Şiirler

[GooD aNd EvıL]

- 1 -

Sorsam...... bana güler misin
tutup avuçlarımı öper misin, ah deli çocuk der misin
yine sarılsam ince beline, öpsem gül dudaklarından
el ele tutuşsak sessizliğimizi konuşsak, tedirginliğimizi
o garip, o mahzun kuşlarımız uçuşsalar sevinçle
bir Rodrigo dinlesek, bir Beethoven, bir de hüznümüzü
oturup ertelenmiş yaşanmamışlıklarımıza ağlasak

ama neden susuyorsun deli kız

ben ki her akşam kucağımda yalnızlığımla çoğul gözlerine koşardım
seni düşlerimde bırakıp, ağrıyan gözlerimi sana açardım her sabah
yalnızlığımı dağıtırdım hüzün sokaklara, seni bulurdum
yokluğun mısralarımı ağlatırdı, kederimi yazardım
sensizliğin en dayanılmaz yerinde, köpek yalnızlığımda
güvercinler uçurup pencerene kondururdum
ümidim, yaşama sevincimdin, ölümleri bilmezdim
bilmezdim uçurumların derinliğini, kan uykuları bilmezdim
sevgilerin geçici olduğunu, ayrılıkları bilmezdim
en koyu ümitsizliklerde eğilmezdim
örselenmiş çiçeklerdi, ******ları severdim
tulumlu, kanlı başkaldırılar yaşardım
sessiz haykırışlarla sessiz devrimler yapardım
ben ki bu yoksul ellerimle Aylin`li zamanları okşardım
o asi ruhun, o körpe vücudun ölümlülüğüne inanmazdım
en kuytu yerlerini öperdim de utanmazdım
Aylin`li zamanlardan o çekik gözler bir çivi gibi gelir saplanırdı gözlerime
kirpiklerim ıslanır, avuçlarım yanardı
paramparça uykularım çaresizliğim olurdu
intihar kokan denizlere yalnızlığımı asardım
anlamsızlığımı ve anlaşılmazlığımı vururdum ıssız ve kopkoyu karanlıklarda
kendimi alıp kaçardım da çıkmaz sokaklara
aldanmışlığımı ve ihaneti bulurdum
her akşam alacasında saat beşlerde, yorgun bekleyişlerde
tedirgin gözlerin yalancı gülüşlerinde olurdum
o keskin bıçağın soğukluğunu sezer, kahrolurdum
ürkek yalanlar gelir yapışırdı ellerime, yavaş yavaş ölürdüm
Meserret akşamlarında suretimi bulurdum yalancı aynalarda
mısralarım kan ağlardı, yüreğim sızlardı, müthiş kederlenirdim
Aylin`li Aylin`sizliğimi bilmezdin, aniden yaşlandığımı görmezdin
avuçlarımdan tutup öpmezdin, sürgünlüğüme üzülmezdin

oysa sen eskiden böyle değildin

saçlarımı okşardın da gözlerimiz yanardı
o kar beyaz tenini tenime yapıştırıp
dudak dudağa saatlerce uyurduk
kollarımda açardın yediveren gözlerini
tükenmeyen susuzluğumuzu zamana sığdıramazdık
onurlu deliliğimizi derinlemesine yaşardık
ellerimizin izi kalırdı gözlerimizde
ertelenmiş yaşanmamışlıklar, yarım kalmış aşklar yaşardık
korkunç açlıklardı ürkek bakışlarımız
illegal tarihimizde yazılıdır deli coşkularımız
militan başkaldırımız, piç edilmiş gerçek aşkımız

biz ki bütün mevsimlerde, bütün iklimlerde
bütün zamanlarda kanımıza girerdik, sevmekte diretirdik
örselenmiş yüreklerimizi avuçlarımıza koyardık
kıpkırmızı güller açardı avuçlarımızda, ümitlenirdik
ala şafaklarda şanlı bayraklar açacaktık
İstanbul`u sisli köprülere asacak, İzmir`i ateşe verecektik
bütün zamanlara kendimizi koyacaktık
geçmişin ve geleceğin tarihini yeniden yazacaktık
bizsiz dilsizdi zaman; dururdu, akmazdı
anlamsızlığı anlamlandıran bizdik, bilirdik
bizli zamanların bir saniyesi için ölürdük


ama neden susuyorsun deli kız
ama neden ağlıyorsun?

