Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Paran Mı Var?

İki kişi ortak olmak isterse,
Üçüncü kişi ben olurum diyor!
Allah böyle derken şüphe et yine...
Ortaklık toz duman, iman eriyor!

Güvensiz, keyifsiz, insanlar şaşkın!
Olamaz bir şeyin sahibi, taşkın!
Üç kuruş toz olur, enflasyon azgın!
Ucundan tutanda ahlaksız kimse...

Malı ben satayım müşteri gelsin,
Her hile aşikar güçlü tek elsin,
Yinede şükür yok dünyalar alsın!
Siftah yapacakmış komşu neyine...

İyi mal en üstte altında çürük,
Terazi dengesiz çalar küçücük,
Dokunsan bağırır dil “İşine be...”
Minnetsiz edayla çıkar tükürük!

Cumadan habersiz dünya aşıdır,
Dükkanı açıktır, taksi çalışır...
Sorsan müslümandır, nasıl tartışır!
İhtar mı gerekir, gelen ecele?

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Peki…

Ne olurdu hamal, amele, çoban olsaydım…
İnsanların nefsimi aşağıladığını görseydim…
Bastığım toprak, aldığım nefes, içtiğim su aynıydı oysa
Peki, neydi böylesine farklıymışım gibi oynadığım!

Hayvanlar bilinen fıtratta yaşıyor,
Doğa belirli dönemlerde canlanıyor,
Güneş her sabah yeniden doğuyor,
Peki, kendi hamurumu neden böyle yoğuramıyorum?

Bir şeyleri itelediğimi zannetsem de sürüklenen,
Sevgimdeki pikten her an uzaklaşan,
İnkâr, özgür ve isyan üzerinde yaşamış olsam da
Peki, neden kendimle barışık kalamıyorum…

Erozyona uğramış kırlara vardığımda,
Kel olduğumun farkına vardım birdenbire!
Geride bıraktığım hiçbir şeyden iz kalmamıştı burada…
Hayal bile kurmak ne zor şeydi benliğimde!

Bastığım toprağın sertliği,
Tepemde yükselen güneşin ateşi,
Yüreğimde zelzele etkisi yapmıştı
Dudaklarım uçuklarken…
Yaşadım o an ruh aynamın keşfini!

Öylesine hükümranken aslında ne kadar acizmişim,
Ne vardı ki çevremde var olduğunu sandığım?
Çok konuşan ama ayıp olmasın diye dinlenen,
Geçici olguydu her aşk, bedenimde bitiveren,
Uykumda yalnızlık kâbusuyla acısı ruhumu deşen,
Amaçsız-imansız süslerle üç günlük bayram dileyen…
Dökülen saçım misali bir şeylerim her an terk ediyordu
Peki, doğada gördüklerim nefsime ne anlatıyordu?

Yürüyen ama sonra yorulan,
Sürekli acıkan ve susayan,
Huzur peşinde koşarken, hayattan bunalan…
Her anın diğerine benzediği dünyada
En cesur savaşçı gibi yaşıyordum rüyada!
Ölenler, yaralananlar, hastalananlar…
Sonu vardı her dokunduğumun!
Peki ya kendi sonum? Korkunçtu cevabı sorumun…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Peygamber(SAV) 'e Mektup...

Bismillahirrahmanirrahim,

Selamun Aleykum ya resulallah,

Ne kadar hayırla yad etsem seni kelimler yetmiyor aczimden. “Oku..” diye öğrenmeye başladığın ve 23 yılda bitirdiğin Kur’an’ı okumaktan, yazmaktan ve yaşamaktan aciziz. Hangi dilden yazılırsa yazılsın elbette okuyan çok o yüce kitabı ama senin gibi yaşayan yok...Yok!

Ülkemde kutlu doğum haftası düzenleniyor. Seni oyunlarla, ilahilerle, seminerlerle ve konferanslarla anıyoruz... Sanki ölen birini yad eder gibi! Bir iki damla gözyaşı, gözlerimizde kabrin şekilleniyor. Salavat-şerife okuyarak ruhuna gönderme yarışı cabası... Ancak, bir kulun olan hoca misali iman gölüne atılan maya gibi bu anışlar, tesir etmiyor....sünnetlerin yaşanmıyor!

