Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

...Yağmur (Başörtüsü Şiiri)

Ayrılık getirecek bu YAĞMUR belli;
Havada yine hicrân kokusu var.
Sen bu ellerden gittin gideli,
Ağlıyor ardından hep bu YAĞMUR'lar.
Ayrılık getirecek bu YAĞMUR belli...

Feryâtlar düştü hissene: “bembeyaz..”
Ne bülbüle gâm ne de figân düştü.
Her acı dudağında mağrûr bir hâz;
Saadet gözlerine bir nâlân düştü.
Feryâtlar düştü hissene: “bembeyaz..”

Feryâtlar, feryâtlar.. duymuyor kimse!
Vicdânlar sağır, taş ve ateşten -
Yaratılmış, sahte, dar bir elbise.
Yamaçta aksi, kısacık ve içten -
Feryâtlar, feryâtlar.. duymuyor kimse!

Eller semâlarda; bulutlu gözler:
“Bu karanlık gecenin sabâhı nerde? ”
Gözyaşları gözyaşlarını izler;
Ve bir yaprak gibi titrerde,
Eller semâlarda; bulutlu gözler:

Taş kalplere anlatmak ahh.. Ne kadar zor -
Gerçeklerin masal olmadığını.
Bir darbe de dostun kendisi kor;
Basar hemen sonra da kahkâyı...
Taş kalplere anlatmak ahh.. Ne kadar zor! ..

Beklemek, beklemek.. Acaba neyi?
Sevgi nedir bilmeyen gönüllerden -
Bir parça, küçücük.. Dostça sevgiyi..
Herşeye rağmen bıkmayıp yeniden,
Beklemek, beklemek.. Acaba neyi?

İnanmak.. Ahhh.. Sonuna dek inanmak..
Sonuna dek ve de gülercesine -
Ateşe bağrına gâmlı uzatmak..
Baharında birgün geleceğine,
İnanmak.. Ahhh.. Sonuna dek inanmak..

Zulümler,zulümler.. Sonsuz zulümler..
Neden: Çünkü bu dava tehlikeli(!) ..
Açmasın, açmasın diye bu temiz güller
İğrenç yüzünde çağdaşlık maskeli -
Zulümler,zulümler.. Sonsuz zulümler..

Limanda bomboş, sessiz bir gemi,
Kalkacak belki de, tahmin etmek zor..
Denizlere bakan “yeşil göz”leri,
Ümitsiz, beyhûde, suskun ağlıyor.
Limanda bomboş, sessiz bir gemi...

Erkek olamadık biz sizler kadar;
Seyrettik uzaktan sizi hüzünle.
Seyrettik, seyrettik sadece o kadar;
Bu kavganın gerçek yüzünde,
Erkek olamadık biz sizler kadar...

Rüyâlarda gezdik sizden habersiz;
Amaçsız, pembe - beyaz rüyâlarda.
Tasasız, gâyesiz, duygusuz ve hissiz -
Gafletler, gafletler ve hep ardarda
Rüyâlarda gezdik sizden habersiz;

İsmimizde kalmış delikanlılık;
Bilmeden hergün nâmerde uymuşuz.
Haftada bir cumâyı dindârlık sanıp,
Bunca yıl uyumuş, hep uyumuşuz.
İsmimizde kalmış delikanlılık...

Erkeklik değilmiş, değilmiş ölüm;
Erkeklik, daha ölmeden ölmekmiş..
Erkeklik Allah için yanan gönlün -
Aşkından asla tâviz vermemekmiş.
Erkeklik değilmiş, değilmiş ölüm...

Yalanmış bir meğer “sahte zafer”ler;
“Leylâ”lar, “Mecnûn”lar hep bir yalanmış.
Asıl “Mecnûn”luk, Mevlâya bir nefer;
Resûle yakışır ümmet olmakmış.
Yalanmış bir meğer “sahte zafer”ler...

Bulanmış nehirler nefsin tasında,
Günâhlar zevk olmuş, haramsa âdet.
Saklıymış meğer senin her gözyaşında,
Hakîkî mutluluk, gerçek saadet.
Bulanmış nehirler nefsin tasında...

Artık uyan, uyan eyy “Tûde-i Zinde”
Kalk ayağa sen de “Sakarya” gibi!
Uykular gezinen mahmûr yüzünde -
Açmalı sevdânın diriliş vakti! ..
Artık uyan, uyan eyy “Tûde-i Zinde”

Canlanın siz de eyy solgun çiçekler,
Canlanın siz de bir kıyâm vakti..
Ve şu kırık dallarda teker teker,
YAĞMUR damlalarını öper gibi,
Canlanın siz de eyy solgun çiçekler! ..

Islanın ve eriyin bu gözyaşlarında,
Başörtüsü mendil herrr bacınızın...
Erkeklik nedir görün varın da;
Varın bunu defterinize böyle yazın!
Islanın ve eriyin bu gözyaşlarında! ! !

Mevlâ`m affeder (!) bizi; sen de affet!
Affet bizleri ne olur buna muhtâcım..
Sen eyy gül ü rahmet, sen eyy hüsn ü iffet;
Affet bizleri ne olur eyy bacım;
Mevlâ`m affeder (!) bizi; sen de affet!

