlayayım,
Sözü nasıl bağlayayım?
Bırakın da ağlayayım,
Zeliş beni eleştirmiş.

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zeliş beni eleştirsin

Her şiirde öze girsin,
Zeliş beni eleştirsin.
Bilgisiyle göze girsin,
Zeliş beni eleştirsin.

Ne kol gersin, ne de kanat,
Yorum yapsın bana inat.
Eleştirmek de bir sanat,
Zeliş beni eleştirsin.

Görünüşe aldanmasın,
Ona kırıldım sanmasın.
Hiç bıkmasın, usanmasın,
Zeliş beni eleştirsin.

Eleştiri öyle şey ki;
Hem övgü var, hem de yergi.
Gönül yıkmasın yeter ki,
Zeliş beni eleştirsin.

Ne kınadım, ne de yerdim,
Ben gönlümle cevap verdim.
Hislerimle benim derdim,
Zeliş beni eleştirsin.

Sayemde bir şair oldu,
Söz yazmakta mahir oldu.
Bu şiiri nasıl buldu?
Zeliş beni eleştirsin.

15 Ağustos 2005

Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Zor

Küs yanına varmak zor
Dil yarası sarmak zor
Bin gönül yıkmak kolay
Bir gönül onarmak zor

Sözde insanlar eşit
İnsan var çeşit çeşit
Bir dokun, bin ah işit
Hatır bile sormak zor

Kimi arar aşkını
Kimi felek şaşkını
Kimi duygu taşkını
Sel önünde durmak zor

Dostun da namerdi var
Düşmanın da merdi var
Her insanın derdi var
Dertsiz insan bulmak zor

19 Şubat 2007

Zeki Çalar