[GooD aNd EvıL]

Özgürlük kitabının
sayfaları arasına
cellatların kurduğu
darağacındaki ip
yarım kalan
sayfayı gösteriyor
okumaya devam edecek
nice insana
Evlilik fotoğraflarının yırtılarak
kırılan çerçevelerin
sokağa atılan
tahtalarıyla çakılıyor
çocuk tabutları
Hiçbir genç kız
taşımıyor kolyesinde
sevgilisinin fotoğrafını
ama ölüm
sayfaları oyulmuş
bir aşk romanının
içine gizliyor
tabancasını...

[GooD aNd EvıL]

Neler yaşadım herkesin sımsıkı sarıldığı hayatta
Anlatmakla bitmez acılarım ve adını çok sonradan koyduğum sevdalarım
Neler öğrenmedim ki..
Genç yaşta yaşlanmayı,
en kuytularda bırakılmayı,
acılara çaresizliklere kafa tutmayı,
sevmeyi ve sevdiğim kadar sevilmeyi,
gülerken ağlamayı...
Bir de her şeye inat yıkılmamayı.
Çoğu defa kendi karanlığımda kaldım
ve kendimle defalarca hesaplaştım.
Gidişin hem beni hem de masum hayallerimi yıkmıştı.
Sensiz yaşamaya çalışıyor ama beceremiyordum.
Çünkü her hücreme işlemişti sevgin...
Biliyor musun sensiz kutluyorum doğum günlerimi.
Dostlar bir şeyler hediye ederken,
Bense en anlamlı hediyeyi bekliyorum senden..
Seni ve gelmeni !!!!!!
Ama yoksun.
Sensiz bu kaçıncı doğum günüm biliyor musun ??
Yüreğim de acılar taşıyorum,
Ve bir dalga gibi kıyılara vuruyorum..
Bunca isyanı yokluğunda çıkarıyorum..
Halen yaralarım kapanmadı,kanamakta..
Bilerek sarmıyorum,senin gelmeni ve senin sarmanı bekliyorum..
Belki bu bekleyiş hayata sımsıkı sarılmama mı sağlayacak,
Belki de sonum olacak..
İsmini ne zaman alsam dilime ve ne zaman baksam resimlerimize
Dalıyorum yaşanan o günlere
ve yüreğim dolup taşıyor hasretinle..
içtiğim sigarada ve çayımda sen varsın,hep senin izin var.
Bu yüzden daha çok seviyorum çayı ve sigarayı..
Sensiz ıslanıyorum nisan yağmurlarında,
Seni arıyorum bu kentin ıssız sokaklarında...
Ama yoksun!!!
Bir haber verseydin,
Kuş olur uçar,yağmur olur yağardım.
Ve gelirdim yanına..acılarımızı dindirir tekrar başlardık
en güzel aşklara ve en masum sevdalara...
Ama yoksun!!!

[GooD aNd EvıL]

Aman efendim, aman!
Galiba Âhir Zaman!
Manzarası yurdumun,
Tufan gününden yaman!
Göz görmez aydınlıkta;
Asümanedek duman.
Yer dumanmış ne çıkar,
Duman dolu âsüman.
Türk evi delik deşik;
Yıkı dökük hânüman.
Duraksız itiş kakış;
Süresiz karman-çorman.
Anne çocuk doğurur,
Köpek soyundan azman.
Beyinler zıpzıp kadar,
Mideler koskocaman.
Aziz fikir buğdayı,
Katıra mahsus saman.
Boş lâf, hep dalga dalga;
Uçsuz bucaksız umman.
Hayvanlık orkestrası:
Eşek, birinci keman.
Orman keleş, nebat kel;
Nebat adamlar orman.
Midelerde ihracat,
Günde beş milyon batman.
Bilmem kaç milyar harman.
Yangın evinde satranç;
Plân, reform ve uzman.
Tam bir buçuk asırdır,
Maymunlardan eleman.
Bizdeki hale nispet
Maymun taklitten pişman.
Hangi yol Türke uygun,
Hangi parti tercüman?
Çıkamaz meydanlara;
Camide mahpus iman!
Silah küfrün belinde,
Küfrün elinde, ferman.
Cehle sorarsan ilim;
Zehre sorarsan, derman.
Rahmet, meçhul kelime;
Bilinmez isim, Rahmân.
Kutsal kitaptır fuhuş;
Ahlâk, okunmaz roman.
Tarih, kontra gerçeğe;
Hürriyet hakka düşman.
Millete kasdedenin
İsmi milli kahraman.
Yere batsın bu dünya,
Bu dünyadan hayr uman!
Genç adam, at yorganı!
Sana haram, uyuman!
Aman, efendim aman!
Efendim, aman, aman!

