Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Dağda dolaşırken yakma kandili,
Fersiz gözlerimi dağlama gurbet!
Ne söylemez, akan suların dili,
Sessizlik içinde çağlama gurbet!

Titrek parmağınla tutup tığını.
Alnıma işleme kırışığını
Duvarda, emerek mum ışığını,
Bir veremli rengi bağlama gurbet

Gül büyütenlere mahsus hevesle,
Renk renk dertlerimi gözümde besle!
Yalnız, annem gibi, o ılık sesle,
İçimde dövünüp ağlama gurbet!..

[GooD aNd EvıL]

Zalim gurbet yaktı beni,
Çokta özledim annemi,
Kırılmıştı sanki kalbim,
Anlatamadım derdimi.

Akıyordu göz yaşlarım,
Islanmıştı yanaklarım,
Ellerim mi titriyordu?
Donuyordu parmaklarım.

Bütün bunlar hırsımdan mı?
Gurbete kızdığımdan mı?
Yoksa annemin gül gibi,
Yüzüne hasretimden mi?

Sanmam ki bu uzun sürmez,
Gurbette kalan ölmez,
Buna itaat etmeyenin,
Gözyaşları asla dinmez.

[GooD aNd EvıL]

Hasretin anası, dertlerin sayfası,
Ecelin sancısısın gurbet.
Yollar ecel, yollar mayın tarlası,
Ölüm koku1yorsun yine gurbet.

Anama, babama hasretken önce,
Sılam oldun delice sevince,
Şimdi yine hasrete düşürünce,
Lanet okumak geliyor sana gurbet.

İsyan tohumu dolu dert sayfam,
Kapkaranlık olur onsuz dünyam,
İstesem de bu dertten kurtulamam,
Beni ağlatıyorsun yine gurbet.

Allah'ım sabrım bitmek üzere,
Düşürdün beni yine dillere,
Kavuştur artık yarime,
Öldürecek beni bu gurbet.

1995

[GooD aNd EvıL]

Bülbül aşıkmış güllere
Aşk ile gelmiş dillere
Cüda düşürmüş ellere
Zalim gurbet, olmaz olsun.

Karanlıktır *******i
Duman, dağın yüceleri
Hep ayrılık yolcuları
Gurbet yolu, olmaz olsun.

Umut ile düşlemeli
Nakış, nakış işlemeli
Bu sene de kışlamalı
Biter hasret, olmaz olsun.

Engin der ki, döneceğim
Yaz-baharda geleceğim
Bekle beni, gül çiçeğim
Zalim gurbet, olmaz olsun.

[GooD aNd EvıL]

Büyüdükçe büyür, ayrılık, hasret
Yıllardır belime, vurursun gurbet
Bana, dedin ki hep, bitecek elbet
İçimde, ur gibi, durursun gurbet.

Bakmadın gözümden, akan yaşlara
Sektirdin beni de, taştan taşlara
Çevirdin yolumu, göçmen kuşlara
Yollarıma kapan, kurarsın gurbet.

Hayatı bağladın, kendi eline
Hayat bu diyerek, vurdun belime
Hece hece düştün, her gün dilime
Sokak sokak beni, ararsın gurbet.

Yıllardır ederim, feryadı figan
Elimizden düşmez, kalınca urgan
Bağrımın üstünde, olmadı yorgan
Geceyi gündüze, sararsın gurbet.

Asla güldürmedin, çatık kaşımı
Düğünde bayramda, döktün yaşımı
Param parça ettin, sabır taşımı
Tüm Ümitlerimi, kırarsın gurbet.

Umutları çaldın, bir şey koymadın
Nice insan yedin, yine doymadın
Bir kerecik olsun, beni duymadın
Daha yokmu diye, sorarsın gurbet.

[GooD aNd EvıL]

yabancısı olduğum bu yerlerde
yalnızlığıma sığındım
bilmediğim sokaklarda,karanlık *******de gezerken
gurbeti koynumda sakladım
hergün doğan güneşi,yıldızları daha nicelerini
tanırım sanmıştım
oysaki;benim hayata aşinalığım
doğduğum şehirde saklıymış

[GooD aNd EvıL]

Gurbet ne ki yüzyılımızda
Demek de bir yabancılaşmadır
Çünkü varolduğu her yerde insanın
Gurbet mutlaka olacaktır

Sevda ile hasret varsa eğer
Zulüm varsa mahpusluk varsa
Ayrılıklar yakıyorsa içimizi
Gurbet mutlaka olacaktır

Solgun bir ışık altında yazılıp
Uçları yakılan mektupların
Yarısı ağıtsa yarısı türküdür
Ve gurbet mutlaka olacaktır

Bekleyişlerle direnen ömrün
Dağlamaktaysa bağrını hicran
Ve kıskıvrak sarıyorsa keder
Gurbet mutlaka olacaktır

Oyalı bir mendilin kanaviçesindeki
Sabrın kararttığı gül demetine
Usulca düşüyorsa bir damla gözyaşı
Gurbet mutlaka olacaktır