Selam veriyorum meclise, hoş konuşuyoruz... Ayrıldıktan sonra hakkımda yakıştırılmayan kötülük kalmıyor! Dost arıyorum ki aldığım nefes gibi ciğerlerimi tazelesin, cilalasın diyorum... yüzlerin haddi hesabı yok.... İkiden başlıyor, binlerce! Alıp başımı dağlara çıkmak istiyorum bazen! Ama islam insanlara geldi dağlara taşlara değil ki...

Bir ismin emindi... her sözüne inanılır, ne kadar kötülük yapsalar affediciydin. Etrafımda emin insanlar arıyorum. Liderler arıyorum. Her başımıza geçen ağzı laf yapıyor ama bizlerde düzelme olacak halleri göremiyoruz. Dili başka yaşayışı başka... Her yaptığı bize dokunuyor, bizi karalıyor...

Sen Beyt’ül Mal’dan kendi ailene yada şahsına hiçbir şey vermezdin. Hatta çok sevdiğin Fatma Anamız(RA) “ sevgili babacığım, Beyt’ül Mal’da cariyeler var. Akşama kadar işlerimde çok yoruluyorum. Onlardan bir kaçını verde rahatlayayım.” Dediğinde, devletin malı, herkesin hakkı var diye vermemiştin. Şimdi gel de gör ki, her bahaneyle kaşık kaşık alıyorlar hanelerine... Onlar hakkında konuşulmayan gün yok.

PKK diye doğu insanıyla kandırılmış bir terör var... Her gün masum çocuklar ölüyor. Onlar ölürken, artistler, dansözler, mankenler, futbolcular paraya para demiyorlar. Üstelik en saygıdeğer insan oldular. Onlar seninde mesleğin olan çobanlığı bile aşağılıyorlar, oylarımız aynı olamaz diyorlar!

Her makama gelen, adam kayırma usulü ile geliyor. İşin ehline yönetici atanmıyor. Atananda, ne şeref, ne yüz, nede sahabe duruşu var. İki gün sonra, eşini boşayıp sekreterini aldı veya şu rüşvete karıştı diye haklarında yazılar çıkıyor...

Kime derdimizi anlatsak nasihat veriyor. Kendisinde olmayan ahlakın yaşanması gerektiğini savunuyor. Zaten o ahlak varsa, onunla kim ilgileniyor ki... Sokaklarda sigara içenler, çöpçülerin el arabasında onlarca bira şişeleri, hep benim olsun diye yarışan, kuyruğun önüne geçen insanlar....

Büyük depremler oluyor, yağmur yağmıyor, yazın ormanlar yanıyor, yer altında saklı hazineler çıkmıyor, her televizyon kanalında piyango usulü paralar dağıtılıyor, kimse çalışmak istemiyor, çalışanda hemen emekli olup, keyif düşünüyor. Her insanı eğlence düşkünlüğü sardı, ömürle sağlanan zamanı boşa harcamak için yarışıyorlar... ******* bile müzik eşliğinde zina partileri yeri oldu... Bunun için ithal kadınlar geliyor, kızlarımız kirletiliyor.

Zengin zekat vermiyor. Sadaka unutuldu. Bankalar kredi adı altında faiz veriyor. Herkes rahatlığı seçiyor kredi alıyor. sorsak birine, param yok başka nasıl ev alabilirim ki diyor. biraz daha zorlansa, Allah affeder gibi acı yanıt veriyor. su gibi faiz içiliyor!

Seni anlamak için çaba göstermiyorlar. Yaşadıklarının manevi havası verilmeyince, annesini öldüren, ailesini yok eden islah olmayacak nesiller ortaya çıkıyor. Biz çocuklarımıza örnek olmak yerine onlar doğruyu yaşasınlar diye eğitim veriyoruz. Onlardan kopuyoruz. Büyüdükçe tanımıyoruz. Biz düzelmedikçe onlar düzelir mi?

Ne komşuluk, ne dostluk, ne samimiyet, ne kendine layık olanı karşısında da isteyen, her şeyi madde ile ölçen ve bu çerçevede mal edinmek, ün, şöhret kazanmak peşinde dünyalık yaşayan...hani yaşlandığında ölümü görüp de ibadet yapılmalı diyen bir toplum oluverdik!