[GooD aNd EvıL]

Kimse kimseyi sevmiyor bir hiç yüzünden
Yaşam yaşanmaz oldu alınan öç yüzünden
Kıymet biçiliyor manaya insanın yüzünden
Sevemedinse aman gitsin.

Vermiyorsa sana değer uzanmış elinden
İnan insan belli oluyor gözbebeklerinden
Hastayken soran yoksa korkma ölümden
Kimseye muhtaç değilsen aman gitsin.

Var mı sadık dost işin yoksa ara bu dünyada
Kimlere yüreğini versen gelir sadece rüyada
Namerde sakın sarılma arkadaşsız kalsan da
Dar gününde aramıyorsa aman gitsin.

Eşim diye sarıldığın ile boşa gidiyorsa tüm günlerin
Ne yapsam yaranamadım, deyip yanıyorsa yüreğin
Boşanmışlar hanesindeyim senide buraya beklerim
Ortak mutluluk yoksa boşan aman gitsin

İnsanlık artık düşüyor yüzlerden sakın olma isyankar
Artıları söyleyen yok eksileri arayan bir sürü deli var
Her hareketine mahmuz atıyorsa bitmiş onda ilkbahar
Aksesuarlı tipleri umursama aman gitsin

Haram süt emmişse canım diye sarıldığın bırak yoldaşını
Harama uzanıyorsa para hırsından bozuyorsa helal aşını
İt gibi davranan patronun bile olsa eğme o dimdik başını
Çalışma böyle patronla başka iş bul aman gitsin

Herkes bir rol çizmiş taneye güvenini yitirmişsen
Keşfedilmemişsen nostaljide kendini bitirmişsen
Akıl yürütemiyorum şu lakaplı dostluklara dersen
Bir kere sarhoş ol dağıt gitsin aman akıl bitsin.

[GooD aNd EvıL]

İçimde derinlerde bir yerdesin,
İstesen de çıkaramazsın bende ki o seni
Sormadan yakıp geçtin bedenimi
Bana çok uzak olsan da
Yaşatacağım ölümsüz bu sevgimi.
Kalbinde bana yer yok bunu bilirim
Sevmesen de avuturum, bu yaralı gönlümü
Her geçen gün büyür içimde dinmez bir acı
Amansız bir hastalık odun ben de,
Bilirim çare olmadığını...

[GooD aNd EvıL]

Kendi ellerimle hastaneye götürdüm
Seni bırakıp giderken sanki kalbimi söktüm
Ameliyat dediğinde doktor çaresizliği gördüm
Aklım sendeyken ben nasıl çalışırım.

Herkese kızdım herkesi kırdım
Sana zarar vereceklerini sandım
Herkes senin için bir şeyler yaparken
Ben çaresizliği bir kere daha tattım.

Ameliyat uzadıkça ben öldüm
Gözyaşlarımı içime gömdüm
O güzel haber geldiğinde anacığım
Beni bir görecektin sanki yeniden doğdum.

İnsanları gördüm kötüyü bildim iyiyi benimsedim
Kavgayı gördüm lafları duydum
Yemedim yedirdim ama sen anasın dayanamazsın
Yemezsin yedirirsin giymezsin giydirirsin.
Sen benim her şeyimsin.

