Hürrem Dilekci

[GooD aNd EvıL]

Çocukluğumu Özledim



Seksenli yıllarda geçti çocukluğum.

Varoş diye dudak bükülen semtinde, İstanbul’ un.

İmkanlarımızla fakir, eğlencelerimiz ile zengindik.

Çocuk gibi oynadık, Çocuk gibi yaşadık.

Çocuk gibi yaşamayı özledim.



Top oynardık, şimdi villa ve sitelerin,

İşgali altında bulunan, alanlarda.

Çocuk oyunları oynardık;

Çelik çomak, kızgın kayış, saklambaç, dokuztaş…

Çıtalı uçurtmalar yapardık, upuzun kuyruklu.

Yapıştırıcımız yoktu, ama çarelerimiz vardı.

Üst üste getirdiğimiz naylonları, taşla çakarak birleştirirdik.

Uçurtma yapmayı, uçurtma uçurtmayı özledim.



Çok programlı çamaşır makineleri yoktu, analarımızın.

Dışarıya kurulan kazanlarda, ısıtılan sular,

Eller de yıkanan çamaşırlar…

Kazanların altında yanan odunların,

Nefes tıkayan duman kokularını özledim.



Kış bir başka geçerdi, o zamanlar.

Sobalı evlerde, odun-kömür yanardı.

Bir odası cehennem sıcağı, diğer odalar buzhane.

Soba üzerinde pişen yemeğin fokurtusu,

Biraz daha acıktırırdı, aç olan karnımızı.

Tek kanallı radyo programları eşliğinde,

Analarımızın ördüğü kazaklar.

O sımsıcak, ev ortamını özledim.



Rüzgar çığlıklar atardı, camımızın önünde

Beni de içeri alın diye, yalvarırcasına.

Lapa-lapa yağan kar altında oynan oyunlar.

Bir parça kar tanesinden,

Yuvarlaya-yuvarlaya yaptığımız,

Kocaman kardan adamlar.

Kardan adam yapmayı özledim.



Akşamları yapılan komşu ziyaretleri,

Kapatılan televizyonlar, başlayan sohbetler

Ağızlardan bal damlarcasına, anlatılan anılar,

Sanki o anı tekrar yaşarcasına-yaşatırcasına,

Canlanan hatıralar…

Büyüklerimin anlattığı hikayeleri özledim.



İlkbaharın gelişi ve çiçeklerin hayat çığlıkları,

Yemyeşil ağaçlar, şarkı söyleyen kuşlar,

Toprakla hasret gideren yağmurlar,

Yeşil elbisesini giyen tabiat ana,

Baharın gelişini karşılamayı özledim.



Sımsıcak yaz günleri…

Yaşasın okullar tatil oldu.

Yaşamaya doyamadığımız üç ay tatili.

Meyvelerini hizmetimize sunan,

Komşularımızın meyve ağaçları.

Ev sahibinden gizlice, sinsice

Ağaçlarından kopardığımız

Ve koynumuza doldurduğumuz meyveler…

Şeftalilerin tüylerinin, karnımı kaşındırmasını özledim.



Ve sonbahar!

Her yerde, her zaman, hüzündür, sonbahar.

Meyve veren ağaçlarımızın kış uykusuna yatması,

Upuzun okul tatilimizin bitmesi,

Okulların açılması,

Bir parça hüzün sarardı yüreklerimizi...

Yaprakların caddelere dökülmesi,

Rüzgarların elinde oyuncak olması.

Sonbahar hüzünlerini özledim.



Şimdi büyüdüm!

Ama anneme göre hala çocuğum…

Her duyduğumda mutlu eder beni,

Hala çocuk olduğumun söylenmesi.

Babam ya da dedem duysa,

Der ki hemen;

Ey oğul sende çocukluk mu yaşamışsın!

Evet! tam ortasından yaşadım.

Hem de öylesine dolu yaşadım ki,

Şimdi yüreğime sığdıramadığım,

Çocukluğumu özledim…



HÜRREM DİLEKCİ

05.03.2007 12:00






Hürrem Dilekci

[GooD aNd EvıL]

Çözümsüz Çözüm!
Çözümsüz bir sorudur, Sensizlik...
Kahretsin! Çözüm olmuyor, sessizlik…
Beynimin her hücresinde izlerin var.
Sildikçe sanki daha da çoğalıyorlar…


En büyük problemim sendin.
Çöze-çöze, kalbine geldim.
Çok bilinmeyenli bir denklemindin.
Tek bilinmeyenliye indirgedim.

