Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Kendi Başıma Büyümek İstiyorum

Kim derdi ki
Bu kadar yaralayacak çocuk yüreğimi bahçeme düşen kar tanesi
O hiç bitmesin dediğimiz beyazlık her kış beni böyle ağlatacak.

Papatyalar soluyor esmer teninde toprağın
Ayazlarda kalmış göğsüm soğuyor
Tutup çekmek istesem seni
Ellerim yetişmez ki
Bağırsam duyulmaz ki sesim

Kendi şehrim bile yabancı olmuş bugün bana
Bütün tanıdıklarım yabancı
Silinmiş gözlerindeki umut eski dostlarımın
Yüksek binalar sarmış çocukluk bahçelerimi

Rahat bırakın artık beni
Kendi başıma büyümek istiyorum...

[GooD aNd EvıL]

Kendi Bilincinin Tutsağısın Sen

Ellerin kayıp
Ve durmadan titriyor dizlerin
Paltosu yamalı bir çocuk üşüyor
Yüreğinin saçaklarında
Yanı başındaki serinlik
Yalancı bir dünyanın sahte esintisi
Kollarına bağlı değil o ipler
O ipler beynindedir artık senin

Kayıp yüzleriyle
Bakıyorlar yüzüne
Yüksek binaların tek yüzü karanlık pencerelerinden.
Sen onları göremesen de
Kitapları, şifreleri
Ve ordularıyla
Hizaya sokuyorlar
İtaatkar bedenini.

Yüzün silik
Yüzün kayıp ilanlarının ezik çehresi
Işıksız bir bahçede yeşili aramak gibi
Tanıyamıyor artık seni
En sevdiklerin bile

Adına kader dedikleri bu dayatma
Doğmadan adı konmuş bir çocuk gibidir artık
Ve düşünmek
Değiştirmeyecektir gideni ve gelmekte olanı

Kollarında değil asıl o paslı zincirler
Beyninin her hücresinde hapis yatan
Binlerce tutsak
Dünyanın en özgür insanlarıdır aslında
Düşündüğünü yaşar insan nerede olursa olsun
Düşündüğü kadar aşıktır
Ve düşündüğü kadar asi

Kimse kapatmadı seni
Bu karanlık hücreye
Kendi bilincinin tutsağısın yani sen
Kendin kardın harcını
O güneş geçirmeyen duvarların
Kollarına bağlı o ipler,
Kendi ellerinin emeği
Çeliğini bile kendi ellerinle soğuttuğun
Bedenini paramparça eden silah.

Kendi ellerinde
Büyüttüğün bir canavardır artık
O esaret denilen
Ve yine
Kendi marifetli ellerinle
Yok edilecek olan...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Kendi Gözlerimle Anlatabilmek...

Kendi gözlerimle anlatabilmek seni
Dünyayı
Aşkı ve kavgayı
Karanlıkta dişleyip de
Rengini kendi damak tadımla
Tarif ettiğim bir elmanın tadı gibi...

Sussam da bağırırım
Yalnız sen duymazsın sesimi
Bilincim, sadece saçlarını okşamasını bilenlere açılan
İçine kapanık bir çocuk
Dokunmadıkça koku vermeyen
Kırmızı bir gül yaprağıdır yüreğim.

Kar çiçeği değilim
Uzak dağ başlarında
Keşfedilmeyi bekleyen.

Bağırarak söylüyorum işte;
Benim sebeb-i hayatım
Sende değil
Bir ömrü boyu karşılıksız sevebilmekte...

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Kendi Yüreğimle Yarışmak

Yüzerken uçsuz bucaksız imgeler denizinde
Kollarıma değer milyonlarca balık
Yosun kokar avuçlarımdaki çizgiler
Sensizlik kaçar genzime her hece
Nefessiz kalırım
Uzun bir sessizlik olurum

Kendi yüreğimle yarışırım her gece
Her hece çıldırtırım açık denizlerde yakamozları
Kokun karışır soluğuma
Gözlerim dolar hiç yoktan
Ağlarım...

2004

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Kendi Yüzüne Küskün Çocuk

Sen,
Kendi yüzüne küskün çocuk
En güzeli sendedir sevmelerin
İlk aşk gibi
İlk pişmanlık gibi
İlk sürgün gibi
Kaybolup gitmelerim gibisin
Kimselerin bilmediği ıssızlığa,
Ve ansızın çıkıp gelmelerim

En büyüğü sendedir kederlerin
Zamansız uzanmak gibi
Toprağın sırılsıklam koynuna

Mutluluk;
Hiçbir zaman boyanmamış resim
Sendedir bütün renkler...

