Ali Osman Yılmaz

[GooD aNd EvıL]

Mesela diyelim mi?

Cühelanın bilgisi,
Dilsizin diliymiş,
Görmeyenin gördüğünü,
Nice gören,görmezmiş,
Sevmeyenin yüreği,
Kireç taşı kaplıymış,
Vicdansızın cüzdanı,
Haram ile doluymuş,
Aşüftenin donsuzu,
Hergelenin soysuzu,
Gubur, gubur gezermiş.

Doğru yolda yürüyen,
Köre hiç yol sorar mı?
İlim irfan arayan,
Karanlıkta gezer mi?
Sevdiğini isteyen,
Başka yar’a bakar mı?
Çamurlarda yaşayan,
Asfalt yolda gezer mi?
Adam olacak çocuk,
Hiç anasın üzer mi?
Oynaş olmayan kız,
Davulcuya kaçar mı?

Şerefsizin en hası,
Sırsız aynaya konuşur,
Siyasetçinin arsızı,
Belgen olsa da konuşur,
Haddin bilmez densizler,
Hergele meydanında dolaşır,
Bencileyin aciz de,
Kalem bulmuş konuşur.

[GooD aNd EvıL]

Mİ'yi hiç Öpmedim ki.

Kara toprak,
Sana sarılayım,
Sarılayımda nasıl?
Sen Mİ değilsin ki!
Halbuki Mi bana,
Kendimi sana saklıyorum,
Demişti.
Şimdi Mİ senin koynunda,
Benim değil.

Ben Mİ nin,
Gül yanaklarından,
Kiraz dudaklarından,
Bir kez olsun,
Doyasıya öpmedim ki.

Toprak oldun ya,
Şimdi sen diye,
Kara toprağa,
Nasıl sarılayım?
Kara toprak,
Sen gibi kokmuyor ki!
Gül yanakları,
Kiraz dudakları,
Masmavi okyanus gibi,
Gözleri yok ki!
Sen diye sarılayım,
Öpeyim.

Ben şimdi sen diye,
Hangi umuda sarılayım?
Sen yoksun artık,
Ben en iyisi yine,
Bu gece ve her gece,
Sen diye,
Yalnızlığıma sarılarak,
Düş dünyama girip,
Sensizliğe, yada,
Hiçliğe sarılayım.

[GooD aNd EvıL]

Mi’nin Ölüm Haberi

Senin elem dolu,
Ölüm haberini bildiren,
O mail bana ulaştığında,
Yıkıldım birden.

O adamın dedikodularının,
Enkazı altında kalmışsın,
Seni sağ çıkaramamışlar,
Ölüm haberin tüm acımasızlığıyla,
Geldi yaktı yüreğimi.

Şimdi beni anacak,
Anılarımızı konuşacak,
Kimse kalmadığı için,
Unutulmuşluğun acısıyla,
Yaşamaya çalışacağım.

Artık mezarına gelerek,
Seni ziyaret edeceğim,
Ellerimde bir demet,
Kırmızı gül olacak,
Her zaman olduğu gibi,
Seninle konuşacağım,
Sen yalnız dinleyeceksin,
Ve yaşlı gözlerle güzelim,
Allahaısmarladık diyerek,
Mezarlıktan kendi yalnızlığıma,
Unutulmuş insanların arasına,
Sensiz, döneceğim.
22 Aralık.2003 Bursa

[GooD aNd EvıL]

Mudanya’da Sahilde

Mudanya’da sahilde,
Çay bahçesinde oturuyordum;
Denize bakıp,balık tutanları,
Sahilde gezinen insanları,
Çayımı içerken göz ucuyla,
Öylesine izliyordum.

Hava güzel,
Gökyüzü mavilikler içinde,
Biraz da gri bulutlar sarmış,
Gözlerin geldi birden aklıma,
O gri mavi güzel gözlerin,
Güneş de, sarı saçların gibi,
Parıldamakta gökyüzünde,
İşte o an bir yüz belirdi,gökyüzünde,
Bir yüz belirdi Mudanya’da,
Senin kadar güzel gökyüzünde,

İnan güzelim aynı sendin,
Gökyüzünde ki senin yüzün,
Saçları sarı,gözleri gri-mavi,
Martılarda uçuşurken,
Bizim aşk şarkımızı söylüyordu,

Mudanya sahilindeyim,
Güzel gökyüzüne bakıyorum.
Ve gökyüzünde sevgilim,
Seni,senin yüzünü görüyorum,
Martıların dilinden,
Aşkımızın şarkısını dinliyorum.