Ya Resulallah, bunları yazarken bile mahçubum. Ne yapabilirim diye düşünüyorum. Ben senin sünnetini yaşamak istiyorum ama tek başına yaşanmıyor, anlatsam burun kıvrılıyor yada sende nereden çıktın gibi bakılıyor. Ancak, ümidimi kaybetmedim. Israr ediyorum. Senin yüzün suyun hürmetine Mevla’m bize yaşamayı nasip eder inşallah! Senin hayırlı duana muhtacız...sen ölmedin, yaşıyorsun içimizde! Senin beğendiğin bir toplum olmamız için dua et bize ya resulallah! Yoksa halimiz nice olur!

Veysel Karani gibi hissediyorum kendimi. O seni dünya da yaşarken görmedi bizde görmedik. Ancak hırkanı giydi! Sende bize duanı gönder ya resulallah! Yoksa bu gidişimizin sonu, eyvah....

her gördüğüm izde yeniden mektup yazasım geliyor. küçük çocukları taciz edenler, öz babasından yedi çocuk doğuranlar...cinsellik, hırsızlık, azgınlık...her yerde boy gösteriyor. ağlamak istiyorum gözlerim kurudu, gök yüzündeki bulutlar gibi...yapmalı bir şeyler, yapılmalı...ama nasıl?

Ya resullah (sav) , bir cuma daha geçti...yine havada kararan bulutlar, dökülmeyen yağmur damlaları...sıcak içine sinmiş soğuk...hastalığa bahane bekliyor. enflasyon tsunamisnden söz ediyor birisi...marmara denizinde büyük deprem söylentileri...hep felaket konuşur olduk. hep kötülüğü manşete taşır olduk...şöyle çevreme bakıyorum, bolluk ve azgınlık içindeyiz. bu başımıza gelenler boşuna değil, maalesef anlıyorım ki hal böyle...sana şikayetten başka bir şey yazamıyorum. yazmak isterdim...başarıları, güzellikleri ama bir türlü olmuyor. hani kardeşlik ki, nerede saklanır ki seni sevenler? beni onları görmemeye iten bu cehalet gözlüğüde neyin nesi..kırıyorum yeniden yerine geliyor! ne olur bize dua et ya resullah! sohbetinde bulunmadık, mübarek duana ortak olalım ne olur...ne olur!

Ve aleykum selam ve rahmetullahi ve berekatuhu.

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Pıtırcıklar Arasında...

Pıtırcıkların arasında,
Gölgeler yaz seansında,
Ayaklar sımsıcak kumsalda,
Denizsin, üzerinde dalgalanıyorum!

Eskişehir’de aşk var,
Var fırtına…
Kızları tüter gözlerimde,
Yüreğimde…
Bulut oldum semasında
Seyrediyorum!

O orkide gözler seninse,
O etli dudaklar yerindeyse,
Bedenin ruhuna esirse,
Neden hala yoksun yüreğimde...
Ne olur söyle!

Sus Eskişehir!
Porsuğun nehir,
Odun pazarı nedir?
Hamam yolu neden böyle kalabalık
Neden ki...
Göremem orada seni,
Yüzündeki tülü azcık indir!

Prangan vurur,
Embelin dokunur,
Acı çektiğim yetmez mi?
Aşkın saç baş yoldurur…

Anla filizcik şu sonbahardan,
Pıtırcıklar olgunlaşmadan,
yeşillik solmadan,
Ressamın fırçasına boya bulaşmadan,
Karala beni...
Siyahında,
Beyazında!

Cuma günü şahit olsun,
Seni görsün...
Beni ekmeğinin üzerine koysun,
Yesin de… Doysun
Bal, kaymak yer gibi!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Piknik...