1999

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

...Yağmurlar Şehri

Gün gelir de beni ıslak caddelerin kuytusunda
Bulursun diyedir koşmam şehre yağmur yağışında
Gözyaşından bir sığınak bu yağmurlar şehri bana
Ne artar ne eksilir ne söner yüreğimde bu kavga...

Git, git, git! Bir yetimi de götür
Git, git, git; yüreğim öksüzdür
Ben bir hırçın deniz; gözyaşım köpüğüdür
Git, git, git; ama önce ne olur öldür! ..

Bir delinin mi gözleridir aynalara baktığımda
Mavi, buruk bir kız ağlar;
Yüzü yüzümde, on yaşımda..
Yemyeşil bir denize hüznü gömülüdür
Küçücük elleri bir iplikle örülüdür!

Git, git, git; yetimini de götür!
Git, git, git önlüm şimdi öksüzdür
Ben bir koca deniz, gözlerin köprüsüdür
Git, git, git! Düşünmezsin kalbim ölüdür!

2000

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

...Yalnızlıklar Eskimez

eskir mi yalnızlıklar
gözlerin burnumda tüterken daha
daha tün tuttuğum parmakların mı eskir
hatırla henüz kalbim, bir sözüne esir!

boğuyor beni bu parmaklıklar
bu alyans yüzük, bu altın saç..
bir ben ve bu şehir!

söner mi yanışlarım
doğrularım yanlışlarım
yeşil bir denizin esaretidir
yüzüme mahzun bakışların
masum bir kız çocuğu
hüznü dağlardan büyük
yetişir.. yetişir..
sakladığım hüznü bulmasın
ne olur ağlatmasınlar beni
bilmesinler feryadım
solarım bir gül gibi..

kaç zaman geçse unuturum
gülümser miyim yollara
ben gönlümü avuturum
derdimi anılarla..

acılar uzak durmasın
ne olur kirletmesinler sevgimi
anmasınlar hiç adım
gideyim elveda der gibi..

kime ne ağlıyorum
kim karışır yalnızlığıma?
ne artık saçlarını okşuyorum
ne kırgınım ben dünyaya..

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

...Yeşil

I

uzan usulca yanıma

gözlerinde şimşekler istiyorum

gözlerinde karanlıklar....

ama tüm YEŞİLleri söndür

bembeyaz kal

koynumda



II

bulutların solmuş YEŞİL çoçuğuyum

gözlerimi emziren

sarı memeler uzakta

.........................

rengin tüm dünyayı sarmış

sisli bir akşam

elimde gül sararmış

haberin olsun YEŞİL

kışlar uzak değil



III

birkaç damla yaş süzüldü gözlerinden

yıldızları arayan bakışlarına

sonra bir yaprağın üstüne konuverdi

GÜNEŞ`e dikti YEŞİL gözlerini

'YEŞİL sular ıslandı! ! ! '

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

..Ben Seni

Hasreti kanatlarımın altına aldım
Aşk türküleriyle doldurdum
Bu soğuk, bu mavi, bu hissiz mahzeni
Ve ben seni ah ben seni
koyup aldanmışlığımda aldanmışlığının
sezip de maviliğini ıssızlığında silüetinin
yorgun çekişimi
dudaklarımda her hicrânı
dudaklarımda her hicrânı
Ben seni, ahhhhh...
Ben seni...

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

..Dörtlük

Kaybolup giderken ümitlerim birer birer
Ben miyim daha yalnız çöle düşen bir kum mu?
Neden böyle yanışım hasretinle derbeder,
Dudağın mı kordan; yoksa yanan rûhum mu

1999

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

..Ellerine Aldın Beni

önce ellerimi aldın benden
ve saçların
ellerimi kesen;
sonra yüzümü ıslak adımlarına sardın.

gece ve sen...
yüreğime bir kelepçe de sizdiniz;
kaçmak istiyordum,
gözleriniz yakaladı beni.

ellerine aldın beni,
kanatsız ve sürgün...
öylece beklerdim hani incinseydi yüreğin.
ama nâr ellerindeydi
ve gözlerim sürgündü yüreğinden

kaçmak istedim âlem sen oldun,
yakmak istedim alev sen.
gözlerinde bıçaklar yanıyordu
ve incitmekti yüreğimi dalgın duruşun;
oysa yüreğini içmekti benim.

hayır, saçlarını yalanlamıyorum
ve inkâr etmiyorum gözlerini hayır!
ama örtüp yüzümü benliğimle
gözlerini aldın benden.

kutsal bir aşk yarattım seni,

sonra günahlarım oldun
kirli mâsumluklar boyu bir ömrün her dakikasında.
hayır, arzularımı yalanlamıyorum
ve kutsandığımı kötü şarkılarla,
düşündüğümü yollarda ah an be an seni...

gözlerinde bıçaklar yanıyordu;
bende bu şehir.
ve saçların ellerimi kesen...

yüzümü soğuk adımlarına sardın
kaçmak istiyordum
gözleriniz yakaladı beni

gözlerin, bıçaklar, alem, sen...
oysa nâr ellerindeydi
ve gözlerim sürgündü yüreğinden.

ellerimi aldın benden,
ellerine aldın beni
ve saçların, ellerimi kesen...

