Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Aşk Eğildi Şiirin Önünde

Aşk eğildi şiirin önünde
Sevileni de aştı sonunda
Sevmek...

Sevinçleri acemi bir çocuk
Önemsiz elleriyle
Başladı dünyayı değiştirmeye
Konuşmaya başladı önemsiz sesiyle,
Sustu o laf kalabalıkları
Yüreğine sığmayan sevgisiyle
Titrek ve küçük adımları
Titretmeye başladı
Zulümle örülmüş bir şehrin duvarlarını

Sevdanın yüreğe akan yangınında
Zalim attı kararan dumanı içinden,
Sebep oldu kavgada yaşamak adına
Bir nefes daha soluyabilmek,
Koklayabilmek
Yarin yumuşacık boynunda açan
En güzel bahar çiçeklerini

Ölmemek dostum ölmemek
Bir öpüş daha ölmemek
Bir nefes daha ölmemek
Yaşamak için bir bakış daha
Belki de bu koskoca bir ömür demek

Aşk eğildi şiirin önünde
Sevileni de aştı sevmek...

2003

[GooD aNd EvıL]

Aşk Ellerimdedir

Aşk ellerimdedir
Sesimde ve
Sessizliğimdedir en çok
Ve sevmeye değer olan
Sadece tutabilendir o eli çıkarsızca
Yarım kalmış bir resmi boyayabilendir
Kendi renkleriyle

Aşk gözlerimdedir
Sadece görmek isteyen sevebilir çıkarsızca

Aşk kalemimdedir
Yarım kalmış bir şiiri tamamlamaktır bütün güzelliği
Aşk bendedir yani
Senden de öte bir yerde...

[GooD aNd EvıL]

Aşk Emperyalizminin Sömürgesi

Sen aşk emperyalizminin
En zayıf düşmüş sömürgesi;

Topraklarında yalancı bir gülümseme
Yabanın postal izi var yüreğinde

Ve ihtilaldir artık bu yaşanılan,
Yüreğinin askerleri çoktan zaptetmiştir
Beyninin kalelerini

O gözler 146. Maddeden daha acımasızdır artık
Sözlerin darbeci generallerin buyrukları gibi

Beynin kaybetti iktidarını
Sen artık yüreğinin sömürgesisin

Sen artık uzak diyarlara gidip de
Dönemeyişin diğer adısın
Sen artık özgür olduğunu sanıp ta
Esir düşmenin en büyük tanığısın

Yürek himayeyi kabul etti
Düştü beyninin toprakları
Aşksızlığın dağlarında
Özgür türküler söylemek varken
Bu beden mavi bir bayrak altında
Yaşamayı kayıtsız şartsız kabul etti...

Yürek mandayı kabul etti
Ve esirdir artık beyin...

[GooD aNd EvıL]

Aşk İnsanlar İçin Var

Aşk insanlar için var elbette
İnsanlık aşk için değil
Öyleyse ölmekten daha güç değil midir yaşamak?
Acı çekmek daha zor değil midir?
Kayıtsızca teslim olmaktan karanlık geceye.

Hırpalanıyor ve hor görülüyorsak
Sevebildiğimiz içindir elbette
Karanlığı korkuttuğu için aydınlık gözlerimizin ışıltısı

Aşk mücadele etmektir
Ateşler içinde kıvrandırırken seni illet bir hastalık
Ayağa kalkıp deliler gibi koşacağın günleri hayal etmek gibi
Yahut sabahlara kadar uykusuz kalıp
Kendi yüreğinle yarışırcasına şiir yazmak.

Kör olmaktır belki de aşk
Herşeye yüreğinin gözleriyle bakmak
Kendi benliğini unutup
Başka bir bedende varolmak

Birazda acılardı onu anlamlı kılan
Uğruna kan dökülen bayraklar gibi
Yani feda etmek uğruna
Belki en güzel baharlarını
En güzel yazlarını hiç yaşayamamak
Ancak bunun için en ufak pişmanlık duymamak

Kısaca aşk;
Teslim olmamak asla...

[GooD aNd EvıL]

Aşk?

Aşk;
Bir kış günü
Pencerene konan serçedir.
Yüreğini sızlatır
Alırsın avuçlarının arasına
Ve bırakamazsın bir daha...

Yağmur döverken şehrin kaldırımlarını
Kırık bir şemsiyenin altına sığabilen
Iki yalnız yürektir belki de.
Koskoca dünyayı sığdırmak isterken
Sığdıramazsın küçücük bir kalbi
Göğsünün hiçbir yerine.

O aşk ki
Yaşama sebebindir
Yürekli bir kavganın ortasında,
Sadece bir bakış için
Bir gün daha ayak diremek ölüme…

O aşk ki
Sevebilmektir
Gülü dikenine rağmen.
Ve sonunun ne olacağını düşünmeden
Koyabilmek ömrünü
Bir gönlün çıkmazına…

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Aşka Ölmek

Ey aşk,
Yağlı bir ilmek olsaydın
Bir an bile düşünmeden
Takardım seni boğazıma.........................!

