İsmet Zeren

[GooD aNd EvıL]

İnsanlık Suçu

Eğer geleceksen bir gün
Giderken geçtiğin yollara sakın sakın uğrama
Görüp nefretimi ayak izinde
Korkarsın belki kendi sevginden
Nefretler gerçeğe dönüşür çiçeklerde
Korkular düşlere bezenir sevgilerde
Sarı saçlarını özlemek bile düş
Hele avuçlamak sanki insanlık suçu
Vazgeç istersen
Sen dönme geri
Böyle kavgasız
Tasasız daha iyi değil mi
Yavrucağım

[GooD aNd EvıL]

İntibahım

Yüreğe sızmak lazım diyordun ya
Görünmeden yağmurla
Gelişin öyleydi
Ansızın,sebepsiz,hiç yoktan
Hoşgeldin diyemedim
Tavşan kadar ürkektim
Serçe kadar sahipsiz
Anlayamadım
Arşa yükselmesede
Çeperleri yırtıverdi
Sormadan intibahım
Gül dalında değil elinde bile
Solarken güzeldi
Narına yanıp
Hangi nehrin kaynağında olursan ol
Ezelden benimdin
Ebede kadar

Şevki kırılmasın diye
Öpemedim
Seni öpen dudakları
Hırsımdan
Çünkü sensiz zaten
Bir kuru damdı hayat
Bir öksüz zından
Alışamadım...

[GooD aNd EvıL]

İntihar

Naylon bir gecelik terletir nemli şehirlerde
Denize yakın evlerin teraslarında her şeyini
İntiharı beklerken
Minyatür arabaların
Hangisinin üstüne
Düşeceğini seçersin hiç düşünmeden
Hiç yorulmadan bir masanın üstünde
Seni bekler geleceğin paketlenmiş halde
Ellerini beklerken öpersin
Kulaklarından ter süzülür
Buruşur yüzünde zaman
Kuş konuşur yavaşça
Anlarsın ama ağlatamazsın
Anlamsız gelir gökteki büyük beyaz bulut topağı
Yün kazağı hatırlatır yemiş kabukları
Çocukluğunu satarsın renklerine sinemaların
Filmler dizileşir söz peltekleşir dilinde
Rakıya gözlerin kuyruk salladığında
Işığa boğarsın ilhamını
Hayaller horon teper
Horozlaşır sesinin tınısı
Sevdiğin göğsünü sunduğu an
Süzmedir yavşaklık
Kıyakçılık kekadır
Habire sallarsın oltayı
Büyük balıkların cesetlerin üstüne
Hırsla üşüştüğünü hissettiğinde
Kaçsınlar diye kaderinden
Ölümü yuvarlarsın dilinde
Avuçlarsın kalbini
Hızlanır yüreğinde tren
Habire gelir rüyalar
Unutursun unutulursun
Olayların içinde
Bilmeden
İstemeden kaybolursun

[GooD aNd EvıL]

İpek Böcekleri

Susturamazlar kozalardaki ipek böceklerini
Kursalarda yıkık tavanlara en karışık örümcek ağlarını
O ağların liflerinde naylon iplikler güçsüz güvençsiz
Maharetsiz ellerde acemi
Tavan çöktü çökecek deme sakın
Yıldızları özlesede ipek böcekleri
Güneşi çalıyor bak
Siyah pelerinli haramiler her gece

Susturulamadı asırlardır ipek böcekleri
Şehzadeler,şövalyeler ve iskenderin kılıcı
Sökün ettiler tarihin sayfalarından şehrin üstüne
Tavansız odalarda aradılar ağları kılıçlarıyla
İmbat lodosları esti günlerce
Kayıklar dolusu balıklar merasim elbiseleriyle geldiler
Balıkçılar bereket şarkıları söylediler kadınlarına
Sonra gittiler kuzey rüzgarlarıyla savaşa

Susturulsaydı kzıgın kazanlarda ipek böcekleri
Sevinirdi belki tavansız şehrin tabansız insanları
Belki ağlardı örüncek ağları
Yıldızların rengini çalardı güneş
Haramiler matem tutardı

[GooD aNd EvıL]

İsimsiz Alfabeler

Sular çekiliyor ya bugün
Çıkarız mehtaba çıkarsız
Sular ayaklara erişince bir gün
Sileriz düşümüzdeki karanlığı
Sessizce kuşanırız sevgileri
Yürürüz sehpasız sahillere

Gönül evimizde tüter hasretlik sana
Bacalara tırmanır mevsimler
Uzaklardan geçip gider leylekler
Lodoslar sarınır tenimizin rengine
Silahsız pusatsız kalır korkularımız
Yakamozlar gözlerinde oynar sevgililerin

Biz hep aynı şarkıları söyledik söyleriz
Laternalar çeviririz hayalimizdeki şehirde
Zambaklar ve laleler düşer gök yüzünden
Hiç oturamadığımız evin üstüne
Yüreğimiz bir genişler ki kavuşur gibi olmaktan
Susuz ellerimiz suya keser denizlerde

Birde saçlarında ki papatyayı alırız koynumuza
Telgraf tellerinde dillenir suskunluğun
Şıkır şıkır aydınlanır halay çektiğin ayvanlar
Sen biz olursun bizde sen isimsiz alfabelerde

Sular çekiliyor ya bugün
Ay yaklaştıkça yaklaşır yüreğime
Duygularım dökülür
Kalemimin ucundan beyaz kağıtlara
Sular çekiliyor ya bugün
Ağlarım ağlarım ama
Yanaklarım öksüz kalır
Gözyaşlarımdan
Sana kavuşacağı gün...

