Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Benim
nazlı yarim gelince
gökte uçan kuş benim
bir de benden gidince
yüreciğim taş benim...

gül yüzlüm bir gülünce
açan gonca gül benim
nazlı gülüm küsünce
feryat figan dil benim...

yar gönlüme akınca
coşup akan sel benim
olmazsa yar yakınca
betim benzim kül benim...

gönül yare varınca
baharda ki yel benim
gönül yarsız kalınca
susuz kurak çöl benim...

yar gülünü verince
peteğinde bal benim
bir de yar terk edince
iflah olmaz kul benim...
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Benzeşimler
fani alemde karşılanma;

ilk alınan nefes
gülüp oynar herkes...

kulakta okunan ezan sesi
küvette var bebek sesi...

kundağa sarılma
beşikte sallanma...

ninninin o yanık havası
ananın o sıcacık bağrı...
________________

baki aleme uğurlanma;

son verilen nefes
ağıt yakar herkes...

minarede sala sesi
teneşirde ki su sesi...

kefenle giyinme
tabutla uğurlanma...

yasin-i şerif duası
toprağın soğuk bağrı...

işte geldik
işte gittik.
yapacak bir şey yok
tanrı çağrısı....
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Beyaz
açtım gözümü;
kundağım beyaz.
anamın göğsü
sütü beyaz.
defter,tebeşir
yakam beyaz.
oyunlar beyaz...

gün beyaz
gül beyaz
umutlar, düşler beyaz.
rüzgar
bulut beyaz.
ay beyaz
yar beyaz.
duvar
duvak
gerdan beyaz
gerdanda inci beyaz.

kış beyaz,kar beyaz
saç, sakal, şakak beyaz.

yumdum gözümü;
kefen beyaz! ..
karaymış ya toprak
bu kez.
lale, papatya
üstüme düşen yağmur beyaz...
cennet beyaz
melekler beyaz! ..
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Bilemezsin
sen hiç
'kuş uçmaz kervan geçmez'
dağ başında yaşamadın ki
bilemezsin.
oralarda
güneşe değerdi dalları ağaçların
rüzgarlar öperdi yapraklarını
yağmurlar yağar
ebemkuşağı yay çizerdi gökyüzüne
bakardım...

gecenin rengi gözümü alır
düşüncelerimi boğardı karanlıklar
kovalardım ateşböceklerini
umudu ışığı yakalardım
çam dallarında ıslıklar iniltiler fısıltılar
korkardım...

hüzünlerim duman duman
çöküverirdi dağ başlarına
alıp kaçardı bir yabanıl kurt
soğuk mağaralarına
korkuyu büyütürdü göz bebeklerim
kaçardım...

seni tanıdım daha sonra
para derdin servet derdin aşk derdin
nerde akşam orda sabah
gününü gün ederdin
ben ise ‘sevgi’ derdim sadece
sadece sevgi
yanaklarım ıslanırdı yağmur gülüşünle
bu kentin loş ışıklarında ağlardım
sen ise göz yaşlarıma inat
hep gülerdin
sevgiyi çiğneyip acılar yeşertirdin yüzümde
seni düşündükçe
avuçlarımı buz yalar
ellerini arardım...

yoktun ki sen
her gün ama her gün
her gece
oturup köşeme
sessiz sensiz
ve de çaresiz
umutları yakardım...
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Bilmek Gerek
Yar dudağı mühürse
Açmayı bilmek gerek
İki gönül bir ise
Uçmayı bilmek gerek...

Sevgiler bir tohumsa
Saçmayı bilmek gerek
Gönle girecek yari
Seçmeyi bilmek gerek...

Ömürler bir nehirse
Akmayı bilmek gerek
Hasret gurbet kahırsa
Çekmeyi bilmek gerek...

Dostluklar bir fidansa
Dikmeyi bilmek gerek
Ana bacı bir cansa
Bakmayı bilmek gerek...

O yar gonca bir gülse
Dermeyi bilmek gerek
Menzil ince bir yolsa
Varmayı bilmek gerek...