Çözüldüm! ... çözmek isterken seni.
Eritti, güneşin buzdan yapılmış kalbimi.
Çarem sende saklıydı, aramakla geçti ömrüm
Bir ömür daha veririm, Sendeyse çözümüm…

[email protected]
05.12.2007 14:15


Hürrem Dilekci

[GooD aNd EvıL]

Dedeciğim
Seni çok seviyorum, dedeciğim.
Mutlu olman için hep dua edeceğim.
Şefkatin öyle sıcak ki, ısıttı kalbimi.
Senin sayende tanıdım tüm güzellikleri.

Dürüstlüğün kitabını sen yazdın.
Çalışkanlığın ile, tembelliğin fiyakasını bozdun.
Yorganın her zaman ayağına göre
Seni bilen bilir, ne hacet fazla söze.

Sen benim gururumsun, başımın tacısın
Sevgi güneşim, mutluluk ilacımsın.
Yanındayım her zaman, girdim koluna
Bir tebessüm et, canım feda yoluna



HÜRREM DİLEKCİ
13.11.2006 20:00
[email protected]


Hürrem Dilekci

[GooD aNd EvıL]

Duyarlılık
Gideceğiz, tıpkı geldiğimiz gibi.
Peki! bıraktıklarımız, aldığımız gibi mi?
Kirletiyoruz; Doğayı, zihinleri ve değerleri
Oysa hayat öyle güzel ki…

Neden insanoğlu? Neden hep ben?
Diğerleri olmazsa tek başına ne yaparsın sen?
Ödünç aldığın hayatı temiz yaşa,
Koskoca bir ömrü geçirme boşa

Bir tane ağaç dikenin kölesi olurum
Evrene can katana yapılır mı? olumsuz yorum
Aynı geminin yolcularıyız, birlik olmalıyız
Yarın gelecek yeni canlara örnek olmalıyız.

Küresel ısınma, kuraklık ve salgın hastalıklar
Belki seni korkutmaz, ama çocuğunu yakalar
Evrenin adaleti asla gecikmez tahakkuk eder
Sen ne borç bırakırsan, senden doğan onu öder

Haydi insanoğlu biraz daha duyarlı olalım
Günlük yaşamayalım, Hayatlarımızı sonsuzluğa yayalım
Sorunları görelim, Çözüm için anahtar olalım
İnsanlık tarihinde bir milat olalım.

HÜRREM DİLEKCİ
27.07.2007 09:15
[email protected]


Hürrem Dilekci

[GooD aNd EvıL]

Evlat Hasreti
Canımın içinde bir can daha var;
Bedeni çok uzaklarda ama kalbi benim ki ile birlikte atar.
Hasretin nasıl zor bir bilsen annem,
Yaşama sebebim, Gözümün nur’u, Yavrum bir tanem.


Rüzgârlara haber saldım, kokunu getirmesi için bana,
Yağmurlar haciz koydu, yokluğunda gözyaşlarıma.
Yıldızlarla konuşurum uzun *******de, gözlerini hatırlatıyorlar bana
Güneş senin kadar ısıtmıyor içimi, Yavrum bir tanem


Zaman! Aramızdaki en büyük uçurum…
Hayalin gelince gözlerime, anılarınla avunurum.
Suratını asık görsem, kor alev olur yüreğim, kavrulurum…
Yüzünden tebessüm hiç eksik olmasın, Yavrum bir tanem.


HÜRREM DİLEKCİ
08.12.2007 11:30
[email protected]


Hürrem Dilekci

[GooD aNd EvıL]

Gidiyorsun…
Esip geçtin, aramızdan ılık bir rüzgâr misali…
Masa üstünde öksüz kaldı kâğıt kalem, yokluğunun timsali.
İyi olan her şey azdır, kıymetlidir ve tükenir aniden.
Ne yapsan boştur, hayat bir kuş misali uçuverir elinden.
Ellerimde kalan sana ait birkaç tebessüm ve dona kalmış bir ben.

Hiç unutmayacağım ışık dolu gözlerindeki, sevgi dolu bakışları.
Üzüntü duysa da kalbim, taze tutacağım bana bıraktığın hatıraları.
Lakin yokluğun susuz bırakacak, gönül bahçemdeki çiçekleri.
Yetmeyecek gözyaşlarım, sulamak için bıraktığın körpe filizleri.
Adını tüm çiçeklere göbek adı olarak verdim, yaşatacaklar daima seni.