Hevesleniyorum yemek yemeye
Aklımdan neler geçiyor, tatlılar, kebaplar...
Sıcak hava, yeşillenmiş kır, zengin sohbetlerle
Yalancı cennet direksiyonunda yola düşer arabalar...
İşsiz tembel hem ruha hemde bedene tıkınmalar
Geçen her anı boyarken paradan ve zamandan israflar
Cazip geliyor nefsime sürgün gibi yaşananlar!
Yağan yağmur ardından şimşek,
Ölüm korkusunda ses titrek,
Alır miskin hayallerden hac iklimine
Dönerken başım tavafla türlü dilek...
İbadet hazzı, doyurucu zemzemler
Konulan hazır hurma sebiller,
Aşkın sarhoşluğunda, sıcacık Kâbe örtüsünde, mazimi bitiriverir!
Alırken nefes,
Başı kaplarken fes,
Dünya nimetlerini geçerken es,
İstikbal beyazla yıkanıverir...
Yürüyen ruhtur bedenden bihaber,
Çöllere gider deve sütü sağar çadır arar,
Kainat efendisinin izlerini sürer bedevi tecrübesinde!
Kumdan adam olur yuvarlanıverir,
Sıcaktan çatlamış dudağım suya hasret umursamaz
Her hayale gülümser...

Deprem tsunami sel baskınları,
Mevsimler geçer bozulur ömrüm balansı,
Ay güneş mum ışık yarası,
Kana bulaşan tabanca kılıç teması,
Arafat’ta dinlenir kalpten dualar...
Mahşeri kalabalık cebel-i rahme’de aşkla buluşur,
Dünyanın en yüksek tepesi gibi yapışır bulutlar,
Tövbe selinde yüzer piknik malzemeleri...

Kendime gelirim aczimle fakrımla,
Çöl kumlarında yıkanırım teyemmüm farkıyla,
Bedenden kurtulur ruhum acıyla,
Sarılır toprağa ihrama sarılmış kefenim...
Son piknik başlar kim bilir belki azapla belkide ilahi aşkla
Bilinmezler ölür açılır alem bambaşka
Sur’a şahit kabrim, kıyamet terletir haşr’da
Sonsuzluk biter dünya derdim!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Ramazan…

Açlık çekerim çöllerde kıvranırken,
Telaş sarar sahur vaktinde uyanırken,
Nefsim elinde aczimle sızlanırken,
Seherinde güneşinle doğdum seninle,
Bedenimde...

Hayal kurmuyorum çünkü gerçek sensin,
Yediğim aş içtiğim su gibi bedendesin,
Her aldığım nefeste saf rüzgarda esensin,
Bahar gibi doğdun böceklerde, çiçeklerde,
Şehrimizde...

Mekke’de kutsal, Medine kadar sadık
Şükürsün, nereye gitsem yolumda azık
Sevr’e yolcu, Hira’da tefekkür azcık
Hoş geldin Ramazan sahurda, iftarda,
Teravide...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Renkler...

İçimde dolaşır birçok yabancı,
Her hücresinde renkler, değişir istek!
Dertlere düşüren masum yalancı,
Her an baştan sarar, solduran dilek...

Mantığım bin sıkar, imdattır kurşun
Acı çeken benliğim, ona ne azgın
İtfaiye üstüne itfaiye, yangın
Karabasan gibi kontrolsüz yatak...

Uzaydayım ruhen, beden dünyalı
Kalmadı ardan bir surat, hayâsı
Anı andan çalmak, ölmek gayesi
Sorgu nedir bilmez, her adım batak...

Yayılır kokular enfes burnumda,
Tuzak kurar sefil ilim yurdumda,
Tilki mayasında kadın koynumda,
Güneş yükselince ne güler kaltak!

Her şeyi bilirim içimde zehri,
Yaşarken güzeldir, vicdanım piri
Acısına tutsak kandığım peri,
Her tövbeden sonra batırır dürtük!

Küfür bas bas bağırır dil yaralanır,
Göz görmemiş gibi bakar aldanır,
Kulakta pür dikkat şerre katlanır,
Zehirlenir ruhum güzelden uzak!

Haksızlık bağırır görmezden gelir,
Zenginlik çoğalır yokluk serpilir,
Kusur arayıcı gıybet yayılır...
Taşır onca boş yük, harami kucak!

Her anım sıkıntı, patlar yanardağ
Doğal ne orman kor nede üzüm bağ,
Gece yastık boğar, gün gözümde ağ...
Negatif gezerim huzur yok, ırak!

Doymak nedir bilmem ne olsa yerim,
Hastaneden geçmem, mezarlık şerrim...
Komedi ararım, gülmek seferim
Özgürlük felsefem, delirtir yasak!

Dünyalık hallerim, kaygısız kafes
Nemrut misalidir aldığım nefes...
Yalnızlık şikâyet, tanrı bilmez ses
Amel türküleri keyfime uyak!