[GooD aNd EvıL]

İsimsiz Fantaziler

Hesabın gördüm
Alt alta yazılmıştı
İsimlerimiz
Kader çizgilerinin üstüne
Bir kırlangıç fırtınası gibi
Düşürüverdi takvimlere
Sevdan bedenimi çaresiz

Rüyamızı gördü mevsimler
Zamanı atlatırken
İsimsiz fantazilerde

Hesabını gördüm
Yekunu geri dönüşüne yazdım
Karanlık yarınların
Sen yoktun hesapta
Gölgen..
Bir pusula bırakmıştı
Yarınlarıma

Toparladım gerçeği
Etiketini yeniden astım duvara
Ve senin dönüşünü bekledim
Bir musalla taşında
İnsanların seslerini
Son kez duyarken bile
Sen gelmedin

[GooD aNd EvıL]

İsimsiz Şehitlerin Adına

Kim ki
Silmek ister gerçeği
Bu toprağın üstünden
Silmek ister
Akan kanlarımızın izini
Mezar taşlarımızdan
Kim ki
Secde eder
Alı hilali
Ve yıldızı olmayan
Bir bayrağa saygıyla....
Kim ki
Vermek ister
Vatan toprağının bir karışını
Bir tutam menfaat uğruna
Hainlere elleriyle...
Kim ki
Bedenimize bakmaktan korkar
Gözlerimizle karşılaşmaktan
Ruhumuzdan arınmışken bile
Bir musalla taşında
Onu
Yani o haini
Bulacaksın
Ve hesap soracaksın
İsimsiz şehitlerin adına

[GooD aNd EvıL]

İstanbul

İstanbul kuyu,yüreğim tortu gibi dibinde
Bir kova mutluluk,bin kova hüzün çekiverdiğim

İstanbul kasap,yüreğim iki parça elinde
Bir kilo neşe,bin kilo acı paketlediğim

İstanbul sinema yüreğim beyazperde
Bir film komedi,bin film dram seyrettiğim

İstanbul Beyoğlu,yüreğim meyhane
Bir kadeh ikimiz,bin kadeh yanlızlık içiverdiğim

İstanbul deniz,yüreğim sandal
Bir kürek sevgi,bin kürek kin çekiverdiğim

İstanbul Boğaz,yüreğim köprü
Bir yakası yaz bir yakası kış yaşadığım

İstanbul ana yüreğim evlat
Bir sitem onaibin sitem sana yolladığım

Ve İstanbul şiir,ve yüreğim kalem
Bir mısra dua,bin mısra küfür yazdığım

[GooD aNd EvıL]

İstanbul Rubaileri-1

Senle yaşar bu şehir,bu büyülü Boğaz.
Sensiz sonbahardır bu şehirde her ilk yaz.
Ne bahar gelir artık, 'ne dalları basar kiraz'
Matemdedir çengiler,matemdedir ince saz.

Yeniköy'den bir gün bir güvercin havalanır.
Eminönü'nde benim için şöyle bir oyalanır.
Kız Kulesin'den sessizce Üsküdar'a dolanır.
Sonra avuçlarıma konar İstanbul'u anlatır.

Martıları çapkındır,balıkları işveli.
Doğmak gerekirse bu şehirde doğmalı.
Sevmek gerekirse bu şehirde sevmeli.
İnsan ölecekse bu şehirde ölmeli.

Sen gelmezsen İstanbul gelir bana
Minarelerinde kandiller yana yana
Bir şehir hatları vapuru yanaşır yüreğime
Çekerim kokunu içime kana kana

Sevdim,hemde çok sevdim bir İstanbul kızını
Yaşadım doya doya sevdanın ilk yazını
Ölsemde gam yemem,mutluluktan sarhoşum
Hiç korkmadan çekerim azrailin nazını

Bu şehrin sevdalısı,bu şehrin delisiyim
Deniziyle sevişen ahşap iskelesiyim
Göklerini kaplayan martıların sesiyim
Her emrine amade en sadık kölesiyim

Sen kokan,sevgin kokan bana bir gül versen
Darılıp hiç kızmayıp bana hep gülüversen
Ne kadar sevinirdim,ah bir bilsen sevgilim
O gül ve tebessümle,bu şehirde ölüversem

İstanbul surlarında bir burç olsaydım
Martı gibi süzülüp nazlıca konarmıydın
Masmavi sularında seni bulsaydım
Ağdaki balık gibi benimle oynarmıydın?

Sarhoşum tek arkadaşım İstanbul meyhanesi
Ağlıyorum taş plakta Hafız Burhan'ın sesi
İçimi ısıtmıyor kumral kızın busesi
Unuttum geçmişimi,geleceğim neresi


Kadehler tükeniyor ışığında mumların
Yüzümde konuşuyor en acısı mimlerin
Ne kadar sarhoş olsam İstanbul bilmeyecek
Müşterisiyim artık en sessiz ölümlerin

[GooD aNd EvıL]

İstanbul Rubaileri-10

Bu şehri nasıl sevdim sende beni öyle sev
Sevgi yaşanır ancak olmamalıdır ödev
İstersen gel sevdalı iki komşu olalım
Bu şehir benim evim sende kursana bir ev