[GooD aNd EvıL]

insan
eşref-i mahlûkattır, derdi babam
bu sözün sözler içinde bir yeri vardı
ama bir eylül günü bilek damarlarımı kestiğim zaman
bu söz asıl anlamını kavradı
geçti çıvgınların, çıbanların, reklâmların arasından
geçti tarih denilen tamahkâr tüccarı
kararmış rakamların yarıklarından sızarak
bu söz yüreğime kadar alçaldı
damar kesildi, kandır akacak
ama kan kesilince damardan sıcak
sımsıcak kelimeler boşandı
aşk için karnıma ve göğsüme
ölüm için yüreğime sürdüğüm ecza uçtu birden
aşk ve ölüm bana yeniden
su ve ateş ve toprak
yeniden yorumlandı.

Dilce susup
bedence konuşulan bir çağda
biliyorum kolay anlaşılmayacak
kanatları kara fücur çiçekleri açmış olan dünyanın
yanık yağda boğulan yapıların arasında
delirmek hakkını elde bulundurmak
rahma çağdaş terimlerle yanaşmak için
bana deha değil
belgeler gerekli
kanıtlar, ifadeler, resmi mühür ve imza
gençken
peşpeşe kaç gece yıllarca
acıyan, yumuşak yerlerime yaslanıp uçardım
bilmezdim neden bazı saatler
alaturka vakitlere ayarlı
neden karpuz sergilerinde lüküs yanar
yazgı desem
kötü bir şey dokunmuş olurdu sanki dudaklarıma
Tokat
aklıma niye gelmezdi
babam onbeşli olmasa.

Meyan kökü kazarmış babam kırlarda
ben o yaşta koltuğumda kitaplar
işaret parmağımda zincir, cebimde sedef çakı
cebimde kırlangıçlar çılgınlık sayfaları
kafamda yasak düşünceler, Gide meselâ.

Kar yağarken kirlenen bir şeydi benim yüzüm
her sevinç nöbetinde kusmak sunuldu bana
gecenin anlamı tıkansın diye ıslık çalar
resimli bir kitaptan çalardım hayatımı
oysa her gün
merkep kiralayıp da kazılan kökleri
Forbes firmasına satan
babamdı.

Budur
işte bir daha korkmamak için korkmaz görünen korku
işte şehirleri bayındır gösteren yalan
işte mevsimlerin değiştiği yerde buharlaşan
kelepçeler, sürgünler, gençlik acılarıyla
güçbelâ kurduğum cümle işte bu;
ten kaygusu yüklü ağır bir haç taşımaktan
tenimin olanca ağırlığı yok oldu.

Solgun evler, ölü bir dağ, iyice solmuş dudak
bile bir bir çınlayan
ihtilâl haberidir
ve gecenin gümüş ipliklerden işlenmiş oluşu
nisan ayları gelince vücudu hafifletir
şahlanan grevler için kahkahalarım küstah
bakışlarım beyaz bulutlara karşı obur
marşlara ayarlanmak hevesindeki sesim
gider şehre ve şaraba yaltaklanarak
biraz ağlayabilmek için
fotoğraflar çektirir
babam
seferberlikte mekkâredir.

İnsanın
gölgesiyle tanımlandığı bir çağda
marşlara düşer belki birkaç şey açıklamak
belki ruhların gölgesi
düşer de marşlara
mümkün olur babamı
varlık sancısıyla çığırmak:

Ezan sesi duyulmuyor
Haç dikilmiş minbere
Kâfir Yunan bayrak asmış
Camilere, her yere

Öyle ise gel kardeşim
Hep verelim elele
Patlatalım bombaları
Çanlar sussun her yerde


Çanlar sustu ve fakat
binlerce yılın yabancısı bir ses
değdi minarelere:
Tanrı uludur Tanrı uludur
polistir babam
Cumhuriyetin bir kuludur

bense
anlamış değilim böyle maceralardan
ne Godiva geçer yoldan, ne bir kimse kör olur
yalnız
coşkunluğu karşısında içlendiğim şadırvan
nüfus cüzdanımda tuhaf
ekmek damgası durur
benim işim bulutlar arşınlamak gün boyu
etin ıslak tadına doğru
yavaş yavaş uyanmak
çocuk kemiklerinden yelkenler yapıp
hırsız cenazelerine bine bine
temiz döşeklerin ürpertisinden çeşme
korkak dualarından cibinlikler kurarak
dokunduğum banknotlardan tiksinmeyi itiraz
nakışsız yaşamakları
silâhlanmak sayarak
çıkardım
boğaza tıkanan lokmanın hartasını
çıkınımda güneşler halka dağıtmak için
halkı suvarmak için saçlarımda bin ırmak
ıhtırdım caddeleri meğer ki mezarlarmış
hazırmış zaten duvar sıkılmış bir yumruğa
fly Pan-Am
drink Coca-Cola.

