Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Ben diğer şairler gibi
Paris'i, Moskova’yı, Berlin’i görmedim
Savaşlar gördüm haber bültenlerinde
Şehirler görmedim...

Ben, diğer şairler gibi hapse de düşmedim
Esir düşmüş insanlar gördüm, namlu ağzında
Önceden şehirleri varmış onların
Şimdi toplu mezarları...

Belki bizlerin de toplu mezarı olur
Irgatla ağa; işçiyle patron; memurla amir
Gömülürüz
Eski mezar, yeni mezar; kucak kucağa...

Tren yoluyla başka memleketlere
Belki bir uçakla taşınırız
Terk ederiz bizler de:
Tarlayı, tohumu ve suyu.

Bir trenle başka memleketlere:
Karı, koca; ana,çocuk; baba, oğul kucak kucağa...

Ben, birkaç şair gibi barış ödülü de almadım
Güvercinler uçurdum derin derin nefes alan
Uçaklar ki, insan icadı.

Artık savaşlar bitse,
Bizler de sarılsak yaşarken
Karı, koca; ana, çocuk; baba, oğul
Bir ağacın toplu mezara kökleriyle sarılması gibi...

[GooD aNd EvıL]

"Güz geldi. Gözlerim karmakarışık. Körüm ben
Güz geldi. Bunu saçlarımın döküldüğünden.
derler ki yaylada doğmuşum, denizin ardında
iniştir, yokuştur, geçer dizlerimden."

Gazel düştü Derelere ay Yarim
Kavga bitti. silahını duvara as
başladı Ocağın krallığı, Ormana git
baltanı al köşeden, Çocuklarımızı öp.

"Uçurtma salıvermiş göğe aşağıdakiler, havasıdır."
Çocuklar aşağıdakileri okuyor. ben körüm
ne güzel kokuyor Gazeteleri Kitapları
insem bir koklasam kendileri nasıl"

ben burda bağlıyımay Yarim
Körüm ve yaşlıyım otuz yaşında
Çocukları al, in aşağıya
dileğimdir, onlar görsünler

"Güz geldi, açıksın Yarim Yarim
ben neyse. ben körüm. Dereden öteyi bilmedim
ama bilirim bir koca yaz çabaladığımız
Patatesin sana bir parça şayak etmediğini"

Sor bakalım, adam diye Kaydımız var mı?
ben körüm, biz eski, Çocukları yazdır
Patatesi alıcıya götür ver yirmi beşe
eşeğine bin türkü söyle dönüşte

dünyalık şeylere dünyanın parası gerek
Oysa topraktan çıkardın yirmi beş liracık
Kefenimizi al. sabunu lifini unutma
bir cennet ayırt Hoca parasıyla birlikte

"Bu güz öleceğim. bütün işlerimi bitirdim
Derede yıkandım, cevize tırmandım. kuş ürküttüm
Kaçırdılar on iki Çocuk doğurdum. bekledim gözlerim
Oğlan everdim. kız yetirdim. otuzuma vardım"

"Ağlama kız, deme incirim Yar Yar
ben ağlamam dağlar taşlar ağlasın
Körüm, çelimsizim, göğnüğüm, hastayım.
sebebolanları nerde bulayım
adamdan içerli kuşlar ağlasın

[GooD aNd EvıL]

"İçine çökerken uzaklar
Tan örsün yüreğini sevdayla..."

Yalnızlık ağladı tanın doğumunda
Üç beş pare top atışıyla.
Nedensiz yandı yürek
Yakamoz pırıltılarında...

Yalnızlık ağladı gün batımında
Uçuverdi saçları bahara doğru
Döküldü saçlarına
Karbeyaz bir aydınlık.

Görünce aşkın silüetini
Önündeki durgun suda,
Güz aktı gözlerinden
Damla damla ...

Birden
Hiç aşina olmadığı
Sesler duyumsamaya başladı.

Gözlerinden akan Güz
Karıştığı suyla konuşuyordu.

"Her an yüzünü sürdüğün
Ve sonsuz kere öptüğün
Bu toprağa beni de kat.
Sürükle içinde aktığın
Son noktaya..."

Durdu ve
Gözündeki son Güz damlasının
Suya düşmesine izin vermeden kalktı.

Başını papatya gibi
Doluşmuş bulutlara çevirdi.

Aralarından süzülen bir ışın
Son güz damlasıyla buluştuğunda
Yansımayla efsunladı sevdayı.

Duygular candan öte
Yürek sızıltılarıyla kaynamada
Güz akıyordu gözlerinden
Özlenen Kadınlığa....



Işın ERGÜNEY



TÜM KADINLARA...GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN... 08.03.2006

[GooD aNd EvıL]

Bu sabah gökyüzü daha bir yorgun,
Daha bir dumanlı,
Daha bir derin!
Şu anda, omzumdan tanıdık bir el,
Tutup silkelese şöyle bir güzel,
Kurtulsam yükünden düşüncelerin!..

