Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Rtük…

1994'ten beri telsiz sustu,
RTÜK kuruldu Bilkent üstü…
Radyo-Televizyon her yerden üşüştü,
Ekranlar canlandı-diziler, sinemalar, belgeseller…

Alo-RTÜK halkın sesi,
Her yoruma uzman raporu esti,
Atıldı tek taraflı medyanın fesi,
Alınan kayıtlar olunca mahkemeye deliller…

Her yerde frekans-kanal karmaşası,
İzinsiz yayın alma telaşı,
Kirlenmeyle yolduran saçı-başı,
Yerinde tespitle kısmen sona erdi kötü emeller…

Dokuz üye dokuz doğurttu medyaya,
Elinden geldiğince tarafsız, attı imza…
Halkın yanında, her an doğruya ayna
Alınan kararlar oldu Best Seller!

Medya okur-yazarlığı,
Akıllı işaretler kararlılığı,
Yaparken sayısal teknoloji ayarı,
Anladı-tanıdı medyatik diller…

RTUK, artık ekran karartmıyor
Uyarı sonrasında para cezası ama abartmıyor!
Yirmi dört saat kayıt yapmayı aksatmıyor,
Kurum disiplinine emanet çalışkan eller!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Ruh aynamız...

Kim mükemmel ki,
İnsan eliyle yapılan makine yüzde yüz verimli olsun!
Çocuğumuzdan, eşimizden, işimizden o kadar çok ki beklenti...
Nedense unuturuz içinde kendimizi!
Sigara içeriz,
Dumanını sokaklarda gezdiririz,
İçmeyin dediğimiz insanlara böylece zulmederiz!
İçki alemiyle keyfederiz...
Sokaklarda,
kullandığımız arabalarda,
aile arasında,
terör estiririz...
Daha neler cabası yaşadıklarımız!
Kötü ne varsa alışkanlık adına,
Sanki süt beyazmışız gibi eleştirmeye devam ederiz!

Aynalar bizi yansıttığında yansıttıkları kör eder sanki...
Nedense örnek olmak yerine tavsiye yolu rahatlatır vicdanımızı!
Mükemmel olan kitaplar, doğa, anlatılanlar....
İnsan onları yaşadığı kadarıyla ortaya koyar verimini!

Gördüm Mekke’yi-Medine’yi,
Kainat efendisinin kabrini,
Allah’ın evi Kabe’yi,
Ahret provası ihram içinde saf beyaz tek giysiyi...
Tavafta dönerken başım döndü,
Tatmadığım hazlar sunuldu...
Ağladım rahmetle birlikte içerken zemzemi!
Dönmek istemedim,
Bölmek istemedim,
Kaybetmekten korktum yakaladığım mükemmeli, huzuru!

Hacı olmuştum...
Artık mükemmeldim!
Ara, ara kendimi kaybetmekten korktum,
O anları düşünmekten çekindim...
Gelecek yaşanacaksa, onun içinde dua ettim!

En sonunda anladım ki saf insan “Benlerle” yaşayamaz!
Kur’an diliyle “Biz nehrine” karışmakla mükemmelleşir!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Ruh...

Ruhumuzu el ile tutabilir miyiz?
Aynada yansırken gözle görebilir miyiz?
Dokunduğumuz beden dilinde sanırız
Ruhumdur desek kimi inandırabiliriz!

Rüyalar görürüz gerçek gibi yaşarız,
Keşkeler dilde her yerde onu ararız,
Aslında ceset içinde ruh ölmez eser
Toprağa sarılır bir gün şakın habersiz!

Nefret ruhtandır aşk aynasında kalır iz,
Sinirlendirir sonrasında ne çok ağlarız,
Yağmur toprakta ağlamak insanda nimet
Tazeler yeniden doğmuş gibi yaşarız!