Gerçi taşbaskısı kitaplar
İşportaya düştükten bu yana
Hüzünden epey uzaklaştık
Ama gurbet yine de vardır

Suyun serin göğsüne daldırılan
Kızgın bir demirdir gurbet
Toplar bin yıllık duyarlıkları
Ve acıları hiç eskitmeden

Gurbet ne ki yüzyılımızda
Demek de bir yabancılaşmadır
Çünkü varolduğu her yerde insanın
Gurbet mutlaka olacaktır

II

Hiçbir şey gideremez iç sıkıntılarını
Memleketin şarkıları ve tütünü gibi
Ve usulcacık okşar
Karadeniz vapurunu nazım
Yanar elleri

Zamanın bağrında kanayan
Birer zakkumdur her sürgün
Hasretin elleriyle yoğurur hüznü
Ve kanatır gurbetin
Kadim yarasını

Dersim sürgünden öte birşey
Zilan bir kerbeladır aslında
Hala anlatır ki aşiret çocuklarına
Bir zulümdur gurbet
Zulümden de öte

Gurbet ne ki yüzyılımızda
Demek de bir yabancılaşmadır
Çünkü varolduğu sürece
Dünyada zulüm
Gurbet mutlaka olacaktır

[GooD aNd EvıL]

Yine gurbet gözüktü hasret kalacağım çayıra çime.
Yine hasretlik korkusu en acısıyla saptandı içime.
Yine isyanım bu hayata bu düzene ve bu biçime.
Zalim gurbet alma artık benim gibilerini içine

Yine ağlamaklı bir gece idi kustum.
Erkekler ağlamaz deme bana dostum.
Çileli gurbette hayata küstüm.
Sefalet çeke çeke eridi postum.

Sanki hayattan bana kurulmuş bir tuzak.
Her zaman kalıyorum sevdiklerimden uzak.
Gurbette sıcak bir kelime söyleyenin olmzsa,
Fayda etmiyor o soğuğa iki çift kazak.

Adı batsın bu zalim gurbetin.
İflahını kesti yoksulun garibin.
ALLAH kimseye dert vermesin
Üç ekmek yapıyor bir tane gripin.

[GooD aNd EvıL]

Söylemesi bile güç geliyor insana..
Gözlerin yaşlı gurbetçi, hadi ağlasana,
Bu gün bayram annecim...
Efkar öyle bastı ki, ağlamak geliyor içimden,
Bir nebze yok, eski bayram sevincimden,
Bu bayram sizler yoksunuz anne..
Sizde benim gibi, özlemle dolusunuz..
Koşup nasırlı ellerinizi öpemiyeceğim,
Gözlerim dalıyor enginlere,
Hep sizleri düşüneceğim...
Silik yalancı hayallere,
Eyvallah edip, avunarak ah çekeceğim....
Akranlarım dolaşırken bakma anne,
Boş yere yüreğini yakma anne,
Bu bayram sabret, üzülme anne,
Kardeşim öpsün ,ellerinizi benim yerime...
Geçmişe takılır,gönlüm feryat eder,
Üzülme anam,bu hasretlik biter,
Öyle bir bayram ki anam..
Çok acı bağrımı deler...
Beni uğurlarken gözlerin yaşlıydı,
Ayrılış günleri,geçtikçe küçülür,
Üzüntülü hayalin bir başkaydı ..
Unutma evlatlarda üzülür...
Anne,bugün bana bayram olmayacak,
Bir köşede sıla hayaliyle hep gözlerim dolacak...

[GooD aNd EvıL]

Yokluğunda ruhumu sarmış koyu bir kasvet
Büyüyor içimde kendime olan kin ve adavet
Gelmezsen eğer kalbime nasırlanacak ebedi zulmet
Ölümle sinsi pazarlığa girişecek zalim gurbet

Bir gözyaşınla kaç kez prangalarımı eskittim
Kalbimdeki asırlık buzları gülen gözlerinde erittim
Dudağında sigara olup dumanında kendimi seyrettim
Sensizlikte ayrılığı kendime evlat edindim

Yokluğunda çöreklendi içime bir buhran
Bulut değil ; hücrelerimdir sana delice susayan
Ne zaman son bulacak gidişinle başlayan bu ferayan ?
Ruhumdu sana akan gözyaşlarımda kolayca boğulan.

Sanki yıldızlar başka göklere misafirliğe gitmişler
Ayrılığı gülen gözlerime çoktan reva görmüşler
Sevdaya açılan kapılarımı " ayrılıklarla " sürgülemişler
Göçmen kuşlarımı yalancı diyarlara sürgüne göndermişler.

Gurbetin turnaları akıyor sana hasret gözlerimden
Seninle açan baharlarıma peşkeş çekiyorlar tüm düşlerimden
Ayrılık ateşini tutuşturuyorlar yeniden sönmüş küllerimden
Kalemimi ve sevgimi çalıyorlar sen kokan kelimelerimden.

Eşitlendi saçlarımdaki beyazla karalar
Hiç eksilmedi baharlarımdan yağmurla ince kar
Korkuyorum, büyüyor günden güne içimdeki har
Bulutlar değil; sana sadece bu gözler ağlar.