[GooD aNd EvıL]

I
Nisan geçmiş buralardan
Yeşil izler, kekre kokular bırakarak
Ala kınalı topuklarıyla
Mayıs geçmiş buralardan

Dişi şarkılarıyla kadirne kuşları
Dağ elmaları yanık tadıyla

Ah gelmiyor koçak gönüllü yar

II
Kopuz gibi çalan yayını ve aşkını
Uzun ince mızrağını kuşanan
Asuman boyu, gök rengi gülüşlerini

III
Gül kokusudur Aslı ile Arzu
Hoyrat bir rüzgardan düşmüş de, usulca
Yurt edinmiş çoban ıslığını
Koca bir yalandır ilk başta masallar
Tanrılar ise bir avuç kum

IV
Tarih sahnesinden silindi
Gibi bir hüzün

V
Ölüme mi özendirdi tanrıça sevgilisini
Güz geçmiş buralardan

[GooD aNd EvıL]

Sırtında taşıdığın kıl heybe
dağ rüzgarı ve lor peyniri
gibi doluysa kır çiçekleriyle
sesler türkülere dönecektir
üzünçse ışıklı bir sevince

Dudaklarında özlem türküleri
ve gözlerinin menevşesinde aşk
çağıldıyorsa çavlanlar gibi
usulca bir umudun menziline
hüznü gerilerde bırak

Türküler paylaşıyorsa eğer
dağ rüzgarları paylaşıyorsa
sevinç de dahildir buna
ve o zaman bütün bir yaşam
paylaşılacak kadar güzeldir artık

Heybendeki kır çiçekleri
bir yangındır güze doğru
tutuşturur yüreğinde
uzak özlemlerin külünü
hiç beklemediğin bir anda

Güz gelip de yangın başlamadan
tutmalısın doğanın yelesinden
yüreğindeki sabah olmadan
gül bahçesine sevda hevengine

[GooD aNd EvıL]

Nedir bu yüzyıldır karanlık bakışlarını görürüm ayin
başımı çevirip duyarım kokusunu bir güz günü korkulu
sabahın serinliğini taşır derin duyguların
pınar tadında duru çimen kokan
yaşlı ağaçlarda salınır gizemli ışınları Omega'nin
Nedir bu onulmaz bir yara gibi yüzün
bırakırım artık ne olursa olsun
köprülerin orada çökmüş toprak mi
yoksa yiten deniz mi içimizde uğuldayan

ağzın mayıs ağzı
Kuskundur gövden, ama
bir zamanlar gülde gözükmüştü tanrı
nice güller böyle gövdenden yaprak dökerken

Nedir bu kuskun kısır toprak
üstünde bin bir dansı onaylamayan rüzgar
uçup giden yaz içindir
dokunmayın ayin tenine
yanar parmak uçlarınız, teniniz sonra
nedir bu yüzün uzak yasam taraçalarında

[GooD aNd EvıL]

Ben her zaman seninleydim
*******i gözlerinle uyurdum
sabahları gözlerinle kalkardım
rüyamda sarı saçların üstümü örterdi
masmavi gözlerin üşüdümmü içime ates gibi düşerdi
ve giderdi korkularım,bir sen kalırdın
gül yüzlü meleğim.

biliyorum yüreğinin bir köşesinde beni gizlediğini
biliyorum her aksam o karanlık sokaktaki balkonunda
bir pusuda beni beklediğini.biliyorum gülüm biliyorum.
ben seni bu kadar sevmişken unutabilirmiyim
bu deli yüreğe söz geçirebilirmiyim
yüreğim bir seni sevdi buna inan
tek seni sevdim gerisi yalan

[GooD aNd EvıL]

Saat yedi buçuğuydu güzün
Ve ben bekliyordum
Kimi beklediğim önemli değil.
Günler, saatler, dakikalar
Bıktılar benle olmaktan
Çekip gittiler azar azar
Kaldım ortada, tek başıma

Kala kala kumla kaldım
Günlerin kumuyla, suyla
Bir haftanın artıklarıyla kaldım
Vurulmuş ve hüzünlü

Ne var, dediler bana Paris'in yaprakları
Kimi bekliyorsun?

Kaç kez burun kıvırdılar bana
Önce ışık, çekip giden
Sonra kediler, köpekler, jandarmalar

Kalakaldım tek başıma
Yalnız bir at gibi
Otların üstünde ne gece, ne gündüz
Sadece kışın tuzu

Öyle kimsesiz kaldım ki
Öyle bomboş
Yapraklar ağladılar bana
Sonra, tıpkı bir gözyaşı gibi
Düştüler son yapraklar

Ne önceleri, ne de sonra
Hiç böyle yalnız kalmamıştım
Bu kadar
Ve kimi beklerken olmuştu
Hiç mi hiç hatırlamam.
Saçma ama bu böyle
Bir çırpıda oldu bunlar
Apansız bir yalnızlık
Belirip yolda kaybolan

Ve ansızın kendi gölgesi gibi
Sonsuz bayrağına doğru koşan.
Çekip gittim, durmadım
Bu çılgın sokağın kıyısından
Usul usul, basarak ayak uçlarıma
Sanki geceden kaçıyor gibiydim
Ya da karanlık, kükreyen taşlardan

Bu anlattıklarım hiç bir şey değil
Ama başıma geldi bütün bunlar
Birini beklerken bilmediğim
Bir zamanlar.

[GooD aNd EvıL]

Sana bir demet çiçek
Veremedim ey güzel
Elime aldığım her çiçeği
Sana layık göremedim
Çiçeğin güzelliği
İnan sendedir özelliği
Sen olmasan ey güzel
Ne anlamı kalır çiçeğin
Sevgisiz bir gönle
Ne gerek bir demet gül çiçeği.