Ruhsuz hayat sahiplenmektir malmış gibi,
Her an ölen beden anlamaz değerini,
Sanal dünya dedikleri içimizde gizli,
Bizden başkası bilemezde çözemezde!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Ruhumda Dansımız…

Sabah dışarıda yağmur ve bulutlar
Yüreğim ne okunuyor nede var sözüne yorumlar
Gribin ağırlığında halsizliğim ve hapşucuklar
Hüzün ormanlarında bahar ve soğuklar
Milyonlarca çiçek var koklanmıyor!
Irmaklar saf akıyor suyuna dokunulmuyor
Kuşların sessizliği ruhumu dolduruyor
Her canın adı belli bakıyorum boş koğuşlar
Askerler nöbette sınırlarda hareket!

Ambargo konmuş eriyor eldeki stok
Hazır silinecek duygularıma tabut
Matem türküleri bağlamanın telinde ağıt
Saplanıyor acısı yüreğime giriyor binlerce ok
İştahsız bedenimde artıyor nedenler sorgular...

Günümüz şen olsun, davullar zurna sesine karışsın muhabbetimiz var
Şu gönül koruma sizinle çare var!
Çay içelim sohbet edelim atışalım
Geçmişimizi yâd edelim
Tarihimizle övünelim
Okuyalım güzel tasvirleri, okutalım
Dost sevgisinden mahrum olmayalım
Çingene raksı Anadolu bozkırına dalga dalga yayılır!

Ağlamak güzeldir...
Yağmur damlaları toprağa hayat verirken gözyaşları da ruha
Ağlamayı bende severim ama uzun zamandır tatmadığım duygu da
Bazen yağmur altında yürüyorum bu duyguyu yaşatmak lüksünde!

Dostlar gelin rahmetin çamuruna sürülsün gözyaşlarımız
Yeşillenelim kısım kısım şenlensin topraklarımız
Hastayım der miyim şimdi ilaç içsem de var ya coşkularımız
Ölüyü yatağından fırlatan can katan kabir bilmez
Danslarımız!

[GooD aNd EvıL]

Ruhumdan Tomurcuk…

Suyun üzerine ruhumdan bir damla düştü,
Gitti en derinlere karıştı mercan kayalara…
Karanlığın göz kamaştırıcı görmezliği üzüntü
Seher yıldızı güneşle sevişmeden doğdu aynalarda…
Nefessiz kalmışken,
Gözlerim neler görmüşken,
Yukarı fırladım son evrenden…
Yükseldim nur baki düşlerden,
Son tomurcuk dalgalandı suyun üzerinde!

Hak sancaktı ölüme meydan okuyan son kale,
Tomurcuk yüzüyordu ağır, ağır tehlikeler treninde!
Yalnızlık değildi aslında çaresiz bırakan günlerce,
Ölen umutlardı şekilden şekle giren sabırsız bedende…

Ey zalim sen olacaksın elbet şeytan filminde,
Yok etmek belki kefene bürünmüş ölüm dilinde!
Başka bir âlem, doğum sancısı çekerken seherinde,
Gel gitlerin ayın hallerinde susacaktır başka seyirde…

Güneşinle sar beni rüzgârınla kar cennetini,
Özüm buhar gönlüm uçar içir aşk şerbetini,
Özlem bahar gözümde yaşlar unutturma ezelini,
Tomurcuğun kelebek ömründe sırlanmış ağlıyor…

İnsandan başka hiçbir canlı israf etmez yediğini,
Çocukların gözünde öcü vahşi orman efendileri…
Kıvılcım korku yangınları iflah olmaz neleri,
Ölüm doğum günü partisi, yapsam şeb-i aruz töreni!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Ruhuna El Fatiha...

Kelebekler özgürdür, çünkü bir gün yaşarlar
Her şeylerini bir güne sıkıştırırlar, koleksiyon olurlar sonra!
Elleri kirli, yürekleri duyarsız, evlerinde insanlara
Süs olurlar duvarlarında!