İnkâr yayılsa da kan dolaştıkça,
Güzeli tanırım kul dalaştıkça,
Gurur ziyan eder neler aştıkça,
Cehennem hislerim cennete uzak!

Ey sefil bendeniz uyan uykudan,
Nisan yağmurunda arın kuşkudan,
Aklan renkler, sonu gelmez tutkudan!
Ölüm telaşında, yakamı bırak...

Doğa isyan etmez renkler ki asla,
Her hareket zikir nur yayar nasla,
Gökkuşağı ağıt, gecesi yasta...
Mevla’sına özlem korkutur firak!

Kavak yaprağında yeşil titrerken,
Beyazın raksında karlar erirken,
Toprak renginde ayak yürürken,
Gözler aldanırda, denir mi yitik?

Renkler bezenirken beden seyrinde,
Yansımayı inkâr duçar ezgide,
Mana gölgelenir aşkta-sevgide
Aslı her inkârda patlar infilak!

Ressam fırçasında doğar aykırı,
İnsan resmi farklı, doğaysa aynı!
Renklerde hilafet egemen baskı,
Değişim hayaldir, bilinmez zig-zag!

Doğar muhtaç çocuk, yaşlanır çocuk…
Renkli simasında kıvranır yokluk!
Kul olmak marifet yasadır soluk,
Fıtratında has renk süt gibidir, ak!

Mademki her eşya renge tabidir,
Evren döngüsünde mana kalbidir,
İçimde dışımda her şey fanidir,
Neden kul düşünmez, tadında damak?

Renk bence önemli-beşinci boyut,
En, boy ve derinlik gibi bir soyut…
Gözde hayat bulur aldırmaz komut,
Güzeli sevdirir, evrene duvak!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Resulullah...

Dönüyor başım yörüngem dönüyor
Hu diyen ağzım döşümden söylüyor
Kalbimde Kâbe’m gönülden özlüyor
Dünya köşkümde yoksun Resulullah!

Kömürden kara yüreğimde yara
Hasret huzura kandım vicdanıma
Döndüm yakara yakara Allah’a
İmam önümde yoksun Resulullah!

İçten ağladım kabrinin başında
Görmek diledim günahkâr başımla
Gönlüm eyledim görseydim rüyamda
Uykum nöbette Yoksun Resulullah!

Perde indirdim kuşaklar tahtında
Nice incindim umutlar yurdunda
O gün sevindim dualar sonunda
Sardı cemalin nurun Resulullah!

Kendimden geçtim aşkınla döndüm
Cemalin sevdim nur evrenler gördüm
Yok oldu derdim şer dünyada öldüm
Sünnet sarayım doğdu Resulullah!

Öğüt bekledim başımla omzunda
Okşanmak derdim annem kokusuyla
Yalnız seyrettim mümkün mü doymaya
Şükür Allah’ım gördü Resulullah!

Niyet efendim gönülden dilemek
Cahil ezelim kökünden bitirmek
Gerektir derim özünden titremek
Gerçek dergâhım döndü Resulullah!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Reyhan…

Saksıda Reyhan kokusu gelir dağdakinden,
Mayası toprak kalsa da yağmur rüzgâr hasretinden,
Kulluk ruhunda ayırsalar da doğal mekânından,
Sevgisi içten, yeşil ormanlara benzer bakışları…

Koparsan bir parça kolu kanadı acımaz,
Haz verir damakta yersen cenneti aratmaz,
Sözdeki güzeli yaşatır çıkardan habersiz,
Rio Karnavalı özgürlüğünde doğar sabahları!

Kavaklarda kış görüntüsü düşer günlerine,
Kanser olmuş sulayanı hasret kalır gülüşüne,
Kula mahkûm kaderi nokta koyar günlüğüne,
Ezelden beri doğumları aşar fani insanları…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Rica...

Senden ne isteyebilirim ki?
Aşk varda pazarlığımı olmalı,
Yol varda yolcusunu mu bulmalı,
Son varsa ölüm perdesini mi yolmalı,
Eğer yazdıysan, bende bir parçan var demek ki…
İster sanal de istersen gerçek, bunun için saç baş mı yolmalı!
Sende kalan beni görmek istiyorum, gönderebilir misin?

Safet Kuramaz