Salih Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Azrail'i Kıskandın
Bir hayaldin,
Buğulu penceremde
Bahar gözlerini gördüğüm…
Bir sevdaydın,
Yüreğimde damıtıp
Göz yaşlarımda süzdüğüm…

Canımdın ya…
Canıma can katan cananım…
Kıskandın! ! !
… Gidip de Azrail’i kıskandın…
Beni benden,
… Seni benden çaldın…
Bir nefeslik canım varmış
… Onu da sen aldın…


Salih Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Bekle Beni İstanbul, Geliyorum...



Ayak seslerimi duyunca
Hemen koşacaksın.
Anamdan, babamdan önce
İlk sen kucaklayacaksın.
Bir daha gitme der gibi.
Sımsıkı sarılacaksın.

Bekle beni,
Geliyorum.
Sen değil aşkım!
İstanbul… İstanbul…

Nefes nefes içime çekeceğim seni.
Yüreğimdeki aşka merhaba diyeceksin.
Sevineceksin ben gibi.
Sonra üzüleceksin, oda mı hasretlik diye.

Bekle beni İstanbul.
Geliyorum.
Aşk başka diyarda.
Sıra gelecek ona da.

Rüzgâr olup usulca tenime dokunacaksın.
Gıdıklanacağım, yüzümde tebessümün,
Ayların unutmuşluğu unutmaya çalışacağım
Bakacağım, buğulu pencereler ardından sana.

Bekle beni İstanbul.
Geliyorum.
Hasretlik bitti.
Toprağında geziniyorum.

İhtiyarlamış sırtımı dayadığım asırlık çınar.
Hoş geldin diyor, tepemde uçuşan martılar.
Dalgalar coşuyor,
Yüzüme vuruyor nemli damlalar.
Boğaziçi, ben geldim.
Gurbetten getirdim sana hasret dolusu selamlar.

Bekle beni İstanbul.
Geliyorum.
Anam, babam habersiz.
Şimdi onlara gidiyorum.

Tutacaksın elimden, hadi gel diyeceksin.
Çocukluğumun adımlarını atacağız beraberce.
Evler yollar tanıdık, gözler hep bildik.
Mutfaktan geliyor anamın kokusu
Sonunda evime geldik…

Bekle beni İstanbul.
Geliyorum.
Gurbete mola verdim.
Ana sıcaklığında geziniyorum…

Kapı açılıyor.
Var mı ki ana elinden daha mübareği.
Öpüp, kokluyorum doyasıya.
Dur anam! Dur! Ağlama.
Geldim ya.
Gözyaşlarını hasretliğe sakla…

Bekle beni İstanbul.
Geliyorum.
Anama doydum doymadım.
Dudum nerde benim…

Emeklerken bırakmıştım.
Yürümeyi bırak, koşar olmuşsun.
Gurbette tadamadığım yasak meyvem.
Gel bir sarılıyım, öpeyim gamzelerden.
Ne kız o öle, Dil pabuç gibi.
Bir amca de hele.
Amcan sana kurban olsun…

Bekle beni İstanbul.
Ben geliyorum.
Sözümde yok,
Gözümde birkaç hasret damla gözyaşı.
Kalem elimde hayalinde dolanıyorum
Bekle beni İstanbul.
Vuslata az kaldı.
Ben geliyorum…

[GooD aNd EvıL]

BeklediM
Sensizliğin çizgisi
Derin bir uçurum oldu.
Yokluğunda alnıma çöktü…
Sessizliğin beyazıydı
Karakışlarımın kar taneleri.
Bir bir saçlarıma düştü…

Bir kuşun kanadında
Serçeydi.
Göç etmeyi bilmezdi.
Bekledim…

Kurumuş bir ağacın dalında
Çınardı.
Meydan okurdu yıllara.
Bekledim.