Kederden gebermek de senindir
Başkaldırıp kader diye sana dayattıkları yalana direnmek de

Sen,
Kendi yüzüne küskün çocuk
Herkes kadar seninde hakkındır
Hakça yaşamak
Ve bölüşmek her lokmanı korkmadan...

2003

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Kendim İçin Yarım Bıraktım Bu Şiiri

Hangi dilde söylendiğini bilmediğim türküm benim
Uzak denizlerdeki yalnızlığım
Şu anda hiçbir şeyi yazmak mümkün değil
Mümkün değil anlatmak

Sadece kendim içim yarım bıraktım bu şiiri
Ve sadece tamamlamak için döneceğim geri...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Kendimden Kaçtım da Geldim

Bize en berbat şarkıları sevdiren
Keşfedilmemiş kederlerin
Koynundan çıkıp geldim
Ben ve çıplaklığım
Tam da yürürlükten kaldırılmışken bütün sevmelerim
Tam da herkes vazgeçmişken ölesiye aşık olmaktan

Anason kokulu bir akşamın koynundan çıkıp geldim
Ben ve sarhoşluğum
Tam da tozlu sayfalarda kalmışken
Adam gibi dertlere efkarlanmak
Tam da karışmaya başlamışken alkol damarlarıma

Halk dilinde türküler söyledim
Emek kutsallığında
Tam da zulüm dolamışken kollarını sarmaşıklar gibi
Kıldan ince boyunlarımıza
Tam da öfkem aşmışken yüksek duvarları

Sımsıkı tut beni
Gitmeme izin verme ne olursun
Kendimden kaçtım da geldim...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Kendimi Vurdum Yine Bu Akşam

Kendimi vurdum yine bu akşam
Bilmezlerdi nasıl kanadığımı
Oysa yaratan da bendim o aşkı
Tütün yerine tuz basan da
Açık kalmış yaralarıma

Kendime vuruldum yine bu akşam
İlk kurşun bilincime saplanıp kaldı
Düşünemez ve sorgulayamaz oldum hiçbir şeyi
İkinci kurşun kalbime
Saçıldı etrafa kan kızılı sevmelerim...

Kendimi vurdum yine bu akşam
İçimdeki kahramanı öldürdüm *******ce
Ve sonunda korkaklara kaldı dünya...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Kendimle Dertleşebildiğim Tek Yer

Kendimle dertleşebildiğim
Tek yerdir şiirim
Kimse alamaz yerini
Beyaz bir kağıdın sırdaşlığının

Nerde sönmüş bir ateş görsem
Yeniden alevlendirmek gelir içimden
Zaman acılardan yana çevirse de yüzünü
Ben çevirmem asla yüzümü zamana
Çünkü gelecek ellerimdir biraz benim
Gelecek beynimdir biraz
Gelecek yüreğim...

Kendimle dertleştiğim tek yerdir şiirim
Anlatırım *******ce
Kimselere anlatamadığım sırlarımı kendime

Söyle yüreğim benim
Kor olmuş heceleri
Tutup savurmak kimin harcı
Kimin harcı
Tenha köşelerde çılgınca sevişmek
Beyninin bütün hücreleriyle..

Kendimle dertleşebileceğim tek yerdir şiirim
Saklarım yazdıklarımı
Haylaz bir çocuğun
Duvara gizlice çizdiği resim gibi...

2005

[GooD aNd EvıL]

Kendimle Tanıştım Bu Akşam

Kendimle tanıştım bu akşam.
Tek başıma kaldığım bir an
Yazdım aklımdan bütün geçenleri bir kenara,
Hayata dair bildiğim ne varsa
Ne varsa
Aşka ve kavgaya dair.

Söylediğim bütün yalanları
Ayırdım bir kenara
Ve doğru olduğunu bildiğim
Ama kendime bile söylemekten korktuğum
Bütün gerçekleri.

Başkaydı yüzüm
Her sabah aynada karşılaştığımdan.
Belki de düşündüğüm gibi yaşayamamanın
Ve yaşadığım gibi yazamamanın pişmanlığından.

Kendimle tanıştım bu akşam
Haykırdım bütün içime gömdüklerimi
Saçtım odamın her yanına
******* boyu umudun fitilini ateşleyen
O en isyankar imgelerimi.

Ve en sonunda kattım söylenen bütün yalanları kendime
Dünyayla tanıştım...

2005

Melih Coşkun