Elinde silah mirasyediler ava gider, zevkle safariye
Hiçbir şeyden habersiz hayvanlar hazırdır ölmeye
Sömürüye maruz kalmış Afrika insanı diğer yanda,
Av bulamaz savaşmakta açlıkla...
Bulamaz sıcakta kavrulurken su nerede,
Hayvan hacet giderirken, altında kafasını yıkamakta!

Güneşin doğuşu bile orada artık işkence
Yağmursuz toprak dilim dilim ayrılmakta
Deriyi saran kemik bedenler, aşkı unutmuşlar
Ruhunda hayallerini susturmakta

Bende Afrikalı gibi o zengin hülyanın arkasında,
Susuz, aç... Dolaşmaktayım güneşin altında!
Sevgisini kaybetmiş ruhum, enkazının altında kalmış
Kuruyan toprakta inadına çıkan gülü seyretmekte!
Hala bir umut yaşıyor, o gül gibi başı dik ama çoktan sarsılmış!

Yüzyıllar hep aynı, insan aynı… Aynı sevdalar!
Değişim kalmış tek farklı, denk geliş, farklı aynalar…
Karanlığa gömülen gece, sitem bahçesine açılmış
Dilenmiş bir kırım sevda için defolu boş kalpler!

Oyunun adı aynı, tiyatro sahnesinde dekoru…
Sabır bahçesine açılan bir yudum umut, seyircilerden belli sonu
Ne kadar alkış alırsa sevinecek zavallı sanatçısı,
Bilmez ki başkasının hayatıdır oynadığı...

Fakir ruhunda parçalanmış Kadifesini
İğne iplik alıp eline diker, yaşamanın yoktur başka yolu!
Gülseler ne yazar pantolonu dizinden yamalı,
Hülyaları ölmüş… Tabutunda Saffet kefeni
Ruhuna el fatiha!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Rüyamda yaşıyorum İstanbul’u

El sallıyorum rüya eleminde, İstanbul’a
Çok uzaktan, Ankara’dan… özlem kalbimde!
Kokluyorum Eminönü’nde deniz kokusunu,
Balık tutuyor ellerim Galata Köprü’sünde,
Karaköyde’ki eski sarnıçtan, içimde çocuk korkusu
Çıkıyorum istiklal caddesine, çok duygulu.
Yürüyorum sağımda solumda çarşılar, insanlar,
Kültür zenginliği dolu, işitirken bin bir çeşit konuşmalar…
Yemek yiyorum Hacı Abdullah’ta,
Kahve içiyorum saray pastanesinde,
İlerliyorum kağnıyı andıran tıramvayda,
ve Taksim meydanındayım sonunda!

Yürüyorum Beşiktaş ve Sarıyer dolmuşlarına doğru,
Artık tek tük insan belli ki, onlarda iş peşindeler.
Gözümde Osmanlı sarayları, mesala Dolmabahçe!
Kulaklarımda ağır bir trafik gürültüsü,
Oturuyorum bir banka sahilde.
Ellerim boynumda, gözlerim kapalı,
Burnum çekiyor çekebildiğince deniz havası,
Martı, vapur ve insan sesleri
Denk, meşhur bir orkestranın konserine
Ruhum dinleniyor...

Ayaklarım Beşiktaş’a bastığında,
Vapur iskelesinin yanında,
mehter marşı çalınıyor parkta.
zaferden gelmiş sipahiler, yeniçeriler
halk küçük topun etrafında seyrediyor merakla!

Yürüyorum yıldız parkına,
Sanki yolda serin bir kış rüzgarı esiyor,
Trafik yoğun, gürültüsü ağrı başımda,
Giriyorum yeşiliğin içine…
Bir kaç aile var ve çocukları koşuyor,
İki sevgili sarmaş dolaş, sıra dışı aşk yaşıyor
Her taraf yemyeşil orman, tarihten kalan
Yüzyıllar öncesinin izleri benimle selamlaşıyor,
Tüm ruhumu başka güzellik sarıyor.