Elveda! Kabullenmesi en zor söz, karanlıklar basıyor her yanımı.
Zaman! Kime yar olmuş ki! Azgın nehirler gibi alıp götürüyor umutlarımı.
En son sözün yüreğime saplanmış bir bıçak gibi, ufak ufak acıtıyor canımı...
Resimlerde kaldı her şey, giderken alıp götürdün bugünümü ve yarınlarımı.

HÜRREM DİLEKCİ
27.04.2008 (12:30)


Hürrem Dilekci

[GooD aNd EvıL]

G U R B E T



Bir parçam, benimle.

Bir parçam, çok uzaklarda…

Yaşam mücadelesi verir her zaman,

Ayrılığın kurduğu tuzaklarda…



Keskin bir hasret acısı sarar, tüm yürekleri…

Sessiz bir çığlık gibi dolanır, uzayıp giden yolları…

Akıldan hiç çıkmaz, sana ait ne varsa, senden ırak…

Gurbet, büyük bir yangın, asla söndüremezsin, etrafın kurak…



Tek dostun zamandır, sımsıkı sarılırsın.

Öyle hassaslaşır ki kalbin, üfleseler kırılırsın.

Her geçen gün, biraz daha yorulursun.

Gurbet, büyük bir savaş, vurmazsan-vurulursun.



Sabrın sonu selamettir, bekleyebilirse heyecanların...

Gün gelir, yanı başında olur, umutla beklediğin tüm canların…

Gün, yenik düşse de geceye, tek umudu sabahtır.

Gurbet ne kadar acı olsa da, bir gün mutlaka son bulacaktır..



HÜRREM DİLEKCİ

[GooD aNd EvıL]

Hadi Gel
Doğan her güneş ile eşsiz bir heyecan sarar bedenimi,
O an ruhumun derinliklerine, sessiz bir yolculuk başlar.
Güneşin sıcaklığı kor bir ateş olur düşer yüreğime,
Alev alev yanan ve yandıkça içimi kavuran o ateşle başlar erime.
Nehirleri içsem kanmam, bu yangına çok fazla dayanamam…

Gel! Ne olursun artık gel! Sensizliktir beni böyle yandıran,
Ümitlerim artık son perdeyi oynuyor, nedir? Seni benden uzaklaştıran,
Ne zaman seni düşünsem, duygularım çatışmaya başlıyor,
Enkaz altında kalan kalbim, ne aşk’a ne de gurur’a yaranıyor.
Şayet bilmez ki kimse, hangisi kazansa kaybeden kalbim oluyor.
Tek umudum sensin, haydi çık gel de bitsin bu çile,
Ellerim ellerini bekliyor, ateşin şimdiden yüreğimi sardı bile…

Bana döndüğün gün, yeniden doğduğum gün olacak,
İsmini kalbime yazdım, her atışında ruhuma haykıracak,
Resimlerin ile teselli bulduğum bu aşk, dönüşünle sonsuzluğa yelken açacak…

İçimde bir tutku var, o da sensin,
Lodos rüzgârlarımsın, este yanan yüreğim serinlesin.
Kendi içimde sana mahkûmum ben, çözemiyorum prangalarımı,
Bin yılda geçse bekleyeceğim, bir tek sana açtım limanlarımı.
Aşk her yüreğe bir tohum eker, bende bahçe kurdu,
Hiçbir yağmur fayda etmedi, güneşim doğmayı unuttu.
Artık mevsim ilkbahar, son bir umutla gözlüyorum yollarını,
Rüyalarımın gelişine ayarladım, sana rezerv ettim yarınlarımı.

HÜRREM DİLEKCİ
24.04.2008 (23:30)


Hürrem Dilekci

[GooD aNd EvıL]

Hatırlanmak
Doğduğun günü hatırlamıyorsun.
Öldüğün günüde hatırlamayacaksın.
Hayat;
Bu iki hatırlamadığının arasında geçen süreç.
Hatırladıkların ile yaşayacak
Hatırlattıkların ile anılacaksın.



HÜRREM DİLEKCİ
01.05.2006 20:00
[email protected]


Hürrem Dilekci

[GooD aNd EvıL]

Hayal ve Gerçekler

Bazen hayat anlamaz seni,
Duymaz! haykırsan da sesini
Çaresizliğin diz boyu olur,
Hayallerin kollarına atarsın kendini

Bir savaş başlar,
Kabullenemediğin tüm gerçeklerle
Neyin varsa koyarsın ortaya,
Güvenerek, umut tüccarı hayallere

Ya galip çıkarsın bu savaştan
Çizik atarsın, mağrur gerçeklere
Ya da gerçekler mezar taşın olur,
Yazar rahmetli de hayalciydi diye

HÜRREM DİLEKCİ