Gölgen belirin diye güneşin izinde
Sesin duyulur diye rüzgârın esişinde…
Gözlerim yollara emanetti.
Ben Allah’a…
Ha bugün, ha yarın diye diye
Geçti günler…
Bekledim seni
Senli sensiz
Benli bensiz beklemelerde…
…
Sensizliğin kelamı
Dilimde dolandı durdu.
Kalemimden sayfalara döküldü…
Sensizliğin selamıydı.
Geceye bir türkü oldu.
Gözlerimden yaşlar süzüldü…

Bir kadının kucağında
Anaydı.
Canı gibi bakardı oğluna.
Bekledim.

Bir masumun yüreğinde
Çocuktu.
Yeşil gözleri bakardı yarına.
Bekledim.

Endamın belirir diye gurbet köşelerinde.
Selamın duyulur diye hasret *******inde.
Gözlerim yollara emanetti
Ben Allah’a…
Ha gündüz, ha gece diye diye
Geçti zaman…
Bekledim seni
Senli sensiz
Benli bensiz beklemelerde…


Salih Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Ben Ağlamıyorum Anne
Göz yaşlarım asi mi asi
Dinlemiyor hiç sözümü…
Yüreğimin aşk derdine
Bulamadım sonsuz çözümü…

Ben ağlamıyorum anne
Kalbim ağlıyor…

Göz yaşlarım yağmur
Ama nafile
Yeşermiyor
Yüreğim kurak çölleri…

…

Deli gönül isyankar
Hep sevmelerin peşinde…
Aşkın mutluluğu yalanmış
Bu can kaçıncı ölmelerde…

Ben ağlamıyorum anne
Kalbim ağlıyor…

Göz yaşlarım yağmur
Ama nafile
Açmıyor
Yüreğimin solmuş gülleri…


Salih Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Belki Bir Gün
Bir gün
Yıllardan sonra bir gün
Çıkarırsa kader seni karşıma
Kömür karası gözlerine bakıp da
Haykıracağım
Affet…
Affet diye karşında...

Biliyorum.
Hata bendeydi.
Sonradan anladım…
Uçup giden bir kuşun ardından
Sessizce ağladım…

Şimdi beklemekteyim
Belki gelir diye o bir günü.
Keder yolunu şaşırırda
Güldürür karalar bağlamış yüzümü…

Ya görürüm bir kez daha
O hayal beyazı yüzünü…
Ya da ecel alır götürür
Bir daha etmem sözünü…


Salih Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Ben Ettim, Siz Etmeyin
Ölüp de
Ölememekmiş zor olan…
Gözlerde birkaç damla yaşmış
Yalan sevdalarda son bulan…

Durup da bir bakar arkasına
Bakar be zalim, insan olan…
Taşsız bir mezar olur
Gidenden emanet kalan…
…
Bir zalimin sevdasıydı
Aldı benden, benden beni
Kesin dostlar, yolun kesin
Ben ettim, ettim de
Siz Azrail’i yar etmeyin…
…
Uslanmaz ya deli gönül
Koşar yine aşk peşine…
Belki der kavuşurum
Şu gönlümün tek eşine…

Bulunca unutulur mazi
Mutluluk okunur gözlerinde…
Ayağı takılırda düşer
Düşer yine kaderin eline…
…
Yüreğimde bin bir yare
El sürmeyin… El sürmeyin…
Bir selamlık canım kaldı
Ben ettim, ettim de
Siz kurda kuşa yem etmeyin…

[GooD aNd EvıL]

Ben Gece, Sen Gündüz
Meyli vardı gecenin gündüze
Karanlık saatlerden aydınlığa
Akar giderdi koşarcasına…
...
Sabahın kızıllığı olurdu
Zalim güneş hazırlıklarda
Yaşanırdı şafak vaktinde kavuşmalar
Yüreklerde şen şakrak oynaşmalar...
…
Gün ışığına hasretler karışırdı
Çaresiz beklemelerle geçerdi zaman
Yaşanırdı tan yerinde aşkın ikinci gölgesi
Yürekler düşerdi sevmelerin telaşına…
…
Gözler dokunurdu ya bir anlık
Dudaklarda taze bir tebessüm
Ama yetmezdi, yetmezdi yüreklere...
…
Uzaktan sevmek olmaz
Sarılıp yatmayınca demiş Ömer Hayyam…
Demesine demişte
Ya beni bilmemiş
Yada ben gibi sevmemiş
Ben gece, sen gündüz
Biz gibi sevmemiş sevdiğim…
…