Çıkıyorum yine sahil yoluna
Sapıyorum biraz Yahya Efendi’ye
Mezarlığın içinde dualar dilimde
Sonra, iniyorum yokuşundan aşağıya
Kayar gibi, yıllar ne çabuk tükeniyor!

Nihayet Ortaköy’deyim, boğazın tam yanında,
Caminin ışıkları, karanlığı döve, döve parlamakta
Bir kaç loş bardan, kafe’den cılız müzik sesleri,
Ağrıyan ayaklarımı dinlendiriyorum kıyıya vuran dalgalarla...

Üsküdar’a geçiyorum vapurla sonra,
Aziz Mahmut Hüdai’ye misafirim artık!
Dua ediyorum yüce veliye,
İniyorum camilerin arasından.
Hareme doğru haliçte yüzüyorum adeta,
Kız kalesi karşıda, duruyorum biraz orada.
Yanan ışıkları hasret arabesk aşklara,
Yalnızlık iyice sinmiş içine, hatıralarına yanmakta
Geçiyorum yanından kimileri gibi bende!

Artık küçük bir otobüs terminali, bakınca Harem’e
Eski ihtişamı ve insan kalabalığı kalmamış…
Bir kaç şirket çalışanıyla dalıyorum sohbete
Şikayetler dillerde, reçeteler sayfalarca
Acı bir çay ikramından sonra
Vedalaşıyorum...

“Taşı toprağı altın..” dedikleri ve geldikleri Haydarpaşa’dayım!
Eskimiş, tren rayları
ve umutları...
Gecenin derinliğinde kulağımda tren sesi
Oturuyorum bankın birinde!

Orada uyuyorum...
Tarihini,
İhtişamını,
İhtiras ve emellerini...
Rüya aleminde yaşama devam ediyorum!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Safi Annem...

Ah annem! Sevgisini doya, doya yaşamadığım...
Gün görmemiş,
ölene kadar dertle özdeşmiş,
Gözleri masum, yüreği masum safi annem...

Evlendim uzaklaştın benden,
Sorularıma cevap alamadım neden, neden...
Çarşamba günüydü haberini aldım ölümünden!
Doyamadım,
Torununa doyamadın,
Gözleri masum, yüreği masum safi annem...

Doktorlar yapacak bir şey kalmadı demişti,
Ne kadar yaşarsa kar sayın demişti,
Hasta halinle mantı yapayım mı demiştin...
Oğlum, hamur açmaya halim kalmadı demiştin!
Hala kulaklarımda sesin,
Gözyaşım dökülür, dökülür sedire, kaç mevsim geçti
Gözleri masum yüreği masum safi annem...

Morgda son halin öyle çaresiz,
oysa ne kadar korkardın morglardan ölülerden...
sarıldım öptüm buz gibi göğsünden,
Safet deyişini duymadım baktım anlamsız!
Elveda diyemedim, ayrılamadım döşünden,
Gözleri masum yüreği masum safi annem...

Kuşadası’nda kabrin,
Gitsem gidilmiyor uzadıkça uzuyor yolların...
Sulasam ağaçlar diksem okşasam toprağın,
Yok sesin cemalin ümidim...annem yoksun!
Gözleri masum yüreği masum safi annem...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Sahi...

Ruh baki,
Beden fani,
Yaradan bir gün alacak emaneti...
Ayrılacağız yani!
Ha bugün ha yarın ha yaşlılıkta esareti
Yılan gömleğinde terk edeceğiz sahi...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Sahiplendiğim...

Silahı doğrultmuş üzerime en sevdiğim,
Dönüşsüz yol, katilim olacak övdüğüm…
Manasız ağlayıp dizlerimi dövdüğüm,
Elveda, toprağına sarıldığım dünya…

Safet Kuramaz