Eşe dosta göz yaşı
Dökmeyi bilmek gerek
Kalpteki kara taşı
Sökmeyi bilmek gerek...

Sevdanın yollarında
Koşmayı bilmek gerek
O yarin kollarında
Coşmayı bilmek gerek...

Yarin kaşı kemansa
Sürmeyi bilmek gerek
İnce belli ceylansa
Sarmayı bilmek gerek...


Yar dudağı kor ise
Yanmayı bilmek gerek
Sevda sende har ise
Sönmeyi bilmek gerek...

Dünyada malın çoksa
Bölmeyi bilmek gerek(zekat,paylaşım vb...)
Yanında yarin yoksa
Ölmeyi bilmek gerek...




İ
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Candostum Ayhan Uçar’a
Yurdumun şirin ilidir Erzincan.
Orada bir dost vardır; can gibi can.
Şiir akan,türkü yakan sesinde
Damarlarda seller gibi coşar kan.

O’dur her kanayan yaraya derman.
Namerde,kalleşe hiç vermez aman.
Kuş gibi gönülden gönüle konar.
Sevgi,kardeşlik yüreğinde harman.

*******e ay olur,nur nur açar.
Gül gibi mis,gün gibi ışık saçar.
Sen bizlerlesin,hep kalbimizdesin.
İnsanlığın dostusun AYHAN UÇAR! ..

9 Haziran 2004 -Mudurnu

Abdullah Atay
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Casus
'Telgrafın tellerine kuşlar mı konar'
Telgraf tellerine konan
Karanlıklara kanat çırpan
O kuşlar var ya
O kuşlar
Aklı kara fikri kara
O kara/kuşlar
Casuslarıymış meğerse
Emperyalist bir devletin…
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Çağrışımlar
her yağmurda
sen düşersin aklıma.
bir de yanağından süzülen
hüznün yaşları.
tek damlasında bile
inan boğulurum....

denize her bakışımda
seni görürüm dalgalarda.
gözlerin yakamoz yakamoz
içine daldığımda
can bulurum...

ne zaman altın başaklı
gün vurgunu ekinler görsem
leylak kokulu
o ipek saçlarında
savrulurum...

her günün batışında
beni senden ayıran
denizin ufkunda kaybolan
o gemiyi hatırlar
kahrolurum...

her ceylan inişinde suya
kapılırım korkuya
bir avcının namlusunda
sen değil de
ben vurulurum...

kısacası
ben seni bende bulurum...
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Çoban
kavalın yanık sesi
büyülüyor herkesi.
dertli dertli çalarsın
hülyalara dalarsın.

koyunun var kuzun var
kekik kokan yazın var.
sevdalanmış gönlünde
hasretlik var hüzün var.


bu yaz da geçti kurak
susuz kalanlara bak.
kurt kuş börtü böcek aç
inan ki onlar muhtaç.

açlık kokar nefesi
feryat figan hep sesi.
yavru bir ceylan ağlar
çaresizdir annesi...


sütün var bakraç bakraç
o canlar yesin sütlaç.
karınlar doyduğu an
ortalık bak sütliman.
Abdullah Atay

[GooD aNd EvıL]

Dağlar ‘Gurbette Yarim Ağlar’
kuzusu var kurdu var
tepesi var ardı var
al çiçekli dağların
bilinmeyen derdi var...

avcısı var avı var
kurdun kuşun evi var
mor menekşe dağların
yüreğimde yeri var...

pınarı var çayı var
türlü türlü huyu var
geçit vermez dağların
buz kaynaklı suyu var...

çamı var meşesi var
candan bir neşesi var
mis kokulu dağların
billur gibi sesi var...

börtü böcek kuşu var
toprağı var taşı var
beyden zengin dağların
çeşit çeşit aşı var...

atı var yayası var
taşı var kayası var
hasret kokan dağların
tükenmez sevdası var...

derdi var çobanı var
kurdu var ceylanı var
yar kokulu dağların
bitmez heyecanı var....
Abdullah Atay