[GooD aNd EvıL]

Mutlu Son Yoktur

Mutlu son yoktur demiştim,
Önceki şiirimde, hatırladınız mı?
Okuyun bir, eğer hatırlamadıysanız,
Mutlulukla biten, hikayeler vardır.

Ama dilemekten de vazgeçemezsin,
Mutlu olmak benim de hakkım dersiniz,
Doğrudur, mutlu olmak seninde hakkındır,
Tıpkı benimde istediğim gibi bir mutluluk,
Ama, mutlu bir son bekleme dostum, ancak,
Yaşamın güzelliklerini görmeye çabala,
Çünkü mutlulukla bitmeyecek bu hayat,
Mutlu olacağın bir anı yaşamaya bak,
Yalnızca mutlu, delicesine mutlu bir an’ı
Mutlu olacağın o an’ın tadını yaşa.

Mutlu anlar yaşamak için,
Yapılacak tek şey var, hemen sevgi ekin,
Sevgi bahçelerinde yetişir, mutluluk çiçekleri,
Ve mutlu olmak bir koşul ister bilirmisiniz, ?
Mutluluk bahçesinde, insan olmak gerektirir.

İnsan olmak içinde bir şart vardır,
Adam gibi atacak, ve herkese yetecek,
Mangal gibi bir yürek, hep sevgi üretecek,
Kıskanmadan dağıtacaksın herkese,
Tüm sevgi bahçelerinde, bu sayede,
Kırmızı, sarı, beyaz, mor ve her renkte,
Aşk ve Sevda çiçekleri yetişecek.

Mutlu son yoktur, mutlu an vardır,
Elindeki kırmızı gül’e bak, o candır,
Mutluluk dediğin işte tam o an’dır
Mutlu son yoktur, o an’ı yaşamaya bak,
Amma istersen yinede mutlu bir son,
Koyver gitsin, kendini kandır.

[GooD aNd EvıL]

Mutlu ve Memnunmusun?

Seninle ilgili,
En küçük şeyler bile,
İçimde,uzak ve gizemli,
Anılarımı karıştırıyor.
Beni alıp,geçip gitmiş,
O günlere taşıyarak,
Geleceğin penceresinden,
Geçmiş günlere bakmamı,
Söylüyor bana yavaşça.

Şimdi oralarda,
İşinden mutlu
Ve memnun musun?
Bense ne mutluyum,
Nede memnunun halimden.
Aç gözlülüğe benzemeyen,
Bir şeyler var içimde,
Hiçbir zaman mutlu olmamış,
Yoksulluğa da benzemeyen.
Ta derinlerimde bir şey,
İkinci bir nabız atmakta,
O mektubundan bu yana,
Süregelen bir acıda var,
Ondan sanırım,ne mutluluğum,
Ne memnuniyetim yok,
Kimseden yakınmıyorum da.

Çünkü memnuniyet aslında,
Bir tatmin,bir doyumdur,
Doyumsa sınırlı bir şeydir,
Mutluluksa daha başka,
Yaşam şarabını içmedikçe,
Gelmez mutluluk,yanına,
Mutluluğu anlayamazsın,
Hayyam’dan Neyzen’e,
Ta ezelden bu yana,
Yaşam kadehini bir yudumda,
Sevda diye,aşk niyetine,
Doya doya içmedikçe.

[GooD aNd EvıL]

Mutluluğun Resmini Çizmek

Gençlik günlerimde,
Bir evren resmi çizerdim,
Gökyüzünde gezegenler,
Ve gezegenlere mutlu bir sıcaklık,
Umut ve sevgi ışıkları dağıtan,
Koskoca güneş.

Ortalarda bir yerde,
Dururdu dünyamız,
Kusursuzluklar adası gibi,
Hiçbir kötülüğün yeşermediği,
Kederlerden uzak,
Neşeyle doluydu dünyamız.

Her şey tasarıma uygundu,
Mutluluk cenneti gibi bir yer,
Nerdeyse kusursuz olurdu.
Kusursuzluğunu,
Cehaletin asla bozamadığı,
Aydınlık insanlarla dolu,
Mutlu aşklara her daim gebe,
Sevgi bahçelerinde,renk renk,
Çiçeklerin açtığı bir yerdi.

Burada yaşayan insanlar,
Adalet ve bilgelikte yarışır,
İyilik ve güzellik tanrıçası,
Aşk ve sevgi dolu olarak,
Hüküm sürerdi.

Siz nasıl bir dünya isterdiniz?
Benim gibi,yada daha güzel,
Yaşanılası bir dünya değilmi?
Peki böyle güzel ve yaşanılası,
Bir dünyada yaşamak için,
Ne yaptınız diye sorsam?
Bana ne yanıt verirdiniz?

[GooD aNd EvıL]

Mutluluk Nedir Sence?

Mutluluk nedir sence?
Nazım’ın Dino’ya sorduğu gibi?
Bende sana soruyorum?
Sahi sence mutluluk nedir?

Mutluluğu bir bedende,
Bir çiçekte gösterebilirmisin?
Bak koca adamın ne diyor?
Mutluluk girdiği bedende şekillenir,
O surette görünür gözlerimize,
Yada bakmak istediğimiz şekilde,
Ya sende güzelim,ya sende?
Nasıl görünür mutluluk; Anlatırmısın?

Bana sorarsan anlatayım sırasıyla;
Teninde koku,gözlerinde renktir,
Yüzündeki gülümsemedir,
Ellerinin boynuma dolanması,
Kulağıma usulca,seni seviyorum,
Seni seviyorum koca adam diyen,
Sesinin şarkısıdır mutluluk.

Mutluluk yalan söylemez,
Hiçbir yalanda şekillenmez mutluluk,
Özveri çiçeğinin tohumudur,
Yaşanası aşkları doğuran,
Toprağa ve yaşama hayat veren,
Beni sana aşık eden mucizedir.

Ölüm döşeğinde,başımda azrail,
Canımı almayı beklerken bile,
Seni seviyorum güzelim,
Sana aşığım dedirten o muhteşem,
Duygudur mutluluk.

[GooD aNd EvıL]

Mutluluk ülkesi,

Mutluluk ülkesi,
Çok mu uzaklardadır?
Yıllardır yürürüm umutla,
Varmak için mutluluk ülkesine.
Gelenler anlatır hep,
Nasıl mutlu olunduğunu,
Mutluluk ülkesinde.

Yoruldum,dizlerim sızlar,
Bacaklarım taşımaz artık,
Mutluluk enerjisinden yoksun,
Yakıtı bitmiş araba gibiyim,
Ne kadar itekleseler de,
Menzile varma umudu yok,
Hoşça kal mutluluk ülkesi,
Sana ulaşmak için,
Bende artık umut yok.

[GooD aNd EvıL]

Müebbede mahkum edilmişim.

Ne kadar acul biriyim,
Her şeyi acilen yaşıyorum,
Saatler acele geçiyor,
Gün çabucak bitiveriyor,
*******, O, çok uzun bilinen *******,
Öyle kısacık ki,
Hani iki elin parmaklarını,
Birleştirirsiniz ya,
Hah işte o kadar,
Yıldızlarla muhabbet,
Ağaçlardaki kuşlarla söyleşi,
Öyle kısa sürüyor ki,
Her ne oluyorsa aniden oluyor,
Ve her virgülünde, noktasında,
Yaşadığım her anımda,
Sen geliyorsun aklıma,
Öyle uzun düşünüyorum ki,
Seni,
O Yüzden ölüm bile,
Kolay gelmiyor bana,
Sensizlik bir ceza sanki,
Sensiz yaşamak,
Çok uzun geliyor inan,
Müebbede mahkum edilmişim,
Sensiz bir yaşamın,
Sensizliğine müebbeden.