Salih Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Ben Seni Sevmek Bildim
Sevdim dedin
İnandım…
Ben seni sevmek bildim…

Aşk dedin
Kandım…
Ben aşkı sen bildim…


Gitmelerdeydi gözün
Bense aşkı kalmak bildim…
Dur dedim.
Dur dedim de,
Dinlemedin…

Hükmü yokmuş yüreğimin
Nafileymiş sevmeler
Gözlerimdeki yaşa inat
Çektin gittin…

Kaldı şimdi
Yüreğimde yetim sevdan…
Ben seni sevmek bildim…

Uçtun gittin
Kanat çırptın ayrılığa…
Sensizliği ölüm bildim…


Salih Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Ben Yalnızım! Kime Ne!
Yalnızlık,
Zehirli bir okmuş
Sineme batan…
Hayat,
Zorlu bir yokuşmuş
Ruhumu yoran…
Aşk,
Faili meçhul bir duyguymuş
Yüreğimi dağlayan…

Gün aydın olmuş.
Ben yine karanlıklarda…
Günaydın diyenim yokmuş
Ben yine yalnızlıklarda…
Mevsim hep kışmış
Daha çok varmış bahara…
Güneş beni unutmuş
Ne gerek varmış yaşamaya…

Yalnızlık
Sen gidince yeşermiş
Yalan sevda bahçelerinde.
Hayat
Bir mezarlık olmuş
Toprağım en karasından.
Aşk
Toplamış pılını pırtısını
Yerleşmiş Kaf dağının ardına.

Gün aydın olmuş.
Kimin umurunda.
Ben yine karanlıklarda…
Günaydın diyenim yokmuş
Varsın olmasın.
Ben yine yalnızlıklarda…
Mevsim hep kışmış
Unutmuşum kelebek cıvıltılarını
Daha çok varmış bahara…
Güneş beni unutmuş
Bedenimde ölümün soğukluğu
Ne gerek var ki yaşamaya…


Salih Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Beyaz Yalnızlık...
Gece
Karanlıklarda uyudum yalnızlığımla…
Sabah
Merhaba dedim binlerce kar beyazına…

Kar taneleri
Günaydın diyerek
Dans ediyorlardı etrafımda…
Yüzümde hafif bir tebessüm
Dolaşıyordum
Beyaza bürünmüş şehrimin sokaklarında…
Kar taneleri
Ben
Ve yalnızlığımla…

Yüreğim
Hazırda bekliyormuş sanki
Alıp götürüyor beni çocukluğuma…
Selam söylüyorum
Çamlıca tepesinde ki o kardan adama…
Hiç büyümemişim gibi
Kartopu oynuyorum arkadaşlarımla…
Kızak nedir bilmiyorduk
İstanbul bebesiydik…
Ellerimizde naylon poşetler
Kayıyoruz tepeden aşağıya…

Fark etmiyorum…
Beyazın soğuğu işliyor
Çocuk narini bedenime…
Öksürükler eşliğinde
Ağlayarak gidiyorum eve…
Ah anam ah…
Çocuğuz işte.
Biraz azar, biraz kötek…
Sonra oturtuyor sobanın başına.
Isınır ısınmaz gözler firari
Kaçacak dışarının beyazına…

Müsaade etmiyor ciğerlerim…
Her öksürükte
Annemin söylenişini duyuyorum.
Şuruplar, sabah öğle akşam
İğneler, feryat figanlarım eşliğinde
Kaşık kaşık pekmezler
Beyazın hatırası kalıyor ciğerlerimde
Beyazın hatırası kalıyor çocuksu yüreğimde…

Şimdi gurbet ellerdeyim
Bir başıma…
Şimdi gurbet ellerdeyim
Beyaz yalnızlığımla…