Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Çizgi

Ölümün çizgisini çizsem bir anda
Ve geçsem o çizgiyi sadece bir adımda
Eminim cennet dedikleri güzel değil senli günlerden
Ve cehennem kötü değil sensiz geçenlerden
Bir umut varsa bir tomurcuk seni senle yaşamaya dair şu dünyada
Sıkıca sarıl bana
Alamasın beni buralardan bir fırtınayla
Ama ki yoksa bir umut
Kar yağmışsa metrelerce lapa lapa goncaların üstüne
Ve bahar hiç gelmeyecek
Gün hiç doğmayacaksa üstüne
Bırak beni bırak
Bir değil bin fırtınayla alsın beni
İnan daha iyi
Seni sensiz yaşamaktan.

Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Çocuk

Aldanmışlığım mı gözlerimden damlayan,
sevdalarım mı bilmiyorum

Bildiğim şey;
ben daha bir çocuğum.
Küçük.

Bildiğim bir şey var
bir çocuk.

Susmadığım zamanlarım var.
Sus denecek anlarım.
Konuşmadığım günlerim oldu.
Saydığım da geçtiğim günlerimi,
yine de ben bir çocuğum.

Elimdeki topu havalara atıyorum.
elime düşüyor.
Rüyamda bir uçurtma var
bir çiçek takıyorum,
çiçek elime düşüyor.
Bir uçan balon alıyorum.
Uçan bir balon bu.
Bırakıyorum.
Bana değil, bir yerlere yine düşüyor.

Ben yapmadım diyorum!
Ben yapmadım!
inanmıyorlar.

Çünkü bildiğim bir şey var;
ben daha çocuğum
küçük.

Ben söylemedim diyorum.
Ben vurmadım.
Ben atmadım ona o taşı.
Duymuyorlar.

Ben bir çocuğum.

Çayı bol şekerle içmek,
içine o eski bisküvilerden doğramak istiyorum.
Patatesi hala ezerek yiyorum.

Ben diyorum,
ben diyorum seni hiç sevmedim.
İnanmıyorlar.

Ben bir çocuğum
Küçük.

Hiç büyümedim.

Alın ellerimden,
beceriksiz ellerimden bu elma şekerini.
Yine düşer sonra.
Bir şekeri daha kırmak istemiyorum.

Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Dert

Alamadığım şeker olmalı tek derdim
İkinci kez binemediğim atlıkarınca
Ya da sürülmesine izin verilmeyen oje
Küsmek ve barışmak;
Bir parmak hareketinde olmalı yeniden
Önümüze gelene bin tekme atmalıyız yine
Kolkola, omuzomuza
Sevda çekmek olmalı tek derdim karşı komşuya
Tek derdim karşılık görememek olmalı
Duvarda ki tabloda yaşamalıyım yine
Yürümeliyim kıyısınca nehrin
Güvendiğim yıllarımda olmalıyım
Güvenildiğim yıllarımda

Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Dinle

Dinle!
Aşkın sesini duyuyor musun bedenimde?
Atan her damarda bir ateş bu bir çırpınış
Son nefesini verirken bu beden,
Son kez çarpacak yine,
Sonsuz çığlığını hiç yitirmeden
Bir yıldırım bu düşen
Bir çağlayan gürleyen
İste!
Aşkın sesini duyuyor musun bedeninde?

Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Doğum Günü

Sen doğduğunda ben,
ne çok zaman geçirmişim sen varlığı olmadan.

Sen doğduğunda ben,
hiç bira içmemişim Allah'ıma şükür kordon boylarında

Sen doğduğunda ben,
öyle sıcak dostluklar da yaşamamışım,

Sen doğduğunda ben,
en çok bebek için ağlamışım

ve sen doğduğunda ben,
aslında yeniden doğmuşum.

2003/İzmir

Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Eskici

Eskilerim var.

Yerlerine mandal alamadığım eskilerim var.



Plastik bir kap kacağa vereceğim,

Çok delik deşik bir hikayem var.



O kadar yıpranmış ki

utanıyorum veremiyorum kimselere.

Bir elma şekeri var.

Birazını yedim ama.



Eskiler alıyorlardı ya hani.

Eski bir radyo gibi

Dört gözlü bir ocak gibi



Eskilerim var

Hiç el değmemiş hatıralar gibi.

Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Geçiyor

Geçiyor zaman
Ama acı, ama tatlı
Ama öyle, ama böyle
Ne bir zaman isteğimiz kadar yavaş
Ne de şu an hızlı
Aldırmıyor isteklere
Geçiyor kendi bildiğince.

1992/ İzmir

Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Gel

Ağlıyorum duyuyor musun?
Göz yaşlarım yanaklarıma inmeden kuruyor pınarlarda
Sevgilim duyuyor musun?
Sana gel diyorum.

Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Gidiyorum

Gidiyorum
Yüreğimin bir köşesinde var olan yüklerle
Taşımaya gönüllü
Taşımaya razı olduğum sevgilerle gidiyorum

Gidiyorum
Kısacık zamanların en geniş dostluğu ellerimde.
Tam da derken yok,
Tam da derken olmaz bir kez daha diye.

Bir İzmir akşamında 'hep de seni bulsa böyle yaralanmış insanlar'
Sen bir yaraya kendince,
Sen bir yaraya yürekten,
Sen bir yaraya olabilecek en büyük merhem


Gidiyorum

Biliyorum tekrar paylaşacağız
bir yudum birayı,
bir nefes sigarayı,
var oldurulacak beş kuruş parayı


Uzak değilim
birbirini anlamayan iki insan kadar.
Uzak değilim
karşılıksız sevmeyi bilmeyen yürekler kadar


Gitmiyorum
Senden,
Benden,
Bizden uzak kalacak kadar.

06/03/2003 İZMİR

Evren Özyılmaz

[GooD aNd EvıL]

Gözlerim

Gözlerimi cezalandırmayın

Onlar hür olsun istiyorum.

Gözlerime perdeler koymayın

Onlar gördükleriyle yaşarlar
Şeker yiyen bir çocukta,
Ümidi, mutluluğu görürler.
Sevinçle bakarlar.

Tellere konmuş bir kuşta,
Hüzün görür onlar
Acıyı da öğrenirler

Gözlerimi cezalandırmayın

Onlar özgür olsun istiyorum
Zamanı gelince dönüp geriye de bakarlar
Pişmanlığı yaşarlar
Dinmiş sevgileri, saygıları da
Hataları öğrenir onlar
Ders almayı bilirler

Gözlerime yasak koymayın

Geçmişi, geleceği, şuanı
Özgürce, kanunsuzca, sınırsızca
Görsün onlar
Anlayın,
Onlar gördükçe öğrenirler
Öğrendikçe bilirler
Hatayı da, affetmeyi de

Gözlerimi cezalandırmayın

Onlar bilir sevmeyi de

Evren Özyılmaz