Kemal Aslan

[jockeя]

Kaç
siz miydiniz
gözlerinde gece
yalnızlığı büyüyen
tahripkâr vesvese

siz miydiniz
yanlış fotoğrafta duran
çamaşır ipi bakış

sahi
kaç ölçek
kalbiniz
kaç sözcük


Kemal Aslan

[jockeя]

Kalan Sen
o kadar uzak ki
unutmuş
yürümemi
nasıl geçti
izi yok
hep şimdi



kaşların
gerilen yay tetikte


bekler bir limanda
açılmayı kirpiklerin


gözlerin
en çok dokunduğum yer


terk ettiği anları mı taşır
göz yaşların


açmak için hazır
çekmeye tek soluğu
dudakların


çıkmak ister sokağa
dar odalarda
gülüşün


dolanır aşina
kulaklarımda
sesin


dağılır rüzgar saçların
kıskanır fırtına


yayar sıcaklığını
öpünce alnın


kaybolur kulakların
olmasa dudaklarım


burnun
hazır aşk kokusuna
kaç kere çekti beni


çenen
bilirdi dokunduğu teni


hatırlar mı omuzların
sarsıldığı anı


özler mi
açtığı mor gülleri
gerdanın


götürürdü göğüslerin
her an çocukluğuma


kaybolurdu avuçlarımda
okşanınca ısınan elin


zorunlu bir durak göbeğin


taşırdı içinde cevabı
küçük soru kalçaların


çıkarır yokuşu
soluksuz bacakların


değdiğinde yüzüme
ayak bileklerin
bir öpücük kalır


tadı ağızda
küçük yumurta
topuğun


anar mı
kadife zemin
geçen zamanı


dağlanmaya hazır
endamın

rüzgarsız uçurtma
ruhun


Kemal Aslan

[jockeя]

Kaçamazsın
bırak saçılsın eteklerin
dalgalansın saçların
rüzgar fısıldasın sözlerimi
kağıttan kayıklar da hazır
bekliyorum

acemi öpüşlerin tadı dudaklarımda
mor güllerin anısı
ne kadar da kısa
mümkünü yok
kaçamazsın bu kentten
izlerinin peşindeyim
onursuz meydanlar
bir dizeye sakladım seni
aslım yok
iki yüzlüyüm


Kemal Aslan

[jockeя]

Kalbin
Muammer'e

uçuyor
göçmen kuşlar gibi
bir aşktan bir aşka


Kemal Aslan

[jockeя]

kentler bomba değil
not düşüyor tarihe küçücük
yürekleri cephane
dicle nehri çocukları
kalsa da soluksuz
zorbanın gökyüzündeki izi
düşmüyor bomba gibi kentler


Kemal Aslan

[jockeя]

Kırlangıç
veda
gökyüzünde
kısacık dans


Kemal Aslan

[jockeя]

Kutsal Asit
duydum
soğuktu
kitap
akıyordu dicle

siyahi
sessiz gece
kentte yangın
kütüphanede talan

kutsalınız
kezzap
yüzümde


Kemal Aslan

[jockeя]

Leylâm Mecnun
iğreti duruyorum
otağımda
leylam kendine mecnun
parçalanmış kent yüreğim
mağrur
sularında hayatın

sil
gözlerimde hüznü
tende dağılan acı
şeytan yüzümü görsün
leylâm
kendine mecnun

çalınmış tenha zamanım
sekerek yürüyorum
dolandım
yanlızlığıma
leylâm mecnun


Kemal Aslan

[jockeя]

Nasıl
nasıl anlatılabilir ki
acıyla yoğrulan coğrafya
gülüşü kaybolmuş çocuk
silahların gölgesinde hayat

nasıl anlatılabilir ki
oğlunu yitiren annenin ağıdı
mermi sesinin müzik olmadığı


nasıl anlatılabilir ki
külleri savrulanların
külleri savurduğu
ölüme meyilli talan edilmiş hayat

nasıl anlatılabilir ki
toprak herkes için kutsal


Kemal Aslan

[jockeя]

nereye gömülecek
çıkarın kağıtlarınızı
sınava çekecek
kurban ve kahraman
tarihin yazılı çocukları
kıvırtmadan yazın
güç hakkı yaratırsa
hangi mezarlığa sığar
insan(lık) değeri


Kemal Aslan