11 Kasım 2005
Gata - Ankara

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

..Gözlerimde Gözlerin Yanıyor

bir şiir yanıyor gözlerinde
gönlümde bir şehir yanıyor
seni tutkulu bir günâh gibi biriktiriyorum gözlerimde

gözlerimde gözlerin yanıyor

rûhum yanıyor tepelerde
kalbimde siyâh nûrun yanıyor
ve bir kibrit de ben yakıyorum
sigaramı tutuşturup gözlerine atıyorum

gözlerimde gözlerin yanıyor

2001

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

..Gülgün Çiçeği

ı

sen nesin sen biliyor musun
sen: uzaklarda açan ey gülgün çiçeği
ve adımın adının yanına yakışmadığını
buruşuk kâğıtlara gömdüğümü aşkımı

güler gibi bazen
kızar gibi tutuşsuzca

ben solgun bahar gülü
sen kaçamak bir bakış..
nikotin gözlü yağmur damlasında
sen nesin sen biliyor musun

uzaklarda açan ey gülgün çiçeği
uzaklarda açan ey gülgün çiçeği

II

sen uzaklarda açan ey gülgün çiçeği
hayâlinin eli bile uzakta benden
kulaklarımda çınlayan bir kadın sesi
âhhh... koklamakmış seni yeniden
sen uzaklarda açan ey gülgün çiçeği

savurma yellerini ey rüzgâr
koklama benim koklayamadığımı
gözlerimde yalan bu, yalan bu
unutmuşluk, unutmuşluk

soldurma güllerimi kuru bir tel kalsın
tenhâlı, can çekişen bir elvedalık el...
soldurma güllerimi gül deyip
gülün ömrü olmaz gülüm

ko gönlüne dalından kopartılmış
ko gönlüne hâlim arz-u hâlini

bu gözyaşları ki tutkun tanyelimin..
kalan bir bakışına bakışımın..
acıyor yüreğim duyuyor musun

sen uzaklarda açan ey gülgün çiçeği

22.02.1999

Mehmet Akif Ardıç

[GooD aNd EvıL]

Kaside-i Muhammediye

Vuslât yok bahârımda, aşkım sebebsiz menim.
Seni candan severim, rûhum edepsiz menim..

Yâr, efkâr-ı çehreme neden dönüp de bakmaz?
Bu sebeble di-dârım bugün hep sessiz menim.

Gedâdır vur bin başım, gül uğruna ey felek!
Bülbül oldum gülistânde; aşkım ümitsiz menim.

Bi baht-i abd'in senin yollarda izin öper..
Kul bahtından ne ister, bûsem lekesiz menim..

Bir pâye ver çehreme ne olur çiğneyip de,
Dünyada ve ahrette yüreğim dertsiz menim..

Ağlar durur dertli gönül, merhemim yok em'im yok;
Ondandır bu dünyada derdim EM'sâlsiz menim..

Sana men derdimi ölürüm de anlatamam;
Gönlüm âh u figân etse rûhum lisânsız menim..

Senden gelen eziyyet, başım üzre yeri var;
Senle gönlüm gülizâr, sensiz neş'esiz menim..

Nasîbim yok gülmekten eteğinde olmasam;
Şu kalbim paramparça, tenim ateşsiz menim..

Bir defacık düşüme teşrifindir hazînem..
Şeref ver gel de bir dem; hüznüm pek hadsiz menim..

Bir adım yol atamam.. Gül ravzâna varamam..
Dost yaralarım saramam; rûhum ilaçsız menim..

gül-dîdârın görmesem, ayrılsam mâh cemâlinden..
Men bilemem ne olur, hâlim şeydâsız menim...

Yine hicrân dolu bu sensiz yaz akşamında,
Ümitlerim kırık-dökük; kalbim izânsız menim..

Tut elimden ne olur, yürümek haddim değil!
Sadece cismim değil, rûhum takatsiz menim..

Yaşasaydım çağında, olsaydım yâr pervanen..
Bin ölsem de kat'iyyen canım pervâsız menim..

Binbir kez başım urup sen yolunda ölsem..
Sevincim kanat kanat; neş'em ölçüsüz menim...

Erirem günden güne, geçerem dertten derde..
Şu yalancı gönlümde yerin tarifsiz menim..

Dizlerine kapılıp da ağlamaktır emelim..
Ey gözleri sürmelim; arzum izinsiz menim...

Bir hazândan farkı yok sensiz geçen ömrümün..
Senle her günüm gülizâr, mevsimim kışşız menim..

Ne olursun bir dem gül şu günahkâr kölene!
Rûhumdaki dertlerim zaten insafsız menim..

Ey güzeller güzel, ey O ZAT'ın Habîbi..
Şu gönlümün sahibi; ten- i kusursuz menim

1998

Mehmet Akif Ardıç