[GooD aNd EvıL]

Aşkı Biz Seçmedik

Aşkı biz seçmedik
Aşk bizi buldu saklandığımız kuytulukta

Hayal:
Kara kalemle çizilmiş
İçi boş bırakılmış bir resim
Boyandı birden bire
Ete kemiğe büründü düşünce
Doğdu hiç gülmemiş bir ülkenin
Beyazlar içindeki kahramanı

Belki hiç yürümeyecektik bu yolda
Yol buldu ayaklarımızı

Biz sevmedik kavgayı
Ve olmasın istedik hiç düşmanımız
Kalleşlik inadına çağırdı bizi isyana
İnadına kavgaya
Bizi kalleşlik buldu
Kalleşlik bizi vurdu...

Gerek yoktu bir ayrılığı anlatmak için
Das Kapital’in üçüncü cildini okumaya
Ve her gidiş on ciltlik bir hayat ansiklopedisi
Hayır ayrılığı seçmedik hiçbirimiz
Ayrılıklar bizi buldu

Ve İnan ki aşkı biz seçmedik
Bir gün o bizi buldu...

Aşk bizi buldu
Aşk bizi vurdu...

1 Şubat 2003
22: 49

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Emekçisiyim Ben

Aşkın emekçisiyim ben
Düşler denizinin balıkçısıyım.
Hepiniz derin uykulardayken
İmgeler çekip çıkarırım karanlık sulardan.
Şükretmesini de bilirim
Küfretmesini bildiğim kadar.
Hiç tutmamış olsam da
Bilirim ellerinin sıcaklığını.

Aşkın emekçisiyim ben
Aydınlığın hiç uyumayan savaşçısıyım,
Kanlı düşmanıyım karanlığın.
Sevmesini de bilir yüreğim
Nefret etmesini bildiği kadar,
Bilir herkesten gizli gizli kanamasını
Sözlerin sıcak bir kurşun gibi saplandığında.

Ve en önemlisi;
Bilirim direnmesini
Esir düşsem de teslim olmamayı asla.
Şairim ben
Aşkın emekçisiyim yani
En iyi ben bilirim seni sevmesini…

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Aşkın K'si

Aşk’ın K’sını özelleştirmişler
Aş kalmış geriye sevmelerden
Kavganın adı aşk değildir artık
Bu kavga aş kavgasıdır.

Artık bir parça ekmek için deliniyor dağlar
Uzak yollar aşılıyor tok bir yaşam uğrunda
O şarkılar hüzünlendirmiyor artık
Kendi kendine bile fısıldayamıyorsun şiirlerini

Bir adam
Elinde bir sopa
Vuruyor beline bir lokma için gelenin
Terbiye ediyor, sıraya geçmesini öğretiyor
Bilmiyor ki açlığın sırası olmaz
Ve terbiye olmaz insan açlıkla
Ve aç kalmayı hak etmez hiç kimse
Sadece insan olduğu için.
Her sopa sanki beline iniyor bir halkın
Bilmiyorlar ki o sopa
Onlarında eline geçer bir gün...

Mavi renk satılığa çıkmış Amerikan pazarında
Tüm yeşiller kiralık
Satar olmuşsun kanını
Ciğerini satar olmuşsun.

Açık arttırmada bütün sevdalar
Eskiden bembeyaz kağıtlara yazılırdı
Şimdi yeşil dövizler üzerinde
Oysa hepimize yeterdi bu sevgi
Ekmek ve tuz yetmese de hepimize
Sevgi yeterdi,
Yeterdi bir bakış,
Bir gülümsemeyi bölüşebilirdik aramızda...

9 Aralık 2002
21: 12

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Ve İsyanın Elleri

Aşkın ve isyanın
Birbirinin ellerini sımsıkı tuttuğu yerde bekliyorum seni...

Bir şiirlik kalemim kaldı elimde
Acıların mutluluğun yüzüne kara çaldığı yerde
Bembeyaz bir şiir yazıyorum sana

Sıklaşan damlalar
Sel olup akıyor saçaklarımdan
Şakaklarımda insanlardan kalma bir ağrı
Zonkluyor durmadan

Kurumadan ellerim
Koşarak getiriyorum sana sabah olmadan
Yastığımın altında sakladığım o ıslaklığı

Bir şiirlik hüzün biriktirdim yine zulamda
Geçirip gecenin o en karanlık süzgecinden
En berrak şiirimi yazıyorum sana

En güzel rüyaları eksik uykularımın
Bir yıldız kayar gibi transit geçiyor gecenin dördünü
Unutulmuş dizeler gibi
Kaybolup gidiyor sabahın yorgun bakışlarında yüzün

Aşkın ve isyanın birbirinin elini
Sımsıkı tuttuğu yerde bekliyorum seni...

28 Mayıs 2003
00:52

Melih Coşkun