Tutun ve yüzleştirin hayatları
biri kör batakların çırpınışında kutsal
biri serkeş ama oldukça da haklı.
Ölümler
ölümlere ulanmakta ustadır
hayatsa bir başka hayata karşı.
Orada
aşk ve çocuk
birbirine katışmaz
nasıl katışmıyorsa başaklara ağustos sıcağı
kendi tehlikesi peşinden gider insan
putların dahi damarından aktığı güne kadar
sürdürür yorucu kovalamayı.

Hanidir görklü dünya dünyalar içre doğan?
Nerde, hangi yöremizde zihnin
tunç surlardan berkitilmiş ülkesi
ağzı bayat suyla çalkanmış çocuğa rahîm olan
parti broşürleri yoksa kafiyeler mi?
Hangi cisimdir açıkça bilmek isterim
takvim yapraklarının arasını dolduran
nedir o katı şey
ki gücü
gönlün dağdağasını durultacak?

Hayat
dört şeyle kaimdir, derdi babam
su ve ateş ve toprak.
Ve rüzgâr.
Ona kendimi sonradan ben ekledim
pişirilmiş çamurun zifirî korkusunu
ham yüreğin pütürlerini geçtim
gövdemi âlemlere zerkederek
varoldum kayrasıyla Varedenin
eşref-i mahlûkat
nedir bildim.

[GooD aNd EvıL]

Yare dolu hep yüreğim
Para dedi hükümetim
Satmışlar insanımı benim
Amerikan dolarına

Musul Kerkük diye coşsam
Cephelerde ben dolaşsam
Barış için hep uğraşsam
Bilinmez ki benim çabam

Zor günler bu geçsin derim
Barış gülü açsın dilerim
Derdimi kime söylerim
Ülkem talan olmuş benim.

[GooD aNd EvıL]

Sen yüzyıllardır içimde miydin yoksa?
Limanlarımı seyir mi eğledin?
O sahipsiz sandığın dalgaların hepsi benim.
Benim ölümseyen aşklarıma bu gülleri sen mi diktin?
Beni lütfen kendi masalımı arıyor oluşumdan ötürü suçlama!
Bu masala girmeyi kendin istedin

Hayata bir imza attım!
Mevsim sonbahar ve kasım ruhumuzda.
Ağlıyoruz gülerken ve farketmiyoruz.
Aslında öğüt verirken dünyaya,
Kendi yanılgımıza tav oluyoruz.
Sen de düşün ve lütfen içindeki çocuğu utandırma.
Aslında temiz olan ne varsa tanıdık sana.
Ruhunda bir yerlerde gizliydi ya onsuz tutunamadın.
Ve kaçtıkça yüreğinden,
Daha çok kendine bulandın.
Aynaya baktığında tanıdın, saklandığın hüzünü
Sana şapka çıkartıp, eğildi önünde saygıyla
Gördün, varlığına ağırlığınca eklenmiş
Ölümsüz yüzlü, sana benzer bir erkekti hüzün.
Sen, danseden bir yaprak oldun onun sokaklarında.
Rüzgara yenilmeye hazır, soğukta kurumaya mahkum.
Böyle hissettin kendini uzun müddet.
Yaza aşık mahçup gezdin.
Belki de sen hüzne göre fazla korkak,
Hüzne göre meteliksizdin.

Bu yüzden sözlerini şiir yapamadın
Şarkılarını hiç çalamadın
Ellerin üşüdü, çok ciddiye aldın
Yakana yapışmış hayallerin vardı ama
Gözün hep saatinin akrebine takılıydı.
Hep vakit dardı, sence hep bir sonra vardı.
Anlamadın varolan tek